บทที่ 483 รูปชุดสุดท้าย
รูปชุดที่สี่
ด้านซ้ายเป็นขึ้นฉ่ายฝรั่ง ด้านขวาเป็นผักชี
เยี่ยหวันหวั่นจำได้ว่าซือเยี่ยหานไม่ชอบกินขึ้นฉ่ายฝรั่ง ก็เลยเลือกผักชี
เป็นดังคาด ข้อนี้ซือเยี่ยหานทายถูกอีกครั้ง
ถ้ายังคงรักษาจังหวะแบบนี้ต่อไป การที่จะได้รางวัลก็มีหวังแล้ว!
ตอนแรกทุกคนดูเพียงเพื่อความสนุกเท่านั้น ทว่าทุกคนเริ่มสนใจมากขึ้นอย่างช้าๆ
เพราะว่าเยี่ยหวันหวั่นกับซือเยี่ยหานทายถูกแปดข้อติดต่อกันในเวลาเพียงอึดใจเดียว
จนแม้แต่เยี่ยหวันหวั่นเองยังอึ้ง เหม่อมองซือเยี่ยหานที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
“โอ้โห ซือเยี่ยหาน คุณมีวิชาอ่านใจได้อย่างนั้นเหรอ?”
ซือเซี่ยตอนแรกยังทำหน้าเบื่อมองดูอย่างไม่สนใจเท่าไหร่ แต่หลังจากทายถูกแปดข้อติดต่อกัน สีหน้าก็เปลี่ยนไป
“คู่รักคู่นี้เก่งจริงๆ! คาดไม่ถึงว่าจะทายถูกติดต่อกันถึงแปดข้อ! ตอนนี้เหลือเพียงสองข้อแล้วนะคะ ถ้าหากถูกอีกข้อเดียว ก็จะได้รับรางวัลที่หนึ่งไปครอง ถ้าหากถูกทั้งสองข้อ ก็รับรางวัลพิเศษไปเลย!” พิธีกรเอ่ยอย่างตื่นเต้น
บรรดาลูกค้าคนอื่นๆ ก็หันไปมองทั้งสองคนอย่างสนอกสนใจ หนุ่มหล่อสาวสวย ทั้งยังรักกันขนาดนี้ ช่างเป็นชีวิตที่น่าอิจฉาจริงๆ!
“รูปชุดที่เก้า เชิญมองที่หน้าจอค่ะ!”
ตามหลังเสียงพิธีกร หน้าจอก็เปลี่ยนรูปภาพชุดใหม่
รูปด้านซ้ายเป็นรูปกลุ่มควันจากปล่องเตาเผา รูปด้านขวาคือทะเลดวงดาว
เยี่ยหวันหวั่นมองดูสองรูปนี้พลางครุ่นคิด รู้สึกว่ารูปที่เหมาะกับนิสัยของเธอมากกว่าน่าจะเป็นชีวิตที่สุขสบายเรียบง่าย ดังนั้นจึงเลือกรูปภาพรูปแรก
ซือเซี่ยพึมพำกับตัวเองเบาๆ “รูปที่สอง…”
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินซือเซี่ยพึมพำมาหลายครั้งแล้ว ผลลัพธ์คือผิดทั้งหมด ไม่รู้จะพูดว่าอะไรดีเลยจริงๆ
ถ้าพูดอีกแง่หนึ่ง ที่หมอนี่สามารถเลี่ยงข้อถูกทั้งหมดได้ ก็นับว่าเก่งไม่เบา
ในขณะเดียวกัน ซือเยี่ยหานเอ่ยขึ้นว่า “รูปแรก”
“เป็นคำตอบที่ถูกต้องค่า! พระเจ้า! ตอบถูกติดต่อกันเก้าข้อแล้วนะคะ! ทำลายสถิติสูงสุดของร้านเราเป็นที่เรียบร้อยแล้ว! ข้อสุดท้าย คู่รักที่ใจเป็นหนึ่งเดียวกันสองท่านนี้จะตอบถูกหรือเปล่านะ! พวกเรามาดูกันค่ะ! ฉันที่เป็นพิธีกรยังตื่นเต้นไปด้วยเลยนะคะเนี่ย!” พิธีกรสูดหายใจเข้าลึกอย่างเกินจริง จากนั้นกดเปิดรูปภาพชุดสุดท้าย
ให้ตายสิ! ตอบถูกติดต่อกันเก้าข้อเลยเหรอเนี่ย!
เยี่ยหวันหวั่นเบิกตากว้างด้วยความตะลึง หัวใจเริ่มเต้นกระหน่ำตึกตักตึกตัก
ในที่สุด รูปภาพชุดที่สิบก็ปรากฏออกมา
รูปภาพชุดที่สิบนี้ค่อนข้างพิเศษ บนภาพทั้งสองล้วนเป็นกระบอกปืน และทั้งสองกระบอกยังแทบจะเหมือนกันเลยด้วย
เยี่ยหวันหวั่นพลันหมดคำพูด นี่มันเกม ‘ทายใจ’ หรือว่า ‘เกมจับผิดภาพ’ กันแน่?
ทั้งสองภาพนี้ดูเหมือนกันชัดๆ นี่นา
รางวัลใหญ่ไม่มีทางได้มาง่ายๆ จริงๆ ด้วย…
ตัวพิธีกรเองเมื่อเห็นรูปก็นิ่งอึ้งไปเช่นเดียวกัน “อะแฮ่ม หัวข้อนี้ เหมือนว่าจะยากอยู่นะคะ! ปืนสองกระบอกนี้เหมือนจะเหมือนกันเด๊ะเลย มีรายละเอียดต่างกันเล็กน้อยแค่ตรงด้ามจับและปากกระบอกปืน ไม่รู้ว่าสาวสวยท่านนี้จะเลือกภาพไหนนะคะ…”
เยี่ยหวันหวั่นมองอย่างละเอียดอยู่หลายรอบ
ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกไปเองหรือเปล่า แม้ว่ารูปภาพสองรูปนี้จะเหมือนกัน แต่ว่า สายตาของเธอกลับหยุดอยู่ที่ภาพแรก รู้สึกว่าภาพนั้นดูคุ้นเคย
แปลกจัง…
เยี่ยหวันหวั่นเลือกอยู่นานก็ยังเลือกไม่ได้ ท้ายที่สุดจึงคิดว่า ไม่งั้นก็…ใช้ความรู้สึกแล้วกันนะ
ในเมื่อรูปแรกดูเข้าตามากกว่า…
เพียงแต่ไม่รู้ว่าครั้งนี้ซือเยี่ยหานจะทายถูกไหมนะ…
ข้ออื่นอย่างน้อยเขายังสามารถอาศัยความสนิทสนม ความเข้าใจระหว่างพวกเขาสองคน เดาด้วยคำใบ้เล็กๆ น้อยๆ ได้ แต่ว่ารูปชุดนี้กลับต้องอาศัยโชคเพียงอย่างเดียว
สุดท้าย หลังจากสูดหายใจเข้าลึก เยี่ยหวันหวั่นกดปุ่มที่รีโมทเลือกรูปภาพแรก…
…………………………………………………
บทที่ 484 ใจสื่อถึงกัน
ซือเซี่ยที่ตอนแรกนอนราบลงกับโต๊ะด้วยความหดหู่ เวลานี้กลับเงยหน้าขึ้นมาอย่างกะทันหัน สายตาวาววับจ้องหน้าจอ “โคลท์ M2000…”
เยี่ยหวันหวั่นได้ยิน จึงมองซือเซี่ยด้วยความประหลาดใจ
ช่างเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง คาดไม่ถึงว่าครั้งนี้ซือเซี่ยจะตอบถูก! เป็นอะไรที่ไม่ง่ายเลยจริงๆ!
แต่ว่า โคลท์ M2000 คืออะไร?
หรือว่าจะเป็นรุ่นของปืนงั้นเหรอ?
“มันคืออะไร?” เยี่ยหวันหวั่นถามออกมาเบาๆ
ซือเซี่ยมองเธอด้วยสายตาซับซ้อน “รูปที่เธอเลือก”
เยี่ยหวันหวั่น “เหรอ?”
ในขณะเดียวกัน ซือเยี่ยหานก็มองไปที่หน้าจอใหญ่ ก่อนหน้านี้เขาแทบจะเลือกภายในเสี้ยววินาที ทว่าครั้งนี้ เขาใช้เวลาครุ่นคิดนานเป็นพิเศษ
นัยน์ตำสนิทลึกล้ำจ้องหน้าจอ ในนั้นมีประกายที่มีความหมายบางอย่างอยู่
พิธีกรเห็นดังนั้น รีบเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น “รูปชุดสุดท้าย ตัวเลือกของคุณลูกค้าท่านนี้จะเป็นอะไรนะ? ไม่รู้ว่าแฟนหนุ่มของเธอจะทายถูกไหมนะ! ตอนนี้เวลานับถอยหลังยังเหลืออีกห้าวินาที ต้องรีบตอบแล้วนะคะ ห้า…”
สี่…
สาม…
สอง…
เยี่ยหวันหวั่นจ้องซือเยี่ยหาน หัวใจเต้นโครมครามจนแทบถึงคอหอย
สุดท้าย แทบจะแทรกกลางวินาทีสุดท้ายของนาฬิกานับถอยหลัง ซือเยี่ยหานก็พูดว่า “รูปแรก”
ภายในร้านเงียบอย่างประหลาดอยู่วินาทีหนึ่ง ทุกคนหันมองไปที่พิธีกร
เห็นเพียง ทีแรกตัวพิธีกรเองก็อึ้ง แล้วเบิกตากว้างด้วยความตื่นเต้น พูดว่า “ยินดีกับคุณผู้ชายท่านนี้ด้วยนะคะ เป็นคำตอบที่ถูกต้องค่า!!!”
ในขณะเดียวกัน หน้าจอก็แสดงตัวเลือกของเยี่ยหวันหวั่น ซึ่งก็เป็นรูปแรก
เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วร้าน ทุกคนพากันทำหน้าอิจฉา
“สุดยอด! ตอบถูกทั้งสิบข้อเลยนะ! ต้องรู้ใจกันขนาดไหนเนี่ย!”
“ผู้ชายคนนี้มีวิชาอ่านใจคนหรือเปล่า? หรือว่าจะท่องชุดคำถามทั้งหมดเอาไว้!”
“ไปตรงนู้นเลยไป หัวข้อรูปภาพมีเป็นหลายสิบหมื่นรูป จะท่องยังไง!”
“โอ๊ยๆๆ อิจฉาจังเลย! คุณมันเฮงซวย พวกเราสองคนขึ้นไปถูกแค่สองข้อเอง คุณรักฉันจริงหรือเปล่าเนี่ย?”
…
ขณะที่พิธีกรกำลังตื่นเต้น เวลานี้เอง มีพนักงานคนหนึ่งเดินขึ้นเวทีมา พูดกับพิธีกรหลายประโยค
เมื่อพิธีกรฟังจบก็อธิบายกับลูกค้าในร้านทุกคนอย่างตื่นเต้นว่า “เจ้าของร้านของเราเป็นคนรักปืนค่ะ ชอบปืนคลาสสิครุ่นต่างๆ เมื่อกี้เจ้าของร้านบอกว่า รูปภาพชุดนี้ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ทุกคนลำบากเลย แต่ว่าปืนในรูปดูเหมือนจะเหมือนกันมาก อันที่จริงแล้วมีหนึ่งภาพที่เป็นของจริง และอีกภาพเป็นของเลียนแบบ และภาพที่เป็นของจริงก็คือภาพรูปแรกรูปนี้ค่ะ!”
พิธีกรกล่าวจบ มองเยี่ยหวันหวั่นแล้วถามว่า “คุณผู้หญิงท่านนี้ก็เป็นคนชอบปืนเหมือนกันเหรอคะ ถึงได้มองออกว่าภาพแรกเป็นของจริง?”
จากคำถามของพิธีกร เยี่ยหวันหวั่นตอบอย่างขอไปที “ฉันไม่ค่อยเข้าใจเรื่องพวกนี้หรอกค่ะ เดามั่วๆ เท่านั้นเอง!”
พิธีกรหัวเราะ “ทั้งสองท่านมีใจสื่อถึงกันจริงๆ ด้วยนะคะ! ถ้าอย่างนั้น ยินดีกับทั้งสองท่านที่ได้รับรางวัลพิเศษ ถือโอกาสเดียวกันนี้อวยพรให้ทั้งสองรักใคร่ปรองดอง อยู่เคียงข้างกันจนแก่เฒ่าเลยนะคะ”
เยี่ยหวันหวั่น “ขอบคุณค่ะ!”
พิธีกรแสดงความยินดีกับทั้งคู่อีกหลายครั้ง จากนั้นก็ส่งมอบเงินรางวัลพิเศษ
หลังจากทานอาหารเสร็จ เยี่ยหวันหวั่นควงซือเยี่ยหาน ยกเงินสามหมื่นที่ชนะมาได้ออกจากร้านอาหารด้วยอารมณ์เป็นสุขอย่างที่สุด
“ที่รักคะ ใจเราสื่อถึงกันจริงๆ ด้วย เป็นคู่แท้เชียวนะ!”
เยี่ยหวันหวั่นรู้ตั้งแต่ชาติก่อนแล้วว่าซือเยี่ยหานชอบบงการเธอเป็นอย่างมาก รู้และเข้าใจเรื่องของเธอทุกอย่างเป็นอย่างดี
เธอเคยเกลียดความรู้สึกที่ถูกควบคุมนี้สุดๆ
แต่ว่า หลังจากที่ได้เล่นเกมนี้ เธอกลับรู้สึกต่างออกไป
ความรู้สึกที่ถูกเข้าใจ เหมือนว่าจะไม่ได้แย่ขนาดนั้น กลับทำให้เธอรู้สึก…
ซือเยี่ยหานมองใบหน้าน้อยที่เต็มไปด้วยความสุขสมของหญิงสาว หน้าตาดูเหมือนว่าจะใจลอย “มีความสุขก็ดีแล้ว”
ซือเซี่ยที่เดินอยู่ข้างหลังก้าวหนึ่งได้ยิน เบะปากล้อเลียน “เหรอ ใจสื่อถึงกันงั้นเหรอ?”
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินก็หันขวับถลึงตาใส่ซือเซี่ย “ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนายเลยนะ! นายเลี่ยงตอบข้อถูกได้หมดทุกข้อแบบนั้นได้ยังไง?”
ซือเซี่ยหน้างอ “ใครบอกว่าฉันตอบผิดฮะ?”
มุมปากของเยี่ยหวันหวั่นกระตุก “ใช่แล้ว ใช่แล้วล่ะ ยังไงซะข้อสุดท้ายนายตอบถูกตั้งข้อนึงแหนะ!”
และอาจจะเป็นเพราะซือเซี่ยรู้จักปืนค่อนข้างดี จำได้ว่าเป็นปืนของจริง ก็เลยทายว่าเป็นภาพแรกก็เท่านั้น
…………………………………………
