ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย – บทที่ 35 ไม่สามารถให้ความระจ่างแจ้ง

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

หลังจากการสัมภาษณ์ของมู่นวลนวลจบลง ถูก “โม่เจียเฉิน” มาตามตอแย ยังไม่มีเวลาดูสัมภาษณ์ของเธอ

เธอเปิดคอมพิวเตอร์และออนไลน์เพื่อดูและพบว่าสื่อจำนวนมากได้ออกข่าวประชาสัมพันธ์ และยังมีการโพสต์ใน Weiboจำนวนมาก

คนส่วนใหญ่กำลังดุเธอ นอกจากนี้ยังมีชาวเน็ตที่มีเหตุผลพอสมควรที่วิเคราะห์คำที่เธอตอบอย่างลึกซึ้ง

“ว่าแล้วว่าเธอกำลังสร้างกระแส คนก่อนหน้านี้ที่บอกว่าเธอหน้าสงสาร เจ็บรึเปล่า”

“ชื่อใหญ่จริงๆ ให้สัมภาษณ์ยังจะสวมหน้ากาก”

“ แค่ฉันคิดว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้พูดกับนักข่าวมันเจ๋งหรือเปล่า”

“ฉันพบว่า เธอไม่เคยยอมรับตั้งแต่ต้นจนจบว่าเธอปล้นคู่หมั้นของพี่สาวเธอ … ”

เมื่อเห็นความคิดเห็นสุดท้ายนี้ มู่นวลนวลก็อดยิ้มไม่ได้

เธอจงใจหลีกเลี่ยงคำถามของนักข่าวโดยไม่ตอบ เคยยอมรับว่าเธอได้ปล้นคู่หมั้นของมู่หวันฉี ใครจะรู้ว่าเธอจะถูกมู่หวันฉีกัดไม่ปล่อยในอนาคต และจะสร้างปัญหาให้กับเธออีกครั้ง?

มู่นวลนวลยังคงเลื่อนความคิดเห็นลงด้วยความสนใจ

“ละครปีนี้เป็นซีรีส์ไหม? ฉันมีเงินไม่พอ จะไปซื้อเพิ่ม … รอดูตอนต่อไปครับ”

“……”

เมื่อมู่นวลนวลเห็นท่าทีของตระกูลมู่อย่างชัดเจน เธอไม่ได้วางแผนที่จะเชื่อฟังพวกเขาเหมือนเมื่อก่อน ดังนั้น สิ่งนี้ไม่มีที่สิ้นสุด

หลังจากนั้นไม่นาน ความคิดเห็นออนไลน์เกี่ยวกับบทสัมภาษณ์ของมู่นวลนวล ทันใดนั้นก็กลายเป็นด่าเธอ

มู่นวลนวลรู้ นี่คือคนที่มู่หวันฉีจ้างนักเขียนทางอินเทอร์เน็ตมา

เธอไม่สนใจการกระทำเล็กน้อยของมู่หวันฉี

มู่หวันฉีนิสัยก็ไม่สะอาด พวกเธออาศัยอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน การที่จะต้องการหยิบเรื่องอื้อฉาวของมู่หวันฉี ออกมามันง่ายมาก

ขอให้ตระกูลมู่ภูมิใจอีกวันหนึ่ง เธอจะปล่อยเรื่องอื้อฉาวทั้งหมดนี้ในวันพรุ่งนี้

เธอต้องให้มู่หวันฉี ไม่มีทางที่จะให้ความระจ่างแจ้งตลอดไป

เธออ่านความเห็นไปซักพัก มู่นวลนวลก็ล็อกอินเข้ากล่องจดหมาย พบข้อความที่ยังไม่ได้อ่านอยู่ด้านใน

เธอเปิดมันและเธอก็ตะลึง

มันกลายเป็นการเชิญสัมภาษณ์ของShengding Media!

เธอส่งประวัติส่วนตัวให้ Shengding Media เหรอ?

เธอไปที่กล่องจดหมายและอ่านมันหลาย ๆ ครั้ง ยืนยันว่าตัวเองไม่ได้ส่งประวัติส่วนตัวไปที่ Shengding Media เธอรู้สึกงงงวยมาก

ทันใดนั้น เธอจำได้ว่า “โม่เจียเฉิน” พาเธอไปทานอาหารเย็นกับกูหยานจื่อ …

เธอเหลือบมองเวลาที่ส่งอีเมล เป็นเวลาเก้าโมงเช้า ตอนนั้นเธอกำลังถูกสัมภาษณ์

คิดอยู่สักพัก เธอตัดสินใจถาม “โม่เจียเฉิน”

……

โม่ถิงเซียวกำลังนั่งเล่นเกมอยู่บนโซฟาในห้องโถง

ซือเย่ยืนอยู่ข้างหลังเขาและรับโทรศัพท์ โดยเปิดแฮนด์ฟรี

เสียงที่บ้าคลั่งของกูหยานจื่อ ดังมาจากโทรศัพท์:“ ฉันแค่ออกไปทานข้าวกับนายน้อยของนายเท่านั้น พอฉันกลับไปที่บริษัท กรรมการจะเขย่าท้องฟ้าแล้ว บอกเขาว่าถ้าเขาไม่มาทำงานอีก ฉันจะไปที่ชั้นดาดฟ้าและกระโดดลงจากตึกจริงๆ”

ซือเย่มองไปที่โม่ถิงเซียวที่กำลังเล่นเกม กล่าวอย่างใจเย็น: “นายน้อยเขายุ่งมาก”

กูหยานจื่อไม่เชื่ออย่างแน่นอน:”เขายุ่งกับผีสิ! เขากำลังทำอะไร เปิดวิดีโอและให้ฉันดูเขาหน่อย!”

ในขณะนี้โม่ถิงเซียวก็พูด : “เปิดสิ”

ปากของซือเย่กระตุก นายน้อยจงใจทำให้ประธานกูเหนื่อยจนตาย!

ดังนั้นเขาต้องเปิดวิดีโอ และเปิดกล้องหลัง.

กูหยานจื่อเห็นโม่ถิงเซียวกำลังเล่นเกม เขาเด้งตัวขึ้น สำลักในลำคอและพูดว่า: “ฉันกำลังจะถูกคนแก่พวกนั้นในบริษัทฆ่า นายก็สามารถนั่งที่บ้านและเล่นเกมได้ตามสบาย!”

“อืม.” โม่ถิงเซียวตอบและเหลือบไปมองอย่างสบาย ๆ เขาพบว่ามู่นวลนวลลงมาชั้นล่างแล้ว

เขามองไปทางซือเย่ทันที ซือเย่ก็เข้าใจอย่างลึกฃึ้ง และปิดลำโพงแฮนด์ฟรี: “นายท่านกู ผมจะวางสายก่อน”

กูหยานจื่อเห็นมู่นวลนวลในวิดีโอเมื่อกี้ ตอนนี้เขาอยากรู้เกี่ยวกับมู่นวลนวลและโม่ถิงเซียวมาก เขาคุกคามซือเย่ทันที:”ถ้าเธอกล้าวางสาย ฉันจะตายให้นายดู!”

ซือเย่รู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะวางสายไปกูหยานจื่อจะไม่ตายจริงๆ แต่เขายังไม่วางสายและวิดีโอก็ยังเปิดอยู่

มู่นวลนวลเห็น “โม่เจียเฉิน” อยู่ในห้องโถงทางเดินชั้นสอง เธอจึงลงมาเพื่อมองหาเขา เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้เธอก็เห็นซือเย่อยู่ที่นั่น

อย่างไรก็ตาม ซือเย่กดโทรศัพท์มือถือของเขาตลอดเวลาด้วยการมองอย่างมีสมาธิโดยไม่ได้มองที่นี่ เธอเดินไปที่ “โม่เจียเฉิน” ด้วยความมั่นใจ

เธอนั่งลงตรงข้ามกับ “โม่เจียเฉิน” “ฉันอยากถามอะไรคุณบ้าง”

โม่ถิงเซียวเงยหน้าขึ้นจากนั้นก้มศีรษะลงเพื่อเล่นเกมต่อ: “มีอะไรเหรอ”

เธอจงใจพูดว่า “คุณคุ้นเคยกับคุณกู่จาก Shengding Media ไหม”

การเคลื่อนไหวของมือของโม่ถิงเซียวหยุดลงชั่วคราว เนื่องจากการหยุดชั่วคราวสองวินาที ตัวละครที่เขาควบคุมในเกมถูกศัตรูสังหาร

เขาโยนโทรศัพท์ทิ้ง มองไปที่มู่นวลนวลด้วยรอยยิ้ม แต่รอยยิ้ม: ” ทำไม?เธอชอบเขาเหรือ?”

มู่นวลนวลขมวดคิ้ว: “ พูดดีๆได้ไหม?”

โม่ถิงเซียวเหยียดแขนออกและวางไว้ที่ด้านหลังของโซฟา เอนหลัง ดูเหมือนน่ารังเกียจเล็กน้อย:“ นั่งข้างๆฉันก่อนสิ”

“ไม่พูดพร่ำทำเพลง.”มู่นวลนวลลุกขึ้นและจากไป

เดินไปไม่ถึงสองก้าว เธอก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของโม่ถิงเซียว: “ช่วงนี้เธอกำลังหางาน เป็นเพราะจดหมายเชิญใช่ไหม”

มู่นวลหยุดกะทันหัน และหันกลับมามองเขาด้วยความประหลาดใจ“ คุฌรู้ได้ยังไง?”

“กูหยานจื่อพูดกับฉันว่า บริษัทต้องการคนเลือดใหม่มาเพื่อเข้าร่วม ดังนั้นผู้สำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยบางคนมาเข้าร่วมกับบริษัท ”

หลังจากที่โม่ถิงเซียวพูดจบ ดวงตาสีดำคู่หนึ่งมองเธอ แล้วขมวดคิ้ว: “คุณได้รับคำเชิญสัมภาษณ์จากบริษัทของพวกเขาด้วยหรือเปล่า?”

แม้ว่าการแสดงออกของเขาจะไม่เปลี่ยนไปมากนัก แต่มู่นวลนวลอ่านคำว่า “ดูถูก” จากสีหน้าของเขาได้ชัดเจน

เธอเม้มริมฝีปากของเธอ พูดอย่างไม่แยแสว่า: “ฉันยังไม่พอใจที่จะไป”

หลังจากพูดจบ เธอก็จากไปโดยไม่หันกลับมามอง

โม่ถิงเซียวเหล่มองเธอหายขึ้นไปด้านบน โดยที่เขายังคงไม่ขยับตัวไปไหน

ผู้หญิงขี้เหร่คนนี้มีความมั่นใจที่จะท้าทายเขาได้อย่างนั้นเหรอ?

ซือเย่คุ้นเคยกับโม่ถิงเซียว เห็นได้ชัดว่าบรรยากาศหยุดนิ่ง นายหญิงดูเหมือนจะโกรธ

ศีรษะของเขาตึงแน่นด้วยความเครียดแล้วเขาวางสาย แต่พบว่ากูหยานจื่อไม่รู้ว่าเขาวางสายโทรศัพท์ตอนไหนแล้ว

วินาทีต่อมาเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในห้องโถง

โม่ถิงเซียวมองไปที่โทรศัพท์มือถือของเขาและพบว่ากูหยานจื่อโทรมา

โม่ถิงเซียวรับโทรศัพท์ และพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้านายต้องการกระโดดลงจากตึกก็ไปได้เลยโดย ไม่ต้องแจ้งให้ฉันทราบ”

ใครจะรู้กูหยานจื่อในอีกด้านหนึ่งก็หัวเราะออกมาอย่างมีมนต์ขลังเหมือนคนทำผิด:“ ฮะฮะ ฮะฮะ …ปล่อยให้คุณใช้ประโยชน์จากผมต่อไป ขนาดคุณเปิดทางให้ภรรยาของคุณ แต่ภรรยาของคุณก็ยังไม่เต็มใจที่จะเข้าไป ตอนนี้คุณกำลังโกรธมากใช่ไหม ฮ่า ๆ ๆ …”

“ ฉันรู้สึกมีความสุขมากเมื่อคิดถึงตอนนี้ที่คุณโกรธมาก ฉันหยุดหัวเราะไม่ได้เลย … ”

โม่ถิงเซียวโค้งริมฝีปาก และกล่าวอย่างเศร้าหมอง: “ฉันจะไม่ไปที่บริษัท จนกว่าภรรยาของฉันจะได้ร่วมงานกับ Shengding Mediaก่อน”

กูจื่อหยานก็ตัวแข็ง: “ฉันขอโทษ …”

เสียงตอบรับของเขา คือเสียงวางสายโทรศัพท์

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

Status: Ongoing
พี่สาวลูกครึ่งของหมู่นวลนวลไม่ต้องการแต่งงานกับคู่หมั้นที่น่าเกลียดและไร้มนุษยธรรม มารดาผู้ให้กำเนิดคุกเข่าขอร้องเธอ:“ พี่สาวของคุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คุณช่วยเธอได้” เขารู้สึกเศร้ามาก แทนพี่สาวแต่งงาน. ในคืนแต่งงาน ชายหนุ่มรูปงามขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ: “มันน่าเกลียดเกินไป” เธอคิดว่าทั้งสองจะเคารพซึ่งกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะครอบงำเธอโดยตรง: “ไม่ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหนเธอก็เป็นผู้หญิงของผมด้วย” เธอจ้องเขา : “คุณ…คุณทำไม่ได้ … ” ชายคนนั้นถอดชุดชั้นในของเธอปลอมตัวออก มองใบหน้าที่สวยงามเดิมของเธอ แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ: “ดูเหมือนว่าเราทุกคนจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกันและกัน”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท