ซึ่งนั้นคือสิ่งที่เฟยหลงเเละเศษเสี้ยวจิตวิญญาณตระกูลพยัคฆ์ตนนั้นได้ให้คำสัญญากันไว้
ซึ่งที่เฟยหลงได้ถามหม้อปรุงยาหยูหงว่าสามารถควบคุมไม่ให้มันทำร้ายพวกเราถ้ามันเกิดคิดที่จะผิดคำสัญญานั้นขึ้นมาเพราะว่าว่าคำสัญญานั้นเป็นเพียวเเค่สัญญาปากเปล่าเท่านั้น
เเต่ในท้ายที่สุดเเล้วเศษเสี้ยวยวจิตวิญญาณนั้นไม่ได้ผิดคำสัญญาเเม้เเต่น้อยเลย…………………
” จากที่ข้าคาดการณ์เกรงว่าเจ้าปีศาจนั้นคงนั่งไม่ติดที่เเล้วละเพราะดูเหมิอนว่ายิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่แผนการของมันยิ่งยุ่งเหยิงมากขึ้น ”
เฟยหลงได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบซึ่งหม้อปรุงยาหยูหงที่ได้ยินเข่นั้นก็ได้กล่าวออกมาว่า
” เจ้าหนูข้ารู้สึกว่าเจ้านี่มันจิ้งจอกจอมเจ้าเลห์ชัดๆ ”
เฟยหลงด้ยินตอบเเล้วกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอันเต็มไปด้วยความยินดี
” ขอบคุณที่กล่าวชื่นชมข้า ”
หม้อปรุงยาหยูหงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ได้กล่าวตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว
” ใครบอกว่าข้ากล่าวชื่นชมเจ้ากัน ”
ในระหว่างที่ทั้งสองคุยกันอยู่นั้นจ้าวเฉินเเละเหล่าเเม่ทัพคนอื่นๆที่กำลังต่อสู้กับสัตว์อสูรซากศพขอบเขตหลอมรวมอย่างอยากลำบาก
ได้สัมผัสถึงพลังที่เเผ่ออกมาจากจุดที่พวกเฟยหลงได้อยู่อย่างชัดเจนเพราะพลังระดับนั้นเป็นระดับขอบเขตหลอมรวมอย่างเเน่นอน
กลิ่นอายเเบบนี้พวกเขาจดจำได้ไม่ผิดอย่างเเน่นอน
” เกิดอะไรขึ้นที่ฝั่งนั้นของสนามรบกันเเน่ทำไมถึงมีตัวตนระดับขอบเขตหลอมรวมปรากฏขึ้นมาอีกหนึ่งละ ”
จ้าวเฉินได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียดซึ่งเเม่ทัพคนอื่นๆก็ไใ่ต่างกับเขามากนัก
” กลิ่นไอนี้มันขอบเขตหลอมรวมไม่ผิดเเน่ ”
” ทำไมมันถึงปรากฏตัวออกมาละ ”
” ในเวลาเเบบนี้เเล้วนั้นทางเราไม่มีเเม่ทัพเหลือเเล้ว………… ถ้าเเกิดเจ้านั้นเป็นพวกเดียวกับกองทัพซากศพบะก็หายนะเกิดอย่างเเน่นอน ”
ซึ่งไม่ต้องกล่าวถึงเหล่าเเม่ทัพเลยเพราะว่าเเม้เเต่เหล่ารองเเม่ทัพที่อยู่บริเวณใกล้เคียงก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นไอของตัวตนที่มีขอบเขตหลอมรวม
ได้อย่างชัดเจนทำให้พวกเขานั้นเกิดคลื่นเเห่งความสับสนขึ้นมาในความคิดของพวกเขาอย่างหนึ่ง
” ถ้าเป็นอย่างนี้เเล้วพวกเราจะทำยังไงกันต่อดีละ ”
เเต่เเล้วรองเเม่ทัพที่อยู่ใกล้กับพวกเฟยหลงมากที่สุดนั้นก็ได้เห็นสิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือตัวเขาเห็นพยัคฆ์ที่เรืองเเสงสีน้ำตาลตัวนั้นกำลังโจมตีกองทัพซากศพอยู่
” นี่มัน…………………. เกิดอะไรขึ้นกันเเน่ทำไมพยัคฆ์ตนนั้นถึงโจมตีกองทัพซากศพละเเละดูเหมือนว่ามันจะไม่สนใจพวกเราเลยเเม้เเต่น้อย ”
ซึ่งรองเเม่ทัพคนนั้นเห็นอย่างชัดเจนว่าพยัคฆ์ตนั้นไม่ได้สนใจที่จะทำอะไรกับพวกทหารของอาณาจักรสายลมเเม้เเต่น้อยเเล้วมันก็ยังคงโจมตีเหล่ากองทัพซากศพเหมือนเดิม
โดยที่ไม่ได้หยุดพักลงเเม้เเต่น้อยซึ่งจำนวนที่ตกตายภายใต้กรงเล็บของมันในตอนนี้นั้นทีจำนวนที่มากมายมหาศาลอย่างยิ่ง
” โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก ”
เสียงคำรามอันน่าเกรงขามของเศษเสี้ยวจิตวิญญาณตระกูลพยัคฆ์ตนนั้นดังขึ้นเเละมันก็ได้ปลดปล่อยพลังบางอย่างออกมา
หยุดยั้งการเคลื่อนไหวพวกกงอทัพซากศพที่มีขอบเขตก่อเกิดที่ไม่สูงมากนักได้อย่างง่ายดายเเละทหารซากศพขอบเขตวิญญาณบางตัวนั้นก็เคลื่อนที่ช้าลงกว่าเดิม
เฟยหลงที่เห็นดังนั้นก็ได้มีสายตาที่เปร่งประกายขึ้นอย่างรวดเร็ว
” ไม่คิดว่าเศษเสี้ยวจิตวิญญาณตระกูลพยัคฆ์ตนนี้นั้นจะมีพรรสวรรค์มากเพียงเเค่ขอบเขตหลอมรวมกลับหยิบยืมพลังของปฐพีมาได้เพียงเศษเสี้ยวมาหยุดการเคลื่อนไหวพวกมัน…………. เเละถึงเเม้การโจมตีจะเป็นวงกว้างเเบบนี้จะหวังผลได้ไม่มากนักเเต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย ”
” ส่วนทางด้านขอบเขตมันคงไม่กว้างมากเเต่ก็เพียงพอที่จะให้ทางฝั่งเรากลับมาได้เปรียบบ้างเเล้ว ”
เหล่าทหารของอาณาจักรสายลมที่เห็นว่าทหารซากศพที่อ่อนเเอนั้นไม่สามารถขยับได้จึงรีบตั้งขบวนโจมตีทหารซากศพที่เหลือที่ได้เหลืออยู่อย่างรวดเร็ว
” ย้ากกกกกกกกกกกกกก ”
” ตั้งขบวนรบจัดการมันเลย ”
” ได้เวลาโต้กลับเเล้ว “