สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际 – ตอนที่ 168 ปฏิบัติการช่วยชีวิต 5

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

ตอนที่ 168 ปฏิบัติการช่วยชีวิต 5

“สวัสดีครับ คุณวิกเตอร์”

พนักงานรักษาความปลอดภัยที่ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าสงสัยว่าทำไมวิกเตอร์ถึงกลับมาอีกครั้ง แต่กลับไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

ตราบใดที่เป็นบุคคลนี้ก็ไม่เป็นอะไร

‘วิกเตอร์’ เดินไปที่เครื่องสแกนรูม่านตา เครื่องสแกนรูม่านตาตรวจสอบความถูกต้องอย่างรวดเร็ว และเปิดประตู

เหตุการณ์ดังกล่าวดูปกติดี ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นกำลังตกอยู่ในช่วงเวลาลำบาก

เนื่องจากบริเวณประตูสแกนรูม่านตามีบางอย่างที่ปิดกั้นพลังจิตเอาไว้ หรือบางทีอาจจะเป็นวัตถุบางอย่าง สวี่หลิงอวิ๋นจึงทำได้เพียงกัดฟันและยืนกรานอย่างหนักแน่นที่จะพยายามป้องกันไม่ให้พลังจิตถูกบีบคั้นออกจากร่างกายของวิกเตอร์ เธอไม่สามารถให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ได้

โอคาซีจ้องมองสวี่หลิงอวิ๋นที่กำลังนั่งขมวดคิ้วอยู่ด้านข้าง หยาดเหงื่อปกคลุมไปทั่วทั้งหน้าผากของเธอ จนเห็นได้ว่าหญิงสาวกำลังเผชิญหน้าอยู่กับความยากลำบากมากแค่ไหน

โอคาซีจับมือของเธอ และส่งผ่านพลังทางจิตของตัวเองออกไป

ถึงแม้ว่าโอคาซีจะมีพลังถึงเก้าดาว แต่ว่าพลังจิตของชายหนุ่มยังห่างไกลกับสวี่หลิงอวิ๋นมากนัก

เขาส่งออกไปได้แค่ครึ่งทาง และไม่สามารถเข้าไปวิกเตอร์ที่ยืนอยู่บริเวณประตูได้

โชคดีที่ความพากเพียรของสวี่หลิงอวิ๋นไม่สูญเปล่า ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกได้ว่าทั่วทั้งร่างกายผ่อนคลายลง และเดินเข้าไปด้านในทันทีที่ประตูเปิดออก

นักวิจัยทั้งหลายยังคงยุ่งวุ่นวายอยู่เช่นเดิม ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้สนใจเขามากนัก เพียงแค่ก้มศีรษะให้เขาเล็กน้อย

สวี่หลิงอวิ๋นจดจำทางเข้าได้จากการสอดส่องก่อนหน้านี้ เธอเดินตรงเข้าไปโดยไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา ก้าวเดินอย่างไม่ช้าและไม่เร็วจนเกินไป

บ๊อบยังคงทำหน้าบูดบึ้ง เพราะว่าไอ้สารเลววิกเตอร์ไม่ยอมบอกเขาว่าได้รับเบาะแสอะไรมาบ้าง

เขาต้องการสอบปากคำหยวนซิว แต่ตอนนี้ผู้ที่มีตำแหน่งบัญชาการสูงสุดในฐานทัพคือวิกเตอร์ ไอ้สารเลววิกเตอร์ถึงกับออกคำสั่งว่าไม่ให้ใครหน้าไหนก็ตามทำร้ายมนุษย์ต่างดาวตัวนั้น อีกทั้งยังบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องที่จำเป็น

ไอ้คนสารเลวพรรค์นั้น!

บ๊อบรู้สึกขุ่นเคือง ขณะที่พนักงานเจ้าหน้าที่คนอื่นต่างซ่อนตัวกันอยู่ เพราะเกรงว่าจะมีปัญหากับบุคคลดังกล่าว

“บัดซบ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย วิกเตอร์จะถามอะไรก็ได้ แต่ฉันจะถามอะไรบ้างไม่ได้เลย!”

บ๊อบไม่คิดว่าตัวเองไม่ฉลาดเท่าวิกเตอร์ ตรงกันข้าม เขาคิดว่าตนเองฉลาดกว่ามาก

วิกเตอร์คงจะจ่ายเงินจำนวนมหาศาลให้กับนักวิจัยทั้งหลายเพื่อให้ได้รับข้อมูลบางอย่างที่เขาไม่เคยรับรู้มาก่อน ไม่อย่างนั้น เขาจะได้รับบทเป็นนักแสดงตัวตลกอย่างทุกวันนี้หรือ เขารู้ข้อมูลมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร? หรือว่าเขาจะมีความรู้จริง ๆ น่ะเหรอ?

บ๊อบคงลืมไปว่าวิกเตอร์คนนี้เป็นถึงนักเรียนดีเด่นในสถาบันการศึกษา ความเป็นเลิศของเขาทำให้ทายาทตามกฎหมายเริ่มรู้สึกหวาดกลัวเขา แต่สุดท้ายแล้ว วิกเตอร์กลับเลือกที่จะทำลายอนาคตของตนเองด้วยการก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงอย่างเต็มตัว เพื่อผ่อนคลายการโดนเนรเทศให้เบาบางลง

“นายพลบ๊อบ คุณวิกเตอร์กลับมาแล้วครับ”

บ๊อบตบโต๊ะอย่างโกรธจัด

เกิดอะไรขึ้นกับวิกเตอร์? หรือว่าเขาจะมีสายลับของตนเองอยู่เคียงข้าง? แต่ทำไมเขาถึงรีบหนีออกไปทั้งที่ยังถูกสอบถามล่ะ? ฮ่า ๆ! หรือว่ารู้ตัวแล้วว่ากำลังวางตัวเป็นศัตรูกันอยู่!

เขาขมวดคิ้วด้วยความเกลียดชัง ช่างมันเถอะ อย่างไรเสียก็ยังมีโอกาสอยู่

‘วิกเตอร์’ เดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า โดยไม่สนใจไยดีบ๊อบ

บ๊อบขมวดคิ้วและกล่าวออกมาอย่างประชดประชัน “เฮ้ ทำไมน้องชายดาราดังของฉันถึงไม่รู้จักทักทายพี่ชายบ้างเลยนะ?”

สวี่หลิงอวิ๋นเงยหน้าขึ้นและพบกับชายหนุ่มผู้แข็งแกร่ง ภาพลักษณ์ของเขาทั้งหล่อเหลาและแข็งแกร่ง น่าเสียดายที่ผู้ชายแบบนี้ไม่ใช่ประเภทที่เธอชื่นชอบมากนัก

แต่ก็ดูดีจนทำให้จิตใจเบิกบาน

“ทำไม พี่ชายสุดที่รักของฉันแปลงเพศเป็นผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แค่เพราะฉันไม่กล่าวทักทายจำเป็นต้องเศร้าขนาดนั้นเลยเหรอ? แต่พี่ชายสุดที่รัก ถึงพี่จะแปลงเพศแล้ว แต่พวกเราก็ยังมีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดอยู่นั้น เพราะงั้นห้ามทำผิดศีลธรรม!”

บ๊อบพ่นลมออกมาอย่างโกรธจัด!

วิกเตอร์พูดจาว่าร้ายแบบนี้ได้อย่างไร?!

“แกกำลังพูดบ้าอะไร?!” บ๊อบรู้สึกโกรธจัด ก่อนจะเยาะเย้ยว่า “อย่าคิดว่าหน้าอย่างแกจะมาโอ้อวดได้นักเลย แกคงไม่รู้สินะว่าเมื่อวานนี้แม่ของแกถูกคุณหญิงลงโทษ”

หมายความว่าอย่างไร? สวี่หลิงอวิ๋นคิดเกี่ยวกับมัน บางทีนางสนมอาจจะถูกจักรพรรดินีลงโทษหรือเปล่า?

“อืม…แล้วยังไงล่ะ?” สวี่หลิงอวิ๋นไม่รู้ว่าที่นี่ความสัมพันธ์แบบทั้งรักทั้งเกลียดผสมปนเปกันอยู่ เดาว่ามารดาผู้ให้กำเนิดของวิกเตอร์น่าจะเป็นหญิงสาวที่หน้าตาดีมาก ไม่อย่างนั้น เธอจะให้กำเนิดบุตรชายที่หล่อเหลาแบบนี้ได้อย่างไร?

“ฮะ? หมายความว่ายังไง?” บ๊อบคิดว่าวิกเตอร์จะรู้สึกขุ่นเคือง ทว่าชายหนุ่มตรงหน้ากลับตอบกลับว่า ‘อืม’ แค่นั้นน่ะเหรอ?!

ปกติแล้วจะต้องทำสีหน้าเย็นชาและต่อยเขาถึงสองครั้งไม่ใช่เหรอ?

“อืม…” สวี่หลิงอวิ๋นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “แล้วแม่ของนายล่ะ? ถูกคุณหญิงด่าทอด้วยหรือเปล่า?”

ร่างกายของบ๊อบสั่นเทาด้วยความโกรธเมื่อได้ยินประโยคคำถามดังกล่าว วิกเตอร์คงตั้งใจถามแบบนี้!

ทั้งที่รู้ดีว่าแม่ของเขาเสียชีวิตไปตั้งแต่เขายังเด็ก กล้าถามคำถามแบบนี้ออกมาได้อย่างไร?!

“วิกเตอร์ แค่แกทำให้ฉันขายขี้หน้าก็มากเกินพอแล้ว แต่ยังทำให้แม่ที่ตายไปแล้วของฉันขายขี้หน้าอีกเหรอ?! แกตั้งใจจะทำอะไรกันแน่?!”

สวี่หลิงอวิ๋นตกตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะกล่าวขึ้นมาอย่างลังเล “แม่ของนายแซ่อะไรล่ะ? คุณพ่อมีภรรยาตั้งกี่คน ฉันจะรู้ได้ไงว่าแม่ของนายคือใคร?!”

เยี่ยมมาก ไม่ต้องกล่าวอะไรต่อแล้ว เพราะบ๊อบรู้สึกโกรธมากจนแทบรอไม่ไหวที่จะเดินเข้าไปตบเขา

แน่นอนว่าเขาจะลงมือทำอย่างนั้น ทว่าน่าเสียดายที่นายพลผู้เลื่องชื่อเกี่ยวกับความกล้าหาญและมากทักษะกลับถูก ‘วิกเตอร์’ ตบทั้งที่ยังไม่ทันตั้งตัว

“ก็ฉันบอกแล้วไงว่านายไม่ได้บอกแซ่ของแม่นาย แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่าแม่ของนายตายไปแล้วหรือยัง?!”

สวี่หลิงอวิ๋นเดาะลิ้น ทันใดนั้นผู้รักษาความปลอดภัยประจำตัวของบ๊อบก็หลั่งไหลออกมาออกันอยู่ที่ประตูด้านนอกและจ้องมองบ๊อบที่กำลังนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ทันทีที่พวกเขาเหลือบเห็นวิกเตอร์ที่กำลังนั่งดื่มน้ำด้วยท่าทีสงบ พวกเขาก็ถอยออกไป

เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างพี่น้อง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยว

ท่านคณบดีไม่ชอบให้บุตรนอกกฎหมายของเขาทะเลาะกันเอง หากมีข่าวแพร่กระจายออกไป วิกเตอร์อาจจะไม่เป็นอะไร แต่อาจจะเกิดอันตรายกับบ๊อบได้

สวี่หลิงอวิ๋นส่ายหัวเมื่อเห็นว่าผู้รักษาความปลอดภัยล่าถอยออกไป

เจ้าคนโง่คนนี้เลวร้ายขนาดไหน? แม้แต่ผู้รักษาความปลอดภัยยังไม่สนใจเขา?

“เอาล่ะ พาตัวมนุษย์ต่างดาวมาให้ฉัน”

นักวิจัยทั้งหลายที่อยู่ด้านนอกไม่สนใจการต่อสู้ของชายแกร่งทั้งสอง พวกเขาเพียงรับฟังคำสั่งของผู้บัญชาการสูงสุดเท่านั้น ในเมื่อวิกเตอร์ออกคำสั่งแก่พวกเขา พวกเขาก็ต้องดำเนินการตามนั้น

หยวนซิวถูกลากออกมาอีกครั้ง และเห็นวิกเตอร์เหมือนเช่นเคย

สวี่หลิงอวิ๋นยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะบังคับพลังจิตให้แผ่ออกไปสัมผัสเข้ากับมือของหยวนซิว และนั่นทำให้หยวนซิวรู้สึกตกใจ!

เธอกะพริบตาอย่างมีความหมายเมื่อจ้องมองคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง หยวนซิวจึงรับรู้ได้ว่าคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามไม่ใช่วิกเตอร์ตัวจริง

เขารู้สึกผ่อนคลายลงทันที

วิกเตอร์ส่งรอยยิ้มกรุ้มกริ่มขณะจ้องมองคนที่อยู่ตรงข้าม ถึงจะดูเหมือนไม่ได้ทำอะไร แต่คนอื่นกลับรู้สึกเคยชินกับเหตุการณ์เช่นนี้

แท้จริงแล้ว สวี่หลิงอวิ๋นกำลังพูดคุยกับเขา

“ฉันจะหาวิธีช่วยนายให้ได้ แต่ฉันต้องการความร่วมมือจากนายด้วยเหมือนกัน”

หยวนซิวตอบกลับเงียบ ๆ ผ่านทางกระแสพลังจิตของเขา “ได้ครับ!”

สวี่หลิงอวิ๋นหรี่ตาลงเล็กน้อย วิธีการหลบหนีจะต้องหลีกเลี่ยงการตกเป็นเป้าสายตาของผู้คนจำนวนมาก และมีเพียงวิธีการเดียวเท่านั้น นั่นคือการครอบงำร่าง

นักวิจัยที่อยู่ด้านข้างเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการพรางตัว

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

Status: Ongoing
เมื่อมาเกิดใหม่ในที่ที่เต็มไปด้วยของอร่อย เรื่องอะไรจะต้องอยู่เฉยกันล่ะ อย่างนี้มันต้องจับหั่น ยัดลงหม้อไฟร้อนๆ แล้วก็ถ่ายทอดสดออกอากาศสิถึงจะถูก!สวี่หลิงอวิ๋น หญิงสาวที่อยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้มาหลายปีแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบกินอีกตังหากก็ต้องมีชีวิตที่ถึงคราวจากไปก่อนวัยอันควร เพราะดันไปกินเนื้อแกะที่ติดเชื้อซอมบี้เข้าให้!จากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าหญิงองค์ที่สาม แห่งจักรวรรดิชิงเหย้า ในโลกยุคอวกาศ ซึ่งดูท่าทางไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ใครสนกันล่ะ! ตอนนี้เธอสนแต่เรื่อง กิน กิน และกินเท่านั้น แถมเอเลี่ยนดาวดวงนี้ยังมีแต่ของอร่อยเต็มไปหมด! เธอจะอยู่เฉยได้อย่างไร ต้องจับพวกมันมาหั่น มาต้ม มาย่าง แล้วก็อะไรอีกดีนะ? อ้อ…สตีมเมอร์ออกอากาศด้วยเลย!ทั้งหมดนี้จะถือเป็นสงครามอวกาศที่จะชวนให้คุณน้ำลายสอไปด้วยอาหารแบบต่าง ๆ ที่สวี่หลิงหยุนไปพิชิตและสรรค์สร้างมาได้ สวี่หลิงอวิ๋นหรือองค์หญิงสามนี้จะสามารถล่าเอเลี่ยนและคิดเมนูอะไรออกสตรีมเมอร์บ้าง ไปตามลุ้นเอาใจช่วยกันได้ที่ สตีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท