ตอนที่ 103 การสังหารที่งดงาม
สำหรับเขาแล้ว การตัดสินใจรับเอาทวนมาจากมือของหลัวคังอันนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากลำบาก
บางทีผู้อาวุโสรุ่นก่อนอาจจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินบ้าง แต่เขากลับรู้ เขารู้ว่าเสวี่ยหลานได้ทำอะไรบางอย่างกับเทพมหาวิญญาณตนนี้
ผู้อาวุโสรุ่นก่อนมาแจ้งเขาช้าเกินไป มาแจ้งตอนก่อนที่การประมูลกำลังจะเริ่ม เขาคิดกลับไปกลับมา ไม่รู้ว่าควรจะจัดการเรื่องของเสวี่ยหลานอย่างไรถึงจะไม่ให้เป็นที่น่าสงสัย
ผู้อาวุโสรุ่นก่อนเองก็บอกแล้วว่าให้ช่วยหอการค้าตระกูลฉินโดยคำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเองเป็นสำคัญ เขาจึงได้นิ่งเงียบมาโดยตลอด
เขาไม่รู้ว่าลูกไม้ของเสวี่ยหลานจะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่รุนแรงขนาดไหน เขาเตรียมตัวที่จะดูหอการค้าตระกูลฉินแพ้การประมูลโดยไม่ทำอะไรแล้ว แล้วก็รับปากหลัวคังอันที่จะหนีไปด้วยกันแล้วด้วย ตอนที่ตัดสินใจว่าจะนั่งดูหอการค้าตระกูลฉินแพ้กับหนีไปกับหลัวคังอัน ภายในใจเขาก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน สุดท้ายคำพูดของฉินอี๋ในคืนนั้นก็ส่งผลกระทบต่อเขาอยู่ไม่น้อย
ฉินอี๋บอกไว้แล้วว่าถ้าเจออันตราย ให้เขารีบหนีเอาชีวิตรอด ไม่ต้องสนใจเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉิน
…….
ในที่สุดกับดักของเสวี่ยหลานก็ทำงานแล้ว แต่ผลลัพธ์กลับทำให้เขาค่อนข้างประหลาดใจ เพียงแค่ทำให้แขนข้างหนึ่งมีปัญหาเท่านั้น
หลินยวนได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ความคิดที่ว่า ‘หนี’ หรือว่า ‘สู้’ กำลังตีกันอยู่ในหัวของเขา
แต่ในท้ายที่สุด สุดท้ายเขาก็อดใจไม่ไหว ยกเท้าถีบหลัวคังอันจนกระเด็น ส่วนตัวเองเข้ามาควบคุมแทน
พริบตาที่เขากุมทวนเอาไว้ในมือ เขาเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำพูดของผู้อาวุโสรุ่นก่อนหรือเป็นเพราะแผ่นหลังที่หมุนตัวเดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยวของฉินอี๋ในวันนั้นที่ทำให้เขาตัดสินใจทำเช่นนี้
…….
ทันทีที่ทวนอยู่ในมือ บนใบหน้าของหลินยวนยังคงเยือกเย็น ความเคลื่อนไหวเองก็หาได้หยุดชะงักไม่ หัวไหล่พุ่งตามร่างกายออกไปข้างหน้า
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนไล่ตามเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉวี่เข้ามา แทงทวนเข้าใส่แมงมุมสวรรค์ที่อยู่ตรงหน้า หมายจะแทงให้ทะลุถึงเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูฉินที่อยู่ด้านหลัง แต่ทันใดนั้นกลับรับรู้ได้ถึงพลังอันมหาศาลที่ระเบิดออกมาจากในร่างแมงมุมสวรรค์ที่ถูกแทงทะลุ ทำให้ทวนที่ตนเองแทงออกไปเบนออก เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินที่ร่างแนบชิดอยู่กับตัวแมงมุมสวรรค์ที่กำลังพลิกตลบพลันพุ่งตัวออกมา ประกายเยียบเย็นจุดหนึ่งพุ่งตามออกมาด้วย
ผู้ควบคุมที่อยู่ในร่างเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนตกใจเป็นอย่างมาก ความเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายรวดเร็วเกินไปจนเขาคาดคิดไม่ทัน คิดไม่ถึงว่าจะใช้กระบวนท่าสังหารอันดุดันที่มีความแม่นยำขนาดนี้ออกมาท่ามกลางความวุ่นวายเช่นนี้ได้ สามารถเปลี่ยนความดุดัน ความนิ่ง และความแม่นยำที่อยู่ท่ามกลางความอลหม่านวุ่นวายให้กลายเป็นการโจมตีที่เฉียบคมเด็ดขาดได้ในพริบตา ไม่ได้มีความอืดอาดเลยแม้แต่น้อย
เพียงแค่การโจมตีอย่างกะทันหันที่เรียบง่าย แต่ยามที่สามารถจับจังหวะการเคลื่อนไหวได้อย่างแม่นยำ มันกลับกลายเป็นการโจมตีที่อันตรายจนถึงแก่ชีวิต
คนที่อยู่ภายในเทพมหาวิญญาณยังไม่ทันตั้งตัว ตู้ม! จู่ๆ อักขระพลังงานป้องกันที่ปรากฏขึ้นมาอย่างรวดเร็วที่ด้านนอกร่างเทพมหาวิญญาณก็ได้ถูกบางสิ่งบางอย่างที่มีความแหลมคมอย่างมากแทงทะลุ ระหว่างดวงตาทั้งสองข้างของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนมีอะไรบางอย่างกำลังเบ่งบานออก
วัตถุขนาดใหญ่ยักษ์ชิ้นหนึ่งแทงทะลุเข้ามาในห้องควบคุม เป็นหัวทวนขนาดมหึมา ภายในห้องควบคุมเต็มไปด้วยเศษชิ้นส่วนกระจัดกระจายปลิวว่อน
ผู้ควบคุมตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง สองมือดันปลายทวนขนาดมหึมาที่แทงเข้ามาในห้องควบคุมอย่างกะทันหัน หมายจะหยุดมันเอาไว้ ผู้ช่วยเองก็พุ่งตัวออกมาช่วยดันเช่นกัน
จะไม่พยายามหยุดเอาไว้ก็ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นผลลัพธ์ที่ตามมาจะต้องร้ายแรงเป็นอย่างมากแน่นอน
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินที่ถือทวนเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวแทงถูกเป้าหมาย จากนั้นบิดด้ามทวนทีหนึ่ง ปลายทวนหมุนควงจนเกิดเสียงที่แสบแก้วหู
พละกำลังอันมหาศาลของเทพมหาวิญญาณไม่ใช่สิ่งที่สภาวะของผู้บำเพ็ญเพียรทั่วๆ ไปจะต้านทานได้ นั่นคือพลังโจมตีที่เกิดจากการขยายพลังโจมตีของผู้ควบคุมให้เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว
ด้วยสภาวะของผู้บำเพ็ญเพียรส่วนใหญ่แล้ว อย่าว่าแต่จะแทงทะลุร่างของเทพมหาวิญญาณเลย กระทั่งอักขระพลังงานที่ปกคลุมอยู่ภายนอกร่างของเทพมหาวิญญาณก็ยังยากจะแทงทะลุได้ด้วยซ้ำ แต่เทพมหาวิญญาณที่ทำการต่อสู้ด้วยกลับสามารถแทงทะลุร่างของเทพมหาวิญญาณได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว พละกำลังที่เทพมหาวิญญาณปลดปล่อยออกมามีความรุนแรงขนาดไหน เพียงแต่คิดก็คงจะรู้ได้ นี่จึงเป็นสาเหตุที่มันถูกเรียกว่าเทพมหาวิญญาณ
พละกำลังอันดุดันมหาศาลระเบิดออกมา ภายในห้องควบคุมของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนถูกปั่นจนเละเทะไปหมด
ภายในห้องควบคุมที่มีพื้นที่จำกัด ผู้ควบคุมไม่มีที่ให้หนีไปได้อีก ทั้งผู้ควบคุมหลักและผู้ช่วยต่างเผชิญหน้ากับความสิ้นหวัง ตะโกนส่งเสียงกรีดร้องอันน่าหดหู่ออกมา “อ๊ากกกกกก!”
ทั้งสองทำได้เพียงมองดูหัวทวนขนาดมหึมาบิดหมุนอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าสิ้นหวัง บดขยี้ร่างของทั้งสองคนจนแหลกละเอียดในพริบตา
หลัวคังอันที่นอนกองอยู่บนพื้นกระอักเลือดและพยายามลุกขึ้นยืน เขายังไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าหลินยวนไปยืนอยู่ในตำแหน่งของเขาพร้อมกุมทวนเอาไว้แล้ว จึงรีบตะเกียกตะกายขึ้นมา ตะโกนเสียงดังว่า “น้องหลิน ต้านไม่ไหวแล้ว รีบเปิดประตูห้องควบคุม หนีเร็ว! ออกไปแล้วอย่าแยกกัน คอยปกป้องกัน…”
หลินยวนเหลือบมองเขาด้วยสายตาเย็นยะเยือก ดึงทวนกลับมา ทวนยาวรูดผ่านฝ่ามือที่กุมหลวมๆ ของเขา พุ่งกลับไปทางด้านหลัง
ด้ามทวนกระแทกเข้าใส่หลัวคังอันที่พุ่งตัวผ่านไปทางด้านหลังด้วยคิดที่จะหลบหนี โจมตีถูกตำแหน่งกระดูกตรงช่วงเอว ได้ยินเสียงแตกหักของกระดูกดัง ‘แคร่ก’ อย่างชัดเจน
หลัวคังอันกระอักเลือดดัง ‘พรืด’ ออกมาอีกครั้ง ร่างกระเด็นลอยออกไป กระแทกเข้ากับกำแพงแล้วร่วงตกลงมาที่พื้นอีกครั้งหนึ่ง
นี่กล้าลอบโจมตีฉันอย่างนั้นเรอะ! หลัวคังอันโกรธเกรี้ยว มือกุมกระดูกตรงบั้นเอวพร้อมเงยหน้าขึ้นมา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไร หลินยวนก็ได้กล่าวเตือนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “อยู่เฉยๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่านายซะ!”
จิตสังหารและความน่าสะพรึงที่แฝงอยู่ในน้ำเสียงมิใช่ของปลอม คล้ายแฝงไว้ด้วยกลิ่นคาวเลือด ทำเอาหลัวคังอันที่เงยหน้าขึ้นมาเกิดความรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
หลัวคังอันอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง จากนั้นเห็นหลินยวนสืบเท้าก้าวออกไปด้วยท่าทางแปลกประหลาด
หลัวคังอันที่หมอบคลานอยู่บนพื้นเองก็เพิ่งจะสังเกตเห็นภาพความวุ่นวายที่ด้านนอก เขาเห็นร่างของเทพมหาวิญญาณที่ใบหน้าพังเสียหายตนหนึ่งกำลังแนบชิดอยู่กับเทพมหาวิญญาณของทางนี้
เขามองเห็นอย่างชัดเจนว่าเทพมหาวิญญาณที่ใบหน้าพังเสียหายตนนี้เป็นใคร เป็นเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียน
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนถูกกำจัดไปแล้ว? หลัวคังอันอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง
ห้องควบคุมศูนย์กลางถูกทำลายไปแล้ว ไม่สามารถควบคุมได้อีก เช่นนั้นย่อมต้องหมายความว่าถูกกำจัดไปแล้ว เรื่องนี้เขาสามารถมั่นใจได้ เพียงแต่เขายังรู้สึกงุนงง ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใคร
พริบตาที่เขากำลังงุนงง เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินกับเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนก็แนบชิดติดกัน ความรู้สึกที่ตามมาหลังจากนั้นคล้ายว่าทั้งสองกำลังเริงระบำอย่างงดงามอยู่ท่ามกลางโลกอันวุ่นวายที่แมงมุมสวรรค์สรรสร้างขึ้นมา ดูเยือกเย็นผ่อนคลายอยู่ท่ามกลางเสียงเสียดสีกันอย่างเป็นจังหวะของโลหะ เกิดเป็นความงดงามขึ้นมาท่ามกลางจิตสังหารที่อบอวลอยู่โดยรอบ คล้ายกำลังเริงระบำอยู่กับเทพแห่งความตาย
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่งที่ตามเข้ามาติดๆ เหวี่ยงกระบี่ยักษ์ที่อยู่ในมือ ฟาดฟันเข้าใส่แมงมุมสวรรค์ที่ถาโถมเข้ามาดั่งเกลียวคลื่น เมื่อเห็นแผ่นหลังที่กำลังเคลื่อนไหวของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนก็รีบพุ่งเข้าไปทางด้านข้างทันที
แต่ในพริบตาที่ร่างของเทพมหาวิญญาณทั้งสองกำลังเฉียดผ่านกัน สายตาของผู้ช่วยที่อยู่ในร่างเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่งพลันเหลือบมองไป ก่อนจะเห็นแสงสีแดงและแสงสีขาวที่กำลังแลบแปลบปลาบ ดวงตาเขาเบิ่งโต เขามองเห็นแสงสีแดงสีขาวที่กำลังแลบแปลบปลาบอยู่บนแขนซ้ายที่เสียหายข้างนั้นของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉิน
คิดไม่ถึงว่าเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินจะแอบอยู่ด้านหน้าของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียน!
ผู้ช่วยตกใจจนวิญญาณแทบจะหลุดออกจากร่าง ส่งเสียงเตือนที่กระทั่งตัวเองก็ยังไม่รู้ว่าเป็นน้ำเสียงแบบไหนออกมา “ระวัง!”
ตู้ม! สิ้นเสียงของเขา ห้องควบคุมก็ถูกแทงจนทะลุ วัตถุขนาดมหึมาที่น่าหวาดกลัวชิ้นหนึ่งโจมตีเข้าไปในห้องควบคุม ท่ามกลางเศษชิ้นส่วนโลหะที่กระจัดกระจายปลิวว่อนอยู่ภายในห้องควบคุม ทั้งสองคนต่างตกใจจนมื้อไม้ปั่นป่วน ไม่รู้จะนิยามท่าทีของทั้งสองคนอย่างไร สรุปแล้วก็คือมือไม้ปั่นป่วน!
ทวนที่อยู่ในมือของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินมีความเคลื่อนที่รวดเร็วพิสดาร วกอ้อมจากด้านหลังของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียน แทงเฉียงๆ ออกไป อักขระพลังงานที่สว่างวาบขึ้นมาถูกแทงทะลุ ปลายทวนที่ปรากฏให้เห็นเพียงเสี้ยวพริบตาแทงเฉียงๆ ทะลุเข้าไปตรงตำแหน่งด้านหลังหูของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่ง
ผลจากการโจมตีอย่างกะทันหันนี้เป็นอย่างไร เพียงแค่คิดดูก็คงจะรู้!
หากมิเป็นเพราะมองเห็นแสงที่ปรากฏวูบวาบอยู่บนแขนของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉิน เกรงว่าเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่งคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตายไปได้อย่างไร
มือที่จับทวนอยู่ของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินบิดหมุน จากนั้นปล่อยทวนที่อยู่ในมือ ด้ามทวนหมุนควงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ปลายทวนที่หมุนควงอยู่ในศีรษะของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลเมิ่งส่งเสียงดังวี๊ดๆ
หลังปล่อยทวนที่อยู่ในมือ เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินก็บิดตัวสะบัดร่างของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลเซวียนที่แน่นิ่งไร้ซึ่งความเคลื่อนไหวใดๆ ทิ้งไป มือข้างหนึ่งยกขึ้นมา ดึงทวนที่อยู่ในมือเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนที่ฉีกร่างแมงมุมสวรรค์ออกมาด้วย ก่อนจะเหวี่ยงแขนปาทวนออกไปอย่างรวดเร็ว
ทวนถูกซัดออกไปอย่างรวดเร็วปานสายฟ้า แทงทะลุแมงมุมสวรรค์ตัวหนึ่ง
ทันทีที่ทวนหลุดออกไปจากมือ เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินก็หมุนตัวไปคว้าจับทวนที่เสียบอยู่ในหัวของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่งออกมา
เทพมหาวิญญาณของการค้าตระกูลฉินทำการเคลื่อนไหวทั้งหมดนี้ได้ในพริบตา โดยที่เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่งยังไม่ทันจะถูกฝูงแมงมุมสวรรค์ที่ยกโขยงเข้ามากระโจนเข้าใส่จนล้มลงเลย เป็นเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินที่ลงมือลื่นไหลรวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง ไม่ได้มีการหยุดชะงักแม้แต่น้อย ภายในพื้นที่ที่มีอยู่อย่างจำกัด สามารถทำการเริงระบำ สังหาร ชิงทวน แล้วก็ชิงทวนอีกครั้งหนึ่งได้ในเวลาเพียงอึดใจเดียว เรียกได้ว่าเชื่อมต่อกันอย่างลื่นไหล คล้ายทำการซักซ้อมล่วงหน้ามาเป็นอย่างดี
หลัวคังอันมองดูความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในพริบตานั้นจนหยุดหายใจ ความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังฝันไป คล้ายว่ามีเพียงการร่ายรำแสดงพลังอยู่ในความฝันเท่านั้นถึงจะสามารถมีภาพที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ปรากฏขึ้นมาได้ ทุกอย่างลื่นไหลอย่างเหมาะเจาะและหมดจด!
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินที่จับทวนไว้ด้วยมือข้างเดียวพุ่งตัวออกไป ไล่ตามทวนที่ถูกซัดออกไปเล่มนั้น
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานที่พุ่งเข้ามารับรู้ได้ถึงการโจมตีที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วปานสายฟ้า รู้ทันทีว่าเป็นทวนที่โจมตีเข้ามา
โผละ! แมงมุมสวรรค์ตัวหนึ่งที่เข้ามาขวางทางถูกแทงทะลุ ทวนพุ่งทะลวงเข้ามา
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานลงมืออย่างรวดเร็ว เพราะการโจมตีที่พุ่งเข้ามารุนแรงจนมิอาจประมาทได้ จึงรีบเหวี่ยงทวนกวาดออกไปอย่างเต็มแรง ปัดทวนที่ถูกซัดเข้ามาจนกระเด็นลอยออกไป
แต่หลังจากนั้นเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานก็พบเห็นถึงความผิดปกติทันที ทว่ามันก็สายไปเสียแล้ว
แมงมุมสวรรค์ที่ถูกแทงตัวนั้นส่งเสียงกรีดร้อง แต่ทันใดนั้นตรงตำแหน่งที่ถูกแทงทะลุบนร่างของมันก็มีบางสิ่งบางอย่างพุ่งทะลวงออกมา
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานเพิ่งจะเหวี่ยงทวนออกไป ขณะที่กำลังจะชักทวนกลับมา มันก็ได้ถูกวัตถุบางอย่างฉวยโอกาสที่มันเปิดเผยจุดอ่อน แทงเข้าที่ใบหน้าของมัน
ทวนเล่มหนึ่งแทงทะลุเข้าไปที่ใบหน้าของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลาน
มือที่จับอยู่บนปลายทวนด้านหลังคือมือของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉิน
บนด้ามทวนที่อยู่ระหว่างเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานกับเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินมีแมงมุมสวรรค์ขนาดใหญ่ที่กำลังส่งเสียงกรีดร้องพร้อมตะเกียกตะกายอยู่ตัวหนึ่ง
เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินบิดมืออย่างรุนแรง ด้ามทวนหมุนขึ้นมาอย่างรวดเร็ว หัวทวนเองก็หมุนควงอยู่ในศีรษะของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเหวี่ยงแขนดึงทวนออกมา แมงมุมสวรรค์ร่วงตกลงพื้น
ในพริบตาที่แมงมุมสวรรค์ตกลงไป หลัวคังอันเบิกตาโตขึ้นมาอีกครั้ง เขามองเห็นโพรงที่อยู่บนใบหน้าของเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานได้อย่างชัดเจน
เขาแทบจะลืมหายใจไปแล้ว มองดูเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลานถูกฝูงแมงมุมสวรรค์กลุ้มรุมโจมตีจนล้มลงไปกับพื้นโดยไม่อาจขัดขืนได้
หลินยวนที่ดึงทวนกลับมาอยู่ในมือเหวี่ยงทวนออกไปด้วยมือข้างเดียว ทิ่มแทงทวนอยู่พักหนึ่ง สังหารแมงมุมสวรรค์ที่กรูกันเข้ามา
หลัวคังอันที่ปากเต็มไปด้วยคราบโลหิตตื่นตะลึง สายตามองไปยังร่างของหลินยวน คล้ายว่าไม่รู้จักอีกฝ่ายอย่างไรอย่างนั้น คล้ายกำลังมองดูสัตว์ประหลาดอย่างไรอย่างนั้น
ตอนแรกไม่รู้ว่าเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนตายด้วยน้ำมือใคร แต่ตอนนี้เขามั่นใจแล้ว อีกฝ่ายถูกเจ้าซื่อบื้อที่ตัวเองมองว่าเป็นท่อนไม้มาโดยตลอดฆ่าตาย!
ตัวเองเพิ่งจะหลุดออกมาจากตำแหน่งผู้ควบคุมหลัก ยังไม่ทันที่จะได้สติกลับมา เจ้าท่อนไม้นั่นกลับกำจัดเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเซวียนไปแล้ว!
จากนั้นเพียงพริบตาก็สังหารเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลเมิ่ง แล้วก็สังหารเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลหลาน เรียกได้ว่ารวดเร็วและเด็ดขาด!
แต่นั่นมันเป็นเทพมหาวิญญาณของสามหอการค้าใหญ่ที่มาเข้าร่วมการประมูลเชียวนะ ไม่ได้มาเล่นๆ แน่นอน ก่อนหน้านี้ตัวเองก็ได้ประมือกับอีกฝ่ายแล้ว ความสามารถของอีกฝ่ายนั้นไม่ธรรมดา!
แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ เทพมหาวิญญาณทั้งสามกลับถูกเจ้าท่อนไม้นี่กำจัดทิ้งในพริบตาเหมือนหั่นผักอย่างไรอย่างนั้น
การสังหารหมู่อื่นลื่นไหลในระหว่างที่เคลื่อนไหวนั่น เพียงเคลื่อนไหวอย่างง่ายๆ ก็กำจัดทิ้งได้ เรียกได้ว่าเชี่ยวชาญและชำนาญเป็นอย่างยิ่ง!
ยิ่งไปกว่านั้นยังจัดการได้อย่างง่ายดาย หนึ่งทวนหนึ่งชีวิต แต่ละทวนล้วนแทงเข้าที่ศีรษะ แม้นจะอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่วุ่นวายเช่นนี้ก็ยังสังหารศัตรูได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว กระทั่งแทงเพิ่มอีกสักทีก็ยังคร้านที่จะทำ!
หลัวคังอันถามตัวเองว่าชีวิตนี้เคยเห็นการสังหารที่งดงามเช่นนี้มาก่อนหรือไม่ ไม่สิ นี่มันไม่ใช่การสังหาร นี่คือศิลปะชัดๆ!
สังหารคนให้งดงามถึงขนาดนี้ได้….นี่แม่งใช่คนที่ใช้ชีวิตอยู่กับตัวเองในทุกๆ วันจริงหรือวะเนี่ย?
เรียนที่หลิงซานมาสามร้อยปีก็ยังเรียนไม่จบอย่างนั้นเหรอ เรียนไม่จบบ้านมันสิ ถ้าคนแบบนี้ยังเรียนไม่จบ คนอื่นๆ ในหลิงซานแม่งก็ไม่ต้องเรียนกันแล้ว ต้องเป็นคนแบบไหนถึงจะเรียนจบได้วะ?
เอาแค่ความสามารถในการสังหารเช่นนี้ ตัวเขากล้าพูดเต็มปากเลยว่าหลิงซานไม่สามารถฝึกฝนออกมาได้
ทั้งความสามารถในการหาจังหวะปลิดชีพศัตรูได้อย่างแม่นยำท่ามกลางสถานการณ์ที่ชุลมุนวุ่นวาย แล้วก็ความสามารถในการใช้ประโยชน์จากการควบคุมอันเป็นธรรมชาติในการสร้างความเสียหายที่รุนแรงที่สุด
นี่ไหนเลยจะเป็นสิ่งที่สั่งสอนออกมาได้ นี่มันเป็นความสามารถที่ได้มาจากการต่อสู้ฆ่าฟันมานับครั้งไม่ถ้วนชัดๆ
………………………………………………………………
