บทที่ 247 นัดต่อยมวย
บทที่ 247 นัดต่อยมวย
ช่วงที่อู๋ฝานเสร็จงานของตนเอง ก็พบว่าหวังจื่อหมิงมารออยู่ก่อนแล้ว
“เรียบร้อยแล้ว? ไปกันเถอะ” หวังจื่อหมิงบอกกับอู๋ฝาน
“ไปไหนครับ?” อู๋ฝานถาม เมื่อคืนก่อนอีกฝ่ายบอกว่าจะพาเขาไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นที่ไหน
“ไปถึงก็รู้เอง” หวังจื่อหมิงยิ้มตอบรับ “เป็นสถานที่ที่สนุก รับประกันว่านายต้องชอบแน่”
คนทั้งสองออกจากร้านไปด้วยกัน ผ่านพ้นครึ่งชั่วโมง ทั้งสองก็ไปหยุดยืนตรงหน้าคลับแห่งหนึ่ง
“ไปกันเถอะ ตอนที่พวกเราเข้าไป เกมคงจะกำลังจะเริ่มแล้ว” หวังจื่อหมิงบอกกับอู๋ฝาน
“เกม? เกมอะไรกันครับ?” อู๋ฝานเอ่ยถาม
เพียงแต่ตอนที่ทั้งสองมาถึงหน้าทางเข้าของคลับ บอดี้การ์ดในชุดดำที่คอยรักษาความปลอดภัยของที่นี่เรียกคนทั้งสองให้หยุด หวังจื่อหมิงแสดงบัตรอะไรสักอย่างให้ทั้งสองคนนั้นดู สุดท้ายจึงเข้าไปกันต่อได้
“แมตช์ต่อยมวยน่ะ” เมื่อเดินบนทางกว้าง หวังจื่อหมิงก็ไม่คิดอุบเอาไว้อีกต่อไป “คนปกติก็เข้ามาที่นี่ได้ แต่ลูกค้าใหม่จะเข้ามาได้ก็ต่อเมื่อมีสมาชิกเก่าเป็นคนแนะนำ”
“แมตช์ต่อยมวย?” อู๋ฝานชะงักไปครู่หนึ่ง เขาไม่นึกคิดว่าหวังจื่อหมิงจะพาตนมายังที่แห่งนี้ เพราะก่อนหน้า ชายหนุ่มเดาว่าอีกฝ่ายจะพาไปสถานที่กินลมชมวิวอะไรทำนองนั้น
นับได้ว่าผิดคาดไม่ใช่น้อย
“ไม่เลวใช่ไหมล่ะ” หวังจื่อหมิงตอบกลับ
ขณะเวลานี้เองที่คนทั้งสองเดินไปถึงด้านในคลับ หลังเดินวนรอบหนึ่งแล้ว คนทั้งสองจึงเข้าไปด้านในโถง ที่ซึ่งมีหลายคนมารอกันอยู่ก่อนแล้ว
“เคยเห็นคนพวกนี้ไหม?” หวังจื่อหมิงชี้ไปยังกลุ่มคนในห้องโถง “พวกเขาส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจ ไม่ก็นายน้อยคุณหนูจากตระกูลในเจียงโจว หรือไม่ก็เมืองใกล้เคียง”
อู๋ฝานมองฝูงชนที่อยู่ตรงหน้า ที่นี่มีคนค่อนข้างมาก ถึงขนาดทำเขาอดไม่ได้ที่จะต้องพูดออกมา “แมตช์ต่อยมวยครั้งนี้เป็นที่นิยมขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”
“ใช่!” หวังจื่อหมิงตอบรับ “หมัดปะทะกับเนื้อ เป็นอะไรที่ดิบเถื่อนแต่กระตุ้นเลือดลมของผู้คนได้ดี มันทำให้ผู้คนเลือดลมเดือดพล่าน ทำให้ผ่อนคลายความอดกลั้นระหว่างวันที่ไม่สามารถปะทุออกมาได้”
ขณะเวลานี้ มีคนสองคนเดินเข้ามาหา หนึ่งในนั้นอู๋ฝานเคยได้พบมาก่อน เป็นเผิงหย่วนกวง ผู้จัดการของยิมที่เขาไปใช้บริการ
อู๋ฝานยังจำได้ดีว่าเผิงหย่วนกวงเคยชวนเขามาต่อยมวยก่อนหน้านี้ ทว่าตอนนั้นเขาปฏิเสธไป นึกได้ตอนนี้ก็ฉุกใจคิด หรือว่าจะเป็นแมตช์ต่อยมวยนัดตรงหน้านี้กัน?
“นายน้อยหวังก็มาด้วย? ยินดีต้อนรับครับ ไม่เห็นแวะมาที่นี่พักหนึ่งเลย วันนี้อยากจะลองเล่นสักเกมสองเกมดูไหมล่ะครับ?” คนที่อยู่ตรงหน้าเอ่ยคำทักทายหวังจื่อหมิงอย่างกระตือรือร้น
“วันนี้พาเพื่อนมาดูน่ะ” หวังจื่อหมิงชี้นิ้วโป้งทางอู๋ฝานพลางตอบ “เพื่อนผมเอง อู๋ฝาน”
“นายน้อยอู๋ สวัสดีครับ ผมติงอวิ๋น เป็นผู้จัดการของที่นี่ครับ” บุคคลที่พูดเมื่อครู่ ตอนนี้เริ่มเข้ามาเป็นฝ่ายทักทายอู๋ฝานก่อน
“สวัสดีครับ” อู๋ฝานพยักหน้ารับ
“ที่แท้นายน้อยอู๋ก็เป็นเพื่อนกับนายน้อยหวังนี่เอง ผมหวังว่าจะอภัยให้กับคำชักชวนอันเลินเล่อของตัวเองเมื่อวันก่อนครับ” เผิงหย่วนกวงกล่าวบอกกับอู๋ฝาน
“เคยเจอกันมาก่อนเหรอ?” ติงอวิ๋นหันไปถามเผิงหย่วนกวง
“นายน้อยอู๋เป็นสมาชิกของยิมเราครับ ที่ผมบอกก่อนหน้านี้ว่ามีคนเล่นงานหลี่ปิงจนล้มง่าย ๆ ก็เป็นนายน้อยอู๋นี่แหละครับ” เผิงหย่วนกวงตอบกลับ “ผมก็อยากเชิญนายน้อยอู๋มาเข้าร่วมแมตช์มวยครั้งนี้อยู่นะครับ แต่ว่านายน้อยอู๋ปฏิเสธมาแล้ว”
“นายน้อยอู๋รู้เรื่องหมัดมวยด้วยเหรอครับ?” ติงอวิ๋นมองอู๋ฝานด้วยอาการประหลาดใจ
“ไม่ครับ ก็แค่เล่นไปเรื่อย” อู๋ฝานตอบ
อู๋ฝานบอกความจริง ทว่าติงอวิ๋นและเผิงหย่วนกวงต่างคิดว่าอีกฝ่ายกำลังถ่อมตัว
“นายน้อยหวังกับนายน้อยอู๋มาที่นี่วันนี้ถือว่าพอเหมาะเลยล่ะครับ เพราะคืนนี้มีแมตช์นัดสำคัญอยู่พอดี” ติงอวิ๋นกล่าวบอก
หวังจื่อหมิงเผยดวงตาเป็นประกายพลางถาม “ใครกัน?”
“เป็นจิ้นเฉิงกับไหน่ไชจากราชอาณาจักรแห่งช้างครับ” ติงอวิ๋นเอ่ยตอบ
“ฉันรู้จักจิ้นเฉิงอยู่ เขาน็อกเอาต์คู่ต่อสู้ได้สิบรอบต่อเนื่องเลย เรียกได้ว่าแข็งแกร่ง!” หวังจื่อหมิงตอบรับ
“ปัจจุบันน็อกเอาต์ต่อเนื่องสิบห้านัดแล้วครับ” ติงอวิ๋นกล่าวเสริม
“แข็งแกร่งถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?” หวังจื่อหมิงประหลาดใจเล็กน้อย เพราะถึงขนาดน็อกเอาต์คู่ต่อสู้สิบห้าครั้งต่อเนื่องได้ อย่างไรก็ต้องเป็นคนแข็งแกร่ง “แล้วไหน่ไชเป็นมายังไง? ถ้าจิ้นเฉิงแข็งแกร่ง คู่ต่อสู้ก็คงไม่ได้อ่อนแอหรอกจริงไหม?”
แมตช์ที่ใกล้มาถึงนับได้ว่าน่าสนใจ แต่หากครองความได้เปรียบเพียงฝ่ายเดียว ความน่าสนใจย่อมหดหาย
“ไหน่ไชเป็นอาจารย์สอนการต่อสู้จากราชอาณาจักรแห่งช้างครับ เขาเชี่ยวชาญวิชาหมัดมวยของประเทศตัวเองพอสมควรเลยทีเดียว ได้ยินมาว่าในประเทศของเขาก็เอาชนะคนมาไม่ใช่น้อยแล้ว มาที่นี่ครั้งนี้ก็เพื่อท้าทายระดับอาจารย์ของฝ่ายเรา ตอนมาถึงยังค่อนข้างถือดีไม่เห็นคนของเราที่นี่ในสายตาด้วยซ้ำ ทั้งยังขู่ขวัญว่าจะเอาชนะอาจารย์ของพวกเราให้หมดทุกคน เพื่อพิสูจน์ว่าวิชาหมัดมวยของประเทศเขาดีกว่ามวยจีนของประเทศเรา” ติงอวิ๋นกล่าวตอบ
หวังจื่อหมิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าไม่ค่อยพอใจกับท่าทีของไหน่ไช “ก็เลยจัดการให้เขาได้สู้กับจิ้นเฉิงเหรอ?”
“ใช่ครับ ทางเราต้องการให้จิ้นเฉิงสั่งสอนบทเรียนที่ดีให้เขาสักครั้ง ทำให้เขาได้รู้ว่ามวยจีนไม่ใช่ของประดับ” ติงอวิ๋นกล่าวตอบ
หวังจื่อหมิงพยักหน้าตอบรับ “วันนี้ถือเป็นวันที่ดีจริง ๆ คงต้องดูให้ได้แล้ว”
“แมตช์นัดสำคัญในคืนนี้ได้ถูกประกาศออกไปเรียบร้อยแล้วครับ ดังนั้นคืนนี้เลยมีคนแวะเวียนมาไม่น้อยเลย ทุกคนต่างก็อยากเห็นว่าระหว่างมวยจีนกับมวยของราชอาณาจักรแห่งช้างใครจะยอดเยี่ยมกว่ากัน” ติงอวิ๋นกล่าวตอบ “ถ้านายน้อยหวังสนใจ จะลองวางเดิมพันก็ได้นะครับ”
“อืม” หวังจื่อหมิงพยักหน้ารับ
เพราะวันนี้มีแขกเหรื่อมากมาย ติงอวิ๋นที่อยู่ตรงนี้ได้ครู่หนึ่งก็ต้องขอตัว ทางด้านเผิงหย่วนกวงก็เดินกลับไปเช่นเดียวกัน
“เป็นยังไงบ้าง บรรยากาศไม่เลวเลยจริงไหม” หวังจื่อหมิงนำอู๋ฝานมายังห้องส่วนตัว ที่แห่งนี้มีกระจกด้านเดียวติดเอาไว้ พวกเขาสามารถมองเห็นทุกเรื่องที่เกิดขึ้นภายนอกได้
ตอนนี้คนมากมายต่างมาเยือนด้านในโถง แม้ว่าการแข่งขันจะยังไม่ทันได้เริ่ม แต่บรรยากาศก็เริ่มที่จะเดือดพล่านขึ้นมาแล้ว
“คึกคักดีทีเดียวครับ” อู๋ฝานตอบรับ
“ไว้เริ่มเกมเมื่อไหร่จะคึกคักยิ่งกว่าตอนนี้อีก” หวังจื่อหมิงตอบกลับ “ว่ายังไง สนใจจะเล่นสักหน่อยไหม?”
“เล่นยังไงครับ?” อู๋ฝานเอ่ยถาม
“ก็แค่วางเดิมพัน” หวังจื่อหมิงตอบรับ “ก่อนที่แต่ละเกมจะเริ่มขึ้น ทางคลับจะเปิดรับเดิมพัน ตัดสินใจเลือกข้างไหนก็ว่ากันไป แล้ววางเดิมพันฝ่ายที่คิดว่าจะชนะ ปกติแล้วคนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่ ไม่มากก็น้อยก็หาความสำราญทั้งการรับชมและความตื่นเต้นในการเดิมพัน”
“ผมไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ครับ ขอแค่ดูก็พอ” อู๋ฝานส่ายศีรษะ เพราะเขาไม่สนใจหรือชื่นชอบอะไรอย่างการพนันสักเท่าไหร่
“เอาที่นายสบายใจ ไม่บังคับกันอยู่แล้ว” อู๋ฝานไม่อยากเล่น หวังจื่อหมิงก็ไม่คิดบังคับ
ยิ่งผ่านไปด้านในโถงก็ยิ่งปรากฏคนมากขึ้น จนครึ่งชั่วโมงให้หลัง พิธีกรก็ได้เดินขึ้นไปบนเวที เกมในค่ำคืนนี้กำลังจะเริ่มแสดงอย่างเป็นทางการแล้ว
แม้ว่าตามที่ติงอวิ๋นแนะนำก่อนหน้านี้ อีเวนต์หลักของค่ำคืนนี้คือจิ้นเฉิงปะทะกับไหน่ไช แต่ก็เห็นได้ว่ามันมีมากกว่าหนึ่งแมตช์ ก่อนหน้านั้น ยังมีแมตช์อื่นให้รับชม เรียกได้ว่าเป็นรอบอุ่นเครื่องที่จะนำไปสู่แมตช์นัดสำคัญ
