สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际 – ตอนที่ 267 งานเลี้ยงนัดดูตัว 8

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

ตอนที่ 267 งานเลี้ยงนัดดูตัว 8

ตอนที่ 267 งานเลี้ยงนัดดูตัว 8

“โอคาซี ฉันผิดหวังในตัวคุณจริง ๆ ฉันคิดว่าคนอย่างคุณจะไม่ติดอยู่กับแสงไฟ ไม่ยอมรับการประนีประนอมกับระบอบการปกครองแบบนี้แล้วซะอีก แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ฉันจะคิดผิด!”

คุณหญิงซีซาร์ลุกขึ้น “ดูแลตัวเองด้วยล่ะ!”

โอคาซีมองดูจากไปเงียบ ๆ โดยไม่กล่าวปฏิเสธอะไร

แลนเซล็อตแอบชำเลืองมองสวี่หลิงอวิ๋น “ท่านโอเคไหมครับ?”

“โอเคค่ะ” ใบหน้าของสวี่หลิงอวิ๋นไม่ได้แสดงถึงความโศกเศร้า แต่ยังคงยิ้มแย้ม และตบหัวไหล่ของอีกฝ่าย “อย่าเอาแต่มองดูเรื่องตลกของฉันเลย!”

ทันใดนั้นแลนเซล็อตก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อมองดูหญิงสาวที่ไม่ได้แสดงท่าทีออกมาเสียใจ

เธอชอบโอคาซีมากแค่ไหน? หรือบางทีเธออาจจะมีคำถามเช่นนี้อยู่ในใจของเธอเช่นกัน?

โอคาซีได้ยินเสียงดังมาจากด้านข้าง ก่อนจะหันกลับมาและพบว่าสวี่หลิงอวิ๋นกับแลนเซล็อตกำลังยืนอยู่ด้านหลังเขา

เขารู้สึกงุนงงอย่างอธิบายไม่ถูก

“หลิงอวิ๋น กลับมาแล้วเหรอ?”

แลนเซล็อตรู้สึกพอใจที่ใบหน้าเย็นชาของโอคาซีเผยให้เห็นความตื่นตระหนกเล็กน้อย

สวี่หลิงอวิ๋นพยักหน้า “อืม พอคารวะเหล่าราชวงศ์อื่น ๆ เสร็จ ฉันก็เดินมาเจอแลนเซล็อตพอดี”

โอคาซีจ้องมองแฟนสาวเหมือนเช่นเคย แต่ในใจของเขากลับรู้สึกเหน็บหนาวเล็กน้อย

แลนเซล็อตมองดูคนทั้งสองคน ขยิบตาและเบือนหน้าหนี

“ที่ผู้หญิงคนนั้นพูดมันไม่จริงนะครับ ผมจริงใจกับท่านจริง ๆ” โอคาซีจ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงข้ามด้วยท่าทีนิ่งสงบ และกล่าวอธิบายออกไปอย่างยากลำบาก

ควรจะอธิบายออกไปอย่างไรดี?

ถูกต้อง…ทุกคนย่อมคิดแบบนั้น

ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยยอมรับสวี่หลิงอวิ๋น แต่ทำไมถึงมายอมรับตอนที่เธอกลายเป็นคนเก่งและโดดเด่นดั่งคำทำนาย?

สวี่หลิงอวิ๋นจ้องมองเขาเงียบ ๆ เดินเข้าไปหยิบเครื่องดื่มและยกเครื่องดื่ม ก่อนจะกล่าวออกมาหลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน “อือ รู้แล้วค่ะ”

“รอแป๊ปนะคะ ฉันจะไปคารวะเหล้า คงไม่ได้อยู่ด้วยสักพัก” สวี่หลิงอวิ๋นตบไหลของโอคาซี “ไปก่อนนะคะ”

“หลิงอวิ๋น!” โอคาซีจับมือของเธอด้วยความตื่นตระหนกที่ปรากฏขึ้นในดวงตา หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ายังคงนิ่งเฉย ความนิ่งของเธอทำให้โอคาซีรู้สึกหวาดกลัวสุดขีด

เธอคงคิดแบบนั้นเหมือนกันใช่ไหม? คิดว่าเขามองเห็นแต่ผลประโยชน์ของเธออย่างนั้นเหรอ?!

สวี่หลิงอวิ๋นจ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ด้านหน้า และเอื้อมมือออกไปสัมผัสใบหน้าของเขา “หล่อจัง!”

