The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 636

DND.636 – ราชาโลกดับสูญ
ขณะที่หลงจื้อชิงรอให้คนอื่นซ่อมช่องว่างผู้เฒ่าเฉินได้ถือตราของเจ้าพันธมิตรไปยังส่วนบนของเรือรบ ในตอนนั้นมีก้อนพลังก้อนใหญ่ลอยอยู่ในชั้นสูงสุดของเรือ
พลังก้อนนี้มิได้มีช่องเปิดมันลอยไปมาด้วยตัวเองอย่างเงียบๆในเรือรบ ไม่มีแม้แต่คนที่ยืนคุ้มกันมัน ที่นี่มีคนคุ้มกันน้อยกว่าส่วนที่ผู้เฒ่าพักอาศัยเสียอีก!
แต่ทุกคนในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ก็รู้ว่าก้อนพลังนี้สำคัญรองจากแก่นกฎสวรรค์เท่านั้น!นั่นก็เพราะว่าทรัพยากรทั้งหมดในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์อยู่ในก้อนพลังก้อนนี้! มันรวมถึงโอสถ วิชา สมบัติ วัตถุดิบ และทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการบ่มเพาะพลังของคนหมู่มากในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์
บางคนที่มาจากข้างนอกมิอาจจินตนาการได้เลยว่าทำไมสถานที่ที่สำคัญเช่นนี้ถึงไม่มีใครสักคนมาคุ้มกัน!แต่เรื่องนี้เป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วว่าก้อนพลังนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าตัวเรือรบเสียอีก!
นั่นก็เพราะว่าตัวมันคือสมบัติกึ่งวิญญาณมันคือสมบัติที่ราชาโลกดับสูญพกไปทุกที่ที่เขาเดินทาง มันถูกเก็บรักษามาจนถึงตอนนี้และใช้เป็นที่เก็บของหลักของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์
ผู้เฒ่าเฉินพุ่งมาถึงก้อนพลังด้วยตราในมือก้อนพลังจะเปิดออกได้เพราะคำสั่งของเจ้าพันธมิตรเท่านั้น หลังจากที่เจ้าพันธมิตรอัดพลังลงไป ก้อนพลังได้สัมผัสถึงตราและเปิดทางให้ผู้เฒ่าเฉิน
“ข้าหวังว่ามันจะไม่สายเกินไป!”
ผู้เฒ่าเฉินพูดกับตัวเอง
เรือรบของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์นั้นสร้างจากวัตถุดิบที่หาไม่ได้จากทวีปเฉินหลงว่ากันว่ามันถูกรวบรวมมาจากโลกอื่นและมีความเฉพาะตัวสูง
ไม่เพียงแค่มันจะแข็งแรงมันยังมีคุณสมบัติที่ทรงพลัง ก่อนที่จะถูกสร้าง มันสามารถแสดงตัวออกมาในรูปแบบวารีได้ แต่เมื่อถูกตีด้วยเพลิง มันจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นและแข็งตัว มันดูลึกลับอย่างมาก
เรือรบลำยักษ์ของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์สร้างจากวัตถุดิบลึกลับอันนี้แม้ว่าเรือรบจะดูเสียหายอย่างหนัก ถ้าได้สิ่งนี้มาทันมันก็จะถูกซ่อมในทันที ดังนั้นวัตถุดิบนี้ก็คือสิ่งที่จะกอบกู้พวกเขา!
ผู้เฒ่าเฉินอัดพลังลงในตราเปลือกแข็งของก้อนพลังแตกออก มีช่องว่างที่คนคนเดียวเดินเข้าไปได้
แรงกดดันวิญญาณอันทรงพลังปะทุออกมาจากรอยแตกนี่คือแรงกดดันที่เกิดจากการอัดแน่นพลังวิญยาณของสมบัติมากมายที่เก็บไว้ภายใน
แม้แต่ผู้เฒ่าเฉินก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นภายในในการมีอยู่ของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์มาหมื่นปี นอกจากอาณาจักรทมิฬก็ไม่มีที่ใดในทวีปเฉินหลงเทียบกับที่นี่ได้อีกแล้ว
เขาตกใจมากแต่ก็รู้ดีว่าเขาต้องรีบเขารีบเข้าไปในรอยแตกทันที
แต่ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปเขาก็ชักสีหน้าและตะโกน
“ใครน่ะ?”
เขารู้สึกถึงพลังแปลกๆจากด้านหลังพลังนั้นปรากฏขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ราวกับมันปรากฏออกมาจากความว่างเปล่า!
ผู้เฒ่าเฉินใจหายมันทำให้เขากลัวเพราะว่าเขาอ่อนแอเกินไปจนไม่รู้สึกถึงพลังศัตรูจนถึงตอนนี้!
“หึหึ!นี่สินะที่เก็บสมบัติของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์?”
เสียงอันชั่วร้ายดังมาจากด้านหลัง
ผู้เฒ่เฉินตัวสั่นและหันไปมองข้างหลังเขาคือชายหนุ่มสวมชุดเกราะที่มีพลังอันชั่วร้าย
เขามีผมสีม่วงยาวเขายืนกอดอก รอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าปรากฏเมื่อเขามองก้อนพลังตรงหน้า
“เจ้า!นี่เจ้า!”
ผู้เฒ่าเฉินสูดหายใจเข้าลึกเขารู้สึกว่ามีอะไรติดอยู่ในลำคอและพูดอะไรออกมาไม่ออก!
นี่คือผู้บัญชาการของกองทัพศัตรูเขามาอยู่ข้างในเรือรบแล้ว! มิใช่ว่าพวกศัตรูไม่ใช้โอกาสบุกเข้ามา แต่พวกศัตรูบุกเข้ามาและซ่อนตัว! คนของพันธมิตรยังไม่พบตัวศัตรู!
ผู้เฒ่าเฉินใจหายหนักกว่าเดิมเขาถาม
“ถ้าพวกเจ้าเข้ามานานแล้วทำไมพวกเจ้าไม่โจมตีพวกข้าเร็วกว่านี้เล่า?”
ชายผมสีม่วงไม่ละสายตาออกจากก้อนพลังเขาไม่มองผู้เฒ่าเฉินเลยสักครั้ง
แม้ว่าผู้เฒ่าเฉินจะมีพลังในระดับกึ่งภูติที่มีแก้วสองดวงเขาก็เป็นแค่มดปลวกในสายตาของชายหนุ่มผมม่วง เขาสังหารผู้เฒ่าเฉินได้เพียงชายตามอง ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจผู้เฒ่าเฉินแม้แต่น้อย
ส่วนคำถามชายหนุ่มผมสีม่วงมิได้ตอบ แต่ด้วยความเจ้าเล่ห์ เขาจึงอยากจะเล่นสนุกกับผู้เฒ่าเฉิน เขาจึงถามกลับ
“หึหึ!เจ้าคิดว่าอย่างไรเล่า? ถ้าข้าปรากฏตัวตั้งแต่แรก เจ้าจะเต็มใจเปิดทางนี้รึ?
เขารู้อยู่แล้วว่าที่เก็บสมบัติจะเปิดได้ด้วยตราของเจ้าพันธมิตรและมันยังต้องใช้การเปิดแบบพิเศษ ถ้าหากไม่มีคำสั่งของเจ้าพันธมิตรออกมา เขาก็คงจะเปิดเองไม่ได้แม้จะรู้ตำแหน่งที่เก็บสมบัติ”
ชายหนุ่มผมม่วงหัวเราะเบาๆ
“ถึงที่เก็บสมบัติของพวกเจ้าจะมีแต่ขยะบางอย่างในนั้นก็ยังดีกว่าที่จะทิ้งไปเฉยๆ ก่อนที่พวกเจ้าจะถูกทำลายจนสิ้น ข้าจะยอมเก็บสมบัติของพวกเจ้าไว้เอง!”
ผู้เฒ่าเฉินชิงชังตัวเองยิ่งนักที่ประมาทเขาไม่รู้เลยว่าตัวเองได้เปิดสมบัติให้กับศัตรู! แสงเปล่งมาจากด้านหลัง ผู้เฒ่าเฉินแอบอัดพลังลงในตรา
เอี๊ยด
ช่องว่างได้เริ่มปิดอีกครั้ง!
“ฮื่มเจ้าคิดว่าวิชากระจอกนี่จะทำอะไรข้าได้รึ?”
ชายหนุ่มผมม่วงหัวเราะและโบกมือ
ในตอนนั้นพลังลับที่มิอาจมองเห็นด้วยตาพุ่งเข้าใส่ผู้เฒ่าเฉิน ด้วยแรงกดดันมหาศาล ใบหน้าผู้เฒ่าเฉินซีดเผือด พลังลับของขอบเขตภูตินั้นน่ากลัวมาก ต่อให้ยืนห่างกันหลายลี้ ผู้เฒ่าเฉินก็รับรู้ได้ว่าพลังลับนี่กำลังปิดทุกทางหนีของเขา
ไม่ว่าเขาจะพยายามหนีเท่าใดก็ไม่มีทางที่จะหนีพื้นที่ในพลังลับนี้ได้ในความสิ้นหวัง ผู้เฒ่าเฉินหลับตาช้าๆและรอให้ร่างกายกับวิญญาณตัวเองถูกทำลายไปพร้อมกัน
ชายหนุ่มผมม่วงกลับไร้สีหน้าท่าทางราวกับว่าเขาแค่เพียงจะเหยียบมดให้ตาย แต่ในตอนนั้นชายหนุ่มผมม่วงก็มองไปยังรอยแตก
ก๊อก
เสียงเคาะเบาๆดังมาจากฝ่ามืออันไร้ชีวิตฝ่ามือนั้นปล่อยพลังมหาศาลออกมา
พลังหมัดและพลังลับขยายออกหลังจากที่เสียงเคาะเบาๆดัง พลังทั้งสองได้ดับมอดไปพร้อมกัน
“ใครซ่อนอยู่ตรงนั้นน่ะ?ออกมาเดี๋ยวนี้!”
ชายหนุ่มผมม่วงตะโกนเขาสีหน้าเคร่งเครียด
ปั่กปั่ก
เสียงฝีเท้าดังมาจากภายในรอยแตกทุกย่างก้าวทำให้ผู้เฒ่เฉินใจเต้นแรง เขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างและหันไปมองคนที่ออกมาจากรอยแตก
เขาตกตะลึง
“ราชาโลกดับสูญ!”
เขาตกใจที่ราชาโลกดับสูญอยู่ในช่องเก็บของ!
“นั่นมันเจ้า!”
ชายผมม่วงตกใจไม่แพ้กันเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าพันธมิตรผู้คุมสวรรค์มีซากศพของราชาโลกดับสูญอยู่ด้วย?
ในการต่อสู้ครั้งใหญ่ของทั้งสองฝ่ายโครงกระดูกนี้สังหารคนของเขาไปมากมาย มันที่เป็นโครงกระดูกนั้นมีวิธีสังหารที่โหดร้ายกว่าคนทั่วไปมากนัก
จากนั้นก็ราวกับว่าเขาสัมผัสได้ถึงพลังของภูติเขาปรากฏตัวออกมาด้วยตัวเอง! เขาสวมผ้าคลุมและในมือซ้ายถือโลงศพทมิฬที่ดูลึกลับเอาไว้ มือขวานั้นห้อยอยู่ด้านข้าง ดวงตาของเขาไร้ชีวิตราวกับหลุมที่ว่างเปล่า นี่คือร่างไร้วิญญาณที่สนับสนุนพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ในหลายเหตุการณ์
โฮก!
ราชาโลกดับสูญร้องคำรามราวกับสัตว์ป่ามันน่ากลัวจนตัวสั่น
ชายหนุ่มผมสีม่วงก้าวถอนหลังไปกลายก้าวเพื่อทิ้งระยะห่างใบหน้านั้นดูเป็นกังวล
เขาถาม
“พวกเจ้าวางกับดักล่อข้างั้นรึ?”
ผู้เฒ่าเฉินใจเต้นแรงเดี๋ยว…หรือว่านี่จะเป็นแผนการของเจ้าพันธมิตร?
“เจ้าเพิ่งจะรู้ตัวรึ?สายไปแล้ว!”
จากนั้นก็มีเสียงอันเยือกเย็นดังมาจากด้านหลัง!
พวกเขาหันไปมองข้างหลังราชาโลกดับสูญคนอีกหนึ่งคนปรากฏตัวขึ้น! เขาคือหลงจื้อชิงที่เคยอยู่ในช่องว่างหน้าเรือรบ!
เขาถือแก่นกฎสวรรค์ด้วยมือซ้ายในมือขวานั้นแสดงตราสัญลักษณ์ออกมา ชั้นมิติสั่นรอบตัวเขา ผู้เฒ่าเฉินรู้สึกราวกับตื่นจากฝัน!
เพราะหลงจื้อชิงควบคุมแก่นกฎสวรรค์เขาจึงรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในเรือรบ ผู้เฒ่าเฉินเคยสงสัยมาก่อนหน้านี้แล้ว…ว่าทำไมเขาถึงไม่รู้ตัวว่ามีคนมากมายบุกเข้ามา?
แต่คนเหล่านั้นซ่อนตัวหลังจากบุกเข้ามาและไม่ได้จู่โจมทันควันดูเหมือนว่าพวกมันจะมีแรงจูงใจที่ต่างออกไป ดังนั้นหลงจื้อชิงจึงตัดสินใจเล่นตามน้ำและล่อพวกมันออกไปในที่ที่มีคนน้อย โชคดีที่คนเดียวที่ตามมาคือชายหนุ่มผมม่วงคนนี้!
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจนมาถึงตอนนี้!หลงจื้อชิงได้ใช้แก่นกฎสวรรค์ควบคุมลำดับพาราชาโลกดับสูญเข้าไปภายในช่องเก็บของ
“ฮื่ม!ดูเหมือนเจ้าจะลืมไปว่าข้ามีคนอีกมากสินะ…”
คำพูดของชายผมม่วงดูทื่อๆแต่สีหน้าของเขาย่ำแย่ยิ่งนัก
เขาคิดว่าเขาปราดเปรื่องเขาไม่เชื่อเลยว่าตัวเองจะต้องอุบาย!
แก่นกฎสวรรค์เปล่งแสงสีแดงในมือซ้ายของหลงจื้อชิงเสียงระเบิดดังก้อง! เศษกำแพงเริ่มที่จะแตก มันปิดทางเข้าออกทั้งหมดในส่วนบนของเรือเอาไว้โดยมีพวกเขาอยู่ตรงกลาง!
วัตถุดิบที่สร้างกำแพงเหล่านั้นก็คือวัตถุดิบที่ใช้สร้างเรือรบมันมิอาจถูกทำลายได้ ภูติธรรมดาไม่มีทางมาถึงที่นี่ได้เลย ดังนั้นพวกเขาจึงถูกปิดตาอยู่ที่นี่!
“ไม่มีทางที่เจ้าจะติดต่อกับคนของเจ้าได้แล้ว…”
หลงจื้อชิงพูดอย่างเย็นชา
ชายผมม่วงใจหายหนักกว่าเดิมเป็นไปไม่ได้เลยที่สถานที่เก็บของอันแสนสำคัญจะไม่ถูกปกป้อง! กลไกของกำแพงใหญ่นี้คืออาวุธลวงที่จะขังผู้บุกรุกไว้ภายใน! แม้แต่เขาเองก็ทำลายกำแพงใหญ่นี้และหนีออกไปโดยที่ไม่มีคนช่วยเหลือไม่ได้!
“เจ้าพวกมดปลวกกล้าดียังไงมาวางอุบายใส่ข้า?”
ชายผมม่วงไม่พอใจมากเขากำลังจะสู้กลับ!
ธนูคันใหญ่สีมรกตปรากฏในมือพร้อมกับลูกศรสีทองเขายื่นธนูอย่างรวดเร็วและโก่งคันศรยิงศรสีทองออกไป
เขาเล็งแก่นกฎสวรรค์ในมือหลงจื้อชิงอย่างแม่นยำ!ถ้าหากมันแตก เรือรบทั้งลำก็จะล่มสลายเป็นชิ้นๆ
พรึ่บ
แต่ก็มีผ้าคลุมแล่นผ่านข้างหน้าราชาโลกดับสูญได้เข้าขวางร่างหลงจื้อชิงในพริบตาเดียว!
แกร๊ง
เสียงแหลมดังออกมาแสงสีทองกระทบกับอกของราชาโลกดับสูญ มันกระเด็นออกไปราวกับได้กระแทกกับเหล็กที่แข็งแรง!
เปรี๊ยะ
ศรสีทองที่กระเด็นตกพื้นมีรอยแตกมากมายบนตัวลูกศร
“ชิ!”
ชายผมม่วงหวั่นใจราชาโลกดับสูญมีร่างกายที่แข็งแกร่งมาก!
แม้จะเป็นท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาก็ทำอะไรราชาโลกดับสูญไม่ได้!ราชาโลกดับสูญเคยเป็นคนที่แข็งแกร่งมากในตอนมีชีวิตอย่างที่ข่าวลือบอกจริงๆ ซากศพของเขาไม่เน่าเปื่อยแม้จะผ่านมาเนิ่นน่าน!
ในสงครามใหญ่ครั้งก่อนราชาโลกดับสูญถูกล้อมด้วยภูติจากต่างโลกถึงสามคน แต่เขาก็ปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน! แต่ภูติจากฝั่งศัตรูกลับแหลกสลายเป็นชิ้นๆเพราะร่างไร้วิญญาณของเขา!
ความกลัวเกิดขึ้นในใจของชายผมม่วงใบหน้าหยิ่งยโสแทนที่ด้วยความกดดัน