ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย – บทที่ 306 ผลการตรวจดีเอ็นเอ

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

มู่นวลนวลตะลึงไปชั่วขณะ เธอจ้องมองเขาอย่างพูดไม่ออกบอกไม่ถูก:“ไม่ต้อง”

โม่ถิงเซียวไม่ได้พูดอะไรอีก เขาลูบหัวของเธอ จากนั้นก็เดินจากไปในความมืด

จนกระทั่งมองไม่เห็นหลังของเขา มู่นวลนวลถือกุญแจรถและเดินกลับไปที่ห้อง

……

วันต่อมา

เมื่อมู่นวลนวลตื่นขึ้นมา เธอก็หยิบโทรศัพท์มาเลื่อนดูเวยป๋อ

“อดีตภรรยาของคุณชายโม่คิดจะหวนคืน”

นี่มันหัวข้อประเด็นร้อนบ้าบออะไร?

มู่นวลนวลคลิกเข้าไป

“ในงานเลี้ยงที่โรงแรมระดับไฮเอนด์เมื่อคืนนี้ มีคนเห็นคุณชายโม่กับอดีตภรรยาควงคู่กันในงาน คาดว่าอดีตภรรยาของคุณชายโม่ต้องการจะหวนกลับมาคืนดี……”

มีคำอธิบายขนาดใหญ่อยู่เบื้องหลัง

ด้านล่างมีรูปประกอบที่ไม่ค่อยชัดเจนสองสามรูป

รูปนี้ถ่ายที่สถานที่จัดเลี้ยงจริงๆ บล็อกเกอร์ยังวนอยู่รอบมู่นวลนวลกับโม่ถิงเซียวอย่างระมัดระวัง ด้วยเหตุนี้จึงแฉสมาคมคนรวย

นี่คงเป็นจุดแข็งของคนทำสื่อ

เธอก็แค่ไปร่วมงานเลี้ยงเท่านั้น และไม่คาดคิดว่าโม่ถิงเซียวก็อยู่ที่นั่น

จากนั้นก็ถูกสื่อถ่ายรูป ก็กลายเป็นว่าเธออยากจะคืนดีกับโม่ถิงเซียว

มู่นวลนวลพลิกตัวคว่ำลง

“เป็นเรื่องปกติ ผู้ชายอย่างโม่ถิงเซียว ผู้หญิงที่ไหนจะยอมปล่อยไป”

“นี่หมายความว่า ทั้งสองคนนี้ต้องหย่ากันแล้วหรอ?”

“รู้สึกว่าโอกาสของฉันมาถึงแล้ว”

“อดีตภรรยาคนนี้ก็ไร้ยางอาย เลิกกันไปแล้วยัฝจะมาพัวพันอยู่อีก”

มันไม่มีอะไรมากไปกว่าความคิดเห็นดังกล่าว และมู่นวลนวลก็ไม่แปลกใจ

มู่นวลนวลลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าแปรงฟัน และเมื่อเธอออกมาก็ได้รับโทรสายจากฉินซุ่ยซาน

ฉินซุ่ยซานหัวเราะเยาะเธอ:“เก่งจริงๆ เธอเป็นหัวข้อข่าวประเด็นร้อนแทบทุกวันเลยนะ ละครของเรายากที่จะจินตนาการได้”

มู่นวลนวลเผลอหัวเราะออกมา:“สื่ออยากจะเขียนอะไร ฉัจะไปขัดขวางได้ยังไง?”

“โธ่ ฉันแค่อยากรู้อยากเห็น เธอเลิกกับโม่ถิงเซียวแล้วจริงๆหรอ?”

ฉินซุ่ยซานพูดถึงหัวข้อนี้อีกครั้ง มู่นวลนวลถามกลับว่า:“เธฮคิดว่าไง?”

“ฉันคิดว่าไม่” น้ำเสียงของฉินซุ่ยซานดูมั่นใจ

จากนั้นเธอก็พูดต่อ:“ถ้าพวกคุณเลิกกันจริง โม่ถิงเซียวจะยอมเป็นหัวข้อประเด็นร้อนกับเธอได้ยังไง?”

ฉินซุ่ยซานมีความปราดเปรียวมากจนมู่นวลนวลสงสัย ในตอนนั้นผู้หญิงที่เข้าไปในคฤหาสน์ของโม่ถิงเซียวพร้อมกับคนรับใช้คือเธอ

มู่นวลนวลพูดว่า:“เขาแค่ไม่สนใจเรื่องเล็กๆแบบนี้”

“งั้นหรอ?” แน่นอนว่าฉินซุ่ยซานไม่เชื่อ

ในขณะนี้ก็มีสายอื่นโทรเข้ามา

มู่นวลนวลมองไปที่เบอร์ที่โทรเข้ามา เธอพบว่าโม่ถิงเซียวโทรมา

“ขอโทษนะ ฉันมีคนสายเข้า คงไม่ได้คุยกับเธอแล้ว”

มู่นวลนวลวางสายของฉินซุ่ยซาน และรับสายของโม่ถิงเซียว

โม่ถิงเซียวถามเธอว่า:“เห็นหัวข้อประเด็นร้อนหรือยัง?”

“เห็นแล้ว” มู่นวลนวลถอนหายใจ:“ไม่คิดว่าในงานเลี้ยงเมื่อคืน คนของสื่อจะปะปนเข้าไป”

“ฉันจงใจให้คนปล่อยข่าวออกไป” โม่ถิงเซียวไตร่ตรองอยู่สักพักและพูดว่า:“ก็ดีมันจะได้ช่วยโปรโมตละครเรื่องใหม่ของเธอ อีกเดี๋ยวฉันจะให้คนปลดออก”

มู่นวลนวลเผลอหัวเราะ:“คุณไม่ต้องทำอย่างนี้ก็ได้ มันเป็นแค่เว็บซีรีส์ เมื่อถึงตอนนั้นทางด้านฝ่ายโฆษณาคงจะมีช่องทางและแผนงานที่เกี่ยวข้อง

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ได้ยินเสียงของซือเย่ที่ปลายสายอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์

“คุณชาย……”

“คุณทำงานก่อนเถอะ” พอมู่นวลนวลพูดจบ เธอก็วางสาย

……

ภาพยนตร์เรื่องเมืองที่สาบสูญ การถ่ายทำช่วงนี้อยู่ในสตูดิโอ

เมื่อมู่นวลนวลขับรถไปถึงก็กำลังถ่ายทำฉากทะเลาะวิวาทริมถนน

ฉินซุ่ยซานไม่ได้อยู่ที่นี่

มู่นวลไม่เคยไปสตูดิโอมาก่อน หลังจากเดินดูริมถนนสักพัก เธอก็เตรียมจะไปช็อปปิ้ง

เธอเดินไปได้ไม่ไกลก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

“นวลนวล?เธอใช่ไหม?”

มู่นวลนวนหยุดเดินและคนข้างหลังก็เดินมาหาเธอทันที

เสี่ยวชูเหอมองเธอด้วยความประหลาดใจ:“เมื่อกี้ฉันเห็นด้านหลังเหมือนเธอ ไม่คิดว่าจะเป็นเธอจริงๆ”

มู่นวลนวลมองเธออย่างเย็นชาโดยไม่พูดอะไรสักคำ

“ครึ่งปีที่ผ่านมาสบายดีไหม?” เมื่อเสี่ยวชูเหอเห็นว่ามู่นวลนวลตอบช้า สีหน้าของเธอก็อึดอัดวางตัวไม่ถูก

“ก็ดี” มู่นวลนวลมองไปที่เสี่ยวชูเหอ และพบว่าเสี่ยวชูเหอก็ไม่ต่างจากเมื่อก่อน และเธอดูเหมือนผู้หญิงที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

ในเวลานั้นทุกสื่อบอกว่าเธอตายไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อเสี่ยวชูเหอเลยแม้แต่น้อย

เสี่ยวชูเหอยังคงเป็นคุณหญิงมู่ที่สง่างามและมีเสน่ห์

มู่นวลก้มมองนาฬิกาข้อมือ และพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดว่า:“คุณหญิงมู่ยังมีอะไรอีกไหม?”

เมื่อเสี่ยวชูเหอได้ยินที่มู่นวลนวลพูดกับเธอ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยน:“นวลนวล เธอ……”

“ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ฉันขอตัวก่อน” มู่นวลนวลไม่ให้โอกาสเธอได้พูด จากนั้นก็หันเดินจากไป

“นวลนวล เดี๋ยวก่อน” เสี่ยวชูเหอรีบยื่นมือมาดึงเธอไว้:“ตอนนั้นในสถานการณ์แบบนั้น เธอก็ควรจะเข้าใจพวกเรา พวกเราก็แค่……”

“ฉันเข้าใจดี” กลัวว่าจะได้รับผลกระทบไปด้วย ดังนั้นก็เลยลงหนังสือพิมพ์ตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูกกับเธอ ทำได้อย่างเด็ดขาดและชาญฉลาดมาก

เมื่อเสี่ยวชูเหอได้ยินอย่างนั้นก็ดูเหมือนว่าจะเชื่อที่เธอพูด และถอนหายใจโล่งออก:“วันนี้ฉันมาที่ทำงานของมู่หวันฉี เธอถ่ายหนังอยู่ที่นี่ เธออยากไปดูไหม?หลังจากที่กลับมา ได้เจอกับเธอรึยัง?”

มู่นวลนวลขมวดคิ้ว:“มู่หวันฉีถ่ายหนังอยู่ที่นี่?”

มู่นวลนวลรู้เรื่องที่มู่หวันฉีอยากเข้าวงการบันเทิง

แต่ไม่คิดว่ามู่หวันฉีจะถ่ายหนังอยู่ที่นี่

“ใช่ ครั้งนี้เป็นการถ่ายทำครั้งใหญ่ น่าจะจะได้รับความนิยม” เมื่อเสี่ยวชูเหอพูดถึงการถ่ายหนังของมู่หวันฉี เธอก็หน้าบานเป็นกระด้ง ดูก็รู้ว่าเธอดีใจแทนมู่หวันฉี

มู่นวลนวลยิ้มก้าง:“งั้นหรอ?ฉันขอแสดงความยินดีกับพวกคุณล่วงหน้า”

ในขณะนี้โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นอย่างกะทันหัน

ฉินซุ่ยซานโทรมา

เธอเหลือบมองไปที่เสี่ยวชูเหอและรับโทรศัพท์:“ฮัลโหล?ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

หลังจากที่เธอวางสายก็มองไปที่เสี่ยวชูเหอ:“คุณหญิงมู่ ฉันมีธุระ ต้องขอตัวก่อน”

“เอ่อ นวลนวล……”

มู่นวลนวลไม่ได้ยินที่เสี่ยวชูเหอเรียกเธอ แล้วเธอก็เดินจากไป

เมื่อมาถึงกองถ่ายภาพยนตร์เรื่องเมืองที่สาบสูญ มู่นวลนวลไปหาฉินซุ่ยซานและถามเรื่องของมู่หวันฉี

“เธอพูดถึงพี่สาวของเธอ มู่หวันฉี?” ฉินซุ่ยซานหัวเราะ:“เหมือนกันกับเธอที่เป็นหัวข้อประเด็นร้อนอยู่บ่อยๆ แต่เธอซื้อทั้งหมดด้วยตัวเอง แล้วเธอก็จัดการพาดหัวข่าวหัวข้อประเด็นร้อน เธอเคยถ่ายทำไปสองสามฉาก แต่เรตติ้งไม่ดี”

ในช่วงวันที่มู่นวลนวลออกจากเซี่ยงไฮ้ นอกจากสืบเรื่องของโม่ถิงเซียวแล้ว เธอก็เข้าไปที่เว็บไซต์ในประเทศ ปกติเธอไม่ได้เข้าไปที่เว็บไซต์ในประเทศ ดังนั้นเธอจึงไม่ชัดเจนกับเรื่องของมู่หวันฉี

ในตอนแรกเธอรู้ว่ามู่หวันฉีอยากเข้าวงการบันเทิง แต่ไม่คิดว่ามู่หวันฉีจะมาจริงๆ

“ลืมบอกเธอไปเลย ในตอนนั้นที่รับสมัครนักแสดงภาพยนตร์เรื่องเมืองที่สาบสูญ มู่หวันฉีก็มาออดิชั่น ผู้กำกับไม่ได้เลือกเธอ แต่เธอยังเตรียมรับบทนำอยู่……”

มู่นวลนวล:“……”

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย

Status: Ongoing
พี่สาวลูกครึ่งของหมู่นวลนวลไม่ต้องการแต่งงานกับคู่หมั้นที่น่าเกลียดและไร้มนุษยธรรม มารดาผู้ให้กำเนิดคุกเข่าขอร้องเธอ:“ พี่สาวของคุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่า คุณช่วยเธอได้” เขารู้สึกเศร้ามาก แทนพี่สาวแต่งงาน. ในคืนแต่งงาน ชายหนุ่มรูปงามขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ: “มันน่าเกลียดเกินไป” เธอคิดว่าทั้งสองจะเคารพซึ่งกัน แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะครอบงำเธอโดยตรง: “ไม่ว่าจะน่าเกลียดแค่ไหนเธอก็เป็นผู้หญิงของผมด้วย” เธอจ้องเขา : “คุณ…คุณทำไม่ได้ … ” ชายคนนั้นถอดชุดชั้นในของเธอปลอมตัวออก มองใบหน้าที่สวยงามเดิมของเธอ แล้วยิ้มอย่างร้ายกาจ: “ดูเหมือนว่าเราทุกคนจะมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับกันและกัน”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท