The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1258 – ปิดล้อมเทพตำรา

　　สัตว์อสูรอ้าปากกว้างและพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

　　เทพตำราเคลื่อนไหวพร้อมกันเขาบุกมาพร้อมกับสัตว์อสูร

　　เมื่อเทพสองคนจู่โจมพร้อมกันต่อให้มีภูเขาห้าธาตุสองลูกเทพปีศาจก็มิอาจปกป้องตัวเองได้

　　ซือหยูถอนหายใจอย่างหมดหวัง

　　 ไม่มีทางอื่นแล้วข้าต้องเปิดมันอีกครั้ง! 

　　ที่ระหว่างคิ้วของซือหยูเริ่มกระตุกราวกับมีอะไรอยู่ภายในจากนั้นก็เกิดรอยแยกดำสนิท ลูกตาสีเงินปรากฏออกมา

　　มันเป็นดวงตาอันดุร้ายและหิวกระหาย

　　เนตรนั้นดูเก่าแก่มันราวกับเป็นของสัตว์โบราณ

　　เมื่อเนตรเปิดออกทุกสิ่งในเมืองชมทะเลตัวสั่นด้วยความกลัวและตกใจราวกับตกเป็นเหยื่อของบางอย่างที่ชั่วร้าย

　　แม้แต่เหล่าเทพที่มองดูการต่อสู้อยู่ก็มิอาจรักษาพลังของตัวเองไว้ได้เขาเกือบจะเปิดเผยตัวออกมาอยู่แล้ว

　　สัตว์อสูรของเทพตำรานั้นมิอาจเทียบกับเนตรดวงนี้ได้เลย!

　　สัตว์อสูรที่กระโจนเข้ามาด้วยความหิวกระหายหยุดนิ่งเมื่อเนตรนี้เปิดออกมันหวาดกลัวและไม่กล้าเข้าใกล้

　　เทพตำราผงะ

　　 เนตรเทาเทียกึ่งโตเต็มที่ที่ผ่านการเปลี่ยนแปลงมาแล้วหนึ่งครั้งรึ? 

　　เทาเทียเป็นตำนานเก่าแก่ที่ทุกคนรู้อยู่ในใจถึงความน่ากลัวของมัน

　　ซือหยูเงียบเนตรเทาเทียเปิดออกแล้ว เนตรสีเงินมีวายุจุดดำขนาดเล็กที่ตรงกลาง ภายในวายุนั้นไร้ที่สิ้นสุด มันเงียบไร้เสียง

　　พลังดูดกลืนอันยิ่งใหญ่แผ่ออกมาจากวายุนั้นปกคลุมเทพตำราและสัตว์อสูรระดับเทพเอาไว้

　　ภายใต้พลังดูดกลืนนี้พลังเทพทั้งหมดไร้ผล มันถูกฉุดรั้งเข้าไปช้า ๆ โดยพลังอันยิ่งใหญ่

　　หากเป็นเนตรเทาเทียที่เติบโตแล้วมันจะกลืนกินทุกสิ่งตรงหน้าเข้าไปโดยตรงแทนที่จะดูดเข้าไปช้า ๆ

　　 เทพปีศาจ! 

　　ซือหยูตะโกนเทพปีศาจพุ่งไปที่ด้านหลังเทพตำราในพริบตาพร้อมกับภูเขาห้าธาตุในมือ ภูเขาขยายขนาดไม่หยุดจนถึงพันศอกและกำลังจะซัดเทพตำรา

　　พลังนี้มากพอที่จะทำลายกายาเทพของเทพตำราเมื่อพลังเทพทั้งหมดไร้ผล

　　เทพตำราขบริมฝีปากกัดลิ้นอีกครั้งงเขาพ่นโลหิตเทพออกมาอีกสองร้อยหยด

　　เมื่อโลหิตเทพสัมผัสร่างสัตว์อสูรมันได้รวมตัวกันเป็นโซ่ทองคำ

　　โซ่ดึงร่างสัตว์อสูรเทพขนาดมหึมาออกมาขวางระหว่างภูเขาห้าธาตุ

　　ปั้ง!

　　สัตว์อสูรเทพปะทะกับภูเขาห้าธาตุจนร่างแตกสลาย!

　　ดวงวิญญาณที่หนีออกมามิอาจต้านทานแรงดูดของเนตรเทาเทียได้มันถูกกลืนกินเข้าไปในเสี้ยววินาที

　　เมื่อกลืนกินดวงวิญญาณเทพจนอิ่มหนำเนตรเทาเทียหลับไปอีกครั้ง

　　เทพตำราใช้โอกาสนี้เรียกพลังเทพออกมาเขาอดทนความเจ็บปวดที้ใช้โลหิตไปมากมายพุ่งเข้าใส่ซือหยู

　　เทพปีศาจต้องช่วยไม่เหลือเวลาให้คิดแล้ว

　　 บัดซบ! 

　　เทพตำราร้องคำรามอย่างไม่สมกับเป็นเขาเขาใช้โลหิตไปสามในสิบแล้ว ต้องใช้เวลาอย่างน้อยร้อยปีในการฟื้นคืนโลหิตกลับมาและยังต้องกดพลังของเทพกาลกิณีเอาไว้อีก　　เทพตำราไม่คิดจะจับซือหยูทั้งเป็นอีกแล้ววันนี้เขาจะต้องฆ่าซือหยูให้ได้

　　คลื่นพลังเทพเปล่งประกายหนึ่งพุ่งเข้ามาในขณะที่ซือหยูกำลังจะถูกจับตัว

　　พลังเทพอันแข็งแกร่งนี้หล่นมาจากสวรรค์และระเบิดร่างเทพตำรา

　　เทพตำราไม่ต่างจากศรหมดแรงเคลื่อนเขาจะทนรับพลังเต็มที่จากเทพได้ยังไง?

　　ฉั่วะ!

　　ร่างเทพตำราล้มลงกับพื้นโลหิตเทพกระจายจนทั่ว

　　เขาเงยหน้า

　　 เทพอสูรเนตรม่วง!เจ้า… 

　　เทพอสูรเนตรม่วงบินมาที่ข้างซือหยู

　　 ข้ากลับมาแล้วอสูรขนนกพูดถูก เจ้าคิดดึงตัวข้าออกไป แต่เจ้าไม่ได้คิดจะทำอะไรที่เมืองเนตรม่วง 

　　 หากข้ากลับเมืองไปจริงเจ้าจะลงมือ ข้าก็เลยกลับมาหลังจากที่เจ้าลงมือ 

　　 ทุกการกระทำของเจ้าอยู่ในการคาดการณ์ของอสูรขนนก… 

　　เทพอสูรเนตรม่วงเหลือบมองซือหยูและแอบตัวสั่น

　　‘ชายคนนี้คืออัจฉริยะตัวจริงแห่งมนุษยชาติ’

　　แม้จะไม่มีพลังมองทุกสิ่งได้ทะลุปรุโปร่งเช่นเขาปัญญาของซือหยูก็น่ากลัวและมิอาจมีใครเทียบ

　　เทพตำราหน้าดำมืดราวกับวารีลึกเมื่อถูกหลอกอีกครั้งเขาถูกซือหยูหลอกอีกครั้งได้ยังไง?!

　　แต่เทพตำราก็เด็ดขาดมากเขาคิดบางอย่างที่ชั่วร้าย มันแสดงออกผ่านแววตา เขาเรียก ‘บันทึกธารดารา’ ออกมาอีกครั้ง

　　ทันทีที่เห็นตำราเทพอสูรเนตรม่วงใช้พลังเทพชิงตำราออกมาจากมือของเทพตำราในทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้เขาปลดปล่อยสัตว์อสูรเทพออกมาอีก

　　เทพตำราถอนหายใจแรงด้วยความเย็นชาและก้าวพริบตาหนีไปในเวลาเดียวกัน

　　แต่ทันทีที่เขาจะหนีเทพปีศาจก็จู่โจมเข้ามาจากด้านหลังอีกครั้งด้วยภูเขาห้าธาตุ เทพตำราถูกบังคับให้หลบและมิอาจใช้บันทึกธารดาราได้

　　เทพอสูรเนตรม่วงจู่โจมเต็มกำลังกับเทพปีศาจเพื่อพันธนาการไม่ให้เทพตำราได้มีทางหนี

　　เทพอสูรเนตรม่วงนั้นแข็งแกร่งและมีพลังพอจะสังหารเทพตำราเทพตำราถูกจู่โจมสามครั้งและบาดเจ็บหนัก เหลือเพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้นก่อนที่เขาจะแตกดับ

　　เทพตำราโกรธถึงขีดสุดหากเป็นเช่นนี้ การจับตัวซือหยูก็เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว เขาได้แต่รอโอกาสหน้า!

