บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! – ตอนที่ 331 งานประมูลล่ะ!

//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล  

ปัจจุบันมีทั้งหมด 1750 ตอน จุกๆ

SGS บทที่ 331 – งานประมูลล่ะ!

งานประมูลของ Silvaria World Academyจะจัดขึ้นหนึ่งอาทิตย์ครั้ง และทุกครั้งที่จัดก็มักจะมาของหายากออกมาให้เห็น!

เป็นเพราะที่นี่เป็นโรงเรียนที่ใหญ่ทที่สุดในโลก ดังนั้นจึงทำให้ทุกครั้งที่จัดงานประมูลมีสิ่งของจากทั่วโลกมาให้กดราคากัน สามารถพูดได้เลยว่าที่นี่เป็นหนึ่งในโรงประมูลที่ใหญ่ที่สุด!

ทว่านี่ก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไร เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้ก็คงไม่สามารถดึงดูดพวกคุณหนูคุณชายผู้ร่ำรวยให้เข้ามาได้……

ดังนั้นในวันนี้ที่มีการจัดประมูลจึงทำให้ผู้คนที่ย่านการค้าและหอคอยแห่งการทดสอบลดจำนวนลงมาก! เพราะพวกเขาต่างพาไปชมการประมูลหมด!

ตามที่ว่าจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ระหว่างทางเดินมาโรงประมูล วู่หยานรู้สึกได้เลยว่าผู้คนรอบตัวมันหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ

เดินตามแผ่นที่มา วู่หยานก็เดินมาถึงโรงประมูลในที่สุด เมื่อเห็นความใหญ่โตและอลังการของมันเขาก็ช็อคหน่อยๆ

จากที่เขาประมาณ โรงประมูลตรงหน้าดูจะใหญ่กว่าที่เมืองท่าสิบเท่าได้ และห้องข้างในยังใหญ่แบบไม่น่าเชื่อเลย แต่ถ้าคิดดีๆก็จะเขาใจได้เพราะที่นี่มีนักเรียนประมาณสิบล้านคน! (@เหมือนจะแก้จากหลายสิบล้านเหลือแค่สิบนะ)

แต่ส่วนใหญ่ก็ใช้ว่าจะได้เข้าร่วมประมูลเพราะไม่มีแต้มจ่ายค่าเข้าร่วม ต้องรู้ก่อนว่านักเรียนส่วนใหญ่นั่นมีฐานะปานกลาง แต่ถ้าเป็นคนของกองกำลังใหญ่ทั้งเก้าก็ไม่ยากเลยกะอีแค่จ่ายค่าเข้า

เมื่อวู่หยานโผล่หน้าเข้าไปในโรงประมูลก็เรียกสายตาจากนักเรียนรอบๆได้ทันที!

“ดูนั่น! เด็กใหม่นี่!!”

“นายก็ยังเรียกคนอื่นว่าเด็กใหม่อีกนะ ตอนนี้เขาเป็นยอดฝีมืออันดับ25!แถมยังสู้เสมอกับผู้นำธารเหมันต์ด้วย!”

“ใช่ๆ บางทีถ้าสู้กันต่อก็ยากที่จะตัดสินนะว่าสุดท้ายใครจะชนะน่ะ…..”

“ฉันว่าเขาสามารถขึ้นเป็นสิบอันดับแรกได้เลยนะ….”

“ไม่รู้ว่ายอดฝีมือคนนั้นสุดท้ายขุมกำลังไหนจะได้ตัวเข้าไป…….”

“ไม่ว่าใครจะได้ไป ย่อมทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขั้วอำนาจแน่!”

ได้ยินเสียงคนพูดชื่อตนดังไปหมด วู่หยานก็ขมวดคิ้ว เมื่อตั้งใจฟังดีๆเขาก็ทำหน้าเหยเก้ นี่แหละน่าเป็นคนดังก็ลำบากงี้แหละ……

แต่ว่า…..พวกเอ็งไม่คิดบ้างเหรอว่าตัวเองพูดเสียงดังเกินไปน่ะ?………

มองดูประตูเข้าห้องประมูลที่อยู่ไม่ไกลออกไป ทันใดนั่นตัววู่หยานก็เบลอแล้วหายแว่บไป ทำผู้คนรอบข้างเผยสีหน้าประหลาดใจ……..

วู่หยานกลายเป็นภาพติดตาเคลื่อนผ่านฝูงชนจำนวนมากไปโดยใช้ท่วงท่าหลายแบบเช่นบิดตัวเป็นหนอนสไลด์ผ่านไป เมื่อมาถึงวู่หยานก็พ่นลมหายใจโล่งๆ ก่อนที่จะก้าวเท้าเดินไปต่อ……

“หยาน! นายมาแล้ว!” ลูลู่ที่ไม่รู้ว่ามาจากทางไหนก็ได้กระโดดเข้ามาขวางด้านหน้าวู่หยาน ดวงตาเธอได้หยีลงจนเป็นรูปจันทร์เสี้ยว แสดงให้เห็นว่าตัวเองมีความสุข

ทางด้านหลังลูลู่คือเฟยเฟยที่เดินนำคนกลุ่มตัวเองมา ขณะที่เดินก็ถือดาบภูติราตรีไปด้วย เมื่อมาถึงเธอก็พูดทักทายเขา

วู่หยานหัวเราะขณะที่ทักทายสองสาว ตาเขามองผ่านไปด้านหลังพวกเธอไปยังเหล่าองครักษ์ จากนั้นเขาก็พูดหยอกล้อ

“ไอ๊ยะๆ สมกับที่เป็นคุณหนูเลยนะทั้งสองคนเนี่ย…… ”

ได้ยินลูลู่ก็มองบนก่อนจะตบไหล่เขาอย่างแรงแล้วหันไปด้านข้างพร้อมทำแก้มป่องๆอย่างไม่พอใจ เห็นแบบนี้เฟยเฟยก็ส่ายหน้าไปมา ก่อนจะพูดยิ้มล้อกลับ “ถ้านายชอบ ฉันไปเป็นองครักษ์ให้ได้นะ……”

“โนวว ไม่เอาๆ!” วู่หยานรีบโบกมือพร้อมส่ายหัว “ถ้าขืนให้เธอมาตามฉันมีหวังไอ้พวกองครักษ์ด้านหลังเธอคงได้มาฉีกฉันเป็นชิ้นๆแหง!”

ได้ยินเฟยเฟยก็เถียงทันที “ฉีกเป็นชิ้นๆ? ถึงคนของฉันจะมีฝีมือแต่ก็ไม่ขนาดสามารถทำอะไรคุณอันดับ25ได้หรอกนะ แถมนายยังสามารถสู้สูสีกับไป่หลิงด้วย!”

วู่หยานหัวเราะแหะๆอย่างกระอักกระอ่วน ได้ยินบทสนทนาลูลู่ที่กำลังเตะหินบนพื้นอยู่ก็เดินเข้ามาจับเสื้อวู่หยานด้วยสีหน้าน่าสงสารสุดๆตรงหางตามีหยาดน้ำ

“นายไอ้เจ้าบ้า…..ทั้งที่ตอนเจอกันครั้งแรกยังอ่อนแอถึงขนาดนั้น…เลยแท้ๆ……แล้วทำไมแค่แป๊ปเดียวนายก็เหนือไปกว่าฉันแล้วล่ะ?….บอกมานะ…นายไปกินยาเหนือมนุษย์มาใช่มั้ย!!”

ได้ยินคำพูดน้อยใจปนไม่พอใจของลูลู่ วู่หยานก็เหงื่อแตก ส่วนเฟยเฟยก็ยกมือปิดปากหัวเราะคิกคัก ในเวลานี้ทั้งสามคนดูเหมือน ‘เพื่อน’ที่คบหากันมานานหลายปียังไงยังงั้น

แน่นอนว่าถึงทั้งสามจะคุยกันอย่างสนุก แต่…ก็มีคนที่ไม่ได้สนุกด้วย นั่นก็คือกลุ่มคนด้านหลังเฟยเฟย สมาชิคป่าแห่งความตาย!

สมาชิกที่เป็นผู้หญิงนั่นดีหน่อยพวกเธอไม่คิดอะไร แต่พวกผู้ชายที่ชื่นชอบลูลู่กับเฟยเฟยนั่นอิจฉาตาร้อนมาก พวกเขาเองก็อยากคุยกับทั้งสองคนแบบนั้นบ้าง

ไม่แปลกที่สมาชิกผู้ชายจะชื่นชอบ ในเมื่อทั้งลูลู่และเฟยเฟยนั่นโดดเด่นทุกด้านไม่ว่าจะเป็นหน้าตา พรสวรรค์ หรือจะเป็นฐานะ!

แล้วตอนนี้เทพธิดาทั้งสองในใจพวกเขากลับไปยืนคุยยืนหัวเราะกับผู้ชายคนอื่นอย่างสนิทสนม พวกเขารู้สึกอย่างกับมีคนเอามีดมาปักอกยังไงยังงั้น…….

แน่นอนว่าถึงจะอิจฉาจะโกรธขนาดไหนพวกเขาก็ไม่กล้าแสดงออกมา ทว่ามีอยู่หนึ่งคน…..ที่กล้า! เขากำลังจ้องวู่หยานตาแทบจะลุกเป็นไฟ!

เป็นฮิวจ์นั่นเอง!

คิดกลับไปถึงความพ่ายแพ้อย่างย่อยยับครั้งก่อน ทำให้ตัวเขาเสียความชื่นชอบของลูลู่กับเฟยเฟย เท่านั้นยังไม่พอในตอนนี้อีกฝ่ายกลับโด่งดังเป็นพลุแตกใน Silvaria World Academy นี่ทำให้ฮิวจ์อยากฆ่าวู่หยานใจจะขาด!

แต่ไม่ว่าเขาจะโกรธจะเกลียดมากแค่ไหน ตลอดชั่วชีวิตนี้เขาก็ไม่สามารถแม้กระทั้งเข้าไปอยู่ในสายตาวู่หยาน…………

ขณะที่วู่หยาน ลูลู่ และเฟยเฟย กำลังคุยกันอย่างออกรส ทันใดเองอีกด้านนึงฝูงชนก็ได้แยกตัวออกเปิดเส้นทางตรงกลาง นี่ทำให้ทั้งสามคนหันไปมองด้วยความฉงน

ภายใต้สายตาของทุกคน ไป่หลิงกับบิงเมียนก็เดินนำคนธารเหมันต์เดินมาหยุดตรงหน้าประตูเข้าห้องประมูล…….

ไป่หลิงกับบิงเมียน สังเกตเห็น วู่หยาน ลูลู่ และเฟยเฟย ไป่หลิงก็เดินมาทักทาย จากนั้นก็เดินผ่านเข้าห้องประมูลไป….เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่สู้ดีเท่าไหร่……..

ส่วนบิงเมียน เมื่อเห็นหน้าวู่หยานแววตาเขาก็กลายเป็นเย็นชาสีหน้ามืดมน…….

เพราะเมื่อวานไม่เพียงแต่โดนวู่หยานตบหน้า แต่ยังเสียอันดับบันลังค์ให้อีกฝ่ายไปด้วย ทำให้เขาต้องดิ้นรนไต่อันดับใหม่

และสุดท้ายเขาก็มาได้แค่อันดับ28………

บิงเมียนถลึงตามองวู่หยานที จากนั้นเดินเดาะลิ้นเข้าห้องประมูลไป ถ้าสังเกตุดีๆจะพบว่าตอนนี้บิงเมียนมีสีหน้าซีดเล็กน้อย ท่าทางการเดินก็ดูไม่ค่อยจะมีแรงเหมือนคนป่วย………(@ใกล้ตายแล้วโว้ยยย)

ลูลู่เบ้ปากแล่บลิ้นใส่บิงเมียน “ฉันล่ะไม่ชอบหมอนั่นจริงๆ…….”

เฟยเฟยพนักหน้า “บิงเมียนชายคนนี้มีจิตใจคับแคบมาก นายฉีกหน้าอีกฝ่ายตั้งขนาดนั้น ไม่รู้ว่าเขาจะคิดวางแผนทำอะไรรึเปล่า………”

วู่หยานยิ้มแบบฉันไม่แคร์ นัยน์ตาสีแดงเป็นประกาย พริบตาต่อมาก็เปลี่ยนเป็นสีทองก่อนจะกลับเป็นสีเดิมอย่างรวดเร็ว…….

//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล  

ปัจจุบันมีทั้งหมด 1750 ตอน จุกๆ