มุกดาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เห็นเป็นหมายเลขโทรศัพท์เบอร์แปลกไม่คุ้นตา
แต่เธอก็กดรับสาย “ฮัลโหล ใช่คุณมุกตาใช่ไหมครับ ผมคือนัทธ์ตอนนี้เชิญคุณกลับมาเดี๋ยวนี้เลยครับ คนขับรถไปรอคุณอยู่ที่หน้าประตูแล้วครับ”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ นัทธ์พูดกับมุกดา ขณะที่มุกดายังไม่ทันได้เอ่ยถามอะไร นัทธ์ก็กดวางสายโทรศัพท์ไปก่อนแล้ว
“มีอะไรเหรอ? มุกสีหน้าเธอดูไม่ดีเอามากๆ เลยนะ” จันวิภามองมุกดารับสายโทรศัพท์ สีหน้าดูไม่ค่อยดีนัก
“ใช่พ่อของเธอ…?” จันวิภาเองก็รู้ว่าพ่อของมุกดาอยู่ที่โรงพยาบาล
“อ๋อ ไม่ใช่หรอก จันทร์ฉันมีธุระต้องไปก่อนนะ” มุกดาก็ไม่มีเวลาอธิบายอะไรกับจันวิภาเลย เธอรีบร้อนเดินออกจากประตูไป ตรงนั้นมีรถเบนซ์คันสีดำจอดอยู่พอดี เมื่อเห็นมุกดาเดินออกมา คนขับรถที่ยืนอยู่ด้านข้างก็รีบเปิดประตูให้มุกดาเข้าไปนั่งทันที
จากนั้นรถก็ขับออกไปอย่างเงียบๆ ทั้งหมดนี้อยู่ในสายตาจันวิภาตลอด เธออ้าปากกว้างจนแทบจะสามารถยัดไข่ไก่เข้าไปได้ทั้งลูกแล้ว
เธอขยี้ตาอย่างแรงอีกครั้ง เมื่อครู่นี้เธอไม่ได้มองผิดไปแน่ เพื่อนสนิทของเธอมุกดาขึ้นรถหรูคันหนึ่งออกไปจริงๆ ประเภทที่ว่าหรูหราสุดๆ แถมยังมีคนขับรถเปิดประตูให้มุกด้วย
มุกดากลับมาถึงคฤหาสน์โดยมีนัทธ์รออยู่ที่ประตูแล้ว เมื่อเห็นเธอมาถึงเขาก็ออกไปต้อนรับ ช่วยเปิดประตูรถให้มุกดาทันที
“คุณมุกตา เชิญตามผมมาเลยครับ” นัทธ์พามุกดามาที่ห้องรับแขก
“ท่านลุงคะ คุณรีบร้อนให้ฉันกลับมาขนาดนี้มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?” มุกดาถามนัทธ์
“คุณมุกตา ต่อไปคุณเรียกผมว่าลุงนัทธ์ก็พอแล้ว ที่ผมเร่งให้คุณรีบกลับมาก็เพื่ออยากจะให้กรอกสิ่งนี้สักหน่อย เดี๋ยวตอนบ่ายก็สามารถไปจัดการจดทะเบียนสมรสได้แล้วครับ แล้วก็ต้องการรูปถ่ายของคุณด้วย” นัทธ์ยื่นแบบฟอร์มขอจดทะเบียนสมรสให้มุกดา
นี่มันรีบร้อนเกินไปแล้ว เธอเพิ่งจะมาถึงที่คฤหาสน์แค่วันเดียวเท่านั้น จะให้แต่งงานทันทีเลยเหรอ? เธอยังปรับตัวไม่ได้เลย
“คุณมุกตา เอกสารสัญญาคุณก็เซ็นไปแล้ว นี่ก็เป็นแบบฟอร์มอย่างหนึ่ง ทั้งหมดล้วนมีเขียนเอาไว้ในสัญญา อีกอย่างถ้าคุณแต่งงานเร็วขึ้น หลังจากนี้สองปี คุณก็จะได้รับอิสระเร็วขึ้นนะครับ” นัทธ์อธิบายกับมุกดาอย่างอดทน
จริงด้วย แต่งงานเร็วก็จะเป็นอิสระเร็ว เธอทำไมถึงคิดไม่ถึงนะ? มุกดาเหลือบมองไปที่นัทธ์อย่างซาบซึ้งใจ ก่อนจะเซ็นชื่อของตัวเองลงไปทันที
เธอเหลือบมองส่วนของฝ่ายชายอีกครั้ง ข้างบนนั้นยังคงว่างเปล่า เฮ้อ ช่างเขาสิ ขอเพียงแค่สามารถช่วยพ่อได้ ฝ่ายชายจะเป็นคนยังไงมันก็ไม่สำคัญแล้ว
เมื่อนัทธ์เห็นว่ามุกดา เซ็นชื่อลงไปแล้ว เขาก็รับมันคืนด้วยความพึงพอใจ เรื่องที่คุณชายสั่งไว้จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว
มุกดายุ่งมาตลอดทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรเลย เธอเองก็เริ่มหิวแล้ว นัทธ์เรียกตัวเองกลับมาอย่างรีบร้อน และไม่มีท่าทีว่าจะได้กินข้าวเลย
“ลุงนัทธ์ ฉันอยากจะขอถามสักหน่อยค่ะ ที่นี่มีอาหารกลางวันไหมคะ?” เดิมทีมุกดาจะไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันกับจันวิภา นี่รีบร้อนกลับมายังไม่ได้กินข้าวเลย
“มีสิ มีแน่นอนอยู่แล้ว” นัทธ์เหลือบมองไปที่มุกดาเล็กน้อย คฤหาสน์ใหญ่โตออกขนาดนี้จะไม่มีอาหารให้กินได้ยังไง
มุกดานอนกลางวันอยู่ในห้อง ตอนที่เธอตื่นขึ้นมา ตรงตู้บนหัวเตียงก็มีของบางอย่างเพิ่มขึ้นมาหนึ่งชิ้น
มุกดาหยิบมันขึ้นมาดู ที่แท้ก็เป็นใบหย่าของเธอนั่นเอง สมุดสีแดงเข้มเล่มนั้นถือเอาไว้ในมือยังทำให้มุกดารู้สึกร้อนมือเลย
มุกดาหยิบใบหย่าเดินลงไปชั้นล่าง เธอเดินตามหาจนพบนัทธ์
“ลุงนัทธ์ อันนี้ทำไมอยู่บนหัวเตียงของฉันล่ะคะ?” มุกดาถามนัทธ์
“จริงด้วย วันนี้ไปขอจดทะเบียนสมรส ก็เลยถือโอกาสจัดการทำใบหย่าให้คุณพร้อมเลยด้วยครับ ทะเบียนสมรสก็จดเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้คุณผู้หญิงเป็นนายหญิงของที่นี่แล้วนะครับ ขอแสดงความยินดีด้วยครับ” นัทธ์ประสานมือให้มุกดาเล็กน้อย
แม้ว่าธีรเมทจะปฏิบัติต่อตนอย่างไร้ความรู้สึกมาก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามมันก็เป็นความสัมพันธ์ที่ยาวนานกว่าสามปี ภายในใจของมุกดายังคงรู้สึกเจ็บปวดอยู่บ้างเล็กน้อย
“อ้อ จริงด้วยครับคุณผู้หญิง อาการป่วยของพ่อคุณได้รับการควบคุมแล้ว ตอนนี้กำลังรอหัวใจ ถ้าหากมีหัวใจที่เหมาะสม ท่านจะต้องสามารถฟื้นตัวกลับมาแข็งแรงได้อย่างรวดเร็วแน่นอนครับ” นัทธ์เห็นสีหน้าของมุกดาดูไม่ค่อยดีนัก จึงรู้ว่าเธออาจจะยังไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้
จึงคิดเรื่องที่จะสามารถทำให้เธอมีความสุขได้ขึ้นมาพูด เพื่อหันเหความสนใจของเธอสักหน่อย
แล้วมันก็เป็นไปดังนั้นจริงๆ ทันทีที่มุกดาได้ยินว่าอาการป่วยของพ่อไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไรมากแล้ว อารมณ์ของเธอก็ดีขึ้นมาก และสำหรับความโศกเศร้าที่เกิดจากเหตุการณ์หย่าร้างที่เพิ่งจะเกิดขึ้นหมาดๆ ก็ลดลงตามไปด้วยเช่นกัน
“ถ้าอย่างนั้นทะเบียนสมรสของฉันล่ะคะ?” มุกดาอยากจะเห็นทะเบียนสมรสของตัวเองมากๆ แล้วก็อยากจะเห็นสามีที่จะนอนร่วมเตียงเดียวกันเป็นเวลาสองปีต่อจากนี้ ว่าเป็นอย่างไรด้วยเช่นกัน
“คุณผู้หญิง คุณลืมเนื้อหาที่ระบุเอาไว้ในสัญญาไปแล้วเหรอครับ?” เมื่อได้ยินว่ามุกดาอยากจะเห็นทะเบียนสมรส นัทธ์ก็รีบหยุดยั้งเธออย่างเอาจริงเอาจังในทันที!
