หมอเข้ามาพบผมในห้อง เขาเป็นผู้ชายสูงอายุคนหนึ่งมีหมอเด็กเดินตามเขามาสองคนพร้อมกับพยาบาลอีกสองคน และจากการที่ผมประเมินสีหน้าของหมอผมเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมาทันที
เหมือนผมคุ้นเคยท่าทางแบบนี้ของหมอมาก่อน และแล้วบางสิ่งบางอย่างก็เกิดขึ้นในความคิดของผม
หมอทักทายผมพร้อมทั้งเอ่ยชื่อนามสกุลของผมอย่างถูกต้อง แล้วนั่งลงที่เก้าอี้เพื่อพูดคุยกับผมอย่างจริงจัง
“เป็นยังไงบ้างครับวันนี้”
เริ่มแรกหมอถามผมถึงอาการทั่วไป และชวนผมคุยให้ผ่อนคลาย แต่ความรู้สึกของผมในตอนนี้คือผมอยากรู้ว่าผมเป็นอะไรกันแน่
“หมอครับไม่ต้องพูดเรื่องอื่นแล้วครับ เป็นข่าวร้ายใช่หรือเปล่าครับ หมอบอกผมมาเถอะครับ”
หมอถอนหายใจ
“เราตรวจพบปัญหาเกี่ยวกับตับของคุณครับ มันมีเนื้องอกขนาดใหญ่และที่น่ากลัวคือเนื้องอกนี้เป็นเนื้อร้าย มันกระจายอย่างรวดเร็วและมีเต็มไปหมด คุณต้องเข้ารักษาตัวด่วนครับ”
ผมได้ยินเพียงแค่นั้นและหลังจากนั้นรู้สึกว่าหูของผมอื้อไปหมด มันเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างกำลังพุ่งชนเข้าที่ร่างของผมจนแตกกระจาย และทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจนพังพินาศภายในพริบตา สิ่งที่ผมพูดได้ในตอนนี้ก็คือ
“หมอตรวจละเอียดแล้วใช่หรือเปล่าครับ”
คุณหมอตอบด้วยท่าทางสงบ คงเป็นเพราะอาชีพของเขาที่ไม่ได้แสดงท่าทางวิตกกังวลหรือแสดงท่าทางใด ๆ ออกมา
“ครับ คุณค่อนข้างโชคร้ายมะเร็งตับนั้นมักจะไม่แสดงอาการอะไรทำให้คนที่ไม่ค่อยตรวจสุขภาพชะล่าใจ จนกระทั่งเข้าสู่ระยะที่ลุกลามไปแล้วครับ”
ผมรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองสั่นไปทั้งตัว ผมไม่ได้ยินถึงคำพูดของหมอแล้ว เมื่อหมอพูดถึงวิธีการรักษา ผมมองหน้าหมออย่างเลื่อนลอย แม่ของผมก็ตายด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน ผมย่อมคุ้นเคยกับโรคนี้เป็นอย่างดี
ในที่สุดก็ถึงเวลาของผมแล้วสินะ เพียงแต่ว่ามันอาจจะมาเร็วไปหน่อย ชีวิตของผมเพิ่งเริ่มต้น ผมเพิ่งมีความสุข ผมเพิ่งได้พบกุ๊กไก่เองนะ ทำไมล่ะ ผมทำอะไรผิดเหรอพระเจ้าถึงได้พรากทุกอย่างไปจากชีวิตของผมแบบนี้
หรือว่าท่านให้สมองที่อัจฉริยะมาให้ผมเพื่อแลกกับความโดดเดี่ยวในชีวิต กระทั่งตอนนี้ที่ผมพอจะรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาบ้าง ทุกครั้งที่ได้กอดเธอ ทุกครั้งที่ได้จับมือเธอ แต่ท่านกลับให้เวลาผมน้อยเหลือเกิน
คุณหมอมองผมด้วยความเห็นใจทั้งให้คำแนะนำอย่างดี
“ผมรู้นะครับว่าคุณคิดยังไง เพราะร่างกายของคุณยังดูปกติดีทำไมถึงเป็นมะเร็งได้ เพราะมะเร็งตับมันคือวายร้ายครับ มันมักไม่แสดงอาการจนกว่าจะถึงจุด ๆ หนึ่งที่ร่างกายเกิดภาวะวิกฤติ มันอาจจะเกิดจากการที่คุณคลุกคลีกับสารเคมีบางตัว และการพักผ่อนไม่เพียงพอ หลายสาเหตุที่ทำให้เกิดขึ้นได้ ตอนนี้คุณอชิต้องรีบเข้ารับการรักษาให้เร็วที่สุด เพราะมะเร็งมันค่อย ๆ ลุกลามไปจนถึงอวัยวะอื่นแล้วครับ”
ในสมองของผมตอนนี้มีเพียงกุ๊กไก่ เธอจะทำยังไง เธอจะอยู่ยังไง ถึงยัยนั่นจะทำเป็นเข้มแข็งและเคยบอกว่าจะอยู่โดยไม่มีผมได้ แต่แววตานั้นผมดูออกว่าเธอโกหก เธอมักจะโกหกผมแบบนี้เสมอ ผมกำลังจะโทรหาเธอ แต่จู่ ๆ ผมก็เกิดปวดสีข้างขึ้นมาอีก ผมทรมานมาก เหมือนกลับว่าตับไตไส้พุงของผมกำลังพันกันยุ่งเหยิง
ผมเพิ่งคิดได้ว่าก่อนหน้านี้ผมเคยมีอาการปวดบ้าง แต่ไม่ได้รุนแรงและผมเองก็ไม่เคยใส่ใจ งานวิจัยของผมที่ทำให้แก่รัฐบาลอังกฤษ เป็นงานวิจัยลับ ผมอยู่ในห้องแลบหลายปีตั้งแต่เรียนปริญาตรีกระทั่งจบเอก อาจจะเป็นช่วงเวลานั้นที่ร่างกายได้รับการปนเปื้อนสารบางอย่าง
ในตอนนี้ผมเจ็บมากครับ เจ็บจนหัวหมุนและผมก็เริ่มต้นอาเจียนอีกครั้ง ผมรู้สึกว่าความตายมันใกล้เข้ามาทุกขณะ หากผมไม่รีบเข้ารับการรักษา
ในตอนนั้นผมไม่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง พ่อแม่บุญธรรมของผมได้รับการติดต่อจากโรงพยาบาล ผมไม่ต้องการให้กุ๊กไก่รู้และผมเองก็หมดสติไป รู้สึกตัวอีกครั้งก็ผ่านมาหลายวันแล้ว
เลขาของผมดูแลผมอย่างดี เธอติดตามผมมาจากอังกฤษและได้ทำเรื่องย้ายไปรักษาที่อเมริกาให้แล้วครับ เรื่องของกุ๊กไก่เธอก็รายงานผมอย่างละเอียด
ในตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกว่าโชคดีที่ยังไม่ตาย ถ้าจะมีความโชคดีเกิดขึ้นผมสวดภาวนาให้พระเจ้ายกให้กับกุ๊กไก่ครับ ตอนนี้ผมรู้ว่ามีคนคนหนึ่งคอยอยู่ข้างเธอ ผมยิ้มทั้งน้ำตา อย่างน้อยในเวลาที่ต้องเข้าห้องผ่าตัดกุ๊กไก่ก็ยังมีคนให้คอยจับมือ
ถึงผมจะไม่มีใครไม่เป็นไรครับ ผมหวังแค่ว่าเธอจะอยู่ดีมีสุขและไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนผม เธอเป็นผู้หญิงนะครับ เธอเหมือนผมตรงที่พวกเราเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีพ่อแม่คอยอยู่ข้าง ๆ อีกแล้ว ผมอยากให้เธอมีใครสักคนที่เธอพึ่งพาได้และจะดูแลเธอให้อยู่อย่างมีความสุข
ผมเตรียมเงินให้เธอก้อนใหญ่ครับ คิดว่าจะมอบให้เธอหากผมไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไป ผมกลัวว่าเธอจะลำบากเมื่อไม่มีผม แต่ตอนนี้ผมวางใจได้เล็กน้อย
ผมเริ่มเข้ารับการรักษา เตรียมร่างกายและให้คีโมโดยทันที สั่งให้คนในบริษัทที่รู้เรื่องนี้ปิดเป็นความลับ และติดต่อไปยังหุ้นส่วนให้รีบบินมาจัดการเรื่องบริษัทต่อเพื่อไม่ให้งานสะดุด ถึงผมจะเป็นอะไรบริษัทของผมก็ยังมีคนสานต่อโดยไม่ได้รับการกระทบกระเทือน
ผมส่งข้อความสั้น ๆ ไปหาเธอ และส่งรูปลูกบุญธรรมของตัวเองให้เธอดู ผมแค่อยากให้เธอเห็นหน้าลูกบุญธรรมของผม และผมบอกเธอเป็นนัยว่าผมจะไปอยู่กับลูกของผมแล้ว
ผมไม่ได้โกหกเธอครับ ผมคิดว่าการกระจายตัวของมะเร็งมันลุกลามไปจนไม่มีทางแก้ไขแล้ว ผมจะลองสู้อีกสักครั้งแต่ถ้าไม่ชนะ ผมคงต้องไปอยู่กับลูกบุญธรรมของผมจริง ๆ
ก่อนที่ผมจะไปอเมริกา ผมขอออกจากโรงพยาบาลเพื่อที่ผมจะได้ไปบอกลากุ๊กไก่ ผมรอเธออยู่ที่ห้องตั้งแต่เช้า ผมรู้ว่าเธอไปอยู่บ้านเพื่อนมีคนคอยดูแล แต่แปลกใจที่คิดว่าเธอจะกลับมา ผมนั่งดูรูปของเธอเหมือนคนบ้าทั้งวัน คิดวนไปวนมาว่าจะจากไปเลยดีหรือเปล่า ผมไม่อยากเข้าไปสอดแทรกความสุขและการเริ่มต้นใหม่ของเธอ
แต่นั่นแหละ ผมไม่สามารถจากไปโดยไม่ได้เห็นหน้าและบอกลาเธอได้ ผมจึงส่งข้อความหาเธอบอกว่าผมรออยู่ที่ห้อง เพราะผมของผมร่วงจนแทบจะหมดหัวแล้ว ผมจึงจำเป็นต้องใส่หมวกและใส่เสื้อผ้าปกปิดร่างกาย เสื้อตัวใหญ่มากครับ ไฟก็ไม่ได้เปิด เพราะผมไม่อยากให้เธอเห็นว่าผมผิดปกติ
ไม่อยากให้เธอเห็นว่าน้ำหนักผมลดไปมากแค่ไหน ใช่ครับการรู้ว่าตัวเองป่วยทำให้ผมช็อกและน้ำหนักลดไปหลายกิโลภายในไม่กี่วัน ผมกำลังทำความเข้าใจกับกลไกลของร่างกาย และคิดว่าผมต้องทำน้ำหนักขึ้นมาให้ใหม่เพื่อมาพบเธออีกครั้ง
ผมเริ่มวางแผนการตายของตัวเองอย่างมีความสุขที่สุด
เธอมาแล้วครับ ผมไม่ได้ลุกไปเปิดประตูให้เธอ ยังนั่งอยู่ในมุมมืดภายใต้เสื้อผ้าใบใหญ่และหมวกที่ปิดหน้าปิดตา ผมแค่บอกลาเธอสั้น ๆ และคิดจะจากไปเลย
ผมเห็นว่าเธอหายป่วยแล้วครับ ผมดีใจแล้ว ผู้ชายคนนั้นดูแลเธอดีมาก ๆ และผมก็รู้ว่าเขาเองก็รอกุ๊กไก่มานาน ผู้ชายด้วยกันย่อมดูกันออกครับว่าเขารักเธอแค่ไหน ถ้าจะบอกว่าระหว่างผมและผู้ชายคนนั้นใครรักกุ๊กไก่มากกว่ากัน เชื่อหรือเปล่าครับว่าผมไม่กล้าบอกว่ารักมากว่า
แววตาของผู้ชายคนนั้นบอกผมครับว่าเขาเองก็รักกุ๊กไก่เท่าชีวิต เพราะแบบนี้ผมจึงไม่ได้อ้อนวอนพระเจ้าให้ผมหายแล้ว มันยากครับ ต่อไปผมจะสวดให้กุ๊กไก่มีความสุขและลืมผม
ก่อนที่ผมจะออกจากห้อง ผมอยากจะกอดเธอครับ อยากจะกอดจนน้ำตาผมไหล กุ๊กไก่เองกำลังร้องไห้ เธอด่าผมว่าเลว ผมดีใจครับ เพราะต้องการให้เธอเกลียดผม ผมทำอะไรไม่ได้จริง ๆ นอกจากขอโทษเธอ
ในที่สุดผมก็ร้องขอความปรารถนาในใจของผมออกไปอย่างไม่อาจยับยั้งไว้ได้
ผมขอกอดเธอ
ถ้าเธอให้ผมกอด ผมคงจะทิ้งเธอเอาไว้ไม่ได้และคงจะสารภาพว่าผมป่วย ผมคงอ่อนแอจนร้องไห้ต่อหน้าเธอ แต่เธอไม่ยอมให้ผมแตะตัว เธอเกลียดผมแล้ว เพราะแบบนี้ถึงจะเจ็บปวดเหมือนใจจะขาดเป็นริ้ว ๆ ผมกลับรู้สึกดีใจ
อย่างน้อยเธอก็เกลียดผม และคงจะทำใจลืมผมได้ในที่สุด
หลังจากนั้นผมก็ย้ายมารักษาตัวที่อเมริกา ผมของผมไม่เหลือสักเส้น ผมเข้ารับการรักษาอันแสนเจ็บปวดทรมาน แต่ร่างกายของผมยังสู้ ผมปรับเรื่องการกินและยังออกกำลังกายหวังว่าผมจะยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกสักหลายปี
แต่ทว่าแม้จะพยายามสักเท่าไหร่ สุดท้ายแล้ว ผมกลับแพ้มันอย่างสิ้นเชิง
ผมเจ็บปวดมากครับเจ็บปวดจนต้องนอนร้องไห้ทุกคืน ผมอยู่คนเดียวไม่ได้ ผมอ่อนแอ ผมอยากพบเธอ แต่ผมกลับไม่กล้าให้เธอรู้เรื่องนี้
ผมก็แค่สายลมที่พัดผ่านมาแล้วเลยผ่านไป ทั้ง ๆ ที่คิดจะเป็นสายลมเย็นที่ช่วยคลายร้อนแต่ตอนนี้ผมกำลังทำให้เธอเสียใจ ผมมันเลวใช่หรือเปล่าครับ
ผมพยายามมานานนับปีแล้วครับ แต่ผมทำไม่สำเร็จ ผมแพ้อย่างหมดท่า คีโมไม่ได้ช่วยอะไรมีแต่ทำให้เซลดีของผมแย่ลง หมอบอกว่าผมมีเวลาไม่ถึงเดือน นี่เป็นช่วงเวลาสุดท้ายของผมแล้ว เท้าของผมเริ่มบวม หน้าของผมซีด ผมร่วงทั้งหัว
ผมแค่อยากเห็นหน้าเธอครับ ครั้งนี้เท่านั้นที่ผมจะได้ผมเธอ ผมจะได้ออกจากโรงพยาบาลอย่างที่ผมต้องการ ได้ออกไปสูดอากาศข้างนอก พ่อแม่บุญธรรมของผมเอาแต่ร้องไห้ ผมทำให้พวกท่านไม่สบายใจครับ ผมเป็นเด็กไม่ดีอีกแล้ว
หมอบอกผมว่า ถ้าผมยังอยู่ต่อที่โรงพยาบาลก็ยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้ แต่นั่นแหละครับ คำว่ามีชีวิตอยู่ได้ อีกกี่วัน กี่คืน กี่เดือนกัน แน่นอนว่ามันไม่ถึงปี ผมไม่อยากตายบนเตียงของโรงพยาบาลอย่างโดดเดี่ยว
ผมอยากออกมาแล้วครับ เพราะอาการผมแย่มาก ผมมักจะปวดท้องจนเดินไม่ได้อยู่บ่อย ๆ เวลาปวดมันทรมานมากครับ คุณหมอจึงให้ยามอร์ฟีนกับผม หากผมรู้สึกเจ็บปวดก็ให้ฉีดมันเพื่อบรรเทา
เขาช่วยผมได้เท่านี้ และอวยพรให้ผมได้ทำในสิ่งที่ผมต้องการก่อนที่จะสายเกินไป
ถ้าหากถามผมเหรอครับ สิ่งที่อยากทำก่อนตายคืออะไร
ผมคงตอบว่าอยากพบเธอเป็นครั้งสุดท้าย
ทั้ง ๆ ที่เคยคิดจะตายเงียบ ๆ ไปแล้ว แต่ใจของผมกลับไม่สงบถ้าผมไม่ได้พบเธอก่อนตาย ผมอยากเห็นรอยยิ้มของเธอ รอยยิ้มของเพื่อนผมที่สวยที่สุด รอยยิ้มที่ผมรักมากที่สุดและยังตราตรึงอยู่ในหัวใจจนไม่สามารถลืมมันไปได้
ผมอยากเห็นยัยกุ๊กไก่ขี้แย ที่วัน ๆ เอาแต่ตามติดผมและใช้งานผมเหมือนทาสผู้ซื่อสัตย์ ผมอยากเห็นเธอในชุดเจ้าสาว ผมอยากทำหน้าที่แทนพ่อของเธอ อยากจับมือเธอเข้าโบสถ์ในวันแต่งงาน และมอบเธอให้กับผู้ชายคนนั้นที่จะรักเธอไปจนตราบชั่วฟ้าดินสลาย
ผมสวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า ท่านจะช่วยผมได้หรือเปล่าครับ
