แต่งรักมัดใจบอส – บทที่ 397 ใครเป็นประธานบริษัท

มุกดาไม่ได้สนใจการยั่วยุของโธรณีเลย ในตอนนี้อารมณ์ของเธอมันไม่ดีเลย ได้เอาคำพูดของโธรณีมาคิดจริงจังขึ้นมาแทน

เหมือนกับว่าหลังจากที่ตนคบกับชลธีไป มันก็ได้ทำให้ชลธีโชคร้ายจริงๆ หรือว่าตนเป็นตัวซวยตามที่โธรณีว่ามาจริงๆ?

“มุก เธออย่าไปใส่ใจเลย แสนดีคนนี้ก็เป็นอย่างนี้แหละ เธอคิดอะไรก็พูดมาอย่างนั้น เป็นคนที่เก็บซ่อนคำพูดเอาไว้ในใจไม่อยู่คนหนึ่ง ลุกขึ้นมาเถอะ” สิริกรได้เข้าไปประคองมุกดาขึ้นมาด้วยความหวังดีอีกที

“ป้าสิริกร คุณป้าอย่าไปพยุงหล่อนนะ ผู้หญิงคนนี้น่ารังเกียจเกินไปจริงๆ ไม่มีอะไรคู่ควรให้ต้องไปเห็นใจ ไป พวกเรากลับกัน!” โธรณีได้ให้สิริกรเดินออกไปด้วยกันกับตน

พอโธรณีเดินออกไปแล้ว ทั้งห้องผู้ป่วยแห่งนี้ก็ได้เงียบลงไปเยอะเลย แต่มุกดากลับมองใบหน้าของชลธีไปอย่างเหม่อลอยขึ้นมา

“ชล ฉันเป็นตัวซวยจริงๆเหรอ? คุณคบกับฉันได้รับความทุกข์ทรมานมาเท่าไหร่ ฉันนำโชคร้ายมาให้คุณเยอะมากเลย?” มุกดาพูดพึมพำกับตัวเองออกมา เธอเอาหน้าของตัวเองวางลงไปบนมือของชลธี มือของเขาแห้งกร้านแต่ก็ไม่มีความอบอุ่นเลย มีเพียงแค่อุณหภูมิที่เบาบางออกมา

น้ำตาร้อนผ่าวของมุกดาได้ไหลลงไปบนฝ่ามือของชลธี ความรู้สึกน้อยใจภายในใจของเธอมีเพียงชลธีเท่านั้นที่จะเข้าใจได้ แต่ว่าเขากลับต้องนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยอยู่ตลอด

“คุณนายมุกดา ดิฉันต้องเข็นประธานชลธีไปตรวจดูสักหน่อยค่ะ คุณช่วยฉันหน่อยค่ะ” พยาบาลคนหนึ่งเข้ามา วันนี้เป็นวันที่ต้องทำการตรวจให้กับชลธี

“ได้ค่ะ” มุกดาเดินอ้อมเข้าไป เตรียมที่จะยกชลธีขึ้นไปบนเตียงผู้ป่วยที่สามารถเข็นออกไปได้หลังนั้น

“ผมจัดการเอง” เงาร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งปรากฏออกมาที่ข้างๆร่างของมุกดา เขาได้อุ้มชลธีขึ้นมาวางลงไปบนเตียงล้อเลื่อนไปอย่างราบรื่น

ยังคงเป็นเรี่ยวแรงของผู้ชายที่มีเยอะมากอยู่ดี เขาอุ้มชลธีโดยที่ไม่ได้ส่งผลกระทบถึงพวกเข็มและสายยางต่างๆพวกนั้นเลยสักนิดเดียว

“อืม ขอบคุณนะ” มุกดามองธีรเมทไปแวบหนึ่ง ช่วงนี้เวลาที่บังเอิญเจอเขานับวันจะยิ่งเยอะขึ้นเรื่อย มักจะเป็นตอนที่ตัวเองต้องเจอกับความลำบากอยู่เป็นประจำ เขาก็จะปรากฏตัวออกมา

“ไม่เป็นไร ผมต้องมาทำธุระที่นี่สักหน่อยพอดี คือว่าจะมาเยี่ยมประธานชลธีสักหน่อย เรื่องนี้สำหรับผมแล้วมันก็เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ผมขอตัวไปทำธุระก่อน อีกเดี๋ยวผมจะกลับมาอีกที” หลังจากที่ธีรเมททำทุกอย่างเสร็จลง ก็ได้เดินออกไปอีกที

มุกดาตามพยาบาลคนนั้นไปทำการตรวจชลธีด้วยคน

“ตัวชี้วัดระบบต่างๆของร่างกายในตอนนี้ยังไม่เลวเลยทีเดียว ทั้งหมดได้มาถึงระดับมาตรฐานแล้ว คุณนายมุกดา พรุ่งนี้คุณประวีร์ได้เชิญคุณหมอผู้เชี่ยวชาญจากต่างประเทศมาดำเนินการตรวจดูอาการให้กับคุณชลธี เพื่อดูว่ามีวิธีที่จะทำให้เขาฟื้นขึ้นมาได้หรือเปล่า” เมื่อตรวจเสร็จแล้ว คุณหมอก็ได้พูดกับมุกดา

“อ้อ โอเคค่ะ ฉันทราบแล้ว” ได้ยินคำพูดที่ว่ามาคำนั้นแล้ว ภายในใจของมุกดาก็ได้มีความหวังลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง

เวลาที่ธีรเมททำธุระมันตรงเวลามาก ในตอนที่มุกดากับพยาบาลเข็นชลธีกลับมาที่ห้องผู้ป่วย เขาก็ได้ปรากฏตัวออกมาอีกครั้งพอดี

แล้วอุ้มชลธีกลับไปที่เตียงอีกครั้ง ธีรเมทรั้งรออยู่นาน เขาปลอบมุกดาอยู่สักพักหนึ่ง แล้วก็ได้ออกไป

สำหรับการปรากฏตัวที่เหมาะเจาะไปเสียทุกครั้งของธีรเมทนั้น ได้ทำให้มุกดาคิดว่าคนคนนี้แปลกมาก จู่ๆก็มาเป็นห่วงเป็นใยต่อชลธีเสียขนาดนี้ขึ้นมา

ภายในบริษัทฮอนดากรุ๊ปไม่รู้ว่าได้เริ่มเกิดความขัดแย้งภายในขึ้นมาได้ยังไง จู่ๆถึงได้มีคนคิดว่ามุกดาไม่เหมาะกับการเป็นประธานบริษัทขึ้นมา ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังเคยทำความผิดพลาดที่ใหญ่หลวงขนาดนั้น เธอมีสิทธิ์อะไรมาบริหารจัดการบริษัทฮอนดากรุ๊ป และมีสิทธิ์อะไรมาทำให้ทุกคนเชื่อฟังและยอมรับได้อีกกัน

ครั้งนี้มีคนเสนอให้ธีร์ธวัชกลับมาจัดการงานที่บริษัทฮอนดากรุ๊ปต่อ บอกว่านั่นก็เป็นสายเลือดของตระกูลสุวรรณเลิศด้วยเหมือนกัน มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปนั่งดำรงตำแหน่งในบริษัทฮอนดากรุ๊ปได้เหมือนกัน

“ฉันขอเสนอธีร์ธวัช เขาต่างหากที่เป็นหนึ่งในทายาทดั้งเดิมของตระกูลสุวรรณเลิศ ก่อนหน้านี้มีชลธีแน่นอนอยู่แล้วว่าเขาเป็นประธานบริษัทที่สุดยอดมากเลยคนหนึ่ง แต่ว่าตอนนี้เขาป่วยจนไม่สามารถจัดการควบคุมบริษัทฮอนดากรุ๊ปได้แล้ว อย่างนั้นแล้วพวกเราคิดว่าควรจะให้ธีร์ธวัชมา คุณเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นเพียงแค่ภรรยาของชลธี ก็ควรจะกลับไปดูแลชลธีดีกว่านะ” กรรมการบริหารที่ดูไม่ได้มีอายุมากนักคนหนึ่งได้ลุกยืนขึ้นมา พูดกับกรรมการบริหารและหุ้นส่วนคนอื่นๆ

“ใช่แล้วแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง จะไปทำประโยชน์อะไรได้ จะเป็นเพียงแค่มองอะไรตื้นเขินเท่านั้นแหละ เรื่องสำคัญแบบนี้ควรจะให้ผู้ชายออกมาทำสิถึงจะถูก” ได้มีคนเข้ามาประสมโรงกับกรรมการบริหารคนนี้กันออกมา

“ฉันเหมือนกับว่าจะได้ยินมาว่าภาวะวิกฤตที่โจนส์กรุ๊ปเผชิญเมื่อตอนนั้นก็เป็นฝีมือเธอด้วย ความสามารถของเธอพวกเราต่างก็ตั้งคำถามกันทั้งนั้น!” ได้มีคนพูดออกมาอีก

มุกดานั่งอยู่บนที่นั่งของตัวเอง ฟังการอภิปรายของทุกคนไปเงียบๆ ราวกับว่าคนที่ทุกคนกำลังพูดถึงไม่ใช่เธอก็ไม่ปาน เธอดูเหมือนว่าจะสงบนิ่งอย่างมาก

“แต่ว่าตอนที่เธออยู่ที่โจนส์กรุ๊ปก็ประสบความสำเร็จมากเหมือนกันนะครับ เธอเองก็ได้มีส่วนช่วยไปเยอะมากด้วยเหมือนกัน” ในกรรมการบริหารก็มีคนที่ช่วยพูดให้กับมุกดาอยู่เหมือนกัน จู่ๆในกลุ่มคณะกรรมการบริหารนี้ก็ได้มีสองฝ่ายเริ่มทำการโต้เถียงกันขึ้นมา

มุกดาไม่ได้แก้ต่างให้กับตัวเองเลย ในตอนนี้ ประตูได้เปิดออก ธีร์ธวัชที่ไม่ได้มีการปรากฏตัวออกมานานมากแล้วได้เดินเข้ามาจากด้านนอก ด้านหลังของเขายังตามมาด้วยพนักงานบางส่วนของบริษัทฮอนดากรุ๊ป

“มุกดา พวกเราเจอกันอีกแล้ว เธอคงนึกไม่ถึงว่าพวกเราจะได้มาเจอกันเร็วอย่างนี้ล่ะมั้ง?” ธีร์ธวัชได้ดันแว่นตากรอบสีทองของตัวเองเล็กน้อย บนใบหน้าได้ประดับไปด้วยรอยยิ้มดูถูกมุกดาออกมา

“ธีร์ธวัช ฉันนึกอยู่แล้วว่าพวกเราจะมาเจอกันเร็วอย่างนี้ คนที่นึกไม่ถึงคงจะเป็นคุณมากกว่าล่ะมั้ง?”

มุกดาเองก็ไม่ได้เกรงใจธีร์ธวัชเท่าไหร่นัก

“ฮ่าๆๆ ฉันไม่ทะเลาะกับเธอแล้ว เดี๋ยวเธอก็จะเสียตำแหน่งตัวแทนประธานบริษัทของบริษัทฮอนดากรุ๊ปไปแล้ว ฉันเองก็รู้อยู่ว่าในใจเธอจะต้องรู้สึกไม่ดีนักอย่างแน่นอน” ธีร์ธวัชพูดออกมาแค่ประโยคเดียว เขาก็ได้เดินเข้าไป การมาของเขาได้ทำให้คนหลายคนพากันเกิดความไม่สงบขึ้นมาเล็กน้อย

“สวัสดีครับทุกท่าน ผมคือธีร์ธวัช ผมคิดว่าทุกท่านคงจะรู้จักผมกันหมดแล้ว ผมเองก็เป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของตระกูลสุวรรณเลิศด้วยเหมือนกัน ผมกลับมาแล้ว” ธีร์ธวัชยิ้มพลางทักทายกับทุกคน

“ตอนนี้ผมอยากจะพูดกับทุกท่านสักสองสามประโยค หวังว่าทุกท่านจะช่วยเงียบเสียงก่อนสักแป๊บหนึ่งนะครับ” ธีร์ธวัชโบกมือให้กับทุกคน

ไม่ต้องพูด คนเหล่านี้ก็ได้เงียบลงจริงๆ อยากจะฟังดูสักหน่อยว่าธีร์ธวัชจะพูดออกมาว่ายังไง เพราะว่าพวกเขาต่างก็เป็นผู้ลงทุนกันทั้งนั้น จึงให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ในการลงทุนของตัวเองเป็นอย่างมาก

“คุณอาคุณลุงทุกท่าน ผู้ถือหุ้นทุกท่าน สวัสดีครับ ผมคิดว่าทุกคนน่าจะรู้จักกันหมดแล้ว ผมคือธีร์ธวัช ผมกลับมาครั้งนี้ก็เพื่ออนาคตของบริษัทฮอนดากรุ๊ป ถึงแม้ว่าผมเคยมีความผิดพลาดนิดหน่อย แต่ว่าผมก็ได้สำนึกผิดแล้ว รับรู้ถึงความผิดพลาดของตัวเองแล้ว ตอนนี้ผมกลับมาก็เพื่อที่จะพัฒนาบริษัทฮอนดากรุ๊ปให้ยิ่งใหญ่มากขึ้นกว่าเดิม ให้บริษัทฮอนดากรุ๊ปได้ยืนอยู่ในจุดที่ไม่เคยได้เผชิญกับล้มเหลวในพระนครไปตลอดกาล” ธีร์ธวัชพูดไปด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิม น้ำลายได้ปลิวไปที่บนใบหน้าของคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าเต็มไปหมด แต่ว่าคนคนนั้นก็ฟังไปจนเคลิ้มตามไป ไม่ได้สังเกตเห็นเลย

“ผมสามารถรับประกันได้เลยว่าในช่วงเวลาที่ผมทำหน้าที่เป็นประธานบริษัทนั้น เงินปันผลที่ให้กับทุกท่านจะเพิ่มขึ้นสองถึงสามเปอร์เซ็นต์จากระดับพื้นฐานของปีที่แล้ว” ธีร์ธวัชได้ให้คำสัญญากับทุกคน

“ว้าว ดีมากเลย ฉันคิดว่ายังคงเป็นคนของตระกูลสุวรรณเลิศที่จะสามารถพูดคำพูดอย่างนี้ออกมาได้ เป็นไง ฉันพูดไม่ผิดเลยใช่มั้ยล่ะ?” มีคนเริ่มปลุกปั่นทุกคนที่ข้างล่างขึ้นมา

ได้ยินคำพูดของธีร์ธวัชแล้ว ก็ได้มีคนที่จิตใจเริ่มเอนเอียงขึ้นมา

“ผมกลับมาครั้งนี้ก็เพื่อมาช่วยบริษัทฮอนดากรุ๊ป ทุกท่านไม่ต้องกังวล ถึงแม้ว่าชลจะป่วยเข้าโรงพยาบาลไป ไม่ใช่ว่ายังมีผมอยู่เหรอครับ? ผมเองก็สามารถบริหารจัดการบริษัทฮอนดากรุ๊ปให้เจริญรุ่งเรืองได้เหมือนกัน” คำพูดของธีร์ธวัชพูดจบ คนที่นั่งอยู่ด้านล่างก็เริ่มปรบมือกันขึ้นมา