จัดการเรื่องที่อเมริกาเรียบร้อยแล้ว คนกลุ่มหนึ่งก็กลับประเทศ ลูซี่กุมมือมุกดา ไม่ยอมปล่อย
“ลูซี่ หรือว่าไปกับพวกเราไหม?”มุกดาเห็นท่าทางว่าลูซี่ไม่อยากแยกจากตัวเอง ก็เลยเอ่ยปาก
“ฉันรอประโยคนี้อยู่เลย เดี๋ยวจะกลับไปเก็บของเดี๋ยวนี้”ที่จริงลูซี่เก็บข้าวของไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ก็แค่รอให้คนเชิญเธอไปด้วย
ชลธีน่าจะเป็นไปไม่ได้ ยศัสวินยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่ เหลือเพียงแค่มุกดาคนเดียวเท่านั้น
ดังนั้นลูซี่ก็มาหาถูกคนแล้ว สิ่งที่มุกดาพูดน่าจะไม่สามารถมีใครคัดค้านได้
ตอนที่ยศัสวินมานั้นเขานั่งเครื่องบินส่วนตัวมา ตอนนี้เขาก็ให้เครื่องบินส่วนตัวไปส่งตัวเองกับคนในครอบครัวด้วย
ตอนที่ลงจากเครื่องบินนั้น ลูซี่ดีใจจะตายอยู่แล้ว เธอสามารถได้อยู่กับคนที่เธอชอบ แล้วอีกอย่าง อยู่ที่นี่จะได้เห็นอนุชิตบ่อยๆ สิ่งเหล่านี้มันทำให้เธอมีความสุขมาก
“มุก ฉันไม่เคยมีประเทศจีนมาก่อนเลย ที่นี่สวยงามมากจริงๆ ฉันชอบที่นี่!”ลูซี่ยื่นมือหนึ่งไปจูงมือมุกดา อีกมือหนึ่งลากกระเป๋าเดินทางของตัวเอง เธอเห็นอะไรก็รู้สึกว่ามันน่าสนใจไปหมด
“ฉันเองก็ชอบที่นี่มากเหมือนกัน ลูซี่ ฉันสามารถพาเธอไปกินของอร่อยได้เยอะแยะเลย แล้วก็สามารถพาเธอไปเล่นอะไรที่สนุกสนานได้เยอะมากด้วย” มุกดาเองก็ชอบนิสัยลูซี่เป็นอย่างมาก บวกกับที่เธอเป็นคนที่ช่วยชีวิตตัวเองอีกด้วย
“ได้เลย งั้นก็ดีมากเลย ต่อไปฉันก็จะอยู่ที่จีน สร้างรกรากอยู่ที่นี่” ลูซี่พูดสำนวนจีน
ทั้งสองคนเดินไปด้วยกันอย่างมีความสุข ชลธีกับยศัสวินเดินอยู่ด้านหลังของพวกเธอ ชลธีก็พูดกับยศัสวินว่า “คุณโจนส์ เรื่องที่คุณรับปากผมไว้ อย่าลืมนะ”
ยศัสวินเหลือบมองชลธี แล้วก็หันไปมองลูกสาวของตัวเอง สุดท้ายก็กัดฟันและพยักหน้า “ไม่ได้ลืม ผมต้องทำให้ได้”
“คุณแม่ คุณพ่อ คุณตาครับ ผมอยู่นี่!”สายตาที่เฉียบคมของอักลี่ ทำให้เขาสามารถมองเห็นแม่ของตัวเองออกมาจากสนามบินกับคุณพ่อและคุณตา
“หลานรัก วันนี้มารับพวกเราเหรอ น่าซึ้งใจมาก”ยศัสวินเห็นหลานของตัวเอง ก็โน้มตัวลงไป อยากจะอุ้มอักลี่
“คุณตา อุ้มผมไม่ได้นะครับ เอวคุณตาบาดเจ็บอยู่”อักลี่เพียงแค่กอดยศัสวินแล้วก็จุ๊บลงไปที่ใบหน้าของเขาเท่านั้น พร้อมกับบอกเหตุผลว่าทำไมคุณตาถึงกอดเขาไม่ได้
“โอ้ หลานรักของตาเป็นเด็กดีจริงๆ เดี๋ยวถ้าตาร่างกายแข็งแรงเมื่อไหร่ค่อยกอดหลานอีกทีนะ”ยศัสวินก็จุ๊บลงไปที่แก้มของอักลี่เหมือนกัน
ตอนนี้เองอักลี่ก็โผตัวเข้าไปตรงหน้าชลธี เขาอยากให้พ่อของเขายกตัวเองให้สูงขึ้น
ชลธียกอักลี่ขึ้นในทันที อักลี่คลี่ยิ้มออกมาด้วยความสุข ณ เวลานี้ บทบาทของพ่อยิ่งใหญ่ที่สุด ยกตัวเองได้สูงมาก ซึ่งสนุกและน่าตื่นเต้นมาก
ณฐวรประคองยศัสวินขึ้นรถ มุกดาเองก็ตามขึ้นรถไปเหมือนกัน ต่างคนต่างแยกกันไปคนละทิศคนละทาง
“ภรรยา ผมผิดไปแล้ว”ยศัสวินนั่งอยู่ข้างๆ ธาราวดี มองสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนักของภรรยา เขาก็ก้มหน้าแล้วก็ยอมรับความผิดกับธาราวดี
“เรื่องพวกนี้มันไม่ใช่ความผิดของคุณ ตอนนั้นคุณมีใจที่ปรารถนาจะช่วยหญิงสาว ฉันไม่โทษคุณหรอก”ธาราวดีกล่าวอย่างเหน็ดเหนื่อย ตอนนี้ความกังวลมันหมดไปแล้ว ตอนนี้สามารถแก้ไขเรื่องราวได้แล้ว ต้องขอบคุณสามีของเธอและชลธี
“ภรรยา เป็นเพราะผมไม่ดีเอง ที่ทำให้คุณต้องตื่นตกใจมากมาย” ยศัสวินกอดธาราวดี หัวใจของทั้งสองคนก็อยู่ใกล้กันมากกว่าเดิม
มุกดาเองก็อยู่บ้านพักผ่อนอยู่หลายวัน เธอรู้สึกว่าเรื่องราวได้คลี่คลายลงแล้ว ก็รู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก
ในทุกวันเธอจะตื่นนอนตามธรรมชาติ กินแล้วก็นอน นอนแล้วก็กิน เรื่องที่บริษัทก็ให้ธาราวดีดูแล มุกดาก็ไม่จำเป็นต้องไปอีก ก็เลยอยู่บ้านกินๆ นอนๆ
แต่ว่าช่วงเวลาดีๆ มักอยู่ไม่นานนัก วันนี้ตอนที่เธอยังไม่ลุกจากเตียงนั้น ชลธีก็โทรเข้ามาหาเธอ
“ฮัลโหล ชลธี โทรหาฉันมีอะไรรึเปล่า? “ความฝันที่สวยงามถูกรบกวน มุกดาลุกจากเตียงด้วยเสียงจมูกที่ฮึดฮัด
“มุกดา ครั้งนี้ผมช่วยคุณไว้ครั้งใหญ่มาก คุณก็ต้องช่วยอะไรผมหน่อยเหมือนกัน”ชลธีพูดอย่างตรงไปตรงมา
“อืมว่ามาเลย เรื่องอะไรเหรอ?”มุกดาได้ยินที่ชลธีให้เธอตอบแทนบุญคุณ เธอเองก็มีแผนนี้อยู่เลย ครั้งนี้ต้องขอบคุณชลธีจริงๆ ที่มาช่วยเหลือตัวเอง
“งานแต่งงานวันมะรืน ฉันยังไม่มาเจ้าสาว แล้วบริษัทใหม่ที่ฉันสร้างขึ้น ก็ยังขาดผู้ช่วยคนใหม่อยู่ เรื่องพวกนี้เหมือนกับว่ามีเพียงแค่เธอที่สามารถทำได้”ชลธีพูดกับมุกดาผ่านทางโทรศัพท์
“เรื่องผู้ช่วยฉันสามารถรับปากคุณได้นะ แต่ว่าเจ้าสาวนั้นไม่ได้หรอก คุณยังไม่ได้คุยกับแม่ของฉันเลย”ความง่วงเหงาหาวนอนของมุกดาในตอนนี้นั้นหายวับไปในทันที ทุกเรื่องที่ชลธีพูด เหมือนกับก้อนหินที่มากระทบหัวใจของเธอ เขาอยากได้เจ้าสาว!วันมะรืนด้วย!
“ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านของคุณ แล้วผมก็พูดกับพ่อแม่ของคุณแล้วด้วย พวกเขาตกลง ตอนนี้ผมแค่ต้องรอคำตอบจากคุณเท่านั้น”ชลธีพูดแล้วก็มองไปที่ธาราวดีกับยศัสวิน
ธาราวดีไม่รู้ว่าความเข้าใจผิดระหว่างชลธีกับมุกดานั้นได้ถูกคลายเรียบร้อยแล้ว เธอต้องการให้มุกดาเป็นคนพิจารณาเอาเอง
“หา คุณอยู่ที่บ้านของฉันเหรอ? “มุกดาลงจากเตียงในทันที แล้วรีบมองไปที่ตัวเองที่อยู่ในกระจก โชคดีที่เปลือกตาเธอไม่ได้นอนจนบวม
เธอวางโทรศัพท์ลง แล้วก็ไปอาบน้ำล้างหน้าด้วยความไวแสง พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วพุ่งออกมาจากห้องนอน
แล้วชลธีก็อยู่ที่ห้องนั่งเล่นบ้านของเธอจริงๆ พ่อกับแม่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น เหมือนกับว่ากำลังพูดคุยกับถูกคออย่างมาก
“มุก ไม่ต้องรีบเกินไปหรอก ผมรอคุณอยู่ที่นี่” ชลธีมองดูท่าทางรีบร้อนของมุกดา ก็พูดด้วยอารมณ์ขัน
มุกดาหยุดเดิน แล้วก็ค่อยๆ เดินไปหยุดอยู่ข้างๆ ธาราวดีพร้อมกับนั่งลง
“มุก วันนี้ชลมาหาพวกเราแล้วก็เล่าเกี่ยวกับเรื่องของพวกลูกให้ฟัง แต่ว่าแม่ไม่รู้ว่าลูกให้อภัยเขารึยัง ดังนั้นแม่ก็เลยคิดว่าให้ลูกตัดสินใจเอาเองดีกว่า” ธาราวดีดึงมือมุกดา เธอไม่อยากให้ลูกสาวของตัวเองต้องไม่ได้รับความเป็นธรรม
“อืม แม่คะ หนูให้อภัยเขาแล้ว อ้อ ไม่ใช่สิ ก่อนหน้านี้หนูกับชลมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย แต่ว่าตอนนี้อธิบายกันอย่างชัดเจนแล้ว” มุกดาพูดกับธาราวดีพร้อมกับหน้าแดง
“อ้อ ถ้าอธิบายกันชัดเจนแล้วก็ดี ชัดเจนแล้วก็ดี เดิมทีพวกลูกก็เป็นสามีภรรยากันอยู่แล้ว ถ้าเกิดว่าเรื่องเข้าใจผิดหมดไปก็ดีแล้ว ชลได้เตรียมขั้นตอนของงานแต่งงานเอาไว้แล้ว แล้วก็เอามาให้พวกเราดูแล้วด้วย แม่ว่ามันไม่เลวเท่าไหร่ พ่อของลูกก็รู้สึกว่าโอเค ลูกมาดูสิ ครั้งนี้พวกเราไม่ได้มีอะไรต้องห่วงแล้ว แต่ว่าแม่จะเตรียมสินเดิมของฝ่ายหญิงเอาไว้ให้ลูกด้วย”ธาราวดีมองลูกสาวของตัวเอง แล้วก็หันไปมองชลธี ชลธีเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม ถ้าเกิดว่าเขาดีกับลูกสาวของเธอดีเสมอไป ถ้ายังงั้นการแต่งงานของพวกเขามันก็จะสมบูรณ์แบบมาก
“ใช่สิ ชลบอกว่า หลังจากแต่งงานแล้ว ลูกจะช่วยเขาเปิดบริษัทใหม่ เป็นสิ่งตอบแทนที่เขาช่วยลูกในครั้งนี้ ลูกคิดว่ายังไง? ” ธาราวดีนึกถึงข้อเรียกร้องอีกข้อหนึ่งของชลธี
หลังจากผ่านเรื่องครั้งนี้มา มุกดารู้สึกว่าตัวเองยังต้องฝึกฝนอีกมาก ชลธีอยากจะให้ตัวเองไปช่วยเขา ที่จริงคือเป็นการให้โอกาสเธอ เธอก็ต้องตกลงอยู่แล้ว
