บทที่ 2 เติมเกมจะสามารถเปลี่ยนโชคชะตาได้ไหม
หลังทานอาหารเสร็จ เฉินโม่ดื่มชานมขณะเดียวกันก็ค้นแล็ปท็อปไปด้วยความไม่เต็มใจ หน้าอกเขากระเพื่อมขึ้นลงไม่หยุด อีกทั้งยังรู้สึกหายใจอย่างยากลำบาก
เขารู้สึกโกรธอย่างไม่มีเหตุผล เมื่อครู่เขาโกรธจนเกือบสำลักไข่มุกที่อยู่ในชานม
ทำไมถึงโกรธเหรอ…
เฉินโม่เปิดแล็ปท็อปของเขาเพื่อตรวจสอบการทำงานของเกมในโลกนี้ และเมื่อยิ่งดูเขายิ่งมีความสุข
เกม VR ครองตำแหน่งสูงสุด
เกมคอมพิวเตอร์ผลตอบรับไม่ค่อยดีนักจะเรียกว่ามืดมนเลยก็ได้หน้าที่หลักของคอมพิวเตอร์คือใช้สำหรับงานออฟฟิศ
เกมมือถือส่วนใหญ่เป็นเกมเพื่อความบันเทิงไม่ได้เป็นเกมที่ต้องเล่นเป็นจริงเป็นจัง โดยพื้นฐานแล้วเกมเหล่านี้เป็นผลงานซ้อมมือของนักออกแบบเกมระดับ C และระดับ D มีนักออกแบบเกมไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถทำเงินได้จริงๆ
ไม่มี web browser และ console game[1]
เห็นได้ชัดว่าเหล่าบริษัทเกมต่างทุ่มเทให้กับการพัฒนาเกม VR แล้วใครจะไปให้ความสำคัญกับคอมพิวเตอร์ล่ะ? และคงไม่มีใครคิดค้นประดิษฐ์สิ่งของอย่างเช่น console game หรอก
ตอนแรกเฉินโม่มีความสุขมากคิดว่าคงถึงเวลาที่ตนเองจะได้แสดงศักยภาพแล้ว แต่พอดูแอ็กเคานต์ส่วนตัวแล้วความโกรธก็พวยพุ่งออกมาจนแทบจะสำลักไข่มุกตาย
ซอฟต์แวร์ตัดต่อเกมที่เฉินโม่ใช้อยู่ตอนนี้มีชื่อว่า ‘FANTASY editor’ ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นภายในประเทศจีน ส่วน ‘REALITY editor’ ถูกพัฒนาในต่างประเทศซึ่งมีลักษณะค่อนข้างคล้ายกัน แต่ REALITY จะมีข้อได้เปรียบในการสร้างเกม VR มากกว่าเล็กน้อย
อย่างไรก็ตามเหล่านักออกแบบเกมในประเทศได้ใช้ทรัพยากรของระบบร่วมกัน โดยมีการอัปโหลดเกมต่างๆ ผ่านFANTASY editor และข้อมูลของนักออกแบบก็ถูกเก็บไว้ที่นี่ด้วยเช่นกัน ดังนั้นเฉินโม่จึงใช้สิ่งเหล่านี้
เมื่อเปิดซอฟต์แวร์ตัดต่อเกม ข้อมูลต่างๆ ก็แสดงขึ้นต่อหน้าเฉินโม่
‘เฉินโม่ : นักออกแบบเกม (เริ่มต้นใช้งาน)’
‘ความคิดสร้างสรรค์ : 7’
‘ระบบ : 8’
‘มูลค่า : 3’
‘ระดับเกม : 4’
‘โครงเรื่อง : 10’
‘Animation Art : 7’
‘3D Art : 1’
‘พื้นที่ที่ใช้ไปของเดือนนี้ : 294MB/300MB’
ข้อมูลในแอ็กเคานต์ส่วนตัวนี้ ระบบได้ประเมินผลการปฏิบัติงานจากเกมที่เขาได้สร้างไว้ก่อนหน้านี้
โครงเรื่องดูเหมือนจะสูงที่สุดอาจเป็นเพราะเฉินโม่เรียนวิชาเอกวรรณกรรมที่มหาวิทยาลัย แต่สำหรับ 3D Art ที่น่าอนาถนั้นเป็นเพราะจนถึงตอนนี้เฉินโม่ยังไม่ได้พัฒนาเกมใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับ 3D เลย
อ้อ จริงสิ คะแนนเต็มของทุกมูลค่าคือหนึ่งร้อยคะแนน
และสิ่งที่ทำให้เฉินโม่โกรธไม่ใช่ข้อมูลที่น่าเวทนาเกินกว่าที่จะทนดูได้เหล่านี้ แต่เป็น ‘พื้นที่ที่ใช้ไปของเดือนนี้’ ที่อยู่ด้านล่างสุดต่างหาก
มันหมายความว่าอย่างไรก็หมายความว่านักออกแบบเกมทุกคนสามารถใช้ทรัพยากรเหล่านี้เพื่อออกแบบเกมได้ฟรี ซึ่งจำนวนทรัพยากรที่ได้รับในแต่ละเดือนก็จะแตกต่างกันไปตามระดับของนักออกแบบเกม
สำหรับนักออกแบบเกมมือใหม่อย่างเฉินโม่จริงๆ แล้ว 300MB นั้นค่อนข้างมากเลยทีเดียว แต่ปัญหาคือถูกใช้ไปแล้ว 294MB เหลือเพียง 6MB เท่านั้น!
นี่เพิ่งจะกลางเดือนเอง แต่จะให้รอจนถึงเดือนหน้าเลยคงเป็นไปไม่ได้ เพราะการแข่งขันออกแบบเกมจะต้องส่งแบบร่างผลงานครั้งสุดท้ายในอีกสองวัน!
สวรรค์ลืมฉันจริงๆ เฉินโม่จิบชานมอย่างหัวเสียแล้วเปิดโปรเจกต์เกมที่บันทึกไว้ในซอฟต์แวร์ตัดต่อเกม
“ขอดูหน่อยสิว่าโปรเจกต์เกมนี้จะสามารถหาทางช่วยชีวิตให้รอดพ้นได้…”
หนึ่งนาทีสี่สิบสามวินาทีต่อมา
เฮ้อ ทนดูไม่ได้เลย
โปรเจกต์นี้เป็นเกมต่อสู้แบบ 2D ที่มีการต่อสู้ขั้นพื้นฐานที่สุด กระบวนท่าง่ายๆ กับบทสนทนาเรียบง่ายไม่กี่สิบประโยคแล้วทำไมถึงใช้พื้นที่ไปมากขนาดนี้…อาจเป็นเพราะสร้างไปหลายสิบฉากกับ Boss ตั้งเจ็ดแปดคนละมั้ง
จากมุมมองของเฉินโม่ในตอนนี้เกมนี้โดยพื้นฐานแล้วไม่มีความเป็นไปได้ที่จะประสบความสำเร็จเลย
รูปแบบการเล่น การต่อสู้ จอภาพ โครงเรื่อง ไม่มีอะไรคุ้มที่จะช่วยชีวิตเขาได้เลย หรือจะทำใหม่ดีนะ
เกมอะไรที่สามารถสร้างได้ด้วยพื้นที่ 6MB? ไมน์สวีปเปอร์[2]เหรอ
มันก็ทำได้อยู่หรอก แต่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะชนะการแข่งขันออกแบบเกมด้วยพื้นที่ 6MB!
เจ็บปวด! เจ็บปวดมาก!
เพราะเรื่องนี้ทำเอาตนเองถึงกับชะงัก เฉินโม่รู้สึกราวกับว่าเขาได้กลืนก้อนน้ำแข็งก้อนใหญ่เข้าไป ไม่เพียงแต่รู้สึกอึดอัด แต่ยังรู้สึกเย็นยะเยือกในหัวใจอีกด้วย
เขาเอื้อมมือไปจับหน้าจอแล็ปท็อป
สิ้นหวังมาก!
ในตอนนั้นเอง เฉินโม่สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสร้อยข้อมือข้างซ้ายของเขา
สร้อยข้อมือนี้เจ้าของร่างเดิมเป็นคนซื้อมา โดยมีฟังก์ชันคล้ายกับสร้อยข้อมือในชีวิตก่อน ซึ่งไม่มีอะไรมากไปกว่าการตรวจสอบการเต้นของหัวใจและคุณภาพการนอนหลับ เฉินโม่ไม่เคยสนใจมันมาก่อน แต่ตอนนี้เขาตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสร้อยข้อมือ
เฉินโม่ลองสัมผัสมัน และแล้วก็มีหน้าจอเสมือนจริงปรากฏขึ้นตรงหน้า
“นี่มันอะไรกัน”
เฉินโม่ตกตะลึงเดิมทีเขาคิดว่าคงเป็นเทคโนโลยีลึกลับบางอย่างของโลกนี้ แต่หลังจากค้นหาในความทรงจำของโลกนี้อย่างละเอียดแล้วเขาพบว่าสร้อยข้อมือนี้ไม่ควรมีฟังก์ชันนี้
เฉินโม่มองไปที่หน้าจอเสมือนจริงบนหน้าจอที่แสนธรรมดามีข้อมูลสองเรื่องตัวเลขหนึ่งชุด และวงล้อหมุนปรากฏขึ้น
ชุดตัวเลข : 597,340 เกือบ 600,000 คะแนน
วงล้อหมุนแบ่งออกเป็นสามส่วนได้แก่ ‘คู่มือนักออกแบบเกม’ ถูกเขียนในพื้นที่สีเขียว ‘คู่มือหายาก’ ถูกเขียนไว้ในพื้นที่สีน้ำเงิน และ ‘Special Item’ ถูกเขียนไว้ในพื้นที่สีม่วง
พื้นที่สีเขียวมีขนาดใหญ่ที่สุดและพื้นที่สีม่วงมีขนาดเล็กที่สุด นอกจากนี้ยังมีปุ่มขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลางของวงล้อหมุน
ตรงกลางวงล้อมีปุ่มขนาดใหญ่ที่ถูกเขียนว่า : จับรางวัล
ด้านล่าง ‘จับรางวัล’ มีตัวอักษรเล็กๆ เขียนว่า 100,000/ครั้ง
เมื่อมองไปที่ชุดตัวเลขเฉินโม่ก็ครุ่นคิดอย่างหนัก
หลังจากสรุปง่ายๆ เฉินโม่เข้าใจว่าในฐานะนักเดินทางข้ามเวลา นี่อาจเป็นดัชนีทองคำ[3]ของเขาเป็นแน่
ดูเหมือนว่านี่เป็นดัชนีทองคำโดยการจับรางวัลเลือกเครื่องมือ
แต่…597,340 นี้หมายความว่าอย่างไร? ทำไมถึงมีศูนย์ด้วย
หลังจากลองระดมสมองทั้งหมดดูแล้ว เฉินโม่นึกตัวเลขทั้งหมดที่เขาจำได้ตั้งแต่เด็กจนโต และในที่สุดก็คิดออก
ตัวเลขนี้หากนำมาหารด้วยสิบก็จะเป็นจำนวนเงินที่เขาใช้เล่นเกมในชีวิตก่อนรวมทั้งหมดประมาณหกหมื่นหยวน
ในจำนวนเงินนั้นมีการ์ดเติมเงินสำหรับเกม RPG ค่าแผ่นซีดีเกม 3A ของแท้ แล้วยังมีเงินเสมือนในเกมหลอกเด็ก ตอนนี้พอมองย้อนกลับไปเฉินโม่เองก็เสียเงินไปมากถึง 6,480 ในหลายเกม
“…ให้ตายเถอะ หากรู้ก่อนคงใช้เงินมากกว่านี้!”
เฉินโม่รู้สึกเสียใจเล็กน้อย หากเขารู้ว่าเงินที่เขาใช้ในเกมในชีวิตก่อนสามารถใช้ได้จริง เขาควรจะใช้เงินเก็บที่มีมากกว่าหนึ่งแสนหยวนไปเลยทั้งหมด
แต่เมื่อเห็นคำว่า 100,000/ครั้ง ตรงด้านล่างเฉินโม่ก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
แพงมาก หากเปลี่ยนเป็นเงินสดก็จะเป็นหนึ่งแสนหยวนต่อครั้ง!
แต่เมื่อพิจารณาว่าสิ่งนี้ทำได้เพียงจับรางวัลเท่านั้น ไม่สามารถถอนออกมาเป็นเงินสดได้ เฉินโม่จึงตัดสินใจลองจับรางวัลดูก่อน
“ตามโครงเรื่องทั่วไป ตอนนี้ฉันควรจะจับได้ Special Item สักอย่างใช่ไหม จากนั้นค่อยหาพื้นที่เพิ่มเพื่อพัฒนาเกมใหม่”
เฉินโม่พึมพำแล้วกดปุ่มจับรางวัล
ครืดๆๆ…วงล้อหมุนอย่างรวดเร็ว
“Special Item!” เฉินโม่ตะโกนในใจ
แม้ว่าเฉินโม่จะไม่รู้ว่ารางวัลไหนดีกว่ากัน แต่เห็นได้ชัดว่าSpecial Item นี้เป็นสีม่วง และมีพื้นที่ที่เล็กที่สุด ดังนั้นจึงต้องเป็นรางวัลที่หายากที่สุดเป็นแน่
เสียง ‘คลิก’ ดังขึ้น วงล้อหมุนหยุดลงและเข็มหยุดลงที่พื้นที่สีเขียว : ‘คู่มือนักออกแบบเกม’
“ช่างเถอะ จับครั้งแรกจะไปได้สีม่วงเลยได้ยังไง เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแผนการ ต้องใจเย็นเข้าไว้ ใจเย็นเข้าไว้…”
เฉินโม่เห็นว่ามีหนังสือเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นบนหน้าจอเสมือนจริง และมีข้อความปรากฏขึ้น : ‘คู่มือนักออกแบบเกม : มูลค่า +1’
เฉินโม่ลองใช้นิ้วแตะมันเบาๆ และหนังสือเล่มนั้นก็กลายเป็นดาวดวงเล็กๆ ลอยมารวมที่ปลายนิ้วของเฉินโม่
………………………………….
[1] console game : เครื่องเล่นเกมที่ใช้ร่วมกับจอแสดงผล
[2] ไมน์สวีปเปอร์ : เป็นเกมคอมพิวเตอร์แบบเล่นคนเดียว มีเป้าหมายเพื่อเปิดพื้นที่ของทุ่งกับระเบิดทั้งหมด โดยไม่ทำให้ระเบิดทำงาน
[3] ดัชนีทองคำ ：เป็นคำที่เอาไว้ล้อไอเท็มโกงเหมือนติดแอ็กชันรีเพลย์ของพวกตัวละครเอก
