ตอนที่ 391 ถั่วชมพูออกแรง
ตอนที่ 391 ถั่วชมพูออกแรง
มันเปิดปากพ่นลมเย็นออกมา ส่งผลให้ทุกอย่างบนดาวเคราะห์นี้ถูกแช่แข็งกลายเป็นน้ำแข็งและหิมะ!
อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาได้สร้างความประหลาดใจให้นากา!
ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายมากกว่าสิบดาวแน่นอน! เพราะมีเพียงอสุรกายที่อยู่เหนือระดับ 10 ดาวเท่านั้นที่จะโจมตีเป็นวงกว้างได้
นากาสามารถพ่นไฟได้ แต่ระยะของมันค่อนข้างแคบกว่าอีกฝ่าย
มันเอาชนะคู่ต่อสู้ไม่ได้!
นาการู้สึกลังเล หากมันฝืนตัวเองเกินไป มันจะต้องกลายเป็นอาหารของเจ้าอสุรกายนี้แน่นอน!
ถึงแม้มันจะเริ่มคุ้นเคยกับพวกมนุษย์ แต่มันก็ไม่สามารถสละตัวเองเพื่อมนุษย์ได้
อีกทั้งเอเลี่ยนและมนุษย์นั้นไม่อาจเป็นมิตรกันและไม่สามารถประนีประนอมกันได้
แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นข้อแก้ตัว เหตุผลหลักคือมันไม่สามารถที่จะเอาชนะอีกฝ่ายได้ และมีแนวโน้มว่ามันจะต้องกลายเป็นอาหารอันโอชะภายใต้กรงเล็บของอสุรกายร้ายตัวนี้แน่นอน!
นากาไม่กล้าเคลื่อนไหว!
ต่อมรับกลิ่นของอสุรกายไดโนเสาร์สามเขานั้นเป็นเลิศ มันได้กลิ่นของสิ่งมีชีวิตที่กำลังซ่อนตัวอยู่ พวกนั้นจะต้องซ่อนตัวอยู่ใต้พื้นนี้เป็นแน่!
สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญามักจะขี้ขลาด! ไม่ว่าจะซ่อนตัวอยู่ใต้พื้นหรือบนฟ้า ใต้ดินกับบนดินมันแตกต่างกันด้วยหรือ?!
อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาพยายามหาทางเข้าแต่กลับไม่พบ!
ทว่ามันไม่ได้รีบร้อนนัก! มันกระโดดย่ำบนพื้นสองครั้ง จากนั้นพื้นดินก็แตกออก ประชากรในชั้นใต้ดินส่งเสียงกรีดร้องและวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น!
แล้วคราวนี้จะทำยังไง?! เหล่าทหารเริ่มโจมตี!
การก้าวออกนอกบ้านคือการก้าวไปสู่ความตาย แต่หน้าที่ของทหารคือการปกป้องประชาชน และตอนนี้ประชาชนกำลังตกอยู่ในอันตราย พวกเขาจะต้องออกไป!
นากาเริ่มเคลื่อนไหว!
นอนกินบ้านกินเมืองอาศัยอยู่ที่นี่มาตั้งหลายวัน ต่อให้ทำอะไรไม่ได้ แต่ก็ต้องใช้พละกำลังในการตอบแทนคนพวกนี้บ้างสินะ?!
บางทีความรวดเร็วของอสุรกายอาจเทียบเท่ามันไม่ได้?!
มันสังเกตว่าอสุรกายตัวนี้อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับ 10 ดาว แม้อีกฝ่ายจะแข็งแกร่งกว่ามัน แต่ฝีมือก็ไม่น่าห่างไกลกันนัก!
น่าจะยังพอช่วยชีวิตได้!
เมื่อเห็นว่าอสุรกายกระหายเลือดกำลังอ้าปากอันกว้างของมันไปหาผู้คนบริสุทธิ์ นากาก็ร้องคำราม จากนั้นเกลียวแหลมคมของมันก็โจมตีอสุรกายไดโนเสาร์สามเขาทันที
พลังของอสุรกายตรงหน้านั้นแข็งแกร่งกว่าของนากา! ทันทีที่มันรับรู้ได้ถึงคลื่นพลังจากระยะไกล มันก็สามารถหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย!
มันมองดูนากาที่มีลักษณะเหมือนสัตว์เลื้อยคลาน ก่อนจะเยาะเย้ยขึ้น
“โฮก! เจ้าสัตว์เลื้อยคลายตัวน้อยนี่เอง! 10 ดาวด้วยเหรอ?! ดีเลย! วันนี้ลุงไทเซราทอปส์จะกินเจ้าซะ!”
‘ตึงตึงตึง’
อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาเดินเข้าไปหานากา!
นากาสะบัดหางวิ่งหนีด้วยความเร็วสูง ส่วนอสุรกายไดโนเสาร์สามเขาก็วิ่งไล่ตามจนฝุ่นตลบพื้นดินไปทั่ว อาคารนับไม่ถ้วนถูกอสุรกายเหยียบย่ำเป็นกองพะเนิน
“บ้าชิบ เจ้าตัวใหญ่นั่นตัวใหญ่เสียเปล่า ไม่นึกเลยว่ามันจะคล่องแคล่วขนาดนี้ วิ่งเร็วชะมัดยาก!” นากาบ่นอุบอิบขณะวิ่งหนี มันรู้สึกหดหู่เมื่อมองดูขนาดตัวกระจิริดของตัวเอง และเปรียบเทียบกับอีกฝ่ายที่ใหญ่โตราวกับภูเขา
หากมันมีขนาดตัวใหญ่กว่านี้ มันจะวิ่งเร็วกว่าอีกฝ่ายหรือเปล่า?
แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้ตัวเล็กขนาดนั้น!
อสุรกายสามเขารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่นากาวิ่งนำหน้ามันอย่างว่องไว ไม่คิดว่าเจ้าตัวเล็กนี้จะวิ่งหนีได้รวดเร็วเช่นนี้
มันวิ่งไล่และใช้คลื่นพลังเสียงโจมตีนากาครู่หนึ่ง และเปลี่ยนมาใช้น้ำแข็งที่แหลมคมโจมตีอีกครู่หนึ่ง!
นากาถูกก้อนน้ำแข็งปลายแหลมโจมตีหลายครั้ง จนร่างกายของมันเริ่มมีเลือดออกมา
นากายังอ่อนแอกว่า ขณะที่อสุรกายแข็งแกร่งเกินไป หากเป็นแบบนี้ต่อไป มันจะต้องตายคามืออสุรกายตัวนี้แน่
ไม่รู้ว่าเสี่ยวอ้ายจะกลับมาเมื่อไหร่! หากไม่กลับมา มันก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว!
มันถือว่าตัวเองได้ช่วยสุดความสามารถแล้ว หากว่าทำอะไรไม่ได้ ก็คงต้องเปิดทางเชื่อมมิติและหนีออกไป!
ขณะที่มันกำลังครุ่นคิดเรื่องบ้า ๆ ทันใดนั้น บนหัวของมันก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมา มันรีบเอียงหัวเพื่อหลบเลี่ยง แต่น้ำแข็งปลายแหลมกลับเฉียดเข้าที่หน้าผากของมัน!
มันรู้สึกว่าเลือดในร่ายกายเย็นลงเล็กน้อย! เกือบไปแล้ว!
ขณะที่นากาวิ่งล่ออสุรกายออกไป ถั่วชมพูก็ยังคงลังเลอยู่นาน ทั้งที่มันอยู่ในระดับ 10 ดาวเหมือนกัน แต่กลับซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ช่างขายขี้หน้าเสียจริง!
ต้นกล้าในหัวของถั่วชมพูมองดูมันด้วยสายตารังเกียจ แต่ถึงอย่างนั้นมันกลับไม่ได้ลงโทษอะไร
เนื่องจากมันรู้ดีว่าถั่วชมพูไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ ในฐานะต้นกล้าขนาดจิ๋ว หากถั่วชมพูตาย มันก็จะตายไปด้วย!
หากมันมีจิตใจที่ดีเหมือนกับถั่วชมพู มันก็คงจะกระตุ้นอีกฝ่ายให้ตามติดอสุรกายออกไปและเริ่มต่อสู้อย่างยากลำบาก อย่างไรก็ตามการต่อสู้เท่านั้นที่จะทำให้ควบคุมพลังจิตได้ดียิ่งขึ้น และจะต้องให้มันรู้ว่าพลังจิตสำคัญแค่ไหน!
การฝึกฝนจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่ง!
ถั่วชมพูที่รู้สึกลังเลครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดก็กัดฟันและบินทะยานออกไป
มันพุ่งตัวออกไปด้วยความเร็วสูง! ความสามารถของมันไม่ได้มีแค่การวิ่งหนี!
ถั่วชมพูตกใจมากเมื่อเห็นว่านากาได้รับบาดเจ็บ! มันจึงเริ่มจู่โจมอสุรกายทันที!
มันโจมตีด้วยกรงเล็บแมว!
การโจมตีด้วยกรงเล็บแมวแตกต่างจากการใช้อุ้งมือข่วนในครั้งก่อน เพราะนี่เป็นการโจมตีจากระยะไกล และยังทำให้กรงเล็บแมวใหญ่ขึ้นได้อีกด้วย!
การจู่โจมในครั้งนี้ทำให้อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาได้รับบาดเจ็บ คราบเลือดของมันปรากฏออกมาเล็กน้อย
อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาหันมา และพบกับเด็กชายที่มีขนขาวนุ่มละมุนซึ่งกำลังจ้องมาทางมัน
มันหัวเราะเยาะ
“โฮก! ไอ้หนูน้อยกล้าทำข้างั้นหรือ? ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วหรือไง?!”
ในไม่ช้า ถั่วชมพูก็ถูกโจมตีด้วยพลังคลื่นเสียง! ถั่วชมพูรีบสร้างเกราะป้องกันให้กับใบหู แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ยังรู้สึกมึนงง!
อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาพุ่งเข้ามากัดถั่วชมพู!
ในช่วงเวลาวิกฤตนี้เอง นาการีบเข้ามาโจมตีอสุรกายไดโนเสาร์สามเขาอีกครั้ง จนอสุรกายยักษ์ได้รับบาดเจ็บและหันกลับมา ถั่วชมพูจึงใช้โอกาสนี้วิ่งหนีไป!
อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาไล่ตามนากาอีกครั้ง!
ถั่วชมพูวิ่งไล่ตามหลังเพื่อลอบโจมตีเป็นครั้งคราว จนทำให้อสุรกายไดโนเสาร์สามเขาตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก!
ควรไล่ตามตัวไหนกันแน่?! ช่างเถอะ! ไล่ตามเจ้าสารเลวนี้ก่อนแล้วกัน!
เพราะความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายค่อนข้างน้อย และคุ้มค่าพอที่จะไล่ตาม!
ไม่ว่านากาพยายามจะโจมตีอสุรกายสามเขาอย่างไร ฝ่ายนั้นก็ไม่หวาดหวั่น มันมุ่งหน้าวิ่งไล่ตามถั่วชมพูสุดแรงเกิด!
อสุรกายยักษ์จู่โจมขณะวิ่งไล่ตาม ต้องขอบคุณถั่วชมพูที่สั่งสมประสบการณ์การวิ่งหนีมายาวนานนับปี ทักษะการวิ่งของมันรวดเร็วกว่านากา จนทำให้ไม่ได้รับบาดเจ็บสักนิด!
นากาแอบชื่นชมในใจเล็กน้อย! ขาทั้งสี่ของเจ้านั่นว่องไวเหลือเกิน!
รอจนกว่ามันจะเลื่อนขั้นไปถึง 11 ดาวก่อนเถอะ เมื่อนั้น ตัวมันเองก็จะคล่องแคล่วมากขึ้นเช่นกัน!
วิ่งได้ยอดเยี่ยมอะไรขนาดนี้นะ!
นากาครุ่นคิดขณะวิ่งไล่ตาม ถั่วชมพูมีคุณธรรมอย่างมาก อย่างน้อยอีกฝ่ายก็คอยช่วยเหลือมันในทางอ้อม!
ทว่าถั่วชมพูพลันรู้สึกเศร้าในใจ ทำไมจะต้องวิ่งตามมันมาด้วย? มันมองดูอสุรกายที่ตะบี้ตะบันวิ่งไล่ตามหลังมา ชีวิตของมันใกล้จะจบสิ้นแล้ว!
ทำไมเสี่ยวอ้ายยังไม่กลับมาอีก?! หากไม่กลับมา ถั่วชมพูได้ไปทัวร์นรกแน่!
