สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际 – ตอนที่ 143 ใครบางคนต้องการระเบิดยานอวกาศ 1

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

ทั้งหมดที่เขาสามารถบอกหัวหน้าพ่อครัวได้นั่นคือ “อย่าถามถึงแป้งพวกนั้นอีก”

สวี่หลิงอวิ๋นต้องกลับไปที่เมืองหลวงของจักรวรรดิ และโอคาซีก็จะติดตามเธอไปด้วยตามที่เขาเคยกล่าวเอาไว้

“ฉันจะกลับไปบ้านแล้วค่ะ ไม่ต้องตามมา ท่านจะตามฉันมาทำไมคะ? ท่านจะปล่อยอสุรกายเขี้ยวยักษ์ไว้บนดาวเคราะห์แบบนี้เหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นกล่าวติดตลกพร้อมกับรอยยิ้ม “หรือว่าท่านตั้งใจจะแต่งเข้ามาเป็นลูกเขยที่บ้านฉันเหรอคะ?”

ช่วงนี้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนค่อนข้างพัฒนาไปทางที่ดี ก้าวผ่านความน่าอึดอัด และตอนนี้พวกเขามีความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อกัน

โอคาซีจับมือของเธอ “ผมแค่ไม่สบายใจ และอยากจะตามท่านไปด้วย”

สวี่หลิงอวิ๋นชอบสายตาจริงจังคู่นั้นของเขาที่มองมายังเธอ

“อย่าคิดเยอะไปเลยค่ะ ฉันแค่นั่งยานอวกาศกลับ ไม่ได้นั่งเครื่องระเบิดเวลากลับสักหน่อย” เธอบีบแก้มของโอคาซี “ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ”

“ไม่ ผมจะไปกับท่านด้วยครับ” โอคาซีแน่วแน่เสียจนสวี่หลิงอวิ๋นไม่สามารถเอ่ยปฏิเสธเขาได้ นอกจากตอบตกลง

ไม่กี่วันต่อมา ยานอวกาศที่มีตราสัญลักษณ์ประจำราชวงศ์ก็เดินทางมาถึงดาวเคราะห์หยวนเจีย

สวี่หลิงอวิ๋นและโอคาซีขึ้นไปบนยานอวกาศด้วยกัน โดยมีสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์อยู่ในอ้อมแขน

พวกเขาจากมาพร้อมกับแลนเซล็อต เดิมทีเอริก้าอยากจะกลับไปพร้อมกับทั้งสามคนนี้ด้วย ทว่าพ่อของเธอกลับส่งข้อความมาบอกว่ายานอวกาศของตระกูลจะเดินทางมารับเธอภายในอีกสองสามวัน และไม่ยอมปล่อยให้เธอได้ทำตามอำเภอใจ

เอริก้าจึงทำได้เพียงจ้องมองพวกเขาทั้งสามคนจากไป

“ไม่รู้ว่าคนพวกนั้นจะเตรียมเซอร์ไพรส์ใหญ่อะไรไว้ให้กับฉัน?” สวี่หลิงอวิ๋นกล่าวขึ้น ขณะเอียงศีรษะซบลงบนไหล่ของโอคาซี

“จะมีหนุ่มหล่ออยู่ที่นั่นไหมนะ?” สวี่หลิงอวิ๋นยังคงจินตนาการต่อ

“จากนั้นเขาก็ขับรถเคลื่อนเข้ามาหาฉันและถามฉันว่าต้องการอาหารกลางวันไหม พอฉันตอบว่าต้องการ เขาก็จะแอบเอากริชที่ซ่อนไว้ใต้โต๊ะอาหารออกมาและหาโอกาสแทงฉันจนตายในตอนที่ฉันเผลอตัวสินะคะ?!”

“ไร้สาระ” โอคาซีตบมือของเธอเบา ๆ “ถ้ามีผมอยู่ด้วย ท่านก็จะไม่เป็นอะไรหรอกครับ”

“ฉันแค่เดาไปเรื่อยน่ะค่ะ” สวี่หลิงอวิ๋นกล่าวขึ้นและยิ้มออกมา “นี่ ท่านอย่าพูดแบบนั้นสิคะ ถึงจะรู้ว่ามีใครบางคนกำลังจะลอบฆ่าฉัน แต่ทำไมถึงรู้สึกตื่นเต้นก็ไม่รู้สิคะ? ฉันตื่นเต้นจังเลยค่ะ”

โอคาซีถอนหายใจ และจับศีรษะของเธอมาแนบกับหน้าอกของตนเอง “หยุดพูดเถอะครับ นอนพักได้แล้ว”

การลอบสังหารในจินตนาการของสวี่หลิงอวิ๋นเป็นการลอบสังหารโดยตรง เธอสามารถจินตนาการได้ว่าคนพวกนั้นบ้าพอที่จะปล่อยยานอวกาศไป และเลือกที่จะระเบิดยานอวกาศโดยตรง!

นอกจากนี้ ยานอวกาศลำนี้มีขนาดใหญ่และมีมาตรการป้องกันที่เข้มงวด ทำให้การละเมิดธรรมดาไม่สามารถทำอะไรกับยานอวกาศลำนี้ได้

หากพวกเขาอยากจะระเบิดยานอวกาศลำนี้ จะต้องใช้พลังงานระดับสูงในการทำลายล้างมัน

สวี่หลิงอวิ๋นฟังเสียงหัวใจที่หนักแน่นและทรงพลังของโอคาซี ก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะหรี่ลง

ขณะเดียวกัน ไม่มีใครรู้ว่าระเบิดพลังงานขนาดเล็กถูกวางอยู่ใต้คลังสินค้าของยานอากาศอย่างเงียบ ๆ

และค่าตัวเลขของมันกำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง

แลนเซล็อตที่นั่งถัดจากพวกเขา มองดูร่างทั้งสองแล้วรู้สึกว่ามันช่างรกหูรกตา ก่อนจะกระแอมออกมาเล็กน้อย และเดินไปด้านข้างของพวกเขา ขณะที่โอคาซีจ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา ทว่าไม่ได้กล่าวอะไรออกมา

“องค์หญิงสาม ไม่ทราบว่าพอจะมีโอกาสให้พวกเราได้ร่วมธุรกิจกันไหมครับ?” แลนเซล็อตเข้าใจความชื่นชอบของสวี่หลิงอวิ๋นเป็นอย่างดี เขาสามารถรับประกันได้ว่าสวี่หลิงอวิ๋นจะต้องสนใจทันทีที่ได้ยินคำพูดดังกล่าว

แน่นอนว่าเมื่อเธอได้ยินเกี่ยวกับการร่วมมือกันในการทำธุรกิจ สวี่หลิงอวิ๋นก็กระเด้งออกจากอ้อมแขนของโอคาซีอย่างรวดเร็ว และหันกลับมา “ธุรกิจอะไรเหรอคะ? น้ำพริกไข่ปูหรือเปล่าคะ? หรือว่ากุนเชียงกัน?”

“…ไม่ใช่ครับ!” แลนเซล็อตยิ้ม “ธุรกิจปลาหมึกกระป๋องของท่านน่ะครับ ไม่ทราบว่าท่านสนใจไหมครับ?”

เมื่อมาลองคิดดูแล้วปล่อยให้เมนูอาหารทั้งสองอย่างนั้นกับคนที่มีความชื่นชอบแบบท่านน่าจะดีกว่า! อย่างน้อยเขาก็รู้สึกขอบคุณที่ได้ลิ้มลองมัน

“ว่ากันว่าเอเลี่ยนปลาหมึกยักษ์บนดาวเคราะห์ปลาหมึกของท่านใกล้จะสูญพันธุ์ลงแล้ว แต่ดาวเคราะห์ทั้งหลายของจักรวรรดิเอเดนยังมีเอเลี่ยนปลาหมึกเหลืออยู่ ท่านอยากจะทำธุรกิจพวกเราไหมครับ?”

“ได้ถึงหนึ่งและสอง แต่ว่าพวกเราต้องเจรจากันก่อนนะคะ ไม่ว่าจะให้พวกเราเช่าดาวเคราะห์ของท่าน หรือท่านขายเอเลี่ยนปลาหมึกให้กับพวกเรา พวกเราต้องเจรจากันก่อนนะคะ”

“ได้สิครับ” แลนเซล็อตพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

เขารู้ดีว่าสวี่หลิงอวิ๋นสนใจในการทำธุรกิจ และสามารถสร้างรายได้จากเอเลี่ยนปลาหมึกที่ไร้ประโยชน์พวกนั้น และคนอย่างเธอย่อมเต็มใจจะพูดคุยใช่หรือไม่?

อย่างไรก็ตาม มันคงจะดีกว่านี้หากเขาได้รับสูตรปรุงรสชาติอาหาร!

“สูตรเหรอคะ? ก็ไม่เชิงว่าจะเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ!” สวี่หลิงอวิ๋นพยักหน้า เพราะเครื่องปรุงรสที่ใช้ในส่วนผสมนั้นล้วนถูกผลิตขึ้นบนดาวเคราะห์ปลาหมึก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้หวาดกลัวที่สูตรพวกนี้จะรั่วไหล

บางทีนี่อาจจะกลายเป็นธุรกิจเครื่องปรุงรส

“สำหรับสูตร เรายังพอพูดคุยกันได้นะคะ แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือเครื่องปรุงรส” สวี่หลิงอวิ๋นคำนวณการผลิตของผลิตภัณฑ์เครื่องปรุงรสบนดาวเคราะห์ของเธอที่ตอนนี้สามารถจัดจำหน่ายได้เป็นจำนวนมาก

นอกจากนี้เธอยังวางแผนที่จะเช่าดาวเคราะห์เพิ่มเพื่อนำพื้นที่มาปลูกเครื่องเทศ หากเป็นเช่นนั้น ธุรกิจเถาเป่าของเธอจะได้เริ่มต้นขึ้นเสียที

การซื้อขายของออนไลน์ในปัจจุบันนั้นสามารถเชื่อมต่อจักรวรรดิระหว่างห้วงดวงดาวได้โดยตรง และทันทีที่ธุรกิจนี้ถูกก่อตั้งขึ้น หึหึ เธอยังจำเป็นจะต้องทำงานหนักเพื่อธุรกิจนี้หรือไม่? แน่นอนว่าไม่จำเป็น!

ฮ่า ๆๆๆ! พอนึกถึงภาพที่สวยงามพวกนั้นแล้ว เธอก็ตื่นเต้นจนแทบจะนอนไม่หลับ!

หากมีเงินทองก็จะสามารถทำตามที่ใจต้องการได้! เธอสามารถตามหาไอดอลหนุ่มน้อยและตามจีบผู้ได้สบาย ๆ และไม่จำเป็นจะต้องหวาดกลัวหากไม่มีกำลังสนับสนุน! ฮ่า ๆๆ!

โอคาซีมองดูความกระสับกระส่ายทั้งทางร่างกายและจิตใจของเธอ และรู้ดีว่าเธอกำลังคิดถึงบางอย่างที่ไม่ใช่เรื่องดี เขาจึงหยิกฝ่ามือของเธอจนสวี่หลิงอวิ๋นต้องหันกลับมามอง โอคาซีผู้เย็นชากำลังจ้องมองมาทางเธอ!

แต่ถ้ามีชายหนุ่มรูปงามคนนี้อยู่เคียงข้าง ก็ไม่จำเป็นจะต้องมีไอดอลหนุ่มน้อยมากมาย

แลนเซล็อตยิ้มออกมา โดยไม่กล่าวอะไร

“พวกเราสามารถขายเครื่องปรุงรสในราคาส่งได้ครับ และผมหวังว่าองค์หญิงสามจะแวะมาที่จักรวรรดิเอเดนเพื่อชี้นำแนวทางให้แก่พวกเรา!”

“ไม่ต้องห่วง! ไม่มีปัญหาค่ะ!” สวี่หลิงอวิ๋นตบหน้าอกของเธอเบา ๆ และให้คำมั่นสัญญาว่าเธอจะจัดการได้อย่างแน่นอน

โอคาซีไม่ได้ขัดจังหวะขณะที่ทั้งสองคุยกัน

ขณะเดียวกันลูกเรือคนหนึ่งมาตรวจสอบสินค้าบริเวณก้นคลังสินค้า เพียงเพราะเขาต้องการอาหารสำหรับอาหารกลางวันของตนเอง แต่ทันใดนั้น เขากลับบังเอิญเห็นแสงบางอย่าง และเมื่อมองดูมันในระยะใกล้ ตัวเลขของมันกำลังนับถอยหลังอย่างรวดเร็ว และเวลาที่มีเหลืออยู่น้อยกว่าห้านาทีเท่านั้น!

“นี่มัน!” คือระเบิดพลังงาน!

ลูกเรือหน้าซีดด้วยความตกตะลึง!

เขากดปุ่มตราบนหน้าอกเพื่อรายงานสถานการณ์ให้กัปตันทราบเรื่อง “กัปตัน แย่แล้ว! ผมเจอระเบิดพลังงานอยู่ใต้คลังสินค้า!”

“อะไรนะ!” กัปตันที่นั่งอยู่ในห้องบัญชาการกำลังเตรียมตัวพักผ่อน โดยไม่คาดหวังว่าจะได้รับข่าวที่น่าตกตะลึงเช่นนี้!

“นายแน่ใจนะว่าไม่ได้อ่านค่าเวลาผิด?!” กัปตันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่กลับต้องตกใจด้วยเวลาเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที

“ไม่ครับ ตอนนี้เหลือเวลาอีกแค่สี่นาทีเท่านั้น! กัปตัน ทำยังไงดีครับ?!” ลูกเรือมองดูลูกระเบิดพลังงานในมือ และไม่รู้ว่าควรจะโยนมันทิ้งไปหรือวิ่งเอามันไปไว้ที่ไหนดี?

แต่ดูเหมือนว่าต่อให้วิ่งอย่างไร มันก็คงจะมีปัญหาตามมาอยู่ดี ยากที่ยานอวกาศจะหลีกเลี่ยงได้!

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

Status: Ongoing
เมื่อมาเกิดใหม่ในที่ที่เต็มไปด้วยของอร่อย เรื่องอะไรจะต้องอยู่เฉยกันล่ะ อย่างนี้มันต้องจับหั่น ยัดลงหม้อไฟร้อนๆ แล้วก็ถ่ายทอดสดออกอากาศสิถึงจะถูก!สวี่หลิงอวิ๋น หญิงสาวที่อยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้มาหลายปีแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบกินอีกตังหากก็ต้องมีชีวิตที่ถึงคราวจากไปก่อนวัยอันควร เพราะดันไปกินเนื้อแกะที่ติดเชื้อซอมบี้เข้าให้!จากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าหญิงองค์ที่สาม แห่งจักรวรรดิชิงเหย้า ในโลกยุคอวกาศ ซึ่งดูท่าทางไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ใครสนกันล่ะ! ตอนนี้เธอสนแต่เรื่อง กิน กิน และกินเท่านั้น แถมเอเลี่ยนดาวดวงนี้ยังมีแต่ของอร่อยเต็มไปหมด! เธอจะอยู่เฉยได้อย่างไร ต้องจับพวกมันมาหั่น มาต้ม มาย่าง แล้วก็อะไรอีกดีนะ? อ้อ…สตีมเมอร์ออกอากาศด้วยเลย!ทั้งหมดนี้จะถือเป็นสงครามอวกาศที่จะชวนให้คุณน้ำลายสอไปด้วยอาหารแบบต่าง ๆ ที่สวี่หลิงหยุนไปพิชิตและสรรค์สร้างมาได้ สวี่หลิงอวิ๋นหรือองค์หญิงสามนี้จะสามารถล่าเอเลี่ยนและคิดเมนูอะไรออกสตรีมเมอร์บ้าง ไปตามลุ้นเอาใจช่วยกันได้ที่ สตีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท