ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – บทที่ 235 อาวุธพิเศษของบอสเผย

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

หลี่หย่าต๋าคิดว่าบอสเผยจะแสดงฝีมือสุดเทพจัดการกับมอนสเตอร์ เธอไม่คิดเลยว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้

เธอเห็นบอสเผยบอกให้เพิ่มพลังโจมตีของมอนสเตอร์ด้วยความมั่นใจ! เห็นบอสเผยคว้าอาวุธอย่างมั่นใจ แล้วพุ่งเข้าหามอนสเตอร์อย่างมั่นใจ! แล้วก็เห็นบอสเผยแพ้หมดรูป…

ทุกอย่างเหมือนวางแผนไว้เรียบร้อยแล้ว มอนสเตอร์แทงเข้าใส่ร่างของเผยเชียนอย่างแม่นยำขณะที่เขาพยายามจะหลบ

บอสมั่นใจขนาดนั้น แต่กลับโดนมอนสเตอร์ลูกกระจ๊อกฆ่าเนี่ยนะ

เผยเชียนยิ้ม

ทำได้ไม่เลว ไม่ผิดหวังเลย!

นี่แหละที่ฉันต้องการ!

ถ้าจะบังคับให้ผู้เล่นเลิกเล่นก็ต้องทำแบบนี้แหละ!

หลี่หย่าต๋าตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยยิ้มของบอสเผย

บอสเผยคุมอารมณ์ได้ดีกว่าคนทั่วไปจริงๆ!

ผู้เล่นทั่วไปคงจะหัวร้อนกันน่าดูถ้าโดนมอนสเตอร์ลูกกระจ๊อกโจมตีสองครั้งแล้วตาย แต่บอสเผยกลับยิ้มร่า

หรือว่าบอสเผยกำลังจะสำแดงความสามารถที่แท้จริงให้ดู!

ไม่นานตัวละครของเผยเชียนก็ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง

เขายกปังตอแล้วพุ่งใส่ผีชาวบ้านที่ถือคันฉายอีกครั้ง

ห้าวินาทีต่อมา จอดำก็กลับมาอีกรอบ

“ฮ่าๆๆ”

เสียงหัวเราะชั่วร้ายของผีชาวบ้านฟังดูตอกย้ำจิตใจยิ่งกว่าเดิม

เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปิดส่วนแก้ไขตัวเกมขึ้นมาแล้วถามขึ้น “อันไหนคือค่าความแข็งแกร่งของมอนสเตอร์”

หลี่หย่าต๋ารีบชี้ “อันนี้ค่ะ ถ้าบอสอยากปรับค่าสถานะมอนสเตอร์ก็ใส่ตัวเลขลงไปได้เลย แต่ถ้าจะปรับให้เท่ากันทุกตัว ต้องไปที่…”

เผยเชียนเปิดไปที่การตั้งค่าสถานะมอนสเตอร์ทุกตัวตามที่หลี่หย่าต๋าบอก

“ฉันคิดเยอะเกินไปจริงๆ ด้วย บอสเผยน่าจะอยากลดพลังโจมตีของมอนสเตอร์ลง” หลี่หย่าต๋าถอนหายใจเงียบๆ

เธอเกือบจะคิดไปแล้วว่าบอสเผยเป็นเกมเมอร์ฝีมือเทพ

แต่เผยเชียนกลับกดปรับตัวเลขเพิ่มไป 1.3 เท่าจากเดิม

เขาพยักหน้าหลังจากปรับเสร็จ

อืม ต้องแบบนี้แหละ!

ก่อนหน้านี้โดนไปดอกเดียวเลือดก็หายไปประมาณหกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ถ้าปรับแบบนี้น่าจะกลายเป็นประมาณแปดสิบเปอร์เซ็นต์

ไหนๆ ก็โดนแค่สองเฉาะตาย ปรับเพิ่มเป็นแบบนี้ก็ไม่น่าจะต่างอะไรมาก

หลี่หย่าต๋ารู้สึกเหมือนจะเป็นลม ถึงจะสวมแว่นหนา แต่เธอก็ดูไม่ออกเลยว่าบอสเผยต้องการจะทำอะไร

“โอเค ผมอยากลองเล่นเกมจริงจังแล้ว คุณไปทำงานต่อได้” เผยเชียนบอก

หลี่หย่าต๋าพยักหน้า “โอเคค่ะบอสเผย ถ้าติดปัญหาอะไรเรียกดิฉันได้เลยนะคะ”

หลังจากหลี่หย่าต๋ากลับออกไป เผยเชียนก็เริ่มเกมใหม่อีกรอบ

“เจ๋งเป้ง ลองความยากระดับนี้แหละ!”

ไม่ใช่ว่าเผยเชียนประเมินความสามารถของตัวเองสูงไป

แต่ถ้าเขาไม่เข้มงวดกับตัวเอง แล้วจะไล่ผู้เล่นให้เลิกเล่นเกมได้ยังไง

ดังนั้นการเดินทางอันแสนทรหดของเผยเชียนจึงเริ่มต้นขึ้น

หลังจากตายที่หมู่บ้านอยู่หลายสิบหน เผยเชียนก็เริ่มจับจังหวะได้

ถึงเผยเชียนจะบอกให้ทำเกมออกมาให้ยากๆ จนผู้เล่นอยากเลิกเล่น แต่เขาก็พบว่าพวกเกมยากบรมแบบนี้ถึงจะพัฒนามาต่างกันแต่ก็มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน

ลู่หมิงเหลียงกับเปาซวี่วางรากฐานไว้ให้ ส่วนหลี่หย่าต๋าเอามาทำต่อให้สมบูรณ์ เล่นแล้วได้กลิ่นอายความเป็น Dark Soul มาก!

ทั้งหมดไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ แต่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

เกณฑ์แบ่งว่าเกมจะยากหรือง่ายสามารถแยกย่อยได้เป็นมิติต่างๆ ดังนี้

หนึ่ง การออกแบบระบบ

การเพิ่มระดับความยากของเกมสามารถทำได้ง่ายๆ ด้วยการปรับค่าพลังโจมตีของมอนสเตอร์ ถ้าผู้เล่นโดนฆ่าง่ายๆ ก็ถือว่าผ่าน

แต่ถ้าปรับค่าให้สูงมากจนเกินไป เผยเชียนเองก็อาจจะเล่นไม่ผ่าน กลายเป็นเกมที่ไม่สามารถเล่นผ่านได้ ซึ่งจะถือเป็นเกมที่ไม่สมบูรณ์ ทุกคนจะคิดว่าตัวเกมมีบั๊กหรือไม่ก็ทำไม่เสร็จดี

ดังนั้นการปรับแต่งการออกแบบระบบจึงทำได้จำกัด ไม่สามารถทำอะไรเกินกว่าเหตุได้

สอง การควบคุมการเคลื่อนไหว

เช่น ผู้เล่นต้องกดปุ่มต่างๆ ตามที่กำหนดให้ตรงจังหวะเพื่อใช้ท่าพิเศษจัดการศัตรู

สาม ความเร็วการตอบสนอง

มอนสเตอร์จะออกท่าโจมตีเร็วมากๆ ถ้าผู้เล่นตอบสนองไม่ทันก็จะโดนฆ่า

สี่ จุดแข็งและจุดอ่อน

เช่น ค่าสถานะบางอย่างช่วยให้โจมตีแรงขึ้นหรือฆ่าศัตรูบางประเภทได้

ห้า เหตุการณ์ไม่คาดคิด

ตัวอย่างเช่น ผู้เล่นกำลังเดินไปตามหน้าผาแล้วจู่ๆ มอนสเตอร์ก็กระโดดมาผลักตกเหว

ระดับความยากของเกมส่วนใหญ่จะพิจารณาจากห้าองค์ประกอบนี้

แต่เผยเชียนต้องทำให้มั่นใจว่าตัวเขาเองจะเล่นเกมผ่านได้ ดังนั้นการออกแบบระบบ การควบคุมการเคลื่อนไหว และความเร็วการตอบสนองจะต้องอยู่ในขอบเขตที่ผู้เล่นทั่วไปสามารถเล่นได้

ถ้าเขาสนใจแต่เรื่องการออกแบบระบบ แล้วตั้งค่าให้บอสมีพลังชีวิตหนึ่งล้านหน่วยส่วนผู้เล่นโจมตีเข้าที่ละหนึ่งหน่วยก็อาจทำให้คนเลิกเล่นเกมนี้ได้ แต่ตัวเผยเชียนเองก็ไม่น่าจะมีความอดทนสูงถึงขนาดนั้น

ในทางเดียวกัน ถ้าการโจมตีกับท่าพิเศษกดได้ยากและมีเวลาให้ตอบสนองสั้นเกินไป ถึงจะผลักไสไล่ส่งผู้เล่นได้ แต่เผยเชียนก็ไม่น่าไปรอดเหมือนกัน

ดังนั้นระดับความยากในสามองค์ประกอบนี้จะต้องตั้งค่าให้อยู่ในขอบเขตที่เผยเชียนรับได้ ซึ่งก็คือขอบเขตสำหรับคนทั่วไปนั่นเอง

ถ้าอยากจะปรับให้เกมยากขึ้น เขาต้องไปจัดการกับส่วนจุดแข็งจุดอ่อนหรือเหตุการณ์ไม่คาดคิดแทน

ตัวอย่างเช่น มอนสเตอร์บางตัวจะโดนอาวุธพิเศษโจมตีแรงกว่า หรือบางตัวสามารถซ่อนตัวในเงาได้ ต้องใช้ไอเทมพิเศษหรือไม่ก็อาวุธระยะไกลช่วย

เผยเชียนสามารถใช้ความรู้ความเข้าใจในตัวเกม (แอบดูแผนการออกแบบทั้งหมด) ช่วยเรื่องพวกนี้ได้

ส่วนสามองค์ประกอบแรก เขาสามารถปรับให้อยู่ในระดับที่ผู้เล่นทั่วไปพอจะรับได้ไหวเท่านั้น

ดังนั้นหลังจากปรับตรงนั้นเพิ่มตรงนี้ เกมก็เริ่มมีความเป็นเกมสไตล์ Souls มากขึ้น

เผยเชียนไม่ใช่แฟนเกมสไตล์ Souls เขาเป็นผู้เล่นจำพวกที่เลิกเล่นเกมหลังจากสู้กับบอสไปแค่สามสี่ตัว

แต่พวกมอนสเตอร์ง่อยๆ ตอนต้นเกมก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับเขา

หลังจากโดนชาวบ้านถือคันฉายยำเละอยู่สองสามรอบ เผยเชียนก็เริ่มจับทางได้ และเอาชนะผีชาวบ้านตัวนั้นและมอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ได้ด้วยความสามารถของตัวเอง

เรื่องต่อไปคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

นั่นก็คือการแอบใส่อาวุธพิเศษให้ตัวเอง

เผยเชียนเปิดหน้าปรับแต่งเกม สิ่งที่เขาจะทำนั้นเรียบง่ายมาก

ชายหนุ่มจะสุ่มเลือกโมเดลอาวุธจากทรัพยากรงานภาพแล้วเพิ่มเข้าไปในรายการอาวุธ

จากนั้นก็จะก๊อบปี้ข้อมูลอาวุธไปปรับค่าสถานะต่างๆ เพิ่ม เช่น พลังโจมตีและความเร็ว

เขาจะออกแบบภารกิจพิเศษเพื่อเพิ่มเงื่อนไขในการได้รับอาวุธ

สรุปสั้นๆ คือ เผยเชียนจะซ่อนอาวุธชิ้นนี้ไว้ในที่ที่คนคาดไม่ถึง

เขาไล่ดูรายการอาวุธในเกมซึ่งมีมากมายหลายประเภท แต่ละชิ้นมีค่าสถานะซับซ้อน

แต่เขาต้องคิดให้ลึกซึ้งเรื่องอาวุธที่จะเอามาปรับแต่ง

ถ้าเลือกอาวุธโจมตีระยะไกลก็จะช่วยลดความยากของเกมไปได้มาก

แต่ปัญหาคือ เกมนี้เป็นเกมแอคชันจึงไม่ค่อยมีอาวุธระยะไกลมากนัก มีแค่ธนู หน้าไม้ อะไรพวกนี้ ก็เหมือนกับเกมตระกูล Dark Soul อาวุธพวกนี้ไม่สามารถเอามาใช้เป็นอาวุธหลักได้ ต้องใช้เป็นอาวุธรองเท่านั้น

ที่ตั้งค่าไว้แบบนี้ก็เพื่อให้เกิดความสมดุลระหว่างอาวุธระยะประชิดกับอาวุธระยะไกล เกมประเภทนี้ ถ้ามีอาวุธระยะไกลที่มีระยะการโจมตีไกลมาก สร้างความเสียหายได้สูง แถมยังสามารถใช้ได้เรื่อยๆ อาวุธระยะประชิดก็จะด้อยค่าไป ถือเป็นการทำลายความสนุกของเกม

ดังนั้นตามแผนเดิมของลู่หมิงเหลียงกับเปาซวี่ ไม่ว่าจะเป็นธนูหรือหน้าไม้ อาวุธเหล่านี้จะสร้างความเสียหายได้ต่ำมากแถมยังเว้นช่วงระหว่างการโจมตีแต่ละครั้งนาน เอาไว้ใช้ล่อศัตรูเท่านั้น

ถ้าเขาสร้างปืนไรเฟิลหรือปืนกล แล้วปรับค่าสถานะให้สามารถยิงโป้งเดียวเป่าหัวมอนสเตอร์ทุกตัวกระจุยได้ ระบบคงไม่ยอมแน่

ดังนั้นถึงจะตั้งใจแอบใส่อาวุธลับเข้ามาในเกม แต่เผยเชียนก็ทำอะไรเกินพอดีไม่ได้อยู่ดี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Status: Ongoing
ต้องทำธุรกิจให้ “ขาดทุน” เขาถึงจะรวย แต่ไม่รู้ดวงดีหรือดวงซวย ถึงได้แต่ “กำไร” เนี่ย!เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อนโดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆแต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุนด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท