สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际 – ตอนที่ 50 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (50)

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

ตอนที่ 50 เริ่มเลย มาถ่ายทอดสดกินปลาหมึกกันเถอะ (50)

“พวกเราทุกคนต้องขอบคุณท่านนะครับ” ครั้งนี้ทหารมากกว่าครึ่งหนึ่งจากตระกูลแอนดรูว์ได้รับการอัปเกรด และปรับปรุงประสิทธิภาพการต่อสู้โดยรวมแล้ว

ประสิทธิภาพการต่อสู้ที่เพิ่มขึ้นนี้หมายความว่าพวกเขามีโอกาสรอดชีวิตในสนามรบสูงขึ้นเล็กน้อย

“มีอะไรให้ต้องขอบคุณด้วย? ฉันก็แค่ให้คำแนะนำเท่านั้นเอง” สวี่หลิงอวิ๋นโบกมือของเธอ “นี่เป็นเพราะว่าพวกเขาได้สะสมพลังดวงดาวที่เกือบจะอัปเกรดได้แล้ว แต่มันยังขาดไปอีกแค่นิดเดียว”

สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกว่าอาหารที่เธอทำนั้นสามารถอัปเกรดทหารเหล่านี้ได้ เหตุผลหนึ่งก็คือเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์เหล่านี้มีพลังงานมหาศาล และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือรสชาติที่ไม่คุ้นเคยของพริกและเครื่องเทศอื่น ๆ กระตุ้นประสาทของพวกเขา จึงทำให้คนทั้งหมดนั้นรู้สึกดีและเป็นช่วงเวลาแห่งการผ่อนคลาย นี่คือสาเหตุของการอัปเกรด

คนดูกำลังโมโห!

เมื่อก่อนเวลาที่ฉันเห็นพลเอกมองมาฉันก็จะแบบ ‘อ๊ะ! ท่านพลเอก มองมาที่ฉัน มองมาที่ฉัน! ‘ แล้วตอนนี้คืออะไร?

“ท่านพลเอก อย่ามัวแต่คุยกับองค์หญิงสาม มาลองชิมปลาหมึกยักษ์ย่างถ่านกันก่อนเถอะ!”

“อยากกินปลาหมึกยักษ์!”

“จอมพลก็อดวินก็ได้รับการอัปเกรดด้วยเหรอ? อ๊ะ แสดงว่าปลาหมึกยักษ์ย่างถ่านตัวนี้เป็นระดับที่สามารถอัปเกรดจอมพลได้ ฉันอยากจะลองชิมมันจริง ๆ!”

“หน้าบ้านของฉันมีแม่น้ำ มีห่านอยู่ในแม่น้ำ ห่านบอกว่าหิว หิว หิว อยากกินปลาหมึกยักษ์…”

…….

การอัปเกรดของจอมพลก็อดวินไม่สามารถทำได้ภายในชั่วขณะหนึ่ง และเหล่าทหารก็มีท่าทีจะเอาเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์ทั้งหมดไปอย่างแข็งขัน!

มีเพียงผู้ช่วยของจอมพลก็อดวินเท่านั้นที่ถูกทิ้งให้ยืนเฝ้าอยู่ข้าง ๆ แต่ดวงตาของเขามองไปไกล ไม่รู้ว่าเจ้าพวกสัตว์เหล่านี้จะเหลืออาหารไว้ให้ฉันบ้างหรือเปล่า?!

จอมพลก็อดวินก็เป็นกังวลเช่นกัน! ทำไมยังเลื่อนระดับไม่สำเร็จ? เมื่อเห็นว่าปลาหมึกยักษ์ย่างถ่านนี้จะต้องถูกกินโดยลูกน้องของเขา!

แต่เขาก็คิดได้อีกครั้งว่าตราบใดที่ฉันอยากกิน แล้วลูกสะใภ้จะไม่ยอมทำให้ฉันกินเหรอ? อีกอย่างคือฉันไม่จำเป็นต้องออกหน้าเอง แต่ฉันจะให้ลูกชายเป็นคนขอ

อย่างไรเสียลูกชายของฉันก็ดูสูงส่ง ตราบใดที่เขายังคงโดดเด่น จุ๊ ๆ ฉันไม่เชื่อว่าองค์หญิงสามจะทนได้!

คิดอย่างนี้แล้วก็ทำให้ใจผ่อนคลายและอัปเกรดได้อย่างสบายใจ

สวี่หลิงอวิ๋นมองปลาหมึกยักษ์ที่เหลืออยู่เกือบครึ่งหนึ่ง และทักโอคาซี “ท่านอยากจะกินบ้างไหม? ถึงยังไงมันก็ยังมีเหลืออยู่!”

“ครับ” โอคาซีพยักหน้า

สวี่หลิงอวิ๋นตกหลุมรักหน้าตาที่หล่อเหลาของเขา ด้วยเรือนผมสีเงินเรียบยาวสลวยของพลเอกหนุ่มที่พาดอยู่ข้างหลังของเขาแบบนี้ ทำให้ชายหนุ่มดูราวกับเจ้าชายเอลฟ์

หล่อขนาดนี้ จุ๊ ๆ อุ๊ย ฉันอยากจะทำตุ๊กตาตัวสูงเท่า ๆ เขา แล้วเก็บไว้ดูในห้องนอนทุกวันเลย

เธอหั่นปลาหมึกยักษ์ย่างถ่านใส่จานสำหรับเขาและจานสำหรับตัวเอง จากนั้นทั้งสองก็นั่งเคียงข้างกันและเฝ้าดูจอมพลก็อดวินอัปเกรดระดับ

“เวลาผ่านไปเร็วมาก ฉันควรจะเริ่มเรียนหลังจากที่ฉันกลับไปครั้งนี้ เราสองคนคงไม่มีโอกาสได้พบกันบ่อยนักใช่ไหม?” สวี่หลิงอวิ๋นเปิดการแชร์รสชาติขณะรับประทานอาหาร

ผู้ชมหลั่งน้ำตา ในที่สุดก็ได้ชิมรสชาติที่แสนอร่อยนี้

“อร่อยเกินไป! นี่คือเนื้อคู่ที่แท้จริงของฉัน!”

“หลังจากกินคำนี้แล้ว ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันสามารถตายได้แล้ว!”

“องค์หญิงสาม โรงงานแปรรูปอาหารของท่านจะขายสิ่งนี้ไหม? ฉันอยากทานสิ่งนี้ทุกมื้อ!”

…….

โอคาซีเงียบไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำพูดขององค์หญิงสาม “เมื่อท่านกลับไปเรียนในครั้งนี้ ท่านวางแผนที่จะไปเรียนที่แผนกไหนเหรอครับ?”

“ผลการเรียนของฉันไม่ดี ฉันจึงต้องเข้าเรียนที่แผนกเกษตรกรรมของสถาบันการศึกษาทางทหารของจักรวรรดิ” สวี่หลิงอวิ๋นกล่าวด้วยรอยยิ้ม “จากนี้ไปฉันจะได้ปลูกดอกไม้และพืชผักทุกวัน น่าจะเป็นวันที่ดีและสบายมาก”

โอคาซีมองดูเธอ “แผนกเกษตรกรรมก็ดีเหมือนกันครับ”

“ขอบคุณสำหรับคำปลอบใจของท่าน” สวี่หลิงอวิ๋นยกยิ้มอย่างมีความสุข “จริง ๆ แล้วฉันก็ชอบทำสวน บางทีหลายคนอาจจะคิดว่าวิชาเอกนี้ไม่ดีแต่ฉันคิดว่ามันค่อนข้างดี”

“แผนกเกษตรกรรมสามารถศึกษาผักและผลไม้ได้ ฉันหวังว่าจะได้พบวัตถุดิบและของกินมากขึ้นเพื่อทำให้ลิ้นของเราสมบูรณ์ ฉันหวังว่าคนของเราจะได้กินขนมและจะมีร้านขนมอยู่ทุกหนทุกแห่ง”

“ท่านคิดว่าเป้าหมายของฉันไร้ประโยชน์หรือเปล่า?” สวี่หลิงอวิ๋นเกาหัว เป้าหมายของเธออาจเป็นคำพูดที่ไร้ความหมายบนดวงดาวนี้

ผู้คนบนดาวถูกพวกเอเลี่ยนปิดล้อม สิ่งที่พวกเขาชอบคือการต่อสู้กับเอเลี่ยน ปีแล้วปีเล่ามีคนเลือดร้อนที่หลงใหลในสงครามจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าสู่สนามรบ ตามสถิติแสดงว่าคนจากดาวทุกดวงสามารถเป็นทหารในกองทัพได้

โดยพื้นฐานแล้วทุกคนต่างเคยอยู่ในกองทัพ โดยสองสาขาวิชาที่ดีที่สุดก็คือสายสาขาการรบและสายกองบัญชาการรบ…

แล้วก็มีแผนกเทคโนโลยี…

ส่วนที่เหลือเป็นวิชาเอกที่ไม่มีทีท่าว่าจะดี ซึ่งโดยมากมักเป็นสายการเรียนที่คนไม่มีพรสวรรค์จะสมัคร อีกทั้งคนที่มีวิชาเอกดังกล่าวก็มักจะสอบแผนกที่ดีไม่ติด

แผนกเกษตรกรรมของสวี่หลิงอวิ๋นมีจำนวนคนน้อยอย่างน่าสมเพช โดยพื้นฐานแล้วตราบใดที่คุณเต็มใจสมัครสอบก็จะสอบติดแน่…

“ไม่เลยครับ จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไง!” โอคาซีไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดปกติกับวิชาเอกของสวี่หลิงอวิ๋น ซึ่งมันก็สอดคล้องกับบุคลิกขององค์หญิงสามอย่างมาก

“ใช่แล้ว วิชาเอกนี้ดีมาก! ไม่เลวเลย! เอาเลย องค์หญิงสาม!”

ทันทีที่ความปรารถนาขององค์หญิงสามถูกเอ่ยออกไป เธอก็ได้รับความโปรดปรานจากผู้ชมเป็นอย่างมาก!

“ใช่ พวกเราชาวชิงเหย้ามักจะให้ความสนใจกับประสิทธิภาพในการต่อสู้เสมอ และบางครั้งก็ต้องให้ความสนใจกับการดำรงชีวิตของผู้คนด้วยเช่นกัน! องค์หญิงสามคู่ควรกับการเป็นองค์หญิงและมีความทะเยอทะยาน!”

“เอาเลย องค์หญิงสาม! ท่านสามารถทำได้!”

“ฮึ่ม เธอก็แค่ไม่ผ่านการทดสอบ แล้วเธอกำลังพูดถึงอะไรที่นี่? เธอไม่มีความสามารถถึงได้สอบตกไง!!”

“คนที่พูดข้างบนนั่นเป็นคนงี่เง่าเหรอ? ครอบครัวขององค์หญิงสามไม่ได้กังวลเรื่องที่ไม่สามารถสอบเข้ากองบังคับบัญชาได้ไม่ใช่เหรอ? แกเป็นคนโง่หรือเปล่า?”

“เฮ้ อย่ามาโจมตีฉันนะ ฉันก็แค่พูดความจริง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า? ไอ้พวกงี่เง่า!”

……..

สวี่หลิงอวิ๋นขี้เกียจเกินไปที่จะจัดการกับสิ่งเหล่านี้ “ฉันวางแผนที่จะให้ท่านได้รับ 10% ของหุ้น ดังนั้นท่านต้องแสดงความจริงใจ”

“คุณไม่จำเป็นต้องลงทุน คุณแค่ต้องทำในสิ่งที่ฉันบอก” สวี่หลิงอวิ๋นต้องการทำธุรกิจ แน่นอนว่าเขาจะสนับสนุนอย่างแข็งขัน

“ต้องทำยังไงบ้างเหรอครับ? มันเป็นงานระยะยาวแล้วก็ไม่ดีที่จะเป็นแบบนี้ตลอดเวลา อีกอย่างคือ แม้แต่พี่น้องก็จะต้องทำบัญชีกัน ดังนั้นเราควรร่างสัญญาให้เร็วที่สุด และในอนาคตก็จะคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ตามสัญญาจะดีกว่านะครับ”

สวี่หลิงอวิ๋นตบไหล่ของเขา “ไม่ต้องลำบากใจหรอก ฉันแค่ยืมชื่อคุณมาทำ ถ้าคุณไม่ต้องการส่วนแบ่งแล้ว ฉันจะกล้าขออะไรคุณในอนาคตได้ยังไง?”

โอคาซีพูดเบาๆ “ก็ดีครับ”

เป็นการดีที่จะเลือกคนลงทุนด้วยตัวเอง คุณสามารถทราบสิ่งที่เกิดขึ้นได้ด้วยตัวเอง

จอมพลก็อดวินที่อยู่ตรงนั้นก็ได้รับการเลื่อนระดับเช่นกัน

น่าเสียดายที่การเลื่อนระดับยังไม่ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ และอยู่ห่างออกไปเพียงแค่ก้าวเดียว แต่ได้แค่นี้จอมพลก็อดวินก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งแล้ว

“โอ้ สิ่งที่ฉันรอคอยมานานหลายปีในที่สุดก็สำเร็จแล้วในวันนี้!” จอมพลก็อดวินรีบไปคว้าจานของพลเอกโอคาซี ยังมีหนวดปลาหมึกยักษ์ย่างถ่านเหลืออยู่ครึ่งหนึ่งและยังไม่ถูกกิน!

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

Status: Ongoing
เมื่อมาเกิดใหม่ในที่ที่เต็มไปด้วยของอร่อย เรื่องอะไรจะต้องอยู่เฉยกันล่ะ อย่างนี้มันต้องจับหั่น ยัดลงหม้อไฟร้อนๆ แล้วก็ถ่ายทอดสดออกอากาศสิถึงจะถูก!สวี่หลิงอวิ๋น หญิงสาวที่อยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้มาหลายปีแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบกินอีกตังหากก็ต้องมีชีวิตที่ถึงคราวจากไปก่อนวัยอันควร เพราะดันไปกินเนื้อแกะที่ติดเชื้อซอมบี้เข้าให้!จากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าหญิงองค์ที่สาม แห่งจักรวรรดิชิงเหย้า ในโลกยุคอวกาศ ซึ่งดูท่าทางไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ใครสนกันล่ะ! ตอนนี้เธอสนแต่เรื่อง กิน กิน และกินเท่านั้น แถมเอเลี่ยนดาวดวงนี้ยังมีแต่ของอร่อยเต็มไปหมด! เธอจะอยู่เฉยได้อย่างไร ต้องจับพวกมันมาหั่น มาต้ม มาย่าง แล้วก็อะไรอีกดีนะ? อ้อ…สตีมเมอร์ออกอากาศด้วยเลย!ทั้งหมดนี้จะถือเป็นสงครามอวกาศที่จะชวนให้คุณน้ำลายสอไปด้วยอาหารแบบต่าง ๆ ที่สวี่หลิงหยุนไปพิชิตและสรรค์สร้างมาได้ สวี่หลิงอวิ๋นหรือองค์หญิงสามนี้จะสามารถล่าเอเลี่ยนและคิดเมนูอะไรออกสตรีมเมอร์บ้าง ไปตามลุ้นเอาใจช่วยกันได้ที่ สตีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท