หลังจากที่ตัวอ่อนด้านในไข่ใบนั้นได้ดูดซับจิตวิญญาณส่วนหนึ่งของริชาร์ดแล้ว มันก็เชื่อมต่อเข้ากับเขาในทันทีเหมือนกับที่เขาเชื่อมต่อกับวอเตอร์ฟลาวเวอร์ ในเวลานี้เปลือกของมันยังไม่แตกออกทว่ามันกลับเรียกร้องอยากจะได้รับเลือดของเขา !
เสียงของมันค่อนข้างเจือจางและเหมือนจะเบาลงราวกับกำลังค่อย ๆ หายไป ทว่าความกระหายของมันนั้นได้แสดงเจตจำนงออกมาอย่างชัดเจน เขารู้สึกมึนงงไปชั่วขณะก่อนที่จะรู้สึกถึงความอุ่นอยู่บนใบหน้าจึงใช้มือเช็ดไปบนหน้าของเขาก่อนจะพบว่ามีสีแดงติดอยู่ที่ฝ่ามือ
ในเวลานั้นเขารู้สึกแล้วว่าเลือดกำลังไหลออกมาจากมุมปาก และดูเหมือนว่าอวัยวะภายในของเขาเองก็ได้รับบาดเจ็บหลังจากถูกพลังที่แข็งแกร่งฉีกจิตวิญญาณของเขาให้แยกออกจากกันเมื่อครู่ที่ผ่านมา นอกจากมุมปากของเขา จมูกและหางตาของเขาก็มีเลือดไหลซึมออกมาด้วย ในเวลานี้เลือดที่ไหลออกมาจากทุกส่วนบนใบหน้าทำให้หน้าของเขาเต็มไปด้วยสีแดงจากเลือด
‘เลือด…’ เมล็ดพันธุ์ยังส่งเสียงอย่างต่อเนื่อง ในเวลานี้ริชาร์ดไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าภาษาที่ถูกส่งออกมานั้นคือภาษาอะไร ทว่าเขากลับสัมผัสและรับรู้มันได้ด้วยจิตวิญญาณภายในของเขาเอง และเขาก็ตัดสินใจละเลงเลือดที่อยู่บนมือของเขาไปทั่วเปลือกไข่ที่เรียบเนียนและมันวาวนั้นทันที !
ซึ่งหลังจากที่เขาทำเช่นนั้น เลือดที่ติดอยู่บนเปลือกไข่ก็ถูกดูดเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว ซึ่งนั่นทำให้เขารู้ได้จากความคิดของเขาว่าสิ่งมีชีวิตที่อยู่ภายในไข่ใบนี้กำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วและดูเหมือนว่ามันจะแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ร่างของเขาสั่นโดยไม่รู้ตัว
เมล็ดพันธุ์ไม่ได้ร้องขอเลือดของเขาอีกต่อไป เลือดหยดสุดท้ายของเขาเป็นเหมือนกับการจุดประกายไฟแห่งชีวิตให้กับมัน
เกิดเสียงเบา ๆ ขึ้นขณะที่รอยแยกรอยหนึ่งบนเปลือกไข่ปรากฏให้เห็น ไม่นานนักก็มีรอยแยกอื่น ๆ ตามมา ในที่สุดใบมีดสีดำมืดอันคมกริบก็โผล่ขึ้นมา นี่เป็นสัญญาณให้เห็นว่าไข่ได้ฟักออกมาแล้ว ตอนนี้เมล็ดพันธุ์ ออกดอกออกผลแล้ว
เปลือกไข่ถูกผ่าด้วยใบมีดและเปลือกของไข่ก็ตกลงสู่พื้นพร้อมด้วยร่างเล็ก ๆ สีดำที่มีลักษณะคล้ายกับแมลงสีดำกำลังคลานออกมาจากข้างใน สิ่งมีชีวิตนี้มี 6 ขาและมีลักษณะคล้ายกับสัตว์ขาปล้องที่มีช่องท้องใหญ่เป็นพิเศษ ส่วนหัวของมันมีใบมีดเล็ก ๆ 2 เล่มติดอยู่จนทำให้มันมีลักษณะคล้ายกับลูกบอลขนาดเล็กที่มีใบมีดเป็นอาวุธอยู่บนศีรษะ
สิ่งมีชีวิตนี้ออกมาจากเปลือกไข่ทันทีที่ไข่ถูกเปิดออกก่อนที่จะมันจะกินเปลือกไข่เหล่านั้นให้หายไปในพริบตาโดยไม่ทิ้งร่องรอยหรือคราบใด ๆ ให้เห็นเลยแม้แต่นิดเดียว ในเวลานี้ลักษณะของมันเหมือนกับเครื่องดูดฝุ่นที่ดูดทุกอย่างบนพื้นให้หายไปอย่างน่าอัศจรรย์ใจ
นอกเหนือจากการดูดเปลือกไข่เหล่านั้นแล้ว มันยังทำความสะอาดคราบเลือดของริชาร์ดอีกด้วย ในเวลานี้ริชาร์ดไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่ามันสามารถจัดการดูดซึมเลือดของเขาให้หายไปหมดได้อย่างไร เพราะแม้แต่คราบเลือดที่อยู่ตรงหญ้าใกล้ ๆ ก็ยังหายไปไม่หลงเหลือให้เห็นแม้แต่นิดเดียวเช่นกัน
ร่างของสิ่งมีชีวิตสั่นขึ้นอย่างรวดเร็วทันทีที่มันดูดซึมเลือดของริชาร์ดเข้าไปในร่างกาย ในตอนนี้เปลือกที่คลุมร่างของมันอยู่เริ่มแข็งขึ้นกว่าเดิมก่อนที่จะเปล่งประกายออกมาจนดูเหมือนว่าร่างกายของมันเติบโตขึ้นจากเดิมอย่างรวดเร็ว หลังจากที่มันจัดการชิ้นส่วนเปลือกที่ห่อหุ้มก่อนหน้านี้จนหมดแล้ว มันก็ยกตัวขึ้นพร้อมจ้องไปที่ริชาร์ดด้วยดวงตาทั้ง 6 คู่ก่อนที่อวัยวะอันซับซ้อนที่ดูแล้วน่าจะเป็นปากของมันจะเริ่มเปิดและปิดสลับไปมาอย่างรวดเร็ว
หลายสิ่งที่ไม่สามารถเข้าใจได้ดังขึ้นมาภายในจิตใต้สำนึกของริชาร์ดอย่างรวดเร็วจนทำให้เขารู้สึกแปรปรวนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก มันใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะปรับให้ชัดเจนขึ้น ทั้งคำพูด เสียง และจังหวะต่าง ๆ เริ่มฟังรู้เรื่องมากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลานี้มันแสดงให้เห็นว่ามันกำลังตั้งหน้าตั้งตารอเวลาที่จะสื่อสารกับริชาร์ด และไม่นานนักภาษาที่มันเลือกใช้สื่อสารทางจิตใจก็ได้ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นภาษาของนัวแลนด์แทนที่จะใช้คลื่นจากจิตวิญญาณเหมือนตอนแรกเริ่ม
‘ต้องการ… พลังงาน…สูง… อาหาร’ สิ่งมีชีวิตนั้นพยายามแสดงความต้องการของตัวเองออกมา
‘เจ้าคือเมล็ดพันธุ์ ?’ ริชาร์ดถามขึ้นเพื่อความแน่ใจ
‘เมล็ดพันธุ์… การจำศีล… เมื่อเราต้องเดินทาง’ ในเวลานี้ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่สามารถเรียบเรียงคำพูดให้เป็นประโยคเพื่อสื่อสารออกมาได้
‘เรา ? เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่ ?’ ริชาร์ดถามขึ้น เขารู้สึกสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ
เสียงถูกตอบกลับมาอีกครั้งด้วยความยากลำบากและไม่ชัดเจน ‘เรา… ข้าไม่มั่นใจ ข้าไม่มั่นใจว่าข้าคืออะไร… ความจำของข้าได้กลับคืนสู่จุดกำเนิดอีกครั้ง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้… ว่างเปล่า… ข้าคือบรู๊ดมาเธอร์ ข้าอยู่เพื่อกำจัดศัตรู’
‘ใครคือศัตรูของเจ้า ?’ ริชาร์ดถามขึ้นอย่างระมัดระวัง แม้ว่าในเวลานี้สิ่งมีชีวิตนี้จะเพิ่งเกิดใหม่ทว่าออร่าที่ส่งออกมาจากตัวของมันนั้นทำให้เขารู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย และดูเหมือนว่าใครก็ตามที่เป็นศัตรูของมันก็คงยากที่จะรับมือกับมันได้
‘ศัตรูของท่านก็คือศัตรูของข้า มาสเตอร์’ ในเวลานั้นมันตอบกลับมาอย่างคล่องแคล่วและชัดเจนกว่าทุกครั้ง
‘เจ้าเรียกข้าว่ามาสเตอร์งั้นรึ ?’
‘ใช่ ท่านให้ชีวิตกับข้า ผู้ที่สามารถให้ชีวิตกับข้าได้คือมาสเตอร์สำหรับข้า และข้า… ข้าจะทำตามคำสั่งของท่าน’
ริชาร์ดก้มลงมองสิ่งมีชีวิตตัวเล็กที่มีลักษณะเหมือนกับแมลงที่แปลกประหลาดก่อนถามโดยส่งเสียงไปภายในจิตใต้สำนึก ‘บรู๊ดมาเธอร์ เจ้ากินอะไรเป็นอาหารเพื่อประทังชีวิตของเจ้า ?’
เมื่อได้ยินเช่นนั้นริชาร์ดก็เงียบลง แม้แต่แกรนด์เมจที่มีความเชี่ยวชาญด้านภาษายังต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือนเพื่อที่จะศึกษาภาษาใด ๆ ก็ตามได้อย่างสมบูรณ์ และการสื่อสารขั้นพื้นฐานก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยที่สุดคือ 3 วันด้วย ทว่าสิ่งมีชีวิตที่เกิดใหม่ตรงหน้าเขากลับบอกเขาว่ามันใช้เวลาเพียงแค่ 1 วันเท่านั้นในการเรียนรู้ภาษาที่ไม่เคยรู้มาก่อน !
‘ข้าจะไปหาอะไรมาให้เจ้ากิน ที่ฐานของพวกเรายังมีอาหารหลงเหลืออยู่ เจ้าเพิ่งจะเป็นตัวอ่อนที่เพิ่งเกิดใหม่ หากออกไปด้วยตัวเองอาจต้องเจอกับอันตรายที่อยู่ด้านนอก’
‘ไม่ ข้ารับรู้ได้ ที่นั่น… ว่างเปล่า ที่นั่นมันว่างเปล่า ไม่มีอะไรให้ล่า’ บรู๊ดมาเธอร์สะบัดเปลือกแข็งที่อยู่ด้านหลังของมันออกก่อนที่จะเผยให้เห็นปีกเล็ก ๆ ของมันซึ่งขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็วก่อนที่ตัวมันจะลอยขึ้นมาอยู่ในระดับสายตาของริชาร์ดและบินออกไปในป่าด้วยความเชื่องช้าและท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ
ในเวลานั้นเองริชาร์ดก็เกิดอาการตกตะลึง พรีซิชั่นของเขาได้บอกเขาว่าสิ่งมีชีวิตนี้มีขนาดใหญ่กว่าเดิมถึงครึ่งเท่าหากเทียบกับตอนที่มันเพิ่งเกิดมาเมื่อครู่ และในเวลานี้ขนาดใหญ่ของมันนั้นเทียบเท่าได้กับขนาดของเปลือกที่มันกินเข้าไปก่อนหน้านี้แล้ว ซึ่งนี่คือสิ่งที่มันได้รับจากการดูดซึมอาหารเข้าไปในร่างกายของมัน มันโตเร็วจริง ๆ ช่างน่ากลัวเสียเหลือเกิน !
สิ่งมีชีวิตที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นนี้ได้สร้างความหวาดกลัวให้กับเขาโดยที่เขาไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นความรู้สึกใด ๆ ในตอนนี้ได้ ในบันทึกเวทมนตร์ก็ไม่มีการกล่าวถึงการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ และถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนกับสัตว์ปีกที่สวยงามแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเลย
ริชาร์ดสามารถจดจำรูปแบบของสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดกว่าบรู๊ดมาเธอร์ได้ แม้แต่สิ่งมีชีวิตใต้ดินของนัวแลนด์อย่างเดวิลดูดวิญญาณและดริเดอร์ เขาก็เคยได้ศึกษามาก่อนหน้านี้แล้วทั้งสิ้น แต่ไม่ว่าเผ่าพันธุ์เหล่านี้จะน่าเกลียดน่ากลัวเพียงใด หรือมีพลังทำลายล้างที่น่าขนลุกขนาดไหน ในบันทึกเวทมนตร์ก็บันทึกข้อมูลของมันไว้อย่างละเอียด ความน่ากลัวของพวกมันจึงไม่ได้สร้างความหวาดกลัวให้กับเขา สิ่งที่ทำให้เขากลัวคือสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีข้อมูลระบุไว้ต่างหาก
เขาสามารถบอกตำแหน่งของมันได้ผ่านการเชื่อมต่อทางจิตวิญญาณเช่นเดียวกันกับที่เขาสามารถรับรู้ตำแหน่งของวอเตอร์ฟลาวเวอร์ได้ ในเวลาเดียวกันเขาก็สามารถรับรู้ได้ถึงความคิดและความรู้สึกของมันได้เป็นอย่างดี สิ่งที่น่ากลัวคือการได้รับรู้ถึงความคิดของมัน ซึ่งในตอนนี้คือ การอุทิศตัวเองให้กับการหาอาหารเพื่อเอาตัวรอด คำสั่งภายในหัวของมันที่เขารับรู้มาคือการหาอาหารให้กับตัวเองเพื่อจะได้เติบโตขึ้นและข้ามผ่านระยะตัวอ่อน
แล้วเจ้าบรู๊ดมาเธอรนี่มันสามารถทำประโยชน์อะไรได้บ้าง ? ดูเหมือนว่าเขาคงจะได้รับข้อมูลเหล่านั้นหลังจากที่มันทำภารกิจในการหาอาหารของมันเสร็จสิ้นลงแล้ว
ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้น โฟลว์แซนด์กับไนท์อีก 2 คนก็วิ่งเข้ามาหาเขา ซึ่งทันทีที่พวกเขามองเห็นริชาร์ดที่อยู่ห่างออกไป โฟลว์แซนด์ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก่อนที่จะเอ่ยออกมา “ให้ตายเถอะริชาร์ด ! นี่มันเกิดอะไรขึ้น เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่ ?”
“ข้าเพิ่งประสบความสำเร็จในการฟักเมล็ดพันธุ์นั่น ในนั้นมี ‘บรู๊ดมาเธอร์’ อยู่ และสิ่งมีชีวิตนั่นก็ออกไปหาอาหารให้ตัวมันเองแล้ว เจ้ารู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้บ้างรึเปล่า ?” ริชาร์ดถามขึ้นก่อนที่เขาจะอธิบายรูปร่างของสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดนั้นให้โฟลว์แซนด์ฟัง ทว่านางกลับตอบกลับมาว่านางไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มังกรนิรันดรมอบพรที่ไม่เป็นที่รู้จัก แต่การค้นพบครั้งนี้จะช่วยให้พวกเขาปรับปรุงการบันทึกข้อมูลใหม่ ๆ ของพวกเขาได้
หลังจากที่บรู๊ดมาเธอร์ได้เชื่อมต่อกับจิตวิญญาณของริชาร์ดแล้ว โฟลว์แซนด์ก็บอกกับเขาว่าหลังจากนี้ก็คงไม่มีสิ่งใดที่ต้องเป็นกังวลอีก เพราะมันเป็นสิ่งมีชีวิตตามสัญญาที่ได้รับจากมังกรนิรันดรซึ่งนี่ทำให้เขาสบายใจได้ว่าจะไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างแน่นอน
