ท่าทางของนายารวมถึงการพูดจาด้วยเสียงอันดังของเขานั้น ทำให้เขาดูเหมือนเป็นพวกอันธพาลถ่อย ๆ บลัดแพร์รอทพยายามรักษาท่าทางของนางไว้เพื่อให้เตรียมพร้อมโจมตีได้ตลอดเวลา แต่ในเวลาเช่นนี้ เมื่อนางลองประเมินสถานการณ์ของตนเองก็ดูเหมือนว่านอกจากจะป้องกันการโจมตีจากนายาไม่ได้แล้ว นางก็ไม่มีทางไหนที่จะสามารถโจมตีเขาได้เช่นกัน สิ่งเดียวที่น่าจะทำได้ในตอนนี้คือการหลบหนี นางเป็นแอสซาซินระดับ 14 และระดับการประมวลผลในการตอบโต้ของนางก็ไม่ได้สมบูรณ์เท่าไหร่นักเมื่อเทียบกับคู่ต่อสู้ตรงหน้า หากนายายังอยู่ในยุคที่รุ่งโรจน์เมื่อ 10 ปีก่อน เขาจะมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดไหนกัน ?
แต่ในเวลานี้นายาไม่ได้สนใจที่จะโจมตีอีกต่อไป เขาเลือกพูดจาเยาะเย้ยบลัดแพร์รอทแทน ซึ่งมันเป็นความสามารถที่เขามักใช้เหยียดหยามคู่ต่อสู้ของเขาเองเป็นประจำ “โอ้ ! ดูสิ ดูท่าทางของเจ้าตอนนี้สิ ทำไมก้นของเจ้าถึงได้สูงโด่งขึ้นมาอย่างนั้นล่ะ ? นี่เจ้าพยายามจะยั่วยวนข้าอย่างนั้นรึ ? ช่วงนี้ข้ามีรายรับจากรายได้พิเศษนิดหน่อยเพราะงั้นข้าก็จ่ายได้นะ แต่ทำไมเจ้าถึงรู้ว่าข้ามีเงินล่ะ ? ฮ่า ๆ ๆ …”
เขาหัวเราะออกมาอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วน้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไป เขาหยุดพูดจาหยาบคายและกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “บลัดแพร์รอท คนที่มีความสามารถเช่นเจ้าเหตุใดจึงกล้ามาที่ดีพบลูและประพฤติเช่นนี้ ? บอกข้ามาว่าใครจ้างให้เจ้ามาที่นี่ ถ้าเจ้ายอมบอก ข้าจะปล่อยเจ้าไป แต่ถ้าเจ้าเลือกที่จะปิดบัง ข้าก็เต็มใจที่จะทดลองฝึกเทคนิคบางอย่างที่ข้าไม่ได้ใช้มาเป็นเวลานานกับเจ้า โอ้ ! ริชาร์ด เจ้าควรลุกขึ้นมาได้แล้ว ไม่ต้องตื่นตระหนกไป นี่เป็นพื้นที่ของข้า นางไม่กล้าแม้แต่จะสัมผัสเส้นผมของเจ้าหรอก ข้ารับประกัน”
การตอบสนองของริชาร์ดยังไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไหร่นัก เขาค่อย ๆ ผลักกำแพงและดันตนเองขึ้นมาราวกับจิ้งจก เขายังไม่สามารถกำหนดทิศทางในการเคลื่อนไหวของตนเองได้ดีนักและยังคงแกว่งไปมาทว่าการเคลื่อนไหวของเขาก็ยังคงว่องไวมาก หากใครพยายามจะโจมตีเขาในขณะที่เขาลุกขึ้นนี้คงยากต่อการเล็งเป้าเพื่อโจมตี
การเคลื่อนไหวของริชาร์ดทำให้นายารู้สึกประทับใจอย่างมาก บลัดแพร์รอทที่มองดูท่าทางของริชาร์ดก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน ในตอนนี้นางจึงเข้าใจถึงสถานการณ์ก่อนหน้านี้แล้ว เสียงแหบห้าวที่น่าเกลียดดังขึ้น “ใบมีดแห่งความพิบัติ เจ้าเป็นคนสอนเทคนิคของโลกมืดให้เขาอย่างนั้นรึ ? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนเหล่านั้นถึงพลาดท่าได้”
นายาส่ายศีรษะด้วยความไม่พอใจก่อนจะเปล่งเสียงออกมา “เจ้าคิดว่านี่คือทั้งหมดงั้นหรือ ? เหอะ มันเป็นเพียงแค่ส่วนปลายของภูเขาน้ำแข็งเท่านั้นแหละ ทั้งหมดนี้ยังไม่ใช่ศิลปะแห่งของโลกมืดอย่างแท้จริงด้วยซ้ำ แต่เจ้าเด็กคนนี้เรียนรู้เร็วและคอยระมัดระวังตัวอยู่ตลอดเวลา เขาถือว่ามีพรสวรรค์มากทีเดียว นี่… บลัดแพร์รอท เจ้าพยายามถ่วงเวลาข้าอยู่รึเปล่า ? เจ้าไม่สังเกตเรอะว่าข้าก็ทำเช่นนั้นกับเจ้าเหมือนกัน ? นี่เป็นพื้นที่ของข้า ไม่ว่าเจ้าจะเรียกกำลังเสริมมากี่กองทัพ เจ้าก็ไม่สามารถหลบหนีจากการจับกุมของข้าได้…”
