แต่งรักมัดใจบอส – บทที่ 369 จันวิภากลับมาจากการฝากครรภ์

“ดูวิดีโอวันนั้นว่ามีช่องโหว่อะไรอย่างละเอียดอีกครั้งเถอะ ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้ในเมื่อกล้านั่งอยู่ในร้านน้ำชาของแม่ฉัน แสดงว่าต้องวางแผนมาอย่างดี ถ้วยน้ำชานั่นเป็นของร้านน้ำชาแม่ฉัน คงไม่มีปัญหา มันมีการวางยาหลังจากที่คนมาถึงกันแล้ว” ชลธีพูดกับลูซี่

ลูซี่ดูวิดีโอช่วงนั้นจนตาลายไปหมด จริงๆก็ไม่เจออะไรเลย ทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่หลังจากที่มุกดารอคนเข้ามาในห้องส่วนตัวได้เคยสอบสวนทั้งหมดอย่างละเอียดแล้ว แต่ยังไม่พบอะไรอยู่ดี

ตำรวจบอกว่ามีแค่ถ้วยน้ำชาของนิตย์รวีร์เท่านั้นที่มียาพิษ สิ่งอื่นๆไม่พบยาพิษเลย รวมไปถึงกาน้ำชาก็ปกติดี ส่วนถ้วยน้ำชานั้นก็มีแค่นิตย์รวีร์กับมุกดาที่สัมผัส คงเป็นไปไม่ได้ที่นิตย์รวีร์จะวางยาพิษตนเอง พิษนั้นก็ทำการทดสอบแล้ว ไม่ใช่ยาพิษที่โดนครั้งก่อน หลังจากดื่มน้ำชาที่ร้านน้ำชาแล้วถึงโดนยาพิษ

“ชล ฉันดูมาหลายรอบมากๆแล้วนะ ไม่มีช่องโหว่อะไรเลย รวมไปถึงทำสโลโมชั่นตั้งหลายรอบแล้วด้วย” ลูซี่ยักไหล่

ตอนที่ทั้งสองคนกำลังปรึกษาปัญหาของวิดีโออยู่ในห้องทำงาน คนคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาอย่างโซซัดโซเซ

“ชล มุกเป็นอะไร? ทำไมถึงติดคุก?” จันวิภาเดินอยู่ด้านหน้า ทศพรเดินตามอยู่ด้านหลัง

“คุณช้าหน่อย ช้าๆหน่อย!” ทศพรมองจันวิภาอย่างเป็นห่วง

ทั้งสองคนไปดูแลลูกในท้องที่ต่างประเทศ นี่ตำแหน่งของทารกในท้องเพิ่งจะปกติดี จันวิภาก็ได้ยินเรื่องที่มุกดาติดคุก เป็นตายยังไงก็จะกลับมาทันทีให้ได้ เพิ่งลงจากเครื่องก็ตรงมาที่ห้องทำงานของชลธีเลย

“เธออย่ารีบร้อน จันทร์ เธอนั่งก่อน พรนายไปรินน้ำให้จันทร์หน่อย เพิ่งลงเครื่องมาคงจะเหนื่อยแย่” ชลธีพูดกับทศพร ต่างก็รู้กันอยู่แล้วว่าท้องนี้ของจันวิภาไม่ง่ายเลย เกือบจะแท้งไปแล้ว จึงต้องไปฝากครรภ์ถึงสามเดือน

เพราะกลัวว่าเธอจะกังวลชลธีจึงไม่ได้บอกเธอ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเธอไปรู้ข่าวนี้มาจากที่ไหน จึงต้องกลับมาให้ได้

“เป็นอย่างนี้ได้ยังไง เพราะอะไร? เป็นไปไม่ได้ที่มุกจะฆ่าคน เธอเป็นคนดีขนาดนั้นจะฆ่าคนได้ยังไง?” จันวิภาที่กำลังท้องโตนั่งลงไป แล้วเริ่มร้องไห้ออกมา

“ไม่เป็นไรนะ พวกเราจะหาวิธี เพียงแค่ตอนนี้พวกเรายังไม่มีหลักฐานอะไรที่จะแสดงว่ามุกไม่ได้เป็นคนทำ เธอไม่รู้หรอกว่าวิดีโอกับหลักฐานพวกนั้นไม่เป็นประโยชน์ต่อมุกเลย” ชลธีกำลังปลอบใจจันวิภา แต่หนวดเคราของเขาขึ้นเต็มคางไปหมดแล้ว

“พร คุณก็ไปดูสิ ดูว่ามีจุดไหนที่ผิดปกติ” จันวิภาพูดกับสามีของตนเอง เธอมองอะไรไม่ออกหรอก เดิมทีเธอก็เป็นคนที่ไม่รอบคอบอยู่แล้ว สำหรับเรื่องที่ละเอียดรอบคอบพวกนี้ เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน แล้วก็หมดหนทางจะช่วยเหลือ เธอได้แต่ฝากความหวังไว้ที่ทศพร

“ได้ๆ ที่รักคุณอย่ารีบร้อน ผมต้องช่วยอยู่แล้ว แต่คุณกลับไปก่อนดีกว่า แม่ยังรอพวกเราอยู่ที่บ้านนะ” ทศพรให้ความสำคัญกับลูกคนแรกของตนเองเป็นพิเศษ นั่นเป็นผลึกความรักของเขากับจันวิภา

“อื้ม อีกเดี๋ยวฉันจะกลับ คุณก็อยู่ที่นี่ช่วยพวกเขาดูนะ ฉันจะให้คนขับรถขับไปส่ง” จันวิภาก็รู้ว่าความรับผิดชอบของตนเองสำคัญ ลูกคนนี้ของเธอไม่ง่ายเลย

“ให้ผมส่งคุณกลับไปเถอะ ไม่รีบร้อนใช้เวลาแค่ชั่วครู่เอง คุณสบายใจได้ วางใจเถอะ ผมส่งคุณกลับไปก็จะมาที่นี่เลย โอเคไหม?” ทศพรทำได้เพียงขอร้องภรรยาของตนเอง

“อื้ม ไม่เป็นไร ให้ทศพรส่งเธอกลับเถอะ เธอกลับไปดูแลตนเองให้ดี อย่าคิดมาก พวกเราจะหาวิธีให้ได้” ชลธีก็ซาบซึ้งไปกับความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งของจันวิภากับมุกดาด้วย ท้องโตแล้วแต่ยังมาช่วยเหลืออีก

ส่งจันวิภากลับบ้านแล้ว มีคนในครอบครัวตนเองดูแล ทศพรจึงสบายใจขึ้นเยอะ กลับมาที่ห้องทำงานของชลธีอีกครั้ง เขาดูวิดีโอท่อนนั้นสักครู่ ดูอย่างผิวเผินก็ไม่มีอะไรให้โต้แย้งจริงๆ

ทศพรขมวดคิ้วขึ้น เขาเป็นทหารสอดแนมมาตั้งหลายปี เวลานี้ก็เป็นที่ที่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญทั้งหมดของเขาแล้ว

“ใช่สิ ผมอยากให้รวิศมาดูสักหน่อย เขาเป็นรุ่นน้องของผม แล้วก็จบมาจากสาขาสืบสวน ดูว่าเขาจะมีความเห็นยังไง ผมกับเขาจะได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วยกัน” จู่ๆทศพรก็นึกถึงคนคนหนึ่ง คนนั้นก็คือรวิศที่เป็นผู้ช่วยคนหนึ่งของประธานโจนส์กรุ๊ป

“ได้ ผมจะโทรหาคุณโจนส์เดี๋ยวนี้ ยืมคนของเขาสักหน่อย” แค่ชลธีได้ฟังก็มีความหวังแล้ว เขาจึงรีบโทรหาคุณโจนส์ทันที

อย่างรวดเร็วรวิศก็มารายงานตัวที่บริษัทฮอนดากรุ๊ปแล้ว คุณโจนส์บอกเอาไว้ว่า จะใช้นานเท่าไหร่ก็ได้ แค่ช่วยมุกออกมาได้ ก็พอ

รวิศกับทศพร บวกกับลูซี่อีกคนหนึ่ง ทั้งสามคนพิจารณาวิดีโอนั้นอย่างละเอียด รวมถึงยังไปตรวจสอบถ้วยที่มีพิษในห้องส่วนตัวที่ร้านน้ำชาของนีรชาด้วย

ภายในถ้วยยังมีร่องรอยของยาพิษหลงเหลืออยู่ ตอนนั้นได้ตรวจสอบออกมาแล้ว ก็เหมือนกับที่อยู่บนมือของมุกดา นั่นแสดงว่า ตอนนั้นเป็นคนใช้มือวางยา

มุกดาบอกเอาไว้ว่าธินิดาเคยดึงมือของตนเอง แต่ภายหลังกลับเป็นนิตย์รวีร์ที่กินยาพิษ ถ้าบอกว่าตอนนั้นธินิดาป้ายยาเอาไว้ในถ้วยของนิตย์รวีร์ แล้วโยนความผิดไปให้มุกดา เธอก็ยังพอมีเวลาที่จะไปล้างมือ ส่วนมุกดาเนื่องจากไม่รู้ว่าบนมือของตนเองมียาพิษ ดังนั้นจึงนั่งคุยอย่างไม่ใส่ใจ

“ถ้ามุกดาเป็นคนวางยา เธอก็ต้องรู้ว่าบนมือของตนเองมียาพิษ งั้นทำไมธินิดาไปล้างมือ เธอถึงไม่ไปล้างมือล่ะ? หลังจากเธอล้างมือให้สะอาด ก็ไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว แต่เธอไม่รู้ว่าบนมือของตนเองมียาพิษ จึงไม่ได้ไปล้างมือ ส่วนคนคนนั้นที่ล้างมือก็คือผู้ต้องสงสัย” รวิศกำลังวิเคราะห์

“ใช่ นั่นเป็นเพราะรู้ว่าบนมือของตนเองมียาพิษ เธอจึงไปล้างมือ แต่พวกเราไม่เห็นฉากที่เธอวางยา เดิมทีเธอก็ไม่ได้สัมผัสถ้วยของนิตย์รวีร์ด้วย” ทศพรดึงประเด็นสำคัญกลับมาที่จุดร่วมกัน

“เธอไม่เคยสัมผัสถ้วยชาของนิตย์รวีร์ จุดนี้ผมต้องคิดให้ละเอียด” รวิศขมวดคิ้วขึ้นอีกครั้ง

ลูซี่ก็ดูจนตาลายไปหมด จนไม่อยากดูอีกแล้ว สำหรับการใช้ชีวิตที่ละเอียดรอบอย่างนี้ เธอไม่ไหวจริงๆ ถ้าบอกว่าจะไปเปิดศึกกันสิ เรื่องนี้เธอทำได้อยู่แล้ว

“พวกคุณค่อยๆดูไปนะ ฉันไม่อยากดูอีกแล้ว ฉันดูจนจะอ้วกอยู่แล้ว” ลูซี่หาที่นอนลงไป หลายวันมานี้เอวของเธอจะหักอยู่แล้ว ขาบวมไปหมดแล้ว แต่ยังไม่มีความก้าวหน้าใดๆเลย ทำให้เธอหดหู่ใจมาก

ผู้ชายสองคนดูฉากนั้นต่อไป ค่อยๆกดเล่น ให้ฉากนั้นหยุด เพื่อดูทีละนิดๆ แต่ทว่าดูมาทั้งวัน ก็ยังไม่ได้ผลอะไรทั้งนั้น

“พักผ่อนก่อนเถอะ บางทีตอนที่พวกเราไม่อยากดู จู่ๆอาจจะปรากฏช่องโหว่ออกมา ให้พวกเราเจอหลักฐานที่จะทำให้มุกดาพ้นผิดก็ได้” ทศพรก็ดูจนเหนื่อยแล้ว ตั้งแต่ลงเครื่องมาเขายังไม่ได้พักผ่อนเลย