“โอเค! ฉันต้องไปแล้ว!” เมื่อพูดจบ เธอดึงนิ้วของโอคาซีออกทีละนิ้ว และหันกลับไปด้วยรอยยิ้ม

แลนเซล็อตที่ยืนอยู่มุมห้องจ้องมองคู่รักทั้งสอง เมื่อชั่วโมงที่แล้วยังคงรักกันดีอยู่ แต่ตอนนี้กลับเดินไปตามทางของตนเอง

ดูสิ…นี่แหละนะความรู้สึก

ไม่สามารถทนต่อพิรุธและสิ่งเร้าเล็กน้อยได้

จักรพรรดินีรอคอยเห็นเวลานาน ก่อนจะพาสวี่หลิงอวิ๋นไปแนะนำให้รู้จักกับสมาชิกราชวงศ์จากจักรวรรดิอื่น

อย่างน้อยองค์หญิงจากจักรวรรดิอื่นจำเป็นจะต้องรู้จักกันไว้

“กิบสันอยู่ไหน?” กิบสันคือลูกพี่ลูกน้องชายของเขา อีกทั้งยังเป็นสุดยอดอัจฉริยะที่ทำการแสดงออกมาได้ดีในการแข่งขันหัวหน้าครั้งนี้

“ฝ่าบาทกำลังกินเค้กอยู่ตรงหน้าครับ” ภารกิจของคาร์ลค่อนข้างรัดตัว เขาจำเป็นต้องคอยดูแลองค์ชายรัชทายาทและกิบสัน ลูกชายของท่านชินหวัง ซึ่งทำให้รู้สึกเหนื่อยล้าเหลือเกิน

เขาไม่ได้เต้นรำกับหญิงสาวที่มีชื่อเสียงด้วยซ้ำ!

“เจ้าคนตะกละ!” แลนเซล็อตกล่าวออกไปอย่างเหลืออด ทว่าน้ำเสียงของเขากลับดูโอ๋ “โอเค นายให้เขากินน้อย ๆ หน่อย ฉันจะไปถามขั้นตอนการทำเค้กพวกนี้ เอาไว้กลับไปแล้วอยากกินเท่าไหร่ก็เชิญ!”

“โอ้!” คาร์ลรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อจ้องมององค์ชายรัชทายาทที่ยังไม่มีท่าทีจะลงมือทำอะไร

องค์ชายรัชทายาท ท่านกำลังคิดอะไรอยู่? ท่านรับมือกับองค์หญิงสามไม่ได้ แต่กลับรับมือกับองค์หญิงวินเซอร์ได้!

อีกทั้งเขายังเห็นว่าองค์หญิงวินเซอร์กำลังเต้นรำกับผู้ช่วยของท่านพลเอกโอคาซี พูดคุยและหัวเราะไปพร้อมกัน

กิบสันยังคงนั่งกินเค้กอยู่ที่เดิม

สำหรับลูกพี่ลูกน้องของแลนเซล็อต สุดยอดอัจฉริยะผู้นี้ไม่เพียงแต่จะมีใบหน้าหล่อเหลาเท่านั้น แต่ยังมีสายเลือดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวอีกด้วย

หากมองดูให้ดีจะพบว่าบริเวณขอบหูของลูกพี่ลูกน้องตัวน้อยผู้นี้มีสิ่งบางอย่างที่ดูคล้ายกับเกล็ดปลา

และเรืองแสงสีน้ำเงินจาง ๆ

โอคาซีรู้สึกราวกับอกหัก และทำอะไรไม่ถูก

สวี่หลิงอวิ๋นกำลังเข้าใจผิดอยู่ใช่ไหม? ควรทำอย่างไรดี?

หลังจากดื่มอวยพรอีกครั้ง สวี่หลิงอวิ๋นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอรู้สึกเหนื่อยล้ากับการใส่ส้นสูงเป็นอย่างมาก!

ต้องคอยซ่อนตัวอยู่ในมุมห้องจ้องมองฝูงชนผ่านไปมา หัวเราะยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยน ในขณะที่ทุกคนใส่หน้ากากเข้าหากัน

ทันทีที่สวี่หลิงอวิ๋นหันศีรษะกลับไป เธอจึงพบเข้ากับเด็กหนุ่มรูปงามตัวน้อยที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมห้องและกินเค้กแบบเดียวกับเธอ วิปครีมเลอะอยู่บนริมฝีปาก ดูน่าทะนุถนอมและน่ารักยิ่งนัก

“สวัสดี!” สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกราวกับมีบางอย่างติดอยู่ในใจ ถึงแม้เธอจะรู้ว่าหญิงสาวคนนั้นจงใจสร้างสถานการณ์ แต่เธอกลับรู้สึกหงุดหงิดและไม่สบายใจ

เธอเชื่อว่าโอคาซีค่อนข้างจริงใจกับเธอ แต่ว่าความเจ็บปวดในใจจะถูกขจัดออกไปด้วยความเชื่อใจเพียงอย่างเดียวได้อย่างไร?

กิบสันเงยหน้าขึ้นและพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งจ้องมองเขาด้วยรอยยิ้ม เขาพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ โดยไม่สนใจเธอและกินต่อไป

“อะไรกัน ทำไมไม่มองมาที่ฉันล่ะ?” สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหนึ่งกำลังถือจานเค้กและกินต่อไป “นายเอาแต่กินแบบนี้ ท้องจะรับไหวเหรอ?”

จ้องมองสัญญาณไฟสีแดงจากเครื่องบริการเค้ก เขากินไปเยอะมากแค่ไหนนะ? เครื่องจักรกลถึงแทบจะรับมือไม่ไหวแบบนี้?

กิบสันรู้สึกว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาน่ารำคาญ หากเธอยังอยู่ตรงนี้ เขาจะซ่อนเค้กได้อย่างไร? พื้นที่ในปุ่มมิติกักเก็บของเขายังไม่เต็มเลยด้วยซ้ำ!

สวี่หลิงอวิ๋นก็ต้องสนองภายในใจเช่นกัน พอไม่ได้กินแล้วก็เดินหนีไปอย่างนั้นเหรอ?!

ฮึ่ม! เธอจะยืนจับตาดูอยู่ตรงนี้แหละ!

กิบสันมองดูหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้ามองมาราวกับว่าเขาเป็นหัวขโมย ฮึ่ม! ถ้าอย่างนั้นฉันเปลี่ยนสถานที่กินก็ได้!

สวี่หลิงอวิ๋นคิดในใจ เจ้าหนู กล้าดียังไงถึงเปลี่ยนที่? ฉันจะติดตามนายไปด้วย!

กิบสันทำอะไรไม่ถูก และหันกลับมา “พี่สาว ทำไมท่านถึงเอาแต่ตามผมมาล่ะครับ?”

สวี่หลิงอวิ๋นกอดอด ยกยิ้มและกล่าวว่า “ฉันก็แค่อยากดูสุดยอดนักกินกินเค้กไม่ได้เหรอ? ช่างเถอะ มาเริ่มการกินโชว์ของนายสักที!”

กิบสันพูดไม่ออก นั่งลงบนโต๊ะและไม่พูดอะไรกับเธอ

สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกมีความสุข เจ้าตัวน้อยโกรธจัดจนไม่เงยหน้าขึ้นมาด้วยซ้ำ! ตลกชะมัด!

เฮ้ ทำไมถึงมีวงกลมสีฟ้าเหลืองแสงอยู่รอบหูของเด็กคนนี้ด้วยล่ะ? สวยจังเลย!

“นายไปทำแบบนี้ที่ไหนมา? สวยจังเลย!” สวี่หลิงอวิ๋นเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ

กินสันหันศีรษะกลับไปตะปบมือที่จุ้นจ้านของเธอ และกล่าวด้วยคำพูดดุร้าย “ไม่บอกหรอก!”

สวี่หลิงอวิ๋นได้ยินเสียง ‘ผัวะ’ ขณะนั่งอยู่ด้านข้างเขา ครุ่นคิดบางอย่าง และค้นอาหารอันแสนอร่อยในมุมมิติกักเก็บของตนเอง

กุนเชียง มันเทศหวานอบแห้ง เนื้ออบแห้ง ซอสไข่ปู อาหารกระป๋อง ถังใส่น้ำตาล เค้ก…

“เคยเห็นของพวกนี้ไหม?” สวี่หลิงอวิ๋นหยิบสิ่งของเหล่านี้ขึ้นมาแสดงต่อหน้ากิบสัน “แค่บอกฉันมาว่านายไปได้มันมาจากที่ไหน แล้วฉันจะให้นายกินทั้งหมด ตกลงไหม?!”

ดวงตาของกินสันเป็นประกาย!

ดูน่าอร่อยจัง! ขอลองดมหน่อย อา! ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะดูน่าอร่อยไปหมด!

พอลองชิมเนื้ออบแห้ง ว้าว รสชาติอร่อยชะมัด!

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

Status: Ongoing
เมื่อมาเกิดใหม่ในที่ที่เต็มไปด้วยของอร่อย เรื่องอะไรจะต้องอยู่เฉยกันล่ะ อย่างนี้มันต้องจับหั่น ยัดลงหม้อไฟร้อนๆ แล้วก็ถ่ายทอดสดออกอากาศสิถึงจะถูก!สวี่หลิงอวิ๋น หญิงสาวที่อยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้มาหลายปีแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบกินอีกตังหากก็ต้องมีชีวิตที่ถึงคราวจากไปก่อนวัยอันควร เพราะดันไปกินเนื้อแกะที่ติดเชื้อซอมบี้เข้าให้!จากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าหญิงองค์ที่สาม แห่งจักรวรรดิชิงเหย้า ในโลกยุคอวกาศ ซึ่งดูท่าทางไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ใครสนกันล่ะ! ตอนนี้เธอสนแต่เรื่อง กิน กิน และกินเท่านั้น แถมเอเลี่ยนดาวดวงนี้ยังมีแต่ของอร่อยเต็มไปหมด! เธอจะอยู่เฉยได้อย่างไร ต้องจับพวกมันมาหั่น มาต้ม มาย่าง แล้วก็อะไรอีกดีนะ? อ้อ…สตีมเมอร์ออกอากาศด้วยเลย!ทั้งหมดนี้จะถือเป็นสงครามอวกาศที่จะชวนให้คุณน้ำลายสอไปด้วยอาหารแบบต่าง ๆ ที่สวี่หลิงหยุนไปพิชิตและสรรค์สร้างมาได้ สวี่หลิงอวิ๋นหรือองค์หญิงสามนี้จะสามารถล่าเอเลี่ยนและคิดเมนูอะไรออกสตรีมเมอร์บ้าง ไปตามลุ้นเอาใจช่วยกันได้ที่ สตีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท