สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际 – ตอนที่ 207 โบยบินกันเลย เจ้าหนู! 1

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

ตอนที่ 207 โบยบินกันเลย เจ้าหนู! 1

รุยครุ่นคิดเกี่ยวกับการแอบโจมตีเฮอร์ ทว่าชายคนนี้กลับเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก ขณะเดียวกันวิดีโอถ่ายทอดสดกำลังซ่อนอยู่รอบพวกเขา หากพวกเขาบุ่มบ่ามทำอะไรออกไป กล้องถ่ายทอดก็จับการกระทำนั้นทันที

และจะถูกไล่ออกในไม่ช้า…

นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งทำอะไรไม่ถูก ขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกโหยหาหัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ของเขาเหลือเกิน! หากหัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเขาอยู่ที่นี่ เฮอร์จะกล้าหยิ่งยโสแบบนี้เชียวหรือ?!

ผู้ติดตามที่เป็นที่รักต่างคิดว่าสวี่หลิงอวิ๋นคงจะขี้เกียจกลับมาที่นี่!

“โอ้ นักเรียนทั้งหลาย ขยันกันจังเลยนะ!” สวี่หลิงอวิ๋นเห็นว่านักเรียนทั้งหลายกำลังอยู่ระหว่างฝึกฝนในคาบเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคาบเรียนวิชาสมรรถภาพทางกาย และเห็นว่าระดับความเหนื่อยล้าของเหล่านักเรียนกำลังจะระเบิดออกมา

“แวะไปดูหน่อยแล้วกัน”

พอไม่ได้เห็นกลุ่มเด็กพวกนี้นาน ๆ แล้วรู้สึกไม่ชินสักทีสินะ!

สวี่หลิงอวิ๋นแอบย่องเข้าไปในชั้นเรียนสมรรถภาพ โดยไม่ต้องป้อนคำสั่งใด เพราะเหรียญตราประจำตัวหัวหน้าสามารถพาเธอไปได้ทุกที่ที่เธอต้องการ

หากไม่ได้มาเห็นก็คงไม่เครียดเช่นนี้ แต่เธอกลับแทบจะระเบิดอารมณ์ออกมาเหมือนเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า

นักเรียนของเธอกำลังถูกลงโทษและไล่ออกจากชั้นเรียน!

เฮอร์ใช้แส้ฟาดนักเรียนทั้งหลายเป็นครั้งคราว! แม่มเอ๊ย! จะอดทนก็ทนไม่ไหว! ไอ้สารเลว! ถ้าเกิดฉันลงมือขึ้นมา นายก็เตรียมน้ำตารดหัวเข่าได้เลย ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่สมควรได้เป็นหัวหน้าหรอก!

หยาดเหงื่อไหลรินลงมาจากศีรษะของนักเรียนแล้วหยดลงบนพื้น ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำ นักเรียนหลายคนเริ่มเวียนศีรษะและเกือบจะล้มลงกับพื้น

สวี่หลิงอวิ๋นต้องทนทุกข์ทรมานแทบตาย เธอพยายามอดทนกลั้นใจขณะแอบบันทึกทุกอย่างเอาไว้อย่างเงียบ ๆ จากนั้นเธอจึงแปรสภาพพลังดวงดาวเป็นเส้นด้ายขนาดบางเฉียบให้มาขว้างกันข้างด้านเฮอร์ และเฮอร์เกือบจะสะดุดล้มลงกับพื้นเมื่อเขาเดินผ่าน โชคดีที่เขาพยุงเครื่องจักรกลเอาไว้ทัน

สวี่หลิงอวิ๋นแปรสภาพพลังดวงดาวเป็นเข็มทิ่มแทงเข้าไปในฝ่ามือของเขาอีกครั้ง!

“อ๊ะ!” เฮอร์กระโดดโลดเต้นด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะสะดุดเข้ากับลู่วิ่งด้านข้างโดยไม่ได้ตั้งใจ จนเกิดอาการวิงเวียนศีรษะ สวี่หลิงอวิ๋นตัดสินใจแทรกซึมพลังจิตเข้าไปในหัวสมองของเฮอร์โดยด่วน และทำให้เขามึนงง

“เฮ้? เกิดอะไรขึ้นกับอาจารย์เฮอร์?” เขาโพล่งออกมาทันทีที่เห็นว่าเฮอร์สะดุดล้มลู่วิ่งโดยบังเอิญ เลือดไหลออกมาจากฝ่ามือ อีกทั้งศีรษะยังกระแทกกับลู่วิ่งจนหมดสติลงไป หึหึ!

โชคร้ายอะไรเช่นนี้!

“แล้วจะทำยังไงกันดี? พาเขาไปห้องพยาบาลดีไหม?” นักเรียนรู้สึกว่าขาของพวกเขาอ่อนแรงทันทีที่เท้าของพวกเขาสัมผัสเข้ากับพื้น จนไม่สามารถยืนหยัดได้อย่างมั่นคง

และวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย

“พาไปทำไม? ปล่อยเขานอนอยู่นั่นแหละ!” รุยรู้สึกโกรธจัดเมื่อจ้องมองเฮอร์ ไม่รู้ว่าวิดีโอถ่ายทอดสดยังวนเวียนอยู่แถวนี้หรือไม่ หากไม่มีวิดีโอถ่ายทอดสด เขาอยากจะเตะเฮอร์แรง ๆ สักที!

สายตาของทุกคนหันไปหาฉินหยวนอีกครั้ง ทว่าฉินหยวนกลับส่ายหัว

“นั่งลงและรอจนกว่าคาบเรียนจะจบเถอะ พออาจารย์เฮอร์ฟื้นแล้วเขาจะได้ไม่พูดว่าพวกเราโดดเรียน”

ใช่! หลังจากที่ต้องยืนขาเดียวเป็นเวลานาน พวกเขารู้สึกเหนื่อยล้าเหลือเกิน มานั่งพักกันสักหน่อยแล้วกัน!

สวี่หลิงอวิ๋นเอนตัวนอนมองลอดผ่านกระจกและพบว่าเด็กพวกนี้ต้องทนทุกข์ทรมานมากมายจริง ๆ!

“เฮอร์ไม่ใช่คนดีจริงด้วยสินะ เขาควรจะถูกทุบตีตั้งแต่แรก!” สวี่หลิงอวิ๋นอยากจะโยนชายชราที่ไร้ประโยชน์คนนี้ออกจากสถาบันไป แต่เมื่อคิดดูแล้ว เอาผู้ชายคนมาคอยรับใช้อย่างไม่เต็มใจน่าจะง่ายกว่า!

“ช่างเถอะ ฉันจะทำให้นายมีชีวิตเหมือนหมาจนตรอก รอให้พี่สาวคนนี้ปล่อยให้ทุกคนหายใจโล่งก่อน แล้วฉันจะขับไล่นายออกไป!”

สวี่หลิงอวิ๋นไม่ได้ปรากฏตัวที่ชั้นเรียนวิชาสมรรถภาพทางกาย แต่กลับไปปรากฏตัวที่แผนกเกษตรกรรมแทน

นักเรียนจากแผนกเกษตรกรรมปล่อยโฮเมื่อเห็นว่าเธอกลับมาแล้ว!

และเริ่มบ่นกับสวี่หลิงอวิ๋น

“องค์หญิงสาม ท่านกลับมาแล้วเหรอครับ? ฮือ ๆๆ! พวกเราถูกกลั่นแกล้ง!”

“อาจารย์เฮอร์สั่งให้นักเรียนแผนกเกษตรกรรมยืนด้วยมือข้างเดียวและเอาเท้าชี้ฟ้า! ถ้าพวกเราล้ม ก็จะถูกแส้ฟาดทันที! เขากำลังแก้แค้นแน่ ๆ!”

“เขายังบอกอีกว่าต่อให้ท่านเข้าคาบเรียน เขาก็กล้าจะทำแบบนี้!”

“เสี่ยวเถาที่อยู่ในคาบเรียนกับพวกเรา ร่างกายของเธอไม่ค่อยแข็งแรง ความแข็งแกร่งของเธอก็ย่ำแย่ จนถูกส่งตัวไปห้องพยาบาล ส่วนเขาเอาแต่สูบบุหรี่และปริปากพูดว่าเสี่ยวเถาไร้ประโยชน์ ไม่น่าเข้ามาเรียนเลย น่าจะร้องขอชีวิตไปอยู่ในสลัมซะ!”

…นักเรียนจากแผนกเกษตรกรรมกล่าวถึงทุกการกระทำอันเลวร้ายที่เฮอร์ได้ทำลงไปในวันนี้

“องค์หญิงสาม ท่านต้องขับไล่คนคนนี้ออกไปนะคะ! ไม่อย่างนั้นพวกเราคงหวาดกลัวเวลาเข้าเรียนวิชาสมรรถภาพทางกายแน่ ๆ!”

“พวกนายโง่กันหรือไง?” สวี่หลิงอวิ๋นส่ายหัวเล็กน้อย “โง่หรือเปล่า? อย่าทำตัวเป็นคนที่ถูกแก้แค้นแล้วไม่ตอบโต้สิ พวกนายไม่อยากให้เฮอร์ลิ้มรสความเจ็บปวดจากการแก้แค้นหรือไง?”

“ต้องการ!” แก้แค้นเหรอ? พวกเขาอยากทำอย่างนั้นมากเลยล่ะ!

“แต่รอก่อน ก่อนอื่นบ่ายนี้พวกเรามากินข้าวกันที่แผนกเกษตรกรรมเถอะ เรียกนักเรียนปีหนึ่งมาที่นี่ให้หมด แล้วมารอดูว่าเจ๊จะช่วยพวกเธอได้ยังไงบ้าง”

“ได้ครับ!” ความคิดขององค์หญิงสามน่าทึ่งชะมัด! พวกเขารู้สึกโล่งใจและเริ่มนึกถึงว่าเย็นนี้ “จะกินอะไรกันดี?”

“ก็ต้องเป็นบาร์บีคิวอยู่แล้ว! ทำไม้เสียบซะ! แล้วก็ซดเหล้าขาว!”

สวี่หลิงอวิ๋นต้มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นจำนวนมากสำหรับการทำเหล้าขาวชนิดนี้ อีกทั้งเธอยังค้นหาวิธีการจากหนังสือในจักรวาลจนสามารถกลั่นออกมาได้สำเร็จ!

วิธีการฝึกฝนพลังจิตวิญญาณส่วนใหญ่จะต้องทำจิตใจให้ปลอดโปร่งเสียก่อน เธอจึงค่อย ๆ หว่านเมล็ดพันธุ์ให้กับพวกเขาทีละนิด เพื่อที่เมล็ดพันธุ์พวกนี้จะสามารถเติบโตขึ้นมาทีละขั้นด้วยพลังจิตของพวกเขา นอกจากพวกเขาจะได้ฝึกฝนทักษะแล้ว ยังไม่ต้องกลับใช้การกระตุ้นเหมือนเมื่อก่อนอีกด้วย

ถึงเธอจะทำอะไรไม่ได้มาก แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถช่วยให้พวกเขามีความแข็งแกร่งพอที่จะป้องกันตนเอง

รุยและนักเรียนจากกองบัญชาการกำลังพละกำลังนั่งอยู่ในห้องเรียน จ้องมองเฮอร์ที่ยังนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น โดยไม่พูดอะไรออกมา

“เขาเดินชนเองเหรอ? แค่เดินไปชนลู่วิ่งใช่ไหม? ทำไมตกอยู่ในอาการโคม่านานขนาดนี้?” รุยกล่าวออกมาอย่างขุ่นเคือง

“บางทีเขาอาจจะเหนื่อยล้าก็ได้!” ฉินหยวนจ้องมองเวลา “เอาล่ะ ใกล้เวลาแล้ว”

ถูกต้อง ใกล้จะเลิกเรียนแล้ว

สำหรับเฮอร์ที่อยู่บนพื้นน่ะเหรอ? นั่นคือใคร! เขาคืออาจารย์ แต่พวกเขาคือเด็กนักเรียนและไม่ใช่พนักงานในห้องพยาบาล พวกเขาจึงไม่รู้วิธีการช่วยเหลือ

อาจารย์ ท่านโปรดดูแลตัวและโชคดีนะครับ!

พวกเขาถอนหายใจและมองดูท้องฟ้าด้านนอกทันทีที่ก้าวออกมาจากห้องเรียนวิชาสมรรถภาพทางกาย ท้องฟ้าด้านนอกยังคงเป็นสีฟ้า ไร้ร่องรอยการบดบังของเมฆ ราวกับคนที่ไม่มีเรื่องทุกข์ใจ

พวกเขาเริ่มปวดหัวอีกครั้งเมื่อนึกถึงคาบวิชาสมรรถภาพทางกายในวันพรุ่งนี้

เมื่อไหร่หัวหน้าจะกลับมา! กลับมาเร็ว ๆ สักที!

ถ้าเกิดเธอไม่กลับมา เปลวไฟแห่งการต่อสู้ของพวกเขาคงจะมอดไหม้แม้ว่าพวกเขาเป็นนักเรียนจากกองบัญชาการกำลังพลก็ตาม!

“เร็วเข้า! เจ้าพวกซื่อบื้อ องค์หญิงสามบอกว่าเย็นนี้ให้มากินบาร์บีคิวกับซดเหล้าขาวที่แผนกเกษตรกรรม!” พวกเขากำลังยืนเหม่อลอยอยู่ด้านนอกห้องวิชาสมรรถภาพทางกาย ก่อนจะถูกนักเรียนจากหน่วยรบพิเศษดึงสติออกมา และวิ่งจากไป

ร้องตะโกนบอกข่าวดีขณะวิ่งไปมา

“อะไรนะ? หัวหน้ากลับมาแล้วเหรอ?” นักเรียนจากกองบัญชาการกำลังพลรู้สึกตื่นเต้น! ก่อนที่จะเร่งฝีเท้าให้รวดเร็วกว่าหน่วยรบพิเศษด้วยการกระโดดไปข้างด้วยสองถึงสามก้าวเท่านั้น

ฉินหยวนและลุคได้พบกันอีกครั้ง

“นายก็รู้สึกโชคดีใช่ไหม?” ฉินหยวนถามเขาด้วยรอยยิ้ม

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

Status: Ongoing
เมื่อมาเกิดใหม่ในที่ที่เต็มไปด้วยของอร่อย เรื่องอะไรจะต้องอยู่เฉยกันล่ะ อย่างนี้มันต้องจับหั่น ยัดลงหม้อไฟร้อนๆ แล้วก็ถ่ายทอดสดออกอากาศสิถึงจะถูก!สวี่หลิงอวิ๋น หญิงสาวที่อยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้มาหลายปีแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบกินอีกตังหากก็ต้องมีชีวิตที่ถึงคราวจากไปก่อนวัยอันควร เพราะดันไปกินเนื้อแกะที่ติดเชื้อซอมบี้เข้าให้!จากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าหญิงองค์ที่สาม แห่งจักรวรรดิชิงเหย้า ในโลกยุคอวกาศ ซึ่งดูท่าทางไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ใครสนกันล่ะ! ตอนนี้เธอสนแต่เรื่อง กิน กิน และกินเท่านั้น แถมเอเลี่ยนดาวดวงนี้ยังมีแต่ของอร่อยเต็มไปหมด! เธอจะอยู่เฉยได้อย่างไร ต้องจับพวกมันมาหั่น มาต้ม มาย่าง แล้วก็อะไรอีกดีนะ? อ้อ…สตีมเมอร์ออกอากาศด้วยเลย!ทั้งหมดนี้จะถือเป็นสงครามอวกาศที่จะชวนให้คุณน้ำลายสอไปด้วยอาหารแบบต่าง ๆ ที่สวี่หลิงหยุนไปพิชิตและสรรค์สร้างมาได้ สวี่หลิงอวิ๋นหรือองค์หญิงสามนี้จะสามารถล่าเอเลี่ยนและคิดเมนูอะไรออกสตรีมเมอร์บ้าง ไปตามลุ้นเอาใจช่วยกันได้ที่ สตีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท