หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 308 หัวหน้าผู้ดูแลจวนอ๋อง (4)

หวนคืนชะตาแค้น

​เช้าตรู่​วันนี้​ทุกคน​ต่าง​รับใช้​เจ้านาย​ด้วย​ความหวาดกลัว​ ​ไม่​ง่าย​เลย​กว่า​จะ​อดทน​ผ่าน​มัน​ไป​ได้​จน​ไม่มี​อะไร​เกิดขึ้น​ ​กระทั่ง​ถึง​ตอน​สุดท้าย​มีบ​่า​วรับ​ใช้​คน​หนึ่ง​ทำ​น้ำ​หก​รด​ตัว​ท่าน​อ๋อง​จน​เลี่ยง​เหตุการณ์​อาละวาด​ไม่ได้​ ​บ่าว​ที่​มือ​ไม้​ซุ่มซ่าม​ผู้​นั้น​ถูก​โบย​แล้ว​โยน​ออก​นอก​จวน​ทันที​ ​แต่​เพราะ​เดิมที​ครอบครัว​บ่าว​รับใช้​ผู้​นั้น​เป็น​คนที​่​ฮ่องเต้​ทรง​ประทาน​ให้ท่า​นอ​๋​อง​ ​ทั้ง​เด็ก​ทั้งคน​แก่​ของ​ครอบครัว​นี้​ต่าง​ทำงาน​อยู่​ใน​จวน​ ​มารดา​ของ​บ่าว​รับใช้​ผู้​นั้น​กลับ​ชักสีหน้า​เข้ามา​โวยวาย​ต่อหน้า​ท่าน​อ๋อง​โดย​ไม่รู้​ร้อน​รู้​หนาว​ใด​เลย​ ​นี่​จึง​สร้าง​ความไม่พอใจ​ให้​เขา​มาก​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะ​ผู้ดูแล​จวน​รั้ง​ไว้​เกรง​ว่า​ครอบครัว​นั้น​คง​จบชีวิต​กัน​หมด​แล้ว

​“​ท่าน​อ๋อง​…​”​ ​ผู้ดูแล​จวน​ยืน​นิ่ง​ตรงหน้า​หรง​จิ​่น​ ​เขา​ปาดเหงื่อ​พลาง​ใช้​น้ำเสียง​เล็ก​แหลม​เอ่ย​ด้วย​ท่าที​ชั่งใจ

​หรง​จิ​่น​เอนกาย​อยู่​บน​เก้าอี้​แล้ว​เหลือบมอง​เขา​แวบ​หนึ่ง​ด้วย​ท่าที​ไร้​เรี่ยวแรง​กล่าว​ ​“​มี​อะไร​ก็​พูด​มาตรง​ๆ​”

​ผู้ดูแล​จวน​ถอนหายใจ​เอ่ย​ ​“​ท่าน​อ๋อง​­​ ​ถึงแม้​คน​พวก​นี้​จะ​เป็น​บ่าว​รับใช้​ ​แต่​ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​คนที​่​ฝ่า​บาท​ทรง​ประทาน​ให้​ ​ท่าน​ทั้ง​ด่า​ทั้ง​ตี​จน​เกิน​ความเหมาะสม​ไป​แล้ว​ ​แต่​หาก​ฆ่า​พวกเขา​แล้ว​ถูก​คนวางแผน​เอาเรื่อง​นี้​ไป​กราบทูล​ถึง​หู​ของ​ฝ่า​บาท​คง​ไม่ใช่​เรื่อง​ดี​เท่าไร​นัก​”

​ผู้ดูแล​จวน​ผู้​นี้​เป็น​ขันที​ใน​วัง​ที่​คอย​ติดตาม​รับใช้​หรง​จิ​่​นมา​ตั้งแต่​เด็ก​ ​ผ่าน​ไป​สิบ​กว่า​ปี​แล้วแต่​ไม่เคย​ถูก​เปลี่ยนตัว​เลย​ ​เพราะเหตุนี้​หรง​จิ​่น​ยัง​พอ​ไว้หน้า​อยู่​บ้าง​ ​หรง​จิ​่​นอ​อก​วัง​มา​อยู่​จวน​ครั้งนี้​คร้าน​จะ​หา​ผู้ดูแล​จวน​คน​ใหม่​เลย​ลาก​เขา​ออกมา​ด้วย​ ​แต่​ตาม​กฎ​ของ​แคว้น​เย​่ว​์​แล้ว​ขันที​ห้าม​แทรกแซง​เรื่อง​ภายนอก​ ​เพราะเหตุนี้​เขา​เลย​ทำได้​แค่​ดูแล​เรื่อง​ภายใน​จวน​เท่านั้น

​หรง​จิ​่น​แค่น​เสียงใส​่​ ​“​แล้ว​จะ​ให้​ข้า​ไม่​ถือ​ความ​พวกเขา​อย่างนั้น​หรือ​”

​ผู้ดูแล​จวน​ถอนหายใจ​กล่าว​ ​“​หาก​ท่าน​อ๋อง​ไม่​ชอบ​พวกเขา​ ​หาเหตุ​ผล​เปลี่ยนคน​ก็ได้​แล้ว​นี่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​“​จะ​ทำ​อะไร​ก็​ทำ​เถิด​”​ ​หรง​จิ​่น​โบกไม้โบกมือ​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​“​อย่า​ให้​พวกเขา​มาป​รากฏ​ตัวต่อ​หน้า​ข้า​อีก​ ​มิเช่นนั้น​…​ข้า​จะ​ฆ่า​ให้​ตาย​ทีละ​คนเลย​!​”​ ​ขณะที่​พูด​ก็​แผ่​ไอ​เย็นยะเยือก​ดุดัน​ออกมา​ ​ผู้ดูแล​จวน​ถอนหายใจ​อย่าง​จนใจ​ หาก​จะ​ให้​เจ้านาย​น้อย​ผู้​นี้​ควบคุม​อารมณ์​คง​เป็นไปไม่ได้​ ​เขา​รีบ​คิด​หาวิ​ธี​เปลี่ยนคน​โดยเร็ว​ดีกว่า​กระมัง

​“​ทูล​ท่าน​อ๋อง​ ​ด้านนอก​มีคุณ​ชาย​ท่าน​หนึ่ง​มา​ขอ​พบ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​หรง​จิ​่น​ดวงตา​เป็นประกาย​เล็กน้อย​ ​เงยหน้า​ขึ้น​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​คุณชาย​ที่ใด​กัน​”

​“​คุณชาย​ผู้​นั้น​บอกว่า​แซ่กู้​ ​มาตาม​คำเชิญ​ของ​ท่าน​อ๋อง​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​หรง​จิ​่​นรี​บลุก​ขึ้น​ยืน​แล้ว​พุ่งตัว​ออก​ไป​ข้างนอก​อย่างรวดเร็ว​ ​“​เชิญ​เขา​เข้ามา​…​ช่างเถิด​ ​ข้า​ออก​ไป​เอง​ก็แล้วกัน​!​”

​“​นี่​…​”​ ​ผู้ดูแล​จวน​ตกใจ​เพราะ​คิดไม่ถึง​ว่า​เจ้านาย​น้อย​ของ​ตน​จะ​ออก​ไป​ต้อนรับ​คน​ๆ​ ​หนึ่ง​อย่าง​รู้​มารยาท​เช่นนี้​เป็น​ด้วย​ ​“​คุณชาย​กู้​ผู้​นี้​คือ​…​”​ ใคร​หรือ ​ครั้น​เห็น​หรง​จิ​่​นวิ​่ง​พรวดพราด​จากไป​อย่างรวดเร็ว​ดั่ง​ลม​ ​ผู้ดูแล​จวน​ก็​แอบ​กลืน​คำพูด​นั้น​ลงท้อง​ไป​อย่าง​เงียบๆ

​“​ชิง​ชิง​…​”​ ​มู่​ชิง​อี​ถูก​ผู้ดูแล​พา​เข้ามา​ใน​จวน​ ​ระหว่างทาง​ก็​พอ​จะ​เห็น​ได้​ว่า​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ปฏิบัติ​กับ​หรง​จิ​่น​ไม่เลว​เลย​ ​ทั่วทั้ง​จวน​อ๋อง​ไม่เพียงแต่​พื้นที่​กว้างขวาง​เท่านั้น​ ​แม้แต่​ขนาด​ยัง​ห่าง​ชั้น​กับ​พวก​จวน​อ๋อง​ทั่วไป​ ​ทิวทัศน์​ใน​จวน​งดงาม​น่ามอง​ยิ่ง​เข้าไป​อีก​ ​หาก​กล่าวถึง​จวน​คง​เทียบ​ได้​กับ​สวน​อุทยาน​หลวง​แห่งหนึ​่​งด​้วย​ซ้ำ

​หรง​จิ​่​นพุ​่ง​ตัว​ไป​ตรงหน้า​มู่​ชิง​อี​รวดเร็ว​ดั่ง​ลม​ ​จากนั้น​ก็​จับ​แขน​ของ​มู่​ชิง​อี​ด้วย​รอยยิ้ม​เปื้อน​เต็มใบ​หน้า​เอ่ย​ ​“​ในที่สุด​ชิง​ชิง​ก็​มาสัก​ที​”​ ​กระทั่ง​ผู้ดูแล​จวน​ที่​พาตัว​มู่​ชิง​อี​เข้ามา​ยัง​ตกตะลึง​ตาม​ไป​ด้วย​ ​รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​สดใส​จน​ชวน​ให้​ใครต่อใคร​ต่าง​สงสัย​ว่า​องค์​ชาย​เก้า​ถูก​คน​สลับ​ตัว​ไป​หรือไม่

​“​องค์​ชาย​เก้า​”​ ​มู่​ชิง​อีสะ​บัด​มือ​ที่​ดึง​ตัวเอง​ไว้​ออก​อย่างไร​้​อารมณ์​ นาง​ไม่​อยาก​ถูก​ใคร​สงสัย​ว่า​ใช้​ความงาม​ยั่วยวน​ผู้ชาย​ขณะที่​สวม​ชุด​บุรุษ​เช่นนี้​หรอก​นะ

​หรง​จิ​่​นม​องค​้อน​ผู้ดูแล​จวน​ที่​ทำ​สีหน้า​นิ่ง​ตะลึง​ค้าง​อย่าง​เย็นชา​แวบ​หนึ่ง​จน​อีก​ฝ่าย​รู้สึก​เสียว​สันหลัง​วาบ​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​จากนั้น​ก็​มุด​ตัว​หาย​ไป​อย่าง​รู้​กาลเทศะ

​“​ในที่สุด​ชิง​ชิง​ก็​มาสัก​ที​ ​เหตุใด​ถึง​ไม่​บอก​ก่อน​ล่วงหน้า​เล่า​ข้า​จะ​ได้​ไปรับ​เจ้า​ดี​ๆ​”​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​พลาง​ยิ้ม​ตาหยี​ ​มู่​ชิง​อี​แค่น​เสียง​เอือมระอา​ใส่​ก่อน​กัดฟัน​เอ่ย​ ​“​ท่าน​อ๋อง​ ​ท่าน​ยัง​จำได้​หรือไม่​ว่า​กระหม่อม​มาทำ​อัน​ใด​”

​หรง​จิ​่น​ยู่​ปาก​อย่างน้อยใจ​กล่าว​ ​“​เหตุใด​ชิง​ชิง​ถึง​ต้อง​จริงจัง​ขนาด​นี้​ด้วย​เล่า​ ​ก็ได้​!​ ​ชิง​ชิง​ตาม​ข้ามา​”

​“​กระหม่อม​มีนาม​ว่า​กู้​หลิว​อวิ​๋น​ ​สมญานาม​จื่อ​ชิง​ ​รบกวน​ท่าน​อ๋อง​เรียก​กระหม่อม​ว่า​หลิว​อวิ​๋น​หรือ​จื่อ​ชิงดี​กว่า​”​ ​ชิง​ชิง​อะไร​นั่น​ ​หาก​อยู่​กัน​เป็นการ​ส่วนตัว​ยัง​พอ​รับได้​ ​แต่​หาก​หลุดปาก​ต่อหน้า​คนภายนอก​ขึ้น​มา​ ​มู่​ชิง​อีกัง​วล​ว่า​ตน​อาจจะ​อยาก​ฆ่า​เจ้านาย​ของ​นาง​เข้า​สักวัน

​“​ชิง​…​เอ้ย​ ​จื่อ​ชิง​ ​เรียก​แบบนี้​ดู​ห่างเหิน​จะ​ตาย​ไป​”​ ​หรง​จิ​่น​ไม่พอใจ​นัก

​“​เดิมที​พวกเรา​ก็​ไม่ได้​สนิทสนม​กัน​อยู่​แล้ว​ ​ขอบ​พระทัย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​อย่างไร​้​ความปรานี

​หรง​จิ​่น​ยัง​คิด​จะ​พูด​อะไร​ต่อ​ ​ทว่า​ในเมื่อ​พวกเขา​เดิน​มาถึง​ลาน​โถง​หน้า​ห้อง​หนังสือ​แล้ว​เลย​ทำได้​แค่​กลืน​คำพูด​กลับ​ไป​อย่าง​ไม่​ชอบใจ​นัก

​ใน​ลาน​โถง​ ​เหล่า​ผู้ดูแล​นอก​และ​ใน​จวน​อ๋อง​ต่าง​รอกั​นอยู​่​แล้ว​ ​พื้นที่​ทั่วทั้ง​จวน​อ๋อง​กว้างขวาง​ ​ตอนที่​หรง​จิ​่​นอ​อก​จาก​วัง​มา​ของ​ที่​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ทรง​ประทาน​ให้​ก็​มี​ไม่น้อย​เช่นกัน​ ​ดังนั้น​ผู้ดูแล​จวน​ก็​ไม่น้อย​ ​รวม​ๆ​ ​กัน​แล้ว​ผู้ดูแล​จวน​ชาย​หญิง​ทั้ง​นอก​และ​ใน​มี​ราวๆ​ ​ยี่สิบ​สามสิบ​คน​ได้

​คน​พวก​นี้​เพิ่ง​ได้รับ​คำสั่ง​จาก​ท่าน​อ๋อง​กะทันหัน​จึง​รีบ​วิ่ง​มา​และ​กำลัง​คาดเดา​ไป​ต่างๆ​ ​นา​ๆ​ ​ว่า​จู่ๆ​ ​ท่าน​อ๋อง​เรียก​พวกเขา​มารวม​พล​ทำ​อะไร​กัน​แน่​ ​ในเมื่อ​หลาย​วัน​มานี​้​ท่าที​ที่​ท่าน​อ๋อง​มีต​่อ​ทั้ง​นอก​และ​ใน​จวน​ก็​ดูไม่ได้​สนใจ​อะไร​นัก​ ​วัน​ๆ​ ​นอกจาก​ระเบิดอารมณ์​แล้วก็​เตรียม​ระเบิดอารมณ์​เท่านั้น​ ​ครั้น​เวลานี้​เห็นท่า​นอ​๋​อง​พา​หนุ่มน้อย​ใน​ชุด​สีขาว​เดิน​เข้ามา​ด้วย​สีหน้า​มีความสุข​ก็​อด​ชะงัก​กัน​ไม่ได้

​“​คารวะ​ท่าน​อ๋อง​”​ทุกคน​ต่าง​ทำความเคารพ

​หรง​จิ​่น​เผย​สีหน้า​ไม่ใส่ใจ​ ​เพียง​โบกมือ​แล้ว​เอ่ย​ ​“​ลุกขึ้น​เถิด​”​ ​เขา​เดิน​ไป​ตรง​เก้าอี้​ตัว​หน้า​สุด​แล้ว​นั่งลง​ ​จากนั้น​ก็​ชี้​ไป​ทาง​เก้าอี้​ที่ว่าง​ข้างๆ​ ​“​ชิง​…​จื่อ​ชิง​นั่ง​เถิด​”

​มู่​ชิง​อี​เดิน​ตรง​เข้าไป​นั่ง​ด้วย​ท่าที​เอือมระอา​ท่ามกลาง​ความ​ตกตะลึง​ของ​ทุกคน

​ราวกับ​หรง​จิ​่​นม​อง​ไม่เห็น​สีหน้า​ตกตะลึง​ของ​เหล่า​บ่าว​รับใช้​ก็​มิ​ปาน​ ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ว่า​ ​“​นี่​คือ​คุณชาย​กู้​ ​นับตั้งแต่​วันนี้​เป็นต้นไป​เขา​จะ​เป็น​หัวหน้า​ผู้ดูแล​ของ​จวน​อ๋อง​ ​เขา​สามารถ​จัดการ​เรื่อง​ใน​จวน​อ๋อง​ได้​ทุก​เรื่อง​ ​คำพูด​ของ​เขา​ก็​คือ​คำสั่ง​ของ​ข้า​ ​พวก​เจ้า​…​เข้าใจ​หรือไม่​”

​ใน​ลาน​โถง​เงียบกริบ​ไร้​เสียง​ใด​ไป​ชั่วขณะ​ ​ทุกคน​จับจ้อง​หนุ่มน้อย​ใน​ชุด​สีขาว​ที่​หน้าตา​งดงาม​ยิ่งกว่า​ท่าน​อ๋อง​ของ​ตน​ตรงหน้า​ด้วย​สีหน้า​ว่างเปล่า​ ​ชุด​สีขาว​ปกติ​ทั่วไป​ตัว​นั้น​ช่าง​เข้าคู่​กับ​ชุด​ผ้าแพร​สีดำ​ลายเมฆ​ของ​ท่าน​อ๋อง​เหลือเกิน

​“​ท่าน​อ๋อง​ทำไม​่​เหมาะสม​”​ ​หลังจาก​บุรุษ​อายุ​ราว​ห้าสิบ​กว่า​ปี​คน​หนึ่ง​ได้สติ​ก็​รีบ​เปิดปาก​เอ่ย​ขัด​ทันที

​“​ไม่เหมาะสม​หรือ​”​ ​หรง​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​แล้ว​หรี่​ตาม​อง​บุรุษ​ผู้​นั้น​ ​“​เจ้า​เป็น​ใคร​กัน​ถึง​มา​พูด​กับ​ข้า​ได้​ว่า​ไม่เหมาะสม​”

​บุรุษ​วัยกลางคน​ผู้​นั้น​อด​หน้า​เขียว​อย่าง​ไม่สบอารมณ์​ไม่ได้​ ​กัดฟัน​เอ่ย​ ​“​กระหม่อม​นาม​ว่า​เซี​่ย​ตง​ผู้ดูแล​นอก​จวน​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​“หืม​ ​ว่า​มาสิ​ว่า​ไม่เหมาะสม​เช่นใด​หรือ​”​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​ถาม

​ผู้ดูแล​เซี​่​ยก​ล่าว​ ​“​ยัง​ไม่พูดถึง​เรื่อง​หัวนอน​ปลายเท้า​ของ​กู้​หลิว​อวิ​๋น​ ​แถม​อายุ​ก็​ยังน้อย​ ​แล้ว​จะ​มารับ​ผิด​ชอบ​เป็น​หัวหน้า​ผู้ดูแล​จวน​ตระกูล​อ๋อง​ได้​เช่นใด​”

​หรง​จิ​่น​ยิ้ม​เอ่ย​อย่าง​ไม่สบอารมณ์​นัก​ ​“​ข้า​คิด​ว่า​เขา​รับผิดชอบ​ไหว​ ​เขา​ก็​ต้อง​รับผิดชอบ​ไหว​ ​เข้าใจ​หรือไม่​ ​จวน​เป็น​ของ​ข้า​ ​ข้า​พอใจ​จะ​ทำ​เช่นไร​ก็​จะ​ทำ​เช่นนั้น​”

​ผู้ดูแล​เซี​่ย​ฉุนเฉียว​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​“​ท่าน​อ๋อง​จะ​ทำ​เช่นนั้น​ได้​อย่างไร​ ​กระหม่อม​ขอ​โน้มน้าว​อย่าง​ไม่น่าฟัง​ว่า​ ​ท่าน​อ๋อง​โปรด​พิจารณา​ไตร่ตรอง​ให้​ดีด​้วย​เถิด​”

​หญิง​วัยกลางคน​ที่​หน้าตา​ดู​ชาญฉลาด​อีก​ฝั่ง​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​เช่นกัน​กล่าว​ ​“​ผู้ดูแล​เซี​่​ยพูด​ถูก​ ​ท่าน​อ๋อง​โปรด​พิจารณา​ไตร่ตรอง​ด้วย​เถิด​ ​ ​คุณชาย​กู้​อายุ​ยังน้อย​นัก​ ​แล้ว​จะ​ดูแล​จัดการ​เรื่อง​ใน​จวน​อ๋อง​มากมาย​ขนาด​นี้​ได้​เช่นไร​”

​หรง​จิ​่น​เท้าคาง​อย่าง​เกียจคร้าน​เอ่ย​ ​“​จวน​อ๋อง​เล็ก​ๆ​ ​แค่นี้​จะ​มีเรื่อง​ใด​ได้​ ​จื่อ​ชิง​เป็น​สหาย​คนที​่​ข้า​เพิ่ง​รู้จัก​ ​ข้า​เป็น​คน​เชิญ​เขา​มา​เป็น​ผู้ดูแล​จวน​เอง​กับ​มือ​ ​ยัง​มีปัญหา​ใด​อีก​หรือ​ ​ยิ่งไปกว่านั้น​…​หาก​จื่อ​ชิง​ดูแล​ไม่ไหว​ก็​ยัง​มีพ​วก​เจ้า​อยู่​มิใช่​หรือ​ ​หรือ​พวก​เจ้า​เพียง​อยู่​ทานข้าว​ใน​จวน​ไป​วัน​ๆ​?​”

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท