หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 239 เผยไต๋ ความเคียดแค้นของมู่หรงอวี้ (1)

หวนคืนชะตาแค้น

เพี​๊​ยะ​!​ ​ฝ่ามือ​ปะทะ​บน​ใบหน้า​ของ​จู​ซื่อ​อย่างรุนแรง​ ​มู่​ชิง​อี​มอง​ฝ่ามือ​ที่​แดง​เล็กน้อย​ของ​ตน​แล้ว​กวาดตา​มอง​จู​ซื่อ​แวบ​หนึ่ง​ด้วย​สีหน้า​ราบเรียบ​ ​“​ดูท่า​แล้ว​ ​หลาย​วัน​มานี​้​ท่าน​ยัง​ถูก​สั่งสอน​ไม่พอ​กระมัง​”

มุม​ปาก​มี​รอย​เลือด​เล็กน้อย​แต่​จู​ซื่อ​กลับ​ไม่สน​ใจ​เลย​สักนิด​ ​นาง​มอง​มู่​ชิง​อี​เชิง​ท้าทาย​พร้อม​ฉีก​ยิ้ม​สดใส​ราวกับ​กำลัง​บอกว่า​ ​‘​เจ้า​จะ​ทำ​อะไร​ข้า​ได้​อีก​หรือ​’

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​เย็นชา​เอ่ย​ ​“​ข้า​คง​ทำ​อะไร​ท่าน​ไม่ได้​ ​ข้า​จะ​ทำ​อะไร​คนที​่​ไม่​กลัว​แม้กระทั่ง​ความตาย​คน​หนึ่ง​ได้​เล่า​ ​แต่​ท่าน​ลองดู​ก็ได้​ว่า​ข้า​จะ​ทำ​อะไร​มู่​หร​งอ​วี​้​ได้​บ้าง​”

จู​ซื่อ​ผงะ​ไป​ทันที​ ​แววตา​ท้าทาย​ใน​เดิมที​ก็​แข็งทื่อ​ขึ้น​มาชั​่ว​ขณะ​ ​“​ลำพัง​เจ้า​น่ะ​หรือ​”​ ​ผ่าน​ไป​นาน​ ​กระทั่ง​ในที่สุด​นาง​ก็​เค้น​เอ่ย​คำ​เยาะเย้ย​ออกมา​ประโยค​หนึ่ง

มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​บาง​ ​“​ลำพัง​แค่​ข้า​นี่แหละ​ ​ข้ามี​ฝีมือ​เช่นใด​ท่าน​ก็​รู้อยู่แก่ใจ​ดี​มิใช่​หรือ​ ​ท่าน​ลองดู​ก็ได้​ว่า​ก่อนที่​ท่าน​ตาย​ข้า​จะ​ทำให้​บุตรชาย​ของ​ท่าน​จบชีวิต​ได้​อนาถ​กว่า​ท่าน​ได้​หรือไม่​”

“​ไม่​!​ ​เจ้า​ทำไม​่​ได้​…​อวี​้​เอ๋อร​์​เป็น​ถึง​องค์​ชาย​ ​เจ้า​กล้า​แตะต้อง​เขา​หรือ​!​”​ ​จู​ซื่อ​กรีดร้อง​เสียง​สูง​ ​มู่​ชิง​อี​ตอบกลับ​ด้วย​น้ำเสียง​เรียบ​นิ่ง​ ​“​มู่​หร​งอา​นก​็​เป็น​องค์​ชาย​นี่​นา​”

จู​ซื่อ​ชะงัก​ไป​ ​รอก​ระ​ทั่ง​ได้สติ​กลับมา​ถึง​มอง​สาวน้อย​ที่​คลี่​ยิ้ม​หวาน​ตรงหน้า​ด้วย​ความหวาดกลัว

“​เจ้า​…​เจ้า​คือ​…​”

มู่​ชิง​อี​พยักหน้า​เอ่ย​ยอมรับ​ ​“​ข้า​เอง​”​ ​น่าเสียดาย​ที่​ท่าน​คง​ไม่มี​โอกาส​ได้​บอก​ใคร​แล้ว

ครั้น​นึกถึง​มู่​หร​งอา​นที​่​นอน​แน่นิ่ง​อยู่​บน​เตียง​โดย​ไม่รู้​ว่า​จะ​เป็น​ตาย​ร้าย​ดี​เช่นไร​ ​แววตา​ที่​จู​ซื่อ​ใช้​จับจ้อง​มู่​ชิง​อี​จึง​เหมือน​อาบ​ไป​ด้วย​ยาพิษ​แต่​ก็​แฝง​ไป​ด้วย​ความหวาดกลัว​ ​ถึงแม้นาง​จะ​ไม่ได้​ให้ความสำคัญ​และ​รักใคร่​มู่​หร​งอาน​เท่า​มู่​หร​งอ​วี​้​ ​แต่​ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​บุตร​ที่นา​งอุ​้​มท​้​อง​มาถึง​สิบ​เดือน​ ​ทว่า​สุดท้าย​กลับ​มี​จุดจบ​โดย​ไม่รู้​ที่มา​ที่​ไป​ ​จู​ซื่อ​ย่อม​รู้สึก​ปวดใจ​บ้าง​เป็นธรรมดา​ ​พอ​เวลานี้​รู้​ว่า​ฆาตกร​อยู่​เบื้องหน้า​แต่​นาง​กลับ​ไร้ความสามารถ​ที่จะ​ทำ​อะไร​อีก​ฝ่าย​ได้​ ​ชั่ว​วินาที​นั้น​จู​ซื่อ​ก็​รู้สึก​ว่านาง​แพ้​แล้ว​ ​บางที​นาง​อาจจะ​แพ้​มาตั​้ง​แต่ก่อน​จะเข้า​มา​ใน​คุก​เทียน​สวรรค์​แล้วด้วย​ซ้ำ

“​บอก​ข้ามา​ว่า​กง​อ๋อง​ใช้​พิษ​อะไร​กับ​ผิง​อ๋อง​”​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ถาม​เสียง​ขรึม​ใน​ห้อง​ที่​ถูก​ปิด​มิดชิด​แห่ง​นี้​ ​“​อวิ​๋น​เฟย​เป็น​คนฉลาด​ ​อย่า​บอก​ข้า​เชียว​ว่า​ท่าน​ไม่รู้​ ​มิเช่นนั้น​…​ข้า​เอง​ก็​ไม่รู้​เหมือนกัน​ว่า​อาหารเช้า​ใน​วันพรุ่งนี้​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้​นั้น​จะ​ผสม​อะไร​เข้าไป​”

“​เจ้า​กล้า​หรือ​!​”

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​มุม​ปาก​โดย​ไม่​พูด​อะไร​ ​เพียงแต่​รอยยิ้ม​เย็นชา​บน​ใบหน้า​ได้​บอก​จู​ซื่อ​แล้ว​ว่านา​งก​ล้า​จริงๆ

ใน​ห้อง​ตก​อยู่​ใน​ความ​เงียบ​ ​ในที่สุด​จู​ซื่อ​ก็​ก้มหน้า​เอ่ย​อย่าง​ยอมแพ้​ ​“​ก็ได้​…​หญ้า​เก้า​หยาง​สลาย​วิญญาณ​”

“​นั่น​คือ​อะไร​กัน​”​ ​มู่​ชิง​อี​เลิก​คิ้ว​ถาม​อย่าง​ไม่เข้าใจ​ ​ไม่ใช่​เพราะ​นาง​มีความรู้​ตื้นเขิน​ ​ถึง​นาง​จะ​ไม่ได้​ถนัด​รอบรู้​เรื่อง​ตำรา​หมอนัก​แต่​ก็​พอ​รู้​ผิวเผิน​อยู่​บ้าง​ ​ทว่า​หญ้า​เก้า​หยาง​สลาย​วิญญาณ​นี่​นาง​ไม่เคย​ได้ยิน​มาก​่อน​เลย​จริงๆ

อู๋​ซิน​เอง​ก็​ส่าย​ศีรษะ​เป็น​เชิง​ว่า​เขา​เอง​ก็​ไม่รู้​จัก​เหมือนกัน​ ​ ​ไม่ใช่​เพียง​มู่​ชิง​อี​เท่านั้น​ที่​ไม่เคย​ได้ยิน​มาก​่อน​ ​เพราะ​แม้แต่​คนที​่​ท่อง​แดน​ยุทธจักร​มานา​นอย​่าง​เขา​ยัง​ไม่เคย​ได้ยิน​ชื่อ​นี้​มาก​่อน​เช่นกัน

จู​ซื่อ​กวาดตา​มอง​ทั้งสอง​ด้วย​ท่าที​ลำพองใจ​แวบ​หนึ่ง​ก่อน​แค่น​เสียง​เบา​ ​“​หญ้า​นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​หา​ได้​ยาก​นัก​ ​พวก​เจ้า​ย่อม​ไม่รู้​จัก​อยู่​แล้ว​”

มู่​ชิง​อี​เลิก​คิ้ว​ ​“​หาก​พวกเรา​ไม่เคย​เจอ​มาก​่อ​นก​็​ไม่ใช่​เรื่อง​น่าแปลก​อะไร​ ​แต่​ข้า​กลับ​แปลกใจ​มากกว่า​ว่า​เหตุใด​แม้แต่​หมอ​หลวง​ใน​วัง​เอง​ก็​ยัง​ไม่เคย​เจอ​มาก​่อน​เล่า​”

จู​ซื่อ​เงียบ​อยู่นาน​ก่อน​จะ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​ใน​ห้อง​หนังสือ​ของ​ผิง​อ๋อง​น่าจะ​มี​กระถางต้นไม้​สีเขียว​คล้าย​ดอก​กล้วยไม้​อยู่​กระถาง​หนึ่ง​ใช่​หรือไม่​”

มู่​ชิง​อี​หรี่​ตา​เอ่ย​ ​“​นั่น​คือ​หญ้า​เก้า​หยาง​สลาย​วิญญาณ​หรือ​”​

จู​ซื่อ​พยักหน้า​กล่าว​ ​“​ใช่​ ​หมอ​ทั่วไป​มัก​ตรวจ​เจอ​สิ่งผิดปกติ​จาก​เจ้า​นั่น​ไม่ได้​ ​ไม่ใช่​แค่​ให้โทษ​แต่​นั่น​เป็น​ของดี​ที่​หา​ได้​ยาก​นัก​ ​หาก​คนที​่​ร่างกาย​อ่อนแอ​หรือ​เหนื่อยล้า​บ่อยๆ​ ​วาง​เจ้า​นี่​ไว้​ใน​ห้อง​อาจจะ​เป็นผลดี​ต่อ​ร่างกาย​ ​แต่​จะ​ใช้​นาน​มาก​ไม่ได้​ ​ขอ​แค่​เกิน​หนึ่ง​ปี​ขึ้นไป​…​ต่อให้​เป็น​เทพ​เซียน​ก็​ช่วยไม่ได้​!​ ​ ​หญ้า​สลาย​วิญญาณ​นั่น​ถูก​ส่ง​ไป​วาง​ไว้​ใน​จวน​ผิง​อ๋อง​อย่างน้อย​สี่​ห้า​ปี​แล้ว​กระมัง​”​ ​นั่น​เป็นเรื่อง​ก่อนที่​ตระกูล​กู้​จะ​ถูก​ฆ่า​ยก​ครัว​เสียอีก

“​เหตุใด​ท่าน​ถึง​มี​ของ​พรรค์​นี้​ได้​”​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ถาม​อย่าง​สงสัย

จู​ซื่อ​มอง​นาง​ด้วย​สายตา​ที่​เหมือน​จะ​ยิ้ม​แต่​ก็​ไม่​ยิ้ม​ ​“​แล้ว​เหตุใด​ข้า​จะ​มี​ของ​แบบนี้​ไม่ได้​เล่า​ ​หากว่า​กันตาม​ตำรา​หมอ​ ​บน​โลก​นี้​…​คนที​่​ฉลาด​หลักแหลม​กว่า​ข้า​คงมี​ไม่​เกิน​ห้า​คน​ด้วยซ้ำ​”

“​ดูท่า​ข้า​คง​ประเมิน​ท่าน​ต่ำ​ไป​”​ ​มู่​ชิง​อี​ลุกขึ้น​เดิน​ตรง​เข้าไป​เบื้องหน้า​ของ​จู​ซื่อ​ ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​บอก​ข้ามา​ว่า​จะ​ช่วย​ผิง​อ๋อง​ได้​เช่นไร​”

“​ไม่มีทาง​หรอก​ ​คนที​่​สูดกลิ่น​หญ้า​สลาย​วิญญาณ​เข้า​ร่างกาย​มากเกินไป​ไม่มี​ยา​ใด​ช่วยรักษา​ได้​แล้ว​!​”​ ​จู​ซื่อ​กัดฟัน​เอ่ย​ ​“​ต่อให้​ตอนนี้​เจ้า​ฆ่า​ข้า​ข้า​ก็​ช่วยไม่ได้​!​”

มู่​ชิง​อี​จับจ้อง​จู​ซื่อ​อยู่นาน​ ​สุดท้าย​ก็​กลับ​ไป​นั่ง​ที่​เดิม​ก่อน​จะ​ถอนหายใจ​อย่าง​ระอา​ใจ​ ​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​ข้า​เชื่อ​”

จู​ซื่อ​มอง​มู่​ชิง​อี​ด้วย​ท่าที​แปลกใจ​ ​ได้ยิน​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ว่า​ ​“​ต่อให้​ท่าน​บอกว่า​มี​วิธี​ช่วย​ผิง​อ๋อง​ได้​ ​ข้า​ก็​คง​ไม่ไว้ใจ​ให้ท่าน​ช่วย​ผิง​อ๋อง​จริงๆ​ ​หรอก​ ​หญ้า​เก้า​หยาง​สลาย​วิญญาณ​ใช่​หรือไม่​ ​ข้า​ต้องหา​วิธี​แก้​พิษ​ได้​แน่​”

จู​ซื่อ​ยิ้ม​เย้ยหยัน​ ​นาง​รู้สึก​ว่า​คำพูด​ของ​มู่​ชิง​อี​ไม่มีทาง​เป็นจริง​ไป​ได้

มู่​ชิง​อี​เอง​ก็​ไม่ได้​ใส่ใจ​นัก​ ​หันไป​หา​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​กับ​อู๋​ซิน​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​ข้า​ไม่มี​อะไร​พูด​ต่อ​แล้ว​ ​ไป​กัน​เถิด​”

อู๋​ซิน​พยักหน้า​เงียบๆ​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​ออกจาก​ที่นี่​ไปเป็นเพื่อน​มู่​ชิง​อี​ ​ส่วน​อู๋​ซิน​อยู่​เก็บกวาด​ที่นี่​ต่อ

ครั้น​เห็น​ประตู​ห้อง​เปิด​ออก​ ​เหล่า​ข้าหลวง​ของ​คุก​เทียน​สวรรค์​ที่​รอ​อยู่​ด้านนอก​ก็​รีบรุด​หน้า​เข้ามา​หา​ ​“​องค์​หญิง​”

“​ลำบาก​ใต้เท้า​แล้ว​ ​เมื่อ​ครู่​จู​ซื่อ​ไร้มารยาท​ข้า​เลย​จัดการ​สั่งสอน​ไป​ที​หนึ่ง​ ​โปรด​ใต้เท้า​อภัย​ให้​ข้า​ด้วย​”​ ​มู่​ชิง​อี​พูดเสี​ยง​เบา

“​องค์​หญิง​เอ่ย​เรื่อง​น่าขัน​แล้ว​ ​จู​ซื่อ​นั่น​บังอาจ​เหิมเกริม​ใส่​องค์​หญิง​ ​ต่อให้​ฆ่า​ทิ้ง​ก็​ไม่​เกินไป​เลย​”

มู่​ชิง​อี​คลี่​ยิ้ม​บาง​ ​“​ใต้เท้า​เอง​ก็​เอ่ย​เรื่อง​น่าขัน​แล้ว​ ​ในเมื่อ​ฝ่า​บาท​ตรัส​ว่า​จะ​ประหาร​ ​เช่นนั้น​ก็​ให้​นาง​รอ​ถึง​วัน​ประหาร​ ​คง​ต้อง​ลำบาก​ใต้เท้า​แล้ว​”

อิ​๋ง​เอ๋อร​์​เดิน​เข้าไป​แอบ​ยัด​ตั๋วเงิน​ให้​ใบ​หนึ่ง

ข้าหลวง​เฝ้า​คุก​เทียน​สวรรค์​เผย​สีหน้า​ดีอกดีใจ​รีบ​ส่ง​มู่​ชิง​อี​ออก​ไป​ด้วย​ท่าที​นอบน้อม​ ​“​องค์​หญิง​กลับดี​ๆ​ ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​องค์​หญิง​วางใจ​ได้​ ​จนกระทั่ง​วัน​ประหาร​จะ​ไม่มีใคร​ได้​เจอ​จู​ซื่อ​อีก​”

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​กล่าว​ ​“​คง​ไม่มีใคร​มา​เจอ​นาง​หรอก​ ​ข้า​ไม่มีทาง​ทำให้​ใต้เท้า​ลำบากใจ​แน่นอน​”

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ขอบ​พระทัย​องค์​หญิง​ ​เสด็จ​กลับดี​ๆ​ ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​องค์​หญิง​”

หลังจาก​ส่ง​ขบวน​มู่​ชิง​อีก​ลับ​ไป​ ​ข้าหลวง​ผู้​นั้น​ก็​เข้าไป​ใน​ห้อง​ที่​มู่​ชิง​อี​เคย​อยู่​ก่อนหน้านี้​อย่าง​เริงร่า​ ​เตรียม​เรียก​คน​ส่งตัว​จู​ซื่อ​กลับ​ไป​ขัง​ใน​คุก​เทียน​สวรรค์​เฉกเช่น​เดิม

ทว่า​ทันทีที่​เข้าไป​ก็​เห็น​จู​ซื่อ​นอน​อยู่​บน​พื้น​ไม่​ขยับ​ ​ชั่วขณะ​นั้น​เขา​เกือบ​คิด​ว่า​บน​พื้น​คือ​คนตาย​ ​แต่​พอ​เขา​เดิน​เข้าไป​ใกล้​ถึง​เห็น​ว่า​จู​ซื่อ​ยัง​ไม่​ตาย​และ​ยัง​เปิด​เปลือกตา​อยู่​ ​เพียงแต่​สอง​แขน​ของ​นาง​กลับ​บิดเบี้ยว​ผิดรูป​ ​ราวกับ​ท่อน​บน​ของ​แขน​ทั้งสอง​ข้าง​ถูก​ห่อหุ้ม​ด้วย​ผิวหนัง​ประดับ​ห้อย​โตงเตง​แนบข้าง​กาย​ไว้​ก็​มิ​ปาน

เขา​อด​ตกใจ​จน​เหงื่อ​ไหล​อาบ​ท่วม​ตัว​ไม่ได้​ ​ใน​ฐานะ​ที่อยู่​ใน​สถานที่​เฉกเช่น​คุก​เทียน​สวรรค์​เขา​ย่อม​เคย​เห็น​คนที​่​โหดเหี้ยม​ทารุณ​มา​ไม่น้อย​ ​รวมถึง​เคย​เห็น​การ​ลงโทษ​ที่​ป่าเถื่อน​และ​บาดแผล​หลากหลาย​รูปแบบ​ ​แต่​แขน​ท่อน​บน​ของ​จู​ซื่อตรง​หน้า​กลับ​ถูก​บด​แหลก​ละเอียด​ ​ถูก​บด​จน​เละ​มิใช่​ถูก​ตัด​หรือ​ทำให้​ขาด​แต่อย่างใด​ ​เช่นนี้​ต่อให้​เป็น​เทพ​เซียน​ก็​รักษา​ให้หาย​ไม่ได้

ครั้น​เหลือบมอง​ตั๋วเงิน​ที่​เพิ่ง​ได้รับ​มาก​็​อด​ยิ้มแป้น​ไม่ได้​ ​ถึงอย่างไร​อีก​ไม่​กี่​วัน​จู​ซื่อ​ก็​ต้อง​ถูก​บั่น​หัว​อยู่​แล้ว​ ​ใคร​จะ​สนใจ​ว่า​แขน​ของ​นาง​ยังอยู่​ดี​หรือไม่​เล่า​ ​ส่วน​เรื่อง​ที่ว่า​องค์​หญิง​หมิง​เจ๋อ​คิด​จะ​ทำ​อะไร​ก็​ใช่​ว่า​ข้าหลวง​เฝ้า​คุก​เทียน​สวรรค์​ตัวเล็ก​ๆ​ ​อย่าง​เขา​จะ​ถาม​ได้​สักหน่อย

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท