บันทึกการเดินทางของคุณแวมไพร์ล่ะ! – ตอนที่ 338 การเริงระบำของสายฟ้าและน้ำแข็ง

//ติดตามอ่านตอนล่วงหน้าได้ที่เพจเฟสบุ๊ค – ห้องสมุดคนรักนิยายแปล  

ปัจจุบันมีทั้งหมด 1815 ตอน ปีนี้จะแปลจบแล้วครับ คนติดตามมาหลายปีรับรองความสนุก

SGS บทที่ 338 – การเริงระบำของสายฟ้าและน้ำแข็งล่ะ!

เห็นซิลฟ์เดินขึ้นลานประลองมา รอยยิ้มของมิโคโตะก็กว้างขึ้นเรื่อยๆแววตาสีเกาลัดของเธอแสดงออกถึงความเร่าร้อน แสดงให้เห็นว่าตัวมิโคโตะมีความสุขมากที่เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้

ยัยนี่……สมควรถูกจับไปอบรมให้เป็นผู้เป็นคนสงบบ้างท่าจะดี ไม่งั้นในอนาคตมีหวังได้ถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงหัวรุนแรงแน่……

ณ เวลานี้เองมิโคโตะที่มีสีหน้าตื่นเต้นกับซิลฟ์ที่หน้าเย็นชาตลอดก็ได้มายืนประจันหน้ากันโดยเว้นระยะห่างพอประมาณแล้ว

การปะทะกันระหว่างแรงค์8ไม่ได้มีให้เห็นมานานแล้วอย่างน้อยพวกเขาเหล่าผู้ที่ขึ้นมาถึงชั้น5ก็เป็นเช่นนี่ บางที่สามอันดันแรก ซิลฟ์ คายะ จาฟา อาจจะสู้กันลหายครั้งแล้วบนชั้น6ก็เป็นได้ แค่พวกเขาไม่รู้

ด้วยเหตุที่ว่ามาทำให้พวกเขาตื่นเต้นที่จะได้เห็นการประลองระดับนี้ แม้แต่บางคนที่เข้าโรงเรียนมานานแล้วก็ยังไม่ได้เห็นเลย!

ต้องรู้ก่อนนะว่ามีเพียงสิบอันดับแรกเท่านั้นที่สามารถฝ่าขึ้นไปยังชั้น6ได้!

Floor Masterของชั้น1-3แบ่งเป็นแรงค์6ขั้นแรก ขั้นกลาง และขั้นสูงสุด ส่วนชั้น4เป็นแรงค์7ขั้นแรก ทว่า….. Floor Masterของชั้น5ที่ขวางกั้นไม่ให้พวกเขาไปชั้น6ก็คือแรงค์7ขั้นสูงสุด! ดังนั้นกวาดตามองไปยังนักเรียนนับสิบล้านมีคนน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยที่สามารถชนะและขึ้นไปได้!

สำหรับพลังของFloor Masterชั้น6นั่นไม่มีใครรู้ บางทีสิบอันดับแรกคงจะรู้แต่ว่าพวกเขาต่างพากันปิดปากเงียบราวกับมันเป็นความลับแห่งชาติยังไงยังงั้น

ก็ตามที่ว่ามามีเพียงคนที่ขึ้นไปยังชั้น6ได้ถึงจะถูกเรียกว่ายอดฝีมือที่แท้จริง!

เฟยเฟยมองสาวงามรอบตัววู่หยานก่อนจะหันไปมองมิโคโตะแล้วพูดด้วยความกังวลนิดๆ “หยาน นายจะไม่เข้าไปห้ามเหรอ?”

ได้ยินวู่หยานก็ทำเป็นตากว้างแล้วหันมาถามยิ้มๆ “เพื่ออะไรล่ะ?”

เฟยเฟยก้มหน้าลงครู่นึงแล้วพูดว่า “….เจ้าหญิงซิลฟ์น่ะแข็งแกร่งมากเลยนะ!”

วู่หยานหัวเราะฮ่าๆ แล้วพูดเน้นๆว่า “มิโคโตะเองก็แข็งแกร่งมาก!”

เฟยเฟยเงียบไป ฮินางิคุพูดขึ้นต่อ “พี่เฟยเฟยอย่ากังวลไปเลย เจ้าหญิงคนนั้นเป็นคนชวนมิโคโตะเข้ากองกำลังตัวเอง ดังนั้นเธอคงไม่ทำร้ายมิโคโตะหรอก! ส่วนมิโคโตะ….เธอเองก็คงไม่ลงมือหนักมากเหมือนกัน….มั้ง?”

วู่หยานปากกระตุก เมื่อได้ยินคำพูดที่แฝงไว้ด้วยความไม่มั่นใจของฮินางิคุ ดูเหมือนแม้แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่ค่อยมั่นใจในตัวมิโคโตะเลย…….

หันหน้าไปจ้องทั้งสองบนลานประลอง สีหน้าวู่หยานก็ค่อยๆดิ่งลง พูดตามตรงเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผลมันจะออกมาแบบไหน

ตอนแรกวู่หยานก็คิดว่าถ้าตัวเองแสดงพลังออกมามากพอก็จะไม่โดนพวกขุมกำลังนี่มายุ่งวุ่นวายกับตนและสาวๆอีก แต่จากความจริงมันได้ตรงกันข้ามกับที่เขาจินตนาการอย่างสิ้นเชิง!

วู่หยานกำหมัดแน่นก่อนจะถอนหายใจ ไม่ว่าสุดท้ายใครจะชนะหรือแพ้หลังวันนี้ไปชื่อเสียงมิโคโตะคงได้โด่งดังขึ้นมากแน่ และที่จะตามมาก็คือปัญหา ไอ้เขาน่ะไม่กลัวปัญหาหรอกที่กลัวก็คืออีกฝ่ายจะไม่ซื่อนี่แหละ

ขุมกำลังใหญ่ทั้ง12แห่ง Silvaria World Academy ก็นับว่าเป็น12ขุมอำนาจใหญ่ยักษ์ที่สุดในโลกเหมือนกัน การไปท้าทายยั่วยุอีกฝ่ายก็เหมือนหาปัญหาที่ยาวไม่มีที่สิ้นสุดให้ตัวเอง ดูเหมือนว่าเราคงต้องรีบเพิ่มพลังให้มากกว่านี่ซะแล้ว…..

วู่หยานหันหลับไปมองยังทิศทางนึง ตรงที่มีวงเวทย์ซึ่งนำไปสู่ชั้นที่6………..

บนลานประลอง สองสาวงามได้มองหน้ากันไปมา บรรยากาศโดยรอบเวลาผ่านไปก็ยิ่งตึงเครียดขึ้น……

จนถึงขณะนึง มิโคโตะก็เป็นฝ่ายที่ทนเกมจ้องตากันไม่ไหวก่อน!

“เปรี๊ยะ!!”

เสียงไฟฟ้าเสียดสีกับอากาศดังขึ้น รอบตัวมิโคโตะมีกระแสไฟฟ้าเลื้อยไปมาราวกับอสรพิษตัวเล็ก นัยน์ตาสีเกาลัดได้กลายเป็นสีฟ้าเนื่องจากแสงสะท้อนของไฟฟ้า

“เอาล่ะนะ!”

ที่ตามมาหลังเสียงร้องด้วยความตื่นเต้นของมิโคโตะก็คือกระแสไฟฟ้าที่พุ่งพล่านมากกว่าเดิม! คราวนี้ทั้งตัวของมิโคโตะได้อาบไปด้วยไฟฟ้าแล้ว! เธอเอาจริงจัดเต็มแต่แรก!

ซิลฟ์สีหน้าไร้อารมณ์เหมือนเดิมมองดูมิโคโตะที่ราวกัยจุติกลายเป็นเทพธิดาแห่งสายฟ้า ทันใดนั้นเธอก็ยกมือขาวดั่งหยกขึ้น!

“ซู้ม!”

ซิลฟ์ที่เดิมออร่ารอบตัวนิ่งสงบดังคนทั่วไปจู่ๆก็ปลดปล่อยคลื่นพลังเวทย์อันน่าหวาดกลัวออกมา!

คลื่นพลังเวทย์สีฟ้าน้ำแข็งที่ราวกับเป็นคลื่นลมเย็นเชียบของขั้วโลกเหนือได้ครอบครุมตัวเธอไว้ก่อนที่จะแผ่ขยายสูงขึ้นไปด้านบน จนทำให้ความชื้นในชั้นบรรยากาศจับตัวกันเป็นแท่งน้ำแข็งชิ้นแล้วชิ้นเล่า!

ซิลฟ์โบกมือส่งแท่งน้ำแข็งบินไปหามิโคโตะ เสียงอากาศถูกผ่าออกดังให้ได้ยินอย่างชัดเจน บ่งบอกว่าเธอไม่คิดจะออมมือให้มิโคโตะ!

มองดูแท่งน้ำแข็งที่มืดฟ้ามัวดิน มิโคโตะก็เดาะลิ้นก่อนจะยื่นแขนทั้งสองออกมาแล้วสร้างกระแสไฟฟ้าเส้นหนาใหญ่ออกไปปะทะ!

“เปร้ง! เปร้ง!”

แท่งน้ำแข็งเจอกับไฟฟ้าก็ราวกับกลายเป็นดอกไม้ไฟไป พวกมันแตกโพล๊ะเป็นเศษละออกจำนวนมากตกลงมาดูสวยงามมาก…….

กระแสไฟฟ้าวูบวาบไปมาบนลานประลอง ขณะที่คลื่นความเย็นก็ได้ลอยออกมาปะทะกับใบหน้าของผู้ชมด้านล่าง เหล่านักเรียนบนชั้น5ต่างเอ็นจอยไปกับการแสดงนี้มาก

ทว่ากับซิลฟ์และมิโคโตะแล้ว ทั้งหมดนี่เป็นได้แค่การ ‘ทักทายกันและกัน’ เท่านั้น…….

ซิลฟ์เริ่มเปิดปากร่ายเวทย์ด้วยน้ำเสียงไร้อารมรณ์  คำร่ายของเธอนั่นรวดเร็วแต่มั่นคง! ขณะที่ร่ายพลังเวทย์ของเธอก็เริ่มผันผวน!

สิ่งที่ตามมาหลังจากเธอเริ่มร่ายเวทย์ก็อุณหภูมิที่ลดลงในชั่วพริบตา ณ เวลานี้ซิลฟ์ราวกับได้จุติเป็นเทพธิดาแห่งหิมะและน้ำแข็ง กระแสลมหนาวเหน็บได้พัดจากตัวเธอไปยังมิโคโตะ!

ตามทางที่กระลมเคลื่อนผ่านได้ทำให้พื้นลานประลองเกิดน้ำแข็งก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วทว่าไม่ได้แผ่ออกไปนอกลาน บ่งชี้ว่าฝีมือในการควบคุมของซิลฟ์นั่นสูงส่งมาก!

เทียบกับซิลฟ์ที่สามารถควบคุมพลังตัวเองได้ในระดับที่น่ากลัว ทางมิโคโตะนั่นด้อยกว่ามากในด้านนี้แม้แต่แรงค์7บางคนเธอก็ยังด้อย นี่เป็นเพราะนิสัยเลือดร้อนของเธอมันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะใจเย็นควบคุมพลังตนเองได้มากนัก ด้วยนิสัยแบบนี่แล้วมิโคโตะจึงสนใจแต่ที่จะเพิ่มพลังของไฟฟ้าตัวเอง!

เทียบกับซิลฟ์แล้วมิโคโตะเป็นพวกชอบชนะในพลังอันเด็ดขาดมากกว่า!

เสียงสูดลมหายใจดังขึ้น มิโคโตะยกมือข้างนึงขึ้นก่อนที่จะมีกระแสไฟฟ้าอันบ้าคลั่งไหลไปรวมตัวกันเป็นหอกสายฟ้า จากนั้นปาทะลุผ่านคลื่นความเย็นไปยังด้านหน้าซิลฟ์!