บทที่ 605 จุดสิ้นสุดของจินเซ่อ
ก่อนหน้านี้ถังหลี่ได้ส่งข่าวให้สกุลเหลียงทราบว่าฮ่าวตุ้นและจ้าวชูแอบเจรจาต่อรองกัน สกุลเหลียงไม่สามารถเฝ้ามองฮ่าวตุ้นขึ้นเป็นข่านและจ้าวชูขึ้นเป็นฮ่องเต้ได้ เมื่อสกุลเหลียงทราบข่าวเรื่องสงครามในฮั่น และฮ่าวตุ้นต้องรีบกลับไป พวกเขาจึงส่งคนไปลอบสังหารฮ่าวตุ้นทันที
ตอนนี้มือสังหารกำลังลอบโจมตีฮ่าวตุ้นแล้ว
การเคลื่อนไหวของถังหลี่ในครั้งนี้คือการลงดาบ แม้ว่าฮ่าวตุ้นจะรอดชีวิต แต่ก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัส กองกำลังของเขาจะถูกทำลายครั้งใหญ่ ทำให้แผนการของจ้าวชูนั้นไร้ผล
……
ม้าหลายตัวกำลังเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วในตอนกลางคืน เมื่อพวกเขาวิ่งผ่านป่าทึบก็พบว่ามีหลุมกับดักลึกที่มีใบไม้ปกคลุมอยู่ ตอนนั้นเองธนูห่าใหญ่ได้พุ่งแหวกอากาศมาทันที พวกเขารีบปัดป้อง หลังจากที่ห่าธนูเหล่านั้นสิ้นสุดลง ทุกคนล้วนบาดเจ็บ
ในขณะนั้นเองกลุ่มคนในชุดดำได้กระโจนออกมาจากพุ่มไม้และโจมตีพวกเขา
ผู้คนล้มลงทีละคน ในที่สุดก็เหลือเพียงชายที่แข็งแกร่งที่สุดคนเดียว บนร่างกายของเขามีลูกธนูมากมายปักอยู่ แต่ชายคนนั้นยังคงยืนหยัดที่เดิม พริบตาต่อมาลูกธนูพุ่งออกไปในอากาศยิงเข้าไปทะลุหน้าอกของชายคนนั้นจากเบื้องหลัง…
….
ข่าวการลอบสังหารฮ่าวตุ้นไปถึงหูของจ้าวชูในทันที เขาแทบไม่เชื่อหูของตนเอง
“เป็นไปได้อย่างไร เขาถูกลอบสังหารที่ไหน? เกิดอะไรขึ้นกับเขาบ้าง”
“ในป่าสามสิบลี้นอกเมือง ฮ่าวตุ้นถูกธนูยิงทะลุหน้าอกเสียชีวิตแล้วพะย่ะค่ะ”
ตายแล้วหรือ?
ร่างกายของจ้าวชูไร้เรี่ยวแรง เขาทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ทันที สติหลุดลอยเป็นเวลานาน
เขาลงพนันสุดตัวกับฮ่าวตุ้น แล้วเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ไปได้?
“ตรวจสอบเรื่องนี้! หาให้ได้ว่าใครเป็นคนลอบสังหารเขา” จ้าวชูสั่งอย่างเย็นชา
ในขณะเดียวกัน เมื่อฮ่องเต้โจวได้สดับข่าวลอบสังหาร พระองค์กลับมีท่าทีที่สงบ
ฮั่นแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งเป็นคนขององค์ชายรองอีกฝ่ายเป็นขององค์ชายแปด องค์ชายรองถูกลอบปลงพระชนม์ในต้าโจวไปแล้ว หากองค์ชายรองมีอำนาจจะทำให้ต้าโจวเป็นอันตราย แต่บัดนี้เมื่อเขาตายไปทำให้โอกาสที่ว่านั้นน้อยลงไปด้วย
ในความจริงแล้วฮ่องเต้ไม่มีพระประสงค์ให้องค์ชายรองสิ้นพระชนม์ไป เพราะสงครามกลางเมืองระหว่างองค์ชายแปดและองค์ชายรองจะทำให้เผ่าฮั่นสั่นคลอน แต่เมื่อองค์ชายรองสิ้นพระชนม์ลง องค์ชายแปดย่อมเอาชนะได้อย่างง่ายดาย องค์ชายรองและองค์ชายแปดขัดแย้งกันมาก การที่องค์ชายรองเสียชีวิตในต้าโจวจึงเป็นการช่วยองค์ชายแปด
แต่ที่น่าตกใจคือเรื่องของจินเซ่อ
การตายของฮ่าวตุ้นเหมือนสายฟ้าที่ฟาดมายังตัวของนาง นางลงพนันข้างฮ่าวตุ้นไปมากมาย ท้ายที่สุดแล้วเขากลับตายลงไปเช่นนี้…ทุกอย่างที่นางทำล้วนไร้ประโยชน์ นางสูญเสียทั้งตำแหน่งพระชายาและผู้ที่สนับสนุนไปจนหมด
ที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ รุ่ยอ๋องจะคิดว่านางไร้ประโยชน์หรือไม่? จินเซ่อรูู้สึกสิ้นหวังมากกว่าตอนที่นางถูกจับได้ว่าโดนข่มเหงรังแกในคืนนั้นเสียอีก
เดิมทีจินเซ่อคิดว่าองค์ชายสามรักนาง การที่เขาไม่ใยดีนางเป็นเพราะโกรธที่นางไปมีสัมพันธ์กับชายอื่น แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาใจร้ายกว่าที่นางคิดไว้มาก ไม่นานหลังจากการลอบสังหารฮ่าวตุ้น อำนาจในการปกครองหลังบ้านของจวนรุ่ยอ๋องก็ถูกเปลี่ยนมือบราวนี่ออนไลน์
จินเซ่ออยู่แต่ในห้องไม่สามารถออกไปไหนได้อีก เมื่อเกิดสถานการณ์พลิกผันไปเช่นนั้นง ทำให้สายตาของคนในจวนที่เคยประจบประแจงมองนางเปลี่ยนไป ทันใดนั้นเองประตูด้านนอกตำหนักถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน
ผู้ที่เดินเข้ามาคือหลู่เหนียง ที่แต่งตัวสวยงาม ผัดแป้งเพื่อปกปิดใบหน้าที่ซีดเซียวและแต้มสีแดงกลางหน้าทำให้สีหน้าดูดีขึ้นมาก
“พี่สาว..” หลู่เหนียงเรียกพร้อมกับเคาะประตูห้อง จินเซ่อไม่ต้องการพบนางแต่เมื่อได้ยินเสียงเคาะที่น่ารำคาญนางจึงออกไป ก็พบจินเซ่อทำสีหน้าลำพองใจอยู่ด้านนอก
“พี่สาวหลับอยู่หรือ? ข้าล่ะอิจฉาเวลาว่างของพี่จริงๆ ข้าต้องจัดแจงทุกอย่างในบ้าน ช่างน่ารำคาญและเหน็ดเหนื่อยยิ่งนัก” ใบหน้าของจินเซ่อบิดเบี้ยวเมื่อได้ยินคำพูดโอ้อวดเช่นนั้น
หลู่เหนียง..สตรีที่ต่ำต้อยราวกับมดปลวกในสายตานาง ตอนนี้กลับเหยียบหัวจินเซ่อแล้ว! การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้นางอึดอัดใจมาก
“เจ้ามีบุตรไม่ได้ คิดว่าจะชูคอได้นานเพียงใดกัน?” จินเซ่อพูดอย่างเย็นชา
ใบหน้าของหลู่เหนียงเปลี่ยนไปทันที
เป็นเพราะเจ้าไม่ใช่หรือข้าจึงมีลูกไม่ได้!
หลู่เหนียงแทบอยากจะฉีกร่างของจินเซ่อออกนับพันชิ้น นางหายใจเข้าออกมองจินเซ่ออย่างเย็นชา
“จินเซ่อ ข้าดูแลร่างกายเป็นอย่างดี ท่านอ๋องจะมาค้างคืนกับข้าเสมอ ข้ายังมีโอกาสตั้งครรภ์ได้อยู่ แต่นังแพศยาที่ทอดกายให้ชายอื่นอย่างเจ้า ท่านอ๋องจะไม่มีวันแตะต้อง เจ้าจะไม่มีโอกาสได้ตั้งท้องตลอดไป!”
หลู่เหนียงถ่มน้ำลายแล้วเดินหันหลังจากไป จินเซ่อเชิดปลายคางขึ้นใบหน้าของนางเย็นชาไม่แสดงความอ่อนแอ
นางมองจนร่างของหลู่เหนียงหายลับไปจากสายตา จากนั้นจึงได้เตะประตูระบายโทสะ นางยืนพิงประตูแล้วค่อยๆทรุดกับพื้นขดตัวกลม
เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?
นางเคยเกิดใหม่แล้วครั้งหนึ่ง นางควรจะได้เปรียบสิ
นางคว้าตัวตนของคุณหนูสกุลกู้ได้และได้รับความโปรดปรานจากรุยอ๋อง เส้นทางของนางควรจะราบรื่น เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้?
ทุกอย่างเพราะถังหลี่!
ทุกอย่างในสกุลกู้กำลังไปได้ดีจนกระทั่งถังหลี่ปรากกฎตัวขึ้นและแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากนาง จับนางเข้าคุกจนกระทั่งต้องสวมรอยเป็นจินเซ่อ
เดิมทีนางต้องการพึ่งพาองค์หญิงใหญ่แต่ไม่คิดเลยว่าองค์หญิงใหญ่จะถูกถังหลี่เปิดโปงจนต้องสิ้นพระชนม์ไปเช่นนั้น
จินเซ่อเกลียดถังหลี่มาก ผู้หญิงคนนั้นคือตัวซวยของนาง! นางไม่อยากยอมรับว่าตัวเองจะพ่ายแพ้เช่นนี้
“ท่านเทพเซียน ท่านเทพเซียน!”
จินเซ่ออ้อนวอน
“ได้โปรดช่วยข้าด้วย!”
ในตอนกลางคืนเมื่อจินเซ่อหลับไป นางก็พบเทพเซียนในความฝัน
เทพเซียนมาพบนางในความฝันหลายครั้งแล้ว ทุกครั้งจะถูกล้อมรอบด้วยม่านหมอก เทพเซียนของนางเป็นชายชราใส่เสื้อผ้าพลิ้วไสวมีหนวดเครายาวดูอายุยืน จินเซ่อมีความสุขมากเมื่อได้เห็นเขา
ดีเหลือเกินที่เขามาหานาง
“ท่านเทพเซียนได้โปรดช่วยข้าที” จินเซ่อคุกเข่าล งนางอ้อนวอนด้วยความคาดหวัง
นางมองไปที่ลิขิตสวรรค์ ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้จินเซ่อรู้สึกว่าเขามีท่าทีที่ไม่เป็นมิตร ดูมืดครึ้มและเย็นชา
“ขยะ! เหตุใดข้าถึงได้เลือกขยะเช่นเจ้า!” น้ำเสียงเทพเซียนโกรธเกรี้ยวจนจินเซ่อตกตะลึง
“ท่าน.. ไม่ใช่เทพเซียน” ลิขิตสวรรค์ย่อมไม่เป็นเช่นนี้ใบหน้าของเขามีแต่ความเกลียดชังราวกับปีศาจ
“ข้าคือลิขิตสวรรค์ ข้าเลือกเจ้า ข้ามอบโชคให้กับเจ้าเพื่อให้ได้ครองโลกใบนี้ แต่เจ้ากลับไร้ความสามารถ!” ลิขิตสวรรค์มองนางด้วยความโกรธและผิดหวัง
ลิขิตสวรรค์? โชคลาภ?
จินเซ่อไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร มีแต่เขาเท่านั้นที่จะช่วยนางได้
“ท่านเทพเซียนได้โปรดให้โอกาสข้าอีกครั้งเถิด ให้ข้าได้เกิดใหม่อีกครั้ง” จินเซ่อขอร้อง
เขามองจินเซ่ออย่างเฉยเมย เขาให้โอกาสนางมามากแล้ว การเลือกนางมาเป็นบุตรแห่งโชคชะตาล้วนเป็นเรื่องผิดพลาดทั้งสิ้น!
เพราะความโง่เขลาของนาง เขาจึงอ่อนแอลงเรื่อยๆ ตอนนี้เขาเหลือพลังเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ดังนั้นในครั้งนี้เมื่อจินเซ่อถูกกำจัดเขาจึงไม่ช่วยเหลือนางอีกต่อไป
นังขยะนี่ตกหลุมพลางซ้ำแล้วซ้ำเล่า ช่างโง่เขลาเสียจริง!
ลิขิตสวรรค์ไม่สนใจคำอ้อนวอนของนาง เขาหันหลังจากไป เพราะความผิดหวังทำให้เขาตัดสินใจทิ้งนาง เขาสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ เขาจึงหลีกเลี่ยงการปะทะต่อหน้าเพื่อรักษาพลังเฮือกสุดท้ายของเขาเอาไว้ แล้วมาปรากฏตัวในความฝันของนาง
“ช่วยข้าด้วยเถอะ..”
จินเซ่อนอนอยู่บนเตียงนางยังคงร้องไห้อ้อนวอน หากลำแสงสีดำกลับพุ่งบินออกจากร่างของนางไปอย่างฉุนเฉียว