ในเวลานั้นเอง เสียงดุดันที่เต็มไปด้วยพลังก็ดังขึ้นมาจากระยะไกล “กองกำลังเสริมของนางถูกจับกุมไว้หมดแล้ว นั่นรวมถึงตัวเจ้าด้วย ! และยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ข้าจะต้องเตือนสติเจ้า ดีพบลูเป็นพื้นที่ที่อยู่ในการปกครองของท่านชารอน ! การที่เจ้ามาเหยียบที่นี่ เจ้าก็ต้องจ่ายภาษีเช่นเดียวกับคนอื่น !”
ในเวลานี้ เมจผู้คุมกฎได้มาถึงสถานที่เกิดเหตุแล้ว ร่างกายของบลัดแพร์รอทสั่นคลอน นางไม่กล้าที่จะขยับเขยื้อนร่างกายแม้แต่น้อยเพราะกลัวว่านายาจะจัดการกับนางทันทีที่เคลื่อนไหว
ร่างเล็กของแบล็คโกลด์เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้านายา ต้องขอบคุณเหล่าเมจผู้คุมกฎกว่า 12 คนที่ช่วยให้การเดินของคนแคระเกรย์ดูสง่างามและดูมีราศีมากยิ่งขึ้น ซึ่งทั้งหมดได้รับการคุ้มครองจากทหารที่มีอาวุธขนาดใหญ่อีกประมาณ 10 คน ชายร่างใหญ่เหล่านั้นสวมใส่เหล็กทั่วทั้งร่างกายและแบกอาวุธขนาดใหญ่ไว้ด้วย จากการมองภาพตรงหน้าก็จะสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าคนเหล่านี้เป็นกลุ่มคนที่มีพลังยอดเยี่ยม โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในตรอกซอยเล็ก ๆ เช่นนี้ ซึ่งนั่นทำให้นายารู้สึกปวดหัวอยู่ไม่น้อย ยิ่งไปกว่านั้นด้านหลังของเขายังมีเหล่าเมจที่เต็มไปด้วยความแข็งแรงอีกตั้ง 10 กว่าคน !
เหล่าทหารได้เคลื่อนย้ายศพทั้ง 3 ศพและคนอีก 2 คนออกไป หนึ่งในนั้นเป็นคนที่ริชาร์ดเคยเห็นที่โรงแรมของนายาก่อนหน้านี้ แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะถูกจับกุมตัว แต่พวกเขากลับยังแสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความผ่อนคลายอย่างน่าประหลาดใจ วัตถุประสงค์หลักที่แบล็คโกลด์มาที่นี่ก็เพื่อเก็บภาษีจากธุรกิจของนายา ซึ่งไม่ได้มีรายรับเลยแม้แต่น้อย ส่วนศพทั้ง 3 นั้นเป็นเหล่ากองกำลังเสริมที่บลัดแพร์รอทกำลังรอให้พวกเขาเข้ามาช่วยเหลือ ทว่าโชคไม่ได้เข้าข้างนางเท่าไหร่นัก เพราะความโง่เขลาของคนเหล่านั้นทำให้พวกเขากล้าลองดีกับเหล่าผู้คุมกฎจึงต้องจบชีวิตลงอย่างง่ายดาย ด้วยพลังอำนาจของคนแคระเกรย์ การโจมตีกันซึ่ง ๆ หน้าระหว่างแอสซาซินและวอริเออร์ก็คงแทบไม่ต้องเดาผลที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขา แน่นอนว่าเหล่าแอสซาซินต้องพบเจอกับโศกนาฏกรรมที่แสนสาหัสอย่างไม่ต้องสงสัย
ในความเป็นจริงแล้วกองทหารของคนแคระเกรย์แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับสหาย 30 คนของนายาได้สบาย ๆ ส่วนพรรคพวกทั้ง 3 คนของบลัดแพร์รอทนั้นถือเป็นเรื่องง่ายยิ่งกว่า สำหรับนายาเอง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ เขาก็ต้องทิ้งทุกอย่างและหนีไปพร้อมกับกลุ่มของเขา นี่เป็นสาเหตุที่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลายเป็นที่ถูกอกถูกใจของคนแคระ แม้ว่ามันจะดูอึดอัดและเจ็บปวดก็ตาม
สายตาของแบล็คโกลด์เปล่งประกายออกมาก่อนที่เขาจะกล่าวว่า “หืม นายา เจ้าสอนริชาร์ดเพียงแค่ปลายของภูเขาน้ำแข็งเองงั้นรึ ? เจ้าไม่ได้สอนศิลปะแห่งการลอบสังหารที่สำคัญให้กับเขา แต่เจ้ายังกล้าที่จะเก็บเงินจากเขาถึง 1,000 เหรียญต่อวัน… เจ้าควรจะรู้นะว่าเงินเหล่านี้ที่เจ้าเอาไปล้วนเป็นเงินของท่านชารอน !”
นายายิ้มออกมาแม้ว่าเขาจะกำลังถูกคนแคระเกรย์เยาะเย้ยก็ตาม เขาตอบโต้ด้วยน้ำเสียงที่เบาบางว่า “นี่ข้ากำลังโอ้อวดอยู่งั้นหรือ ? ดูสิ ริชาร์ดสามารถรับมือกับแอสซาซินถึง 4 คนได้ด้วยตัวเขาเองเพียงลำพัง เจ้าคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ปลายของภูเขาน้ำแข็งจริง ๆ งั้นสิ ? นั่นคือสาระสำคัญของทุกสิ่งที่ข้าต้องสั่งสมประสบการณ์มาหลายปี ! มันจึงไม่แปลกหากข้าจะเรียกเก็บค่าเล่าเรียนในราคานั้น อีกอย่าง เดือนที่แล้วข้าก็จ่ายภาษีไปจนหมดแล้ว และข้ารู้ดีว่าเจ้าเก็บภาษีกับคนจำนวนมากในที่แห่งนี้ก็เพราะ…”
คนแคระเกรย์รีบกล่าวขัดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและรีบจ้องไปยังบลัดแพร์รอททันที “เอาล่ะ ! เอาล่ะ ! เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ ได้ยินมาว่ามีปัญหาเล็ก ๆ เกิดขึ้นที่นี่ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ข้าเรียกคนจำนวนมากออกมาดูว่าเจ้าจะจัดการกับมันได้หรือไม่ และเพื่อให้แน่ใจว่าริชาร์ดของท่านชารอนจะปลอดภัย ใครจะไปรู้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับนี้ ? เจ้าจะจัดการกับหญิงคนนี้ยังไง ?”
นายาขมวดคิ้วก่อนตอบ “พูดยาก ข้าก็ไม่มั่นใจว่าจะจัดการยังไงกับนางดี เจ้าอยากจะอยู่ดูก่อนไหมล่ะ ?”
“ไม่ล่ะ ข้ามาที่นี่ก็เพื่อเก็บภาษี เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับข้า !” คนแคระเกรย์กล่าวปฏิเสธแล้วเหยียดแขนออก “และข้าก็ไม่อยากฟังในสิ่งที่นางจะพูดด้วย ถ้าเจ้าได้คำตอบก็ดูแลตัวเองให้ดี เจ้าก็มีกฎในโลกมืดของเจ้าไม่ใช่หรือ ?”
นายาขมวดคิ้วขึ้นอีกครั้ง “แต่นี่มันดีพบลู ทุกอย่างไม่ใช่ว่าต้องปฏิบัติตามกฎของดีพบลูหรอกรึ ?”
คนแคระเกรย์สะบัดมือก่อนจะพูดขัดจังหวะนายาอย่างไม่แยแส “กฎของดีพบลูคือจ่ายภาษีของเจ้าอย่างต่อเนื่องและซื่อตรงแค่นั้นแหละ ข้าไปล่ะ ! อย่าลืมภาษีในเดือนนี้ด้วย เอาเป็นว่าข้าจะไม่รู้เห็นกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้แล้วกัน !”
ทันทีที่แบล็คโกลด์โบกมือส่งสัญญาณ เหล่าทหารก็โยนศพ รวมถึงร่างของชาย 2 คนลงไปกองอยู่ที่พื้นและเดินตามแบล็คโกลด์ออกไป
ในตอนนั้นเองที่ใบหน้าของนายาแปรเปลี่ยนไปจนน่ากลัว น้ำเสียงของแบล็คโกลด์แสดงให้เห็นว่าดีพบลูมีอำนาจทางทหารเพียงพอที่จะทำลายเมืองได้อย่างง่ายดาย นี่ถือเป็นคำเตือนที่ชัดเจนและทรงพลังอย่างมาก แบล็คโกลด์แสดงให้เห็นว่า แม้ว่าชารอนจะไม่ได้ออกมาปรากฏตัวที่นี่ด้วยตัวของนางเอง แต่พวกเขาก็สามารถเป็นตัวแทนจัดการปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างสบาย เพราะที่นี่คือดีพบลู… ดีพบลูของชารอน
แม้ว่าคนแคระเกรย์จะไปจากที่นี่แล้ว แต่บลัดแพร์รอทก็ยังคงยกก้นของนางขึ้นสูงเช่นเดิม ท่าทางของนางในตอนนี้ราวกับหญิงที่กำลังยั่วยวนฝ่ายตรงข้าม ตรงพื้นที่นางนอนอยู่นั้นเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ด้วยเพราะความตั้งใจในการสังหารของนายารวมถึงกองกำลังที่น่ากลัวของแบล็คโกลด์ทำให้นางไม่กล้าที่จะขยับตัวแม้แต่น้อย
เมื่อสายตาของนายาจับจ้องมาที่นางอีกครั้ง นางก็คิดว่าคงจะไม่มีโอกาสไหนที่ดีไปกว่าตอนนี้แล้ว เมื่อคิดเช่นนั้นนางก็ตะโกนเปล่งเสียงร้องออกมาพร้อมทั้งพุ่งเข้าหานายาอย่างรวดเร็ว !
ริชาร์ดหน้าซีดเผือด เขาได้รับการแนะนำเกี่ยวกับศาสตร์มืดที่นายาพูดถึงแล้ว และเข้าใจถึงความตื่นเต้นและความกระหายเลือดที่นายาพูดถึงนี้ เขาพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว ซึ่งความเร็วในการตัดสินใจครั้งนี้ของเขานั้นสร้างความประหลาดใจให้กับนายาอยู่ไม่น้อย นักฆ่าผู้ซึ่งไม่มีใครเทียบเทียมได้ในช่วงทศวรรษก่อนหน้านี้รู้สึกไม่เข้าใจอย่างมากว่าคนที่มีพื้นหลังที่มีชื่อเสียงอย่างริชาร์ด เหตุใดจึงได้มุ่งมั่นแสวงหาศาสตร์มืดเช่นนี้ มันมีบางอย่างทำให้นายารู้สึกว่าริชาร์ดกำลังมีแนวโน้มบางสิ่งที่ทำให้เขาคิดผิด
ที่จริงแล้วในความคิดของริชาร์ดค่อนข้างเรียบง่ายเมื่อตอนที่เขาตัดสินใจ เขาคิดเสมอว่าหากเป็นกาตอน อาเครอนจะตัดสินใจเรื่องนี้อย่างไร ? กาตอนจะหวาดกลัวกับเรื่องพวกนี้หรือไม่ ? คำตอบภายในใจของเขาคือ ‘ไม่’ กาตอนเห็นเลือดมามากมายในช่วงชีวิตของเขาและเขาก็เป็นคนสร้างฉากสังหารขึ้นมาด้วยตัวเขาเอง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมารดาของเขาเคยบอกกับเขาว่าชายคนนี้ไม่เคยมีความเกรงกลัวต่อสิ่งใดเลยด้วยซ้ำ ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ก็ได้ถูกพิสูจน์ให้เขาเห็นกับตาตัวเองแล้วเช่นกันว่าเป็นเรื่องจริงในตอนที่เขาได้พบกับบิดาในครานั้น นี่จึงทำให้เขาตัดสินใจเข้าไปมีส่วนร่วมกับนายา
เมื่อนายาเห็นริชาร์ดมีท่าทางซีดเซียว เขาก็ยักไหล่ “เอาล่ะ ก่อนอื่นเตรียมถังและตรวจสอบให้แน่ใจว่ามันจะใหญ่พอเพราะหลังจากนี้เจ้าคงต้องใช้มัน”
