ธีรเมทกับเมธพรต่างกำลังเหน็บแนมมุกดา แต่มุกดากลับไม่สนใจเลยสักนิด เธอกลับรู้สึกเสียใจภายหลังอยู่ในใจเล็กน้อย ตอนนั้นตัวเองตาบอดไปเหรอ? ทำไมถึงได้ตกหลุมรักผู้ชายสารเลวอย่างธีรเมทโชคดีที่เขาหย่าขาดกับตัวเองไปแล้ว ถ้าหากมีลูกด้วยกัน เธอคงต้องเสียใจตายอย่างแน่นอน
“มุก เธอก็อย่าเสียใจเกินไปเลย อ้อ จริงด้วยคุณพนักงานขาย เอาแหวนเพชรสวยๆ ของที่นี่ออกมาให้ฉันดูหน่อยสิ ฉันจะเลือกวงที่สวยที่สุด” เมธพรเหลือบมองไปที่แหวนเพชรแหวนกระจอกๆ บนมือของมุกดา หล่อนเชิดหน้าชูคอพูดกับพนักงานขาย
ในเวลานี้ลุงนัทธ์ชำระเงินเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาเข้ามาเห็นฉากนี้แล้ว เขานับถือในความนิ่งเงียบของมุกดามาก ที่ไม่ได้สนใจคิดเล็กคิดน้อยกับคนเลวสองคนเลย
นัทธ์พูดกับผู้จัดการจิวเวลรี่ฮอลล์ประโยคสองประโยค จากนั้นเขาก็เฝ้าดูเรื่องสนุกอยู่ด้านข้าง
ฟังดูน้ำเสียงเยื่อหยิ่งมากในการพูดการจาของเมธพรใหญ่โตไม่น้อย พนักงานขายก็รีบหยิบแหวนเพชรกะรัตเหล่านั้นออกมา แล้วขอให้เธอเลือกทันที
ในเวลานี้เอง มุกดาลุกขึ้นยืน เธอสวมแหวนเพชรเอาไว้ในมือของเธอ
“เฮ้ มุก เธออย่าเพิ่งไปสิ มาช่วยฉันดูหน่อย แบบไหนสวย?” เมธพรยังคงเหน็บแนมมุกดาต่อ
มุกดาเหลือบมองหล่อนอย่างเย็นชา
“ใช่ครับ คุณผู้หญิง คุณยังไปไม่ได้นะครับ ของของคุณยังไม่ได้เอาไปเลยครับ” ผู้จัดการล็อบบี้รีบร้อนเรียกมุกดาไว้ เขาให้คนหยิบชุดเครื่องเพชรแบบใหม่ล่าสุดในฤดูกาลนี้ออกมา
ทั้งหมดสี่ชุดแถมยังเป็นชุดเครื่องเพชรแบบใหม่ล่าสุดในฤดูกาลนี้ทั้งหมดด้วย เพชรเม็ดใหญ่ส่องประกายระยิบระยับ
มุกดาก็ถูกชุดเครื่องเพชรสี่ชุดนี้ทำเอาตกใจเช่นเดียวกัน สิ่งของเหล่านี้ เป็นของที่เธอจ่ายไม่ได้เลยแม้แต่ชิ้นเดียว นับประสาอะไรกับสี่ชุด!
“คุณผู้หญิงลองดูสิครับ คุณพอใจไหม? ทั้งหมดนี้คุณผู้ชายมอบให้คุณทั้งหมดครับ” นัทธ์เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังมุกดาด้วยความเคารพอย่างมาก
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เมธพรกับธีรเมทต่างพากันอ้าปากกว้าง
สายตาของเมธพรที่มองเครื่องประดับเครื่องเพชรเหล่านั้นแฝงไว้ด้วยความละโมบตะกละตะกลาม แต่ธีรเมทกลับพุ่งเข้าไปหวังจะกระชากมุกดาอย่างโมโห แต่ถูกนัทธ์ขวางเอาไว้
“มุกดา นังผู้หญิงชั้นต่ำ ที่แท้เธอก็หาบ้างหลังใหม่ได้แต่เนิ่นๆ แล้วสินะ ถึงได้ทำกับฉันแบบนี้ เธอนี่มันไร้ยางอายจริงๆ!” ธีรเมทชี้หน้าด่าทอมุกดา
“มุกดา เธอนี่ก็จริงๆ เลยนะ เพิ่งจะเลิกกับธีร์ ก็ร้อนอกร้อนใจไปตามเกาะคนแก่ซะแล้วเหรอ? เธอหยามเกียรติดูถูกตัวเองเกินไปแล้วจริงๆ!” ภายในใจของเมธพรเต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้ หล่อนไม่สามารถปล่อยให้มุกดามีชีวิตที่ดีได้ ตั้งแต่เด็กมุกดาก็ดีกว่าหล่อนไปเสียทุกอย่าง หล่อนสาบานเลยว่าจะแย่งทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของมุกดามาให้หมด
“พวกคุณเป็นใครกัน? ถึงได้กล้ามาพูดกับคุณผู้หญิงของพวกเราแบบนี้?” นัทธ์ยืนขวางอยู่ด้านหน้าของมุกดา ออร่าจากตัวของเขาก็ไม่ธรรมดาเลยเช่นกัน แค่เหลือบมองไปที่ธีรเมทอย่างเย็นชา ธีรเมทก็รู้สึกว่าตัวเองมีความผิดขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว
“ฉัน ? ฉันเป็นสามีเก่าของหล่อนไง!” ธีรเมทครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทำไมตัวเองต้องกลัวคนใช้ด้วย เขาเอาแต่เรียกคุณผู้หญิงๆ ตลอด ต้องเป็นคนใช้แน่ๆ
“อ้อ คุณเองก็พูดแล้วว่าเป็นสามีเก่า ถ้าอย่างนั้นตอนนี้คุณผู้หญิงของเราก็ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับคุณแล้วแม้แต่นิดเดียว ครั้งนี้ผมขอเตือนไว้ก่อน ว่าถ้ากล้ายกมือวาดเท้าใส่คุณผู้หญิงของเราอีกครั้ง ก็อย่าโทษว่าผมไม่เกรงใจแล้วกัน!” นัทธ์เชิดคอขึ้น เหลือบมองไปที่ธีรเมทอย่างเย่อหยิ่ง
“ชุดเครื่องเพชรพวกนี้คงจะเป็นของปลอมเอามาหลอกคนอื่นมั้ง ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ!” เมธพรไม่สนใจว่าอะไรควรพูดอะไรไม่ควรพูด หล่อนแค่ต้องการทำให้มุกดาอับอายเท่านั้น
“ของปลอม? เมธพร เธอคิดว่าสิ่งของทุกอย่างเป็นเหมือนกับเธอเหรอ เธอคิดว่าบนตัวเธอมีอะไรที่เป็นของจริงบ้าง? จมูกเธอ? หน้าอกเธอ? ธีรเมท ฉันจะบอกให้นะ นายนอนกอดกองซิลิโคนทุกวันแบบนี้ ไม่รู้สึกขยะแขยงบ้างเหรอ?” ตอนแรกมุกดาไม่คิดที่จะบอกเรื่องที่เมธพรไปเสริมหน้าอกและศัลยกรรมพลาสติกให้เขารู้ แต่สองคนนี้รนหาที่เอง ดังนั้นจะมาโทษเธอไม่ได้
ในชั่วพริบตาเมธพรก็สูญเสียความเย่อหยิ่งของตัวเองไปทันที หล่อนลืมเรื่องของตัวเองไปเลย เงินที่หล่อนไปเสริมหน้าอกยังไปยืมมาจากมุกดาอีกด้วย
“อะไรนะ? เมธพร เธออธิบายมาสิ!” เป็นอย่างที่คาดไว้ เมื่อความสนใจของธีรเมทถูกเบี่ยงเบนไป ตอนนี้เขาก็ไม่คิดจะพูดอะไรกับมุกดาอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอมีเจ้าของเป็นเศรษฐีผู้ร่ำรวยไปแล้ว
แต่เมธพรคนนี้ ตนเองสามารถจัดการได้ สายตาของเขาจ้องเขม็งไปที่หน้าอกของเมธพร
ในเวลานี้เมธพรกระวนกระวายมาก หล่อนไม่มีกะจิตกะใจจะไปเอาแหวนเพชรอะไรแล้ว รีบร้อนจะดึงธีรเมทออกไป
“จะไปไหน อธิบายกับฉันมาให้ชัดเจน” ธีรเมทกลับไม่อยากไป ตอนนี้ความโกรธของเขายังไม่โอนอ่อนผ่อนตาม
“ธีร์ พวกเรากลับไปก่อนแล้วฉันจะค่อยๆ อธิบายให้คุณฟัง ไปเถอะ ไปสิ ในท้องของฉันมีลูกนะ” เมธพรไปลากธีรเมท หล่อนไม่อยากกลายเป็นพาดหัวข่าวในวันพรุ่งนี้หรอกนะ
ทันทีที่ได้ยินว่าลูก ธีรเมทก็ทำได้แค่เดินตามเมธพรไป
เมื่อเห็นทั้งสองคนไปแล้ว มุกดาก็เตรียมตัวจะเดินตามนัทธ์กลับเช่นกัน
“คุณผู้หญิง คุณลืมหยิบของครับ” นัทธ์พูดกับมุกดา
มุกดาผงะไป เธอนึกว่าเมื่อครู่นี้นัทธ์แค่เอามาแสดงละครเพื่อระบายความโกรธของเธอเท่านั้น
“นั่นไม่ใช่การแสดงเหรอคะ?”
“แสดงอะไรกันครับ ของพวกนั้นคุณชายมอบให้คุณทั้งหมดจริงๆ ครับ คุณผู้หญิงครับ ผู้หญิงของคนอื่นต่างกระตือรือร้นอยากจะเอาของขวัญจากคนเป็นสามี แต่คุณกลับกลัวที่จะรับของขวัญของสามี?” นัทธ์รู้สึกไม่เข้าใจมุกดาเลยจริงๆ
