“อื้ม”
โม่ถิงเซียวตอบกลับเธอ “ดูเธอสิ ดุซะขนาดนี้ ฉันไม่กล้าพูดว่าอะไรเธอเลย สุดท้ายแล้วเราสองคน ใครกันแน่ที่สุดยอด”
มู่นวลนวลถีบเขาไปสองทีใต้ผ้าห่ม เธอไม่อยากเสวนาเรื่องอะไรก็ตามแต่ที่เกี่ยวกับ “สุดยอด” กับเขาต่อแล้ว
เขาหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะนอนหลับต่อ
มู่นวลนวลกดเข้าไปดูอันดับหัวข้อยอดนิยม หัวข้อยอดนิยมอันดับที่หนึ่งก็คือ ประธานกูผู้ทรงอำนาจ
หัวข้อยอดนิยมอันดับสอง เซินเหลียงหลั๋วหยิ๋งเม้งแตก
หัวข้อยอดนิยมอันดับสาม ฉันมีเงิน
แม้ว่ามู่นวลนวลจะยังไม่ได้กดเข้าไปอ่านเนื้อหา แต่ก็รู้อยู่ลึกๆว่าทั้งสามหัวข้อนี้ดูจะมีความเกี่ยวข้องกัน
เธอกดเข้าไปอ่านดู สุดท้ายก็เจอเวยป๋อคนหนึ่งทำสรุปไว้
“มาเขียนสรุปให้บรรดาคนที่ไม่รู้เรื่องแต่อยากเผือก ทั้งสามหัวข้อที่เกี่ยวข้องกันตั้งแต่ต้นจนจบ เริ่มแรกเกิดจากหลั๋วหยิ๋งไปพูดแปลกๆ จุดประกายคนในเวยป๋อว่า ผู้ก่อตั้ง Shengding Media (XN) ปั้นน้ำเป็นตัวหลังจากนั้นก็ยังไปใส่ไคร้ว่า นักแสดงสาวชื่อย่อ ซ ที่พึ่งเซ็นสัญญากับ Shengding Media มีความสัมพันธ์ลับๆ แอบกินกับกับคนใหญ่คนโต พอเป็นอย่างงั้น นางแสดงสาว ซ ก็เม้งแตกด่าทึ้งหลั๋วหยิ๋ง สุดท้าย ‘คนใหญ่คนโต’ ของShengding Media ที่ว่า ก็มาร่วมวงจัดเต็มว่า [ฉันมีเงิน จะเซ็นสัญญากับใครก็ได้] ……….”
สุดท้ายเจ้าของโพสต์ก็เขียนว่า “ทุกคนก็คงทราบกันดีแล้ว ว่านักแสดงสาว ซ ก็คือนักแสดงสมบทบาท รับบทนางรองตลอดศก เซินเหลียง และ’คนใหญ่คนโต’ ก็คือประธานกูของ Shengding Media จะไม่พูดก็ไม่ได้นะ เหตุการณ์ชะนีตีกันที่หาดูได้ยากแบบนี้ ทำให้ฉันอยากจะเป็นแฟนคลับของนักแสดงสาว ซ มาก [หัวเราะน้ำตาไหล][หัวเราะน้ำตาไหล][หัวเราะน้ำตาไหล]”
ท้ายประโยคยังใส่อิโมจิ [หัวเราะน้ำตาไหล] มาตั้งสามตัว
มู่นวลนวลอ่านเวยป๋อสรุปเหตุการณ์จบ ก็รีบกดเข้าไปดูเวยป๋อของหลั๋วหยิ๋ง
“ในเมื่อทุกคนอยากรู้กันขนาดนี้ว่านักแสดงสาว ซ คือใคร งั้นเดี๋ยวฉันใบ้ให้อีกนิดหนึ่งละกัน ผู้หญิงคนนั้นสกุลเซิน แสดงบทนางรองตลอดทั้งปี และพึ่งได้ค่าเซ็นสัญญากับ Shengding Media สูงลิ่ว”
เซินเหลียงถูก Shengding Media ดึงตัวไปเซ็นสัญญาในราคาที่สูงมาก เรื่องนี้ก็ไม่ได้เป็นความลับอะไรในวงการ แต่เพราะเซินเหลียงไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต เลยไม่ได้ให้สัมภาษณ์กับสื่อ แต่คนที่รู้เรื่องนี้ก็มีไม่น้อยเช่นกัน
อย่างน้อยก็มีบรรดาแฟนคลับตัวจริงที่รู้เรื่องนี้
เพียงแค่หลั๋วหยิ๋วโพสต์เวยป๋อนี้ออกมา ก็เหมือนดั่งการโยนหินลงไปในทะเลสาบที่เงียบสงบ ทำให้เกิดระลอกคลื่นนับพัน
แฟนคลับของเซินเหลียงก็เหมือนกับตัวของเธอเอง มีนิสัยชอบก่อเรื่อง ถ้าไม่มีเรื่องก็ไม่สร้างปัญหา แต่ถ้ามีคนมาหาเรื่อง ทุกคนก็จะพร้อมใจกันเข้าสู่โหมดพร้อมรบเต็มอัตราศึก
โพสต์เวยป๋ออันนี้ของหลั๋วหยิ๋งถูกแฟนคลับของเซินเหลียงโจมตี หลั๋วหยิ๋งยังไม่ทันได้ร้องสักแอะก็ต้องแกล้งตาย
สุดท้ายก็กลายเป็นศึกระหว่างแฟนคลับของหลั๋วหยิ๋งกับแฟนคลับของเซินเหลียง และแน่นอนว่าในท้ายที่สุดแล้ว แฟนคลับของเซินเหลียงก็เป็นฝ่ายชนะ
แถมตอนนั้น กูจื่อหยานก็โพสต์ในเวยป๋อว่า “พูดไปเรื่อย แล้วไม่พูดด้วยล่ะว่าทำไมตัวเองถึงถูก Shengding Media ยกเลิกสัญญา เฮอะ ฉันมีเงิน จะเซ็นสัญญากับใครก็ได้ พูดกันเชิงธุรกิจเลยนะ ขอเพียงแค่เธอมีมูลค่าทางธุรกิจต่อบริษัท ฉันก็สามารถที่จะทำตามแบบแผน ให้ค่าเซ็นสัญญาราคาสูงเอาเธอกลับมาอีกได้！”
ทั้งที่มีหน้าจอโทรศัพท์กั้นกลางอยู่ แต่มู่นวลนวลก็รู้สึกได้ถึงความจอมปลอมอันเข้มข้นที่ทะลุออกมาจากโพสต์นี้
พูดกันเชิงธุรกิจหรอ
เธอมั่นใจว่าคำพูดของกูจื่อหยานมั่วนิ่มแน่ๆ กูจื่อหยานทุ่มเงินมหาศาลดึงเอาตัวเซินเหลียงไป ส่วนใหญ่ก็เพราะเหตุผลส่วนตัวของเขาเองนั่นแหละ
ไม่อย่างงั้น ตอนที่โม่ถิงเซียวโทรไปหากูจื่อหยานเมื่อวานตอนเย็น ก็คงจะไม่พูดให้กูจื่อหยานไปเก็บกวาดด้วยตัวเองซะหรอก
………..
มู่นวลนวลดูเวยป๋อไปได้สักพัก ก็ไม่มีอารมณ์จะนอนต่อ จึงลุกขึ้นจากเตียง
จากนั้นเธอก็เจอโทรศัพท์ตนเองอยู่ที่ใต้เตียง โทรศัพท์ของเธอแบตหมดจนปิดเครื่องเองไปแล้ว
เธอถอนหายใจ แล้วจึงชาร์จแบตเตอรี่
เมื่อวานเซินเหลียงส่งข้อความวีแชทมาหาเธอเยอะมาก เธอยังไม่ทันได้ดูข้อความเลย
กดเปิดอ่านข้อความวีแชทที่เซินเหลียงส่งมาเสร็จ ก็พบว่าเธอถามเรื่องเกี่ยวกับ XN คือที่หรั๋วหยิ๋งจับผิดก่อนหน้านี้แล้วส่งมาให้เธอ
อ่านจบแล้ว เธอก็โทรหาเซินเหลียง
โทรศัพท์ดังอยู่นาน ถึงจะมีคนรับสาย “ฮัลโหล？”
เสียงของเซินเหลียยังมึนงงอยู่ เป็นที่แน่ชัดว่าเธอยังไม่ตื่น
“ฉันเอง นวลนวล” มู่นวลนวลเดาว่า ตอนเธอรับโทรศัพท์คงจะหลับตาอยู่
ได้ยินเสียงแกรบๆ จากปลายสายอยู่สักพัก จึงค่อยได้ยินเสียงที่ดังขึ้นของเซินเหลียง “เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็จะเช้าแล้ว ง่วงจะตายอยู่แล้วเนี่ย เออใช่ เรื่อง XN มันเป็นอย่างไรกันแน่”
คำที่มู่นวลนวลพูดออกไปเต็มไปด้วยความกังวล “XN ก็คือโม่ถิงเซียว เธอโอเคไหม”
“ก็ดีสิ! ”เซินเหลียงรู้ว่าเรื่องที่มู่นวลนวลถาม หมายถึงเรื่องหลั๋วหยิ๋ง ถอนหายใจด้วยความเสียดายว่า “ฉันบอกเลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเอเจ็นซี่เปลี่ยนรหัสผ่านเวยป๋อฉันกะทันหันนะ ฉันจะต้องฉีกหลั๋วหยิ๋งเป็นชิ้นๆ ให้ตายไปเลย ยัยผู้หญิงน่ารังเกียจ! ”
ก่อนหน้านี้ ตอนที่มู่นวลนวลดูเวยป๋อของเซินเหลียง ก็รู้สึกว่าในสองโพสต์ที่เธอลงในเวยป๋อ โพสต์อันที่สองดูไม่ค่อยสมกับเป็นเธอ
ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง…….
มู่นวลนวลพูดสรุปมาหนึ่งประโยค “เอเจ็นซี่เธอค่อนข้างดีเลยนะ”
เซินเหลียงส่งเสียงในลำคอ “ดูเหมือนว่าเธอจะอยากถูกฉันบล็อคนะ”
“ฉันพาไปเลี้ยงข้าว”
“วันนี้ช่างมันไปก่อน วันหลังค่อยบล็อคใหม่”
………
มู่นวลนวลนัดกินข้าวกับเซินเหลียงที่ร้านจินติ่ง
หลังจากที่ผ่านเรื่องที่ทะเลาะเบาะแว้งกับหลั๋วหยิ๋งเมื่อวาน เซินเหลียงก็ตกแฟนคลับมาได้กลุ่มหนึ่ง ระดับความนิยมพุ่งขึ้นสูงเป็นเส้นตรง
เดินไปที่ไหนก็อาจจะโดนแอบถ่ายรูปได้ เพื่อความปลอดภัยทั้งสองคนจึงตัดสินใจเลือกร้านจินติ่ง
เมื่อเซินเหลียงพบหน้ามู่นวลนวล ก็นึกขึ้นมาได้แล้วเอ่ยถามเธอ “วันนี้ไม่ต้องไปทำงานหรอ”
“ลาออกแล้ว”
“ห๊ะ”
“พึ่งลาออกเมื่อวานซืน แล้วก็ดันมาเกิดเรื่องขึ้นสะก่อน เลยยังไม่ได้บอกเธอ” มู่นวลนวลปากก็พูดไป มือก็คอยขยับอาหาร เลื่อนไปไว้ข้างหน้าเซินเหลียง
เซินเหลียงไม่ได้มองดูอาหาร ยังคงแสดงอาการตกตะลึงอยู่ “เร็วขนาดนี้เลยหรอ ลาออกแล้วก็เดินออกมาได้เลย”
“โม่ถิงเซียวช่วยฉันทำเรื่องลาออก” พอนึกถึงโม่ถิงเซียว มู่นวลนวลก็กลั้นยิ้มไม่ไหว
เซินเหลียงพยักหน้า “ดูท่าทางเธอจะถูกคลื่นความรักโถมเข้าใส่…….”
“อื้ม คนโดดเดี่ยวแบบเธอไม่เข้าใจหรอก” มู่นวลนวลค่อนข้างอารมณ์ดี หัวเราะหยอกล้อไปกับเธอ
เซินเหลียงกรอกตา “ฉันรู้สึกว่าวิธีพูดเธอ เริ่มจะเหมือนผู้อำนวยการแล้วนะ”
ตอนที่ชำระเงินค่าอาหาร มู่นวลนวลก็ใช้บัตรแพลทินัมใบนั้น
เซินเหลียงเขยิบเข้ามาใกล้แล้วเอ่ยถามเธอ “หัวหน้าทำให้หรอ”
“ไม่ใช่ ปู่เขาให้ฉันมาน่ะ”
“แม่เจ้า！ผู้อำนวยการพาเธอไปเจอหัวหน้าตระกูลแล้วหรอ” เซินเหลียงพูดจบก็รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง “พวกเธอจดทะเบียนแต่งงานกันแล้ว จะพูดแบบนี้ก็ไม่ถูก………”
“ถ้าอย่างงั้นตอนนี้เธอก็คือเศรษฐินีแล้วสิ！” เซินเหลียงพูดพลางยกมือขึ้นมานับนิ้ว “คุณหญิงตระกูลโม่ ภรรยาของผู้อำนวยการ Shengding Media……. ทุกตัวตนของเธอสวยหรูทั้งนั้นเลย！”
มู่นวลนวลได้เพียงหัวเราะ
บรรดาตัวตนอันสวยหรูที่ถูกติดประดับอยู่บนตัวเธอ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะโม่ถิงเซียว
แต่ในใจเธอก็เข้าใจ เธอก็คือตัวเธอเอง
ถอดเอาตัวตนที่สวยหรูเหล่านี้ออก เธอก็คือมู่นวลนวล คนที่มีความฝันอยากจะเป็นนักเขียนบทละคร
“สวยหรูไปก็กินไม่ได้หรอกนะ ฉันว่าตอนนี้ที่สำคัญที่สุดก็คือหางานใหม่ที่มั่นคงขึ้น” เมื่อสิ้นเสียงของมู่นวลนวลลง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
โม่ถิงเซียวโทรมา
“อยู่ที่ไหน มีเวลาพอจะมาบริษัทได้ไหม”
“มีเรื่องอะไรหรอ” ทำไมจู่ๆ ก็เรียกให้เธอไปบริษัท
โม่ถิงเซียวก็ลังเลอยู่ชั่วพักหนึ่ง ก่อนเอ่ยว่า “มีเอกสารลืมไว้ที่บ้าน เธอช่วยเอามาให้ฉันหน่อย”