　　เทพตำราจะก้าวพริบตาหนี

　　แต่พริบตาเดียวกิเลนทมิฬที่ขนาดเท่าภูเขาพันศอกก็ได้ปรากฏตัว มันกระทืบเท้าอย่างแรง เทพตำรามิอาจก้าวพริบตาหนีได้!

　　ปั้ง!

　　เทพตำรากระอักโลหิตเทพเมื่อหันไปมองเขาก็เบิกตากว้าง

　　 นี่เจ้า…เทพกิเลนแห่งจิวโจวในอดีตรึ?เจ้าฟื้นพลังแล้ว…ถึงกับสร้างกายาเทพคืนมาได้! 

　　กายหยาบของเทพกิเลนถูกเก็บเอาไว้ในหอคอยร้อยชั้นมาโดยตลอดไม่เหมือนกับเทพปีศาจที่เสียกายหยาบไปทั้งร่าง

　　ซือหยูให้จิตวิญญาณเทพกับเทพกิเลนอย่างสม่ำเสมอเขาได้ฟื้นพลังมาเป็นว่าที่เทพขั้นกลางซึ่งมากพอที่จะควบคุมกายาเทพในอดีตของตนเองได้ แม้จะพลังน้อยกว่าที่ควรจะเป็น แต่มันก็แข็งแกร่งพอ ๆ กับเทพปีศาจ

　　หลังเทพกิเลนกระทืบเท้าเทพตำราร่างอ่อนแอยิ่งกว่าเดิม เขากำลังจะตาย

　　เทพอสูรเนตรม่วงเทพปีศาจ และเทพกิเลนรวมพลังสามประสานปิดทางหนีของเทพตำรา

　　นี่คือแผนไม้ตายของซือหยู

　　ครั้งนี้เทพตำราจะต้องจ่ายด้วยชีวิต

　　พ่ายแพ้หมดรูปเช่นนี้…ไม่เหมือนกับที่โลกเสี้ยววิญญาณหรอกรึ?

　　แม้กระนั้นเทพตำราก็ยังคงสีหน้าเย็นชาเอาไว้

　　 ซือหยูเจ้าคิดว่าเจ้าชนะงั้นรึ? ข้าประมาทในครานี้ แต่เจ้าจะต้องตายอย่างแน่นอนในคราวหน้า! 

　　 เมฆาอสูรเจ้ารออะไรอยู่? 

　　ตู้ม!

　　จากสรวงสวรรค์เบื้องบนพลังเทพอันน่าสะพรึงกลัวบังเกิดขึ้น พลังอันยิ่งใหญ่นี้เทียบได้กับเทพพ่อค้าผู้เป็นเทพอันดับสองแห่งพันธมิตรบูรพา

　　พลังเทพเกิดเป็นวายุรุนแรงพัดพาเทพอสูรเนตรม่วงเทพปีศาจ และเทพกิเลนที่กำลังจะปิดทางหนีของเทพตำรา

　　ซือหยูแววตาเยือกเย็น

　　 คิดจะหนีรึ? 

　　ดวงตาของเขาเปล่งแสงสามสีออกมาพร้อมกันมันคือแสงแทนพลังเวลา มิติ และดวงวิญญาณ มันสร้างมิติเอกเทศขึ้นมาขังเทพตำราเอาไว้

　　เทพตำราที่กำลังจะหนีเมื่อมีวายุมาช่วยถูกกักขังอีกครั้ง

　　เทพอศูรเนตรม่วงและเทพอีกสองคนกลับมาได้สติและร่วมมือจู่โจมพร้อมกัน!

　　 ฮื่ม! 

　　เสียงอันเยือกเย็นดังมาจากสวรรค์เบื้องบน