บทที่ 329 ถังหลี่ล่วงรู้ตัวตน
“ท่านพี่ ชายผู้นี้คือใครหรือ?” ฮูหยินซูเดินเข้าถามมาพร้อมรอยยิ้ม
“คุณชายจูมาจากเมืองหลวง เขามาที่นี่เพื่อหาหมอไปรักษาอาการของบิดาเขา” หมอซูพูดอย่างเคร่งขรึม
ฮูหยินซูมองคุณชายจูด้วยรอยยิ้ม
“ช่างเป็นลูกกตัญญู น่าประทับใจจริงๆ” ว่าแล้วนางจึงหันไปตำหนิสามี
“ท่านให้เขายืนเช่นนั้นได้อย่างไร นั่งลงแล้วค่อยๆ พูดจากันเถิด”
หลังจากที่พูดจบ นางก็เชิญคุณชายจูนั่ง พร้อมกับรินน้ำชาให้คนทั้งคู่ ชายหนุ่มจึงเริ่มพูดขึ้นอีกครั้ง
“หมอซู บิดาของข้าเริ่มอายุมากแล้ว เมืองหลวงอยู่ห่างจากชิงเหอมาก ท่านช่วยติดตามข้าไปที่เมืองหลวงจะได้หรือไม่?”
หมอซูเหลือบไปมองฮูหยินซูก่อนจะเข้าใจคำบอกใบ้ในดวงตาของนาง เขาจึงพูดตอบไปว่า
“คุณชายจู ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการที่จะช่วยท่าน อันที่จริงแล้วมีหมอเก่งๆ มากมายในเมืองหลวง ข้าเกรงว่าหมอธรรมดาเช่นข้าจะช่วยอะไรท่านไม่ได้”
“หมอซูถ่อมตนเกินไปแล้ว ท่านสามารถล้างพิษของหมอฟางให้เด็กๆ ได้ นั่นย่อมแสดงให้เห็นถึงทักษะที่ยอดเยี่ยมของท่าน ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองชิงเหอถึงกับกล่าวขานว่าท่านคือหมอเทวดา” คุณชายจูกล่าว
“หมอเทวดาที่ไหนกัน การล้างพิษนั้นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญเท่านั้น” หมอซูกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“น่าละอายเกินกว่าจะเรียกว่าหมอเทวดา”
“บังเอิญหรือ?” คุณชายจูมีท่าทีประหลาดใจ
“ใช่แล้ว ข้ามีตำราการล้างพิษ บังเอิญว่ามีบันทึกถึงยาที่สามารถล้างพิษได้ ข้าจึงลองสกัดและทดลองใช้ดู” หมอซูกล่าว
“ถ้าเป็นพิษจากที่บันทึกไว้ในตำรา ข้าสามารถลองได้ แต่ข้าไม่รู้ว่าจะรักษาอาการนอนไม่หลับได้อย่างไร”
“หมอซูไม่ลองแล้วจะรู้ได้เช่นไรว่าไม่ได้ผล”
“ข้ารู้ตัวเองดี”
“อย่างไรก็ตาม ข้าอยากให้หมอซูไปกับข้า หวังว่าท่านจะเห็นแก่ความกตัญญูของข้า ยอมให้โอกาสข้าสักครั้ง”
“คุณชายจู…ท่านทำให้ข้าลำบากใจ”
“นี่ไม่ใช่การบังคับขู่เข็ญท่านแต่อย่างใด เป็นเพียงการร้องขอความเมตตาเท่านั้น เพื่อรักษาอาการป่วยของท่านพ่อข้าจะยอมทำทุกอย่าง ไว้ข้าจะมาหาท่านจนกว่าท่านจะตอบตกลง”
…..
เนื่องจากมีองครักษ์เงาซ่อนตัวอยู่ทำให้ถังหลี่รู้เรื่องนี้ทันที
“ฮูหยินซูกล่าวว่าชุดผ้าไหมของเขานั้นมีค่ามาก เป็นของที่ได้บรรณาการมาจากแคว้นอื่น มีเพียงคนในวังเท่านั้นจึงจะมีสวมใส่ได้ คุณชายจูผู้นี้ย่อมมาจากวังหลวงอย่างแน่นอน” องครักษ์เงารายงาน
“แต่เพราะระบุตัวตนของเขาไม่ได้ ฮูหยินซูจึงขอให้หมอซูเก็บซ่อนความสามารถไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องในราชสำนักขอรับ”
มาจากวังหลวง…
บิดาเป็นโรคนอนไม่หลับ…
จากข้อมูลสองอย่างนี้ถังหลี่ก็ระบุตัวตนของคุณชายจูได้ ในนวนิยายต้นฉบับฮ่องเต้นั้นป่วยเป็นโรคนอนไม่หลับ ในที่สุดหมอซูก็เป็นคนรักษาจนหาย
ดังนั้นบิดาของเขาจะต้องเป็นฮ่องเต้และคุณชายจูผู้นี้น่าจะเป็นองค์ชายพฤติกรรมที่รุนแรงไร้ความปราณีเช่นนี้เหมือนกับกู้อิ๋นมาก หรือจะเป็น..
จู…ชู… องค์ชายสามจ้าวชู!!
นอกจากที่เขาจะเป็นตัวเอกของนวนิยายเรื่องนี้แล้ว เขายังเป็นหุ้นส่วนอย่างเป็นทางการกับกู้อิ๋น มีความเป็นไปได้ว่า ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการทำยาพิษและให้คนมาลักพาตัวเด็กๆ รวมไปถึงแก้แค้นใต้เท้าเหวินน่าจะเป็นจ้าวชูคนนี้!
ในนวนิยายเรื่องนี้ นางเอกนั้นโหดเหี้ยมทำทุกวิธีเพื่อให้ตัวเองไปถึงจุดหมาย ในขณะที่พระเอกเป็นคนอำมหิตเสียยิ่งกว่า เขาสามารถทำสิ่งชั่วร้ายได้ คนทั่วไปล้วนเป็นแค่มดปลวกไม่มีค่าในสายตาของเขาเลย
ทั้งสองคนทำเรื่องเลวร้าย แต่สุดท้ายกลับได้เป็นฮ่องเต้และฮองเฮา ชายผู้หนึ่งครองแผ่นดินใต้หล้า หญิงผู้หนึ่งเป็นมารดาของแผ่นดิน มีอำนาจจนล้นคับฟ้า ได้รับยศฐาบรรดาศักดิ์ไปจนแก่เฒ่า แม้ยามตายไปยังทิ้งชื่อไว้ให้คนรุ่นหลังแซ่ซ้องสรรเสริญเยินยอ
แต่ในทางกลับกัน บุตรชายและบุตรสาวของนาง ล้วนเป็นเด็กดีมาก่อน สุดท้ายถูกบังคับให้กลายเป็นวายร้ายในที่สุดไม่มีใครจบลงด้วยดีเลยสักคน
คนดีถูกผลักไสให้สู่ทางตัน ส่วนคนเลวกลับอยู่รอดปลอดภัย
เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? จะมีโลกเช่นนี้อยู่จริงหรือ?
ถังหลี่โกรธมากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ตอนนี้นางมาอยู่บนโลกใบนี้แล้ว นางต้องหาทางต่อสู้กับความอยุติธรรม แม้จะต้องสู้จนตัวตาย นางจะพลิกโลกนี้ให้ได้!
จ้าวชูหรือ?
ข้าจะต้องไปพบจ้าวชูดูสักครั้ง ว่าคนโหดเหี้ยมผู้นั้นจะมีหน้าตาเช่นไร!
…..
เมื่อถังหลี่มาถึงโรงหมอ นางเห็นชายหนุ่มในชุดสีขาวยืนตัวตรงอยู่ที่ประตู รูปร่างของเขาหล่อเหลา สวมชุดสีขาวสง่างาม มีรูปโฉมที่โดดเด่น เป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้คนที่เดินผ่านไปมา
“ชายชุดขาวผู้นั้นเป็นใครกัน? เหตุใดจึงมายืนอยู่หน้าโรงหมอเช่นนี้”
“เขามาจากเมืองหลวง ขอร้องให้หมอซูไปช่วยรักษาบิดา แต่หมอซูปฏิเสธ แถมยังไล่เขาอีกด้วย”
“รักษาบิดาหรือ?”
“หมอซูเป็นคนมีจิตใจกรุณามีเมตตา การที่เขาปฏิเสธชายผู้นี้นั่นหมายถึงโรคอาจจะเกินกำลังที่เขาจะรักษาก็เป็นได้ แต่เหตุใดเขาจึงยังปักหลักอยู่เช่นนี้ไม่ไปตามหาหมอท่านอื่นเล่า”
“ใช่แล้ว หมอซูเป็นหมอที่มีจิตใจเมตตาก็จริง ทว่าต่อให้เป็นหมอที่เก่งกาจเพียงใด ย่อมมีโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายได้ เหตุใดท่านจึงกดดันผู้อื่นทำให้เขาลำบากใจด้วย?”
เสียงคมชัดดังมาจากสาวน้อยหน้าตางดงาม เป็นถังหลี่ที่เดินผ่านมาได้ยินคำพูดเข้าพอดี นางคิดว่าฟังดูแล้วมีเหตุผล
ชายชุดขาวมองถังหลี่ นางสบตาเขาอย่างไม่กลัวเกรง จ้าวชูรู้ว่านางเป็นใคร?
ถังหลี่…
สตรีผู้นี้คือมีส่วนร่วมในการพังแผนการณ์ของเขา
เพราะนางเป็นเพียงสตรี จ้าวชูจึงไม่ได้ให้ความสนใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นถังหลี่ นางเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตางดงาม เย้ายวนใจ จ้าวชูถือกำเนิดในราชนิกูล ย่อมเคยเห็นหญิงงามมามากมายในเมืองหลวง แม้แต่สตรีที่งามที่สุดในเมืองก็ยังงดงามไม่เท่าหญิงผู้นี้…
ความงดงามของนางไม่ได้มีแค่หน้าตาเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงความหยิ่งทะนง ความสวยเช่นนี้มีเสน่ห์มากกว่าความงามแค่ภายนอก จ้าวชูยิ้มราวกับเขาไม่สนใจคำพูดเยาะเย้ยของถังหลี่เลย
“แม่นาง ข้าเดินทางไปทั่วแผ่นดินแล้ว ยังหาผู้ใดมารักษาบิดาข้าไม่ได้เลย ข้าจึงมาขอร้องให้หมอซูกลับไปเมืองหลวงพร้อมกับข้า อย่างน้อยได้ลองดูก็ยังดี” จ้าวชูกล่าวด้วยใบหน้าจริงจัง
“ถึงความหวังจะริบหรี่ แต่ข้าก็หาได้ยอมแพ้”
“หมอซูเป็นหมอ เขาย่อมรู้ว่ารักษาได้หรือไม่ได้ แม้จะรู้ว่ารักษาไม่ได้ท่านก็ยังให้หมอซูไปเสี่ยงหรือ? นั่นคือชีวิตของบิดาท่าน แล้วคนในชิงเหอไม่มีชีวิตหรือ? หลายคนยังรอท่านหมอให้ช่วยชีวิตเขาอยู่” ถังหลี่ตอกกลับอย่างไร้มารยาท
จ้าวชูคนนี้ไม่ใช่คนกตัญญู เขาแค่ต้องการที่จะควบคุมหมอซูเท่านั้น หากหมอซูรักษาอาการป่วยของฮ่องเต้องค์เก่าได้ล่ะก็เขาคงจะยินดี แต่ถ้าทำไม่ได้เขาจะถือโอกาสกำจัดหมอซูทิ้ง ชายผู้นี้เป็นคนโหดเหี้ยมใจคออำมหิตหลอกลวงผู้คนด้วยรูปลักษณ์ที่งดงาม
โชคดีที่ฮูหยินซูมองเขาออก เพื่อให้หมอซูได้ซ่อนฝีมือของเขา ไม่เช่นนั้นแล้วหากจ้าวชูได้ล่วงรู้ความสามารถของหมอซูเขาจะไม่มีวันยอมแพ้อย่างแน่นอน
