ชะตาฟ้าหาญกล้าท้ายอดคน – ตอนที่ 114 งมเข็มในมหาสมุทร

ตอนที่ 114 งมเข็มในมหาสมุทร

หายไปอีกแล้ว? เบื้องหน้าฉากแสงมีคนจำนวนไม่น้อยกำลังสบตากันไปมา

ประธานหอการค้าตระกูลสือมีสีหน้าเศร้าสร้อย จนถึงตอนนี้ หอการค้าทั้งแปดแห่งที่มีหอการค้าตระกูลสือและหอการค้าตระกูลจิ้นเป็นผู้นำได้ถูกกำจัดออกไปจากการประมูลแล้ว

ไม่เหมือนกับพวกหอการค้าตระกูลฉวี่ที่ก่อนหน้านี้ล้อมโจมตีหอการค้าตระกูลฉินอยู่ตั้งนานขนาดนั้น แต่ตอนนี้ยังคงรอดชีวิตอยู่ ไม่มีใครคิดถึงว่าหอการค้าตระกูลสือที่ก่อนหน้านี้เพียงมองดูอยู่เฉยๆ จะกลายเป็นฝ่ายถูกหอการค้าตระกูลฉินที่เปิดฉากโจมตีกลับกำจัดทิ้งไปเสียก่อน

ผู้คนที่ยืนชมการต่อสู้อยู่ตรงหน้าฉากแสง หากบอกว่าก่อนหน้านี้พวกเขารู้สึกเห็นใจหอการค้าตระกูลฉิน อย่างนั้นตอนนี้ก็ไม่มีใครตอบได้เหมือนกันว่ารู้สึกเช่นไร

การแก้แค้นของหอการค้าตระกูลฉินลื่นไหลถึงขนาดนี้ ลื่นไหลจนทำให้หลายๆ คนตกตะลึง แล้วก็ทำให้ความรู้สึกเห็นใจที่มีต่อหอการค้าตระกูลฉินก่อนหน้านี้จางหายไปไม่น้อย

หอการค้าตระกูลฉินพบเจอใครเป็นต้องฆ่า อย่างนั้นพวกหอการค้าตระกูลฉวี่ที่เหลืออยู่จะมีจุดจบเป็นอย่างไร?

เมื่อเห็นเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินหายไปจากทัศนวิสัยของโดรนวิเศษอีกครั้ง เผิงซีพลันตกใจ เขาโน้มตัวลงมา รีบกล่าวเตือนโจวหม่านเชาว่า “คุณน้าครับ เกรงว่าหอการค้าตระกูลฉินจะไปหาพวกเราครับ”

เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเตือนเขา โจวหม่านเชาที่ใบหน้าคร่ำเคร่งก็ตระหนักได้แล้วเช่นกัน หอการค้าอื่นๆ ที่ยังรอดชีวิตก็ตระหนักได้เช่นเดียวกัน

อย่าว่าแต่คนอื่นเลย กระทั่งคนธรรมดาจำนวนมากในดินแดนเซียนที่กำลังชมการต่อสู้อยู่ก็จ้องมองไปที่พวกหอการค้าตระกูลฉวี่ สถานีออกอากาศแต่ละแห่งต่างหันกล้องไปที่พวกเขา รอคอยภาพเหตุการณ์ที่น่าจะปรากฏขึ้นแต่ไม่รู้ว่าจะปรากฏขึ้นมาเมื่อไร

หอการค้าแต่ละแห่งที่ยังอยู่รอดต่างรู้สึกลังเล เรื่องราวดำเนินมาจนถึงตอนนี้ ไหนเลยยังจะใช่การประมูลอีก นี่มันเป็นการไล่สังหารชัดๆ ไม่มีใครคิดว่าเทพมหาวิญญาณของตัวเองจะเป็นคู่ต่อสู้ของหอการค้าตระกูลฉินได้ จะถอนตัวออกจากการประมูลดีหรือไม่?

ถ้าถอนตัวตอนนี้ ก็ยังพอจะลดความสูญเสียลงไปได้บ้าง

แต่ถ้าถอนตัวไปง่ายๆ แบบนี้ ถ้าไม่พยายามลองสู้ดูสักหน่อย จะให้หอการค้าอย่างหอการค้าตระกูลฉวี่ยอมรับได้อย่างไร?

แต่ตอนนี้มันก็ไม่ใช่ปัญหาเรื่องยอมรับหรือไม่ยอมรับแล้วเช่นกัน เมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวพันถึงความอยู่รอดของหอการค้าตระกูลฉวี่ หากไม่ลองพยายามดูเป็นครั้งสุดท้าย แล้วจะให้หอการค้าตระกูลฉวี่ทิ้งอุตสาหกรรมที่เป็นเลือดเนื้อในดินแดนเซียนของตัวเองไปได้อย่างไร

หากยังไม่ถึงที่สุด หากยังไม่หมดหวัง หอการค้าตระกูลฉวี่ไม่มีวันจะทำเช่นนั้นได้ ไม่อย่างนั้นกลับไปแล้วพวกเขาคงไม่สามารถเผชิญหน้ากับทุกชีวิตภายในหอการค้าตระกูลฉวี่ได้ แล้วก็คงไม่สามารถเผชิญหน้ากับตระกูลที่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังได้

บางทีอาจจะมีแค่เพียงการพ่ายแพ้อย่างแท้จริงเท่านั้นถึงจะเป็นคำอธิบายที่ดีที่สุด

“โจวซยง จะยอมแพ้ไม่ได้นะ! หากหอการค้าตระกูลฉินทำสำเร็จ โจวซยงลดความเสียหายตรงนี้ลงไปได้แล้วจะมีประโยชน์อะไร?” พานชิ่งกลัวว่าโจวหม่านเชาจะไม่ยอมเสียสละ จึงรีบกล่าวเรื่องผลดีผลเสียกับโจวหม่านเชาทันที

ในการประมูลครั้งนี้ หอการค้าตระกูลพานได้จบเห่ลงแล้ว ในเวลานี้ก่อนที่การประมูลจะจบลง เขาก็ทำได้เพียงใช้ฝีปากกระตุ้นคนอื่นเท่านั้น

ไม่จำเป็นต้องให้เขาพูด หอการค้าตระกูลพานกับหอการค้าตระกูลโจวรังแกหอการค้าตระกูลฉินมานานขนาดนี้ ทันทีที่หอการค้าตระกูลฉินผงาดขึ้นมาได้ ผลลัพธ์ที่จะตามมานั้นไม่ใช่สิ่งที่หอการค้าตระกูลโจวอยากจะเห็นเช่นเดียวกัน

แต่ก็เหมือนกับหอการค้าตระกูลฉวี่ จะให้ยอมแพ้ไปง่ายๆ แบบนี้ หอการค้าตระกูลโจวก็ยากจะทำได้เช่นเดียวกัน

แต่ก็เหมือนกับที่พานชิ่งว่ามา หากปล่อยให้หอการค้าตระกูลฉินเอาชนะการประมูลได้ หอการค้าตระกูลโจวลดความเสียหายตรงนี้ลงไปได้แล้วจะมีประโยชน์อะไร?

เรื่องที่รู้ทั้งรู้ว่าจะต้องตายแต่ก็ยังต้องเข้าไปตาย บางทีในสายตาคนนอกอาจจะมองว่าเป็นการกระทำของคนโง่ เป็นเรื่องที่ยากจะเชื่อได้ แต่ความละโมบที่มีต่อผลประโยชน์กลับทำให้คนเรายอมที่จะวัดดวงกับมันดู ยอมที่จะเสี่ยงเพื่อความหวังที่มีเพียงน้อยนิด

กระทั่งหอการค้าสิบแห่งร่วมมือกันก็ยังเอาชนะไม่ได้ แล้วตอนนี้เหลือเพียงสี่แห่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังแพ้หอการค้าตระกูลฉินมาแล้วทั้งสิ้น อย่างนี้พวกเขายังจะมีหวังอยู่อีกหรือ?

ในสายตาคนนอกแล้ว บางครั้งคนเราก็มักจะทำเรื่องน่าขันเช่นนี้อยู่เสมอ

หนานชีหรูอันเอียงตัวเข้าไปแนบชิดไหล่ของฉิงชุ่ย กล่าวอะไรกับฉินอี๋เสียงเบาๆ ฉินอี๋เหลียวหน้าไปมองอย่างช้าๆ มองไปทางประธานหอการค้าตระกูลต่างๆ ที่กำลังสุมหัวพูดคุยกันอยู่

แต่ก็เพียงมองดูเล็กน้อยเท่านั้น จากนั้นเธอก็หันกลับไปจ้องมองฉากแสงอีกครั้ง

การประมูลดำเนินมาถึงขนาดนี้ ฉินอี๋ได้เดินออกมาจากอารมณ์ด้านลบ กลับมาสงบเยือกเย็นอีกครั้งแล้ว

ประธานหอการค้าต่างๆ ลุกออกจากที่นั่งมาปรึกษาหารือกัน พวกหอการค้าที่ยังรอดชีวิตอยู่อย่างหอการค้าตระกูลโจวกับหอการค้าตระกูลฉวี่ถือว่ากลายเป็นพันธมิตรกันอย่างเป็นทางการ ร่วมมือกันอย่างแท้จริงเพื่อเป้าหมายเดียวกัน

ที่บอกว่า ‘อย่างแท้จริง’ นั่นก็เพราะว่าพวกเขาได้ละทิ้งเล่ห์เหลี่ยมต่างๆ ที่เอาไว้ใช้เพื่อชนะการประมูลไปแล้ว อย่างน้อยก่อนที่จะกำจัดเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินได้ก็เป็นเช่นนั้น

พวกหอการค้าที่สูญเสียสิทธิ์ในการปรึกษาหารือไปแล้วเหล่านั้นก็เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วยเช่นกัน แม้นจะบอกว่ามาร่วมปรึกษาหารือ แต่ความจริงแล้วเหมือนกำลังปลุกใจพวกหอการค้าตระกูลฉวี่เสียมากกว่า ใช้คำพูดต่างๆ นาๆ มาสนับสนุนพวกเขา หรือจะเรียกว่ายุแยงก็ว่าได้

……

ณ ชายขอบแดนแมงมุมสวรรค์ การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด เทพมหาวิญญาณกำลังไล่ล่าสังหารแมงมุมสวรรค์

นอกจากหอการค้าตระกูลฉินและหอการค้าตระกูลอู๋แล้ว ในหอการค้าทั้งยี่สิบสี่แห่งที่เข้าร่วมการประมูลมีหอการค้าเพียงสี่แห่งที่ยังรอดชีวิต หรือก็คือเหลือแค่หอการค้าตระกูลโจว หอการค้าตระกูลฉวี่ หอการค้าตระกูลอูและหอการค้าตระกูลเผย

เนื่องจากกลัวว่าเสียงอึกทึกครึกโครมจากการทำภารกิจด่านที่หนึ่งจะทำให้เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินรู้ตัว เทพมหาวิญญาณของหอการค้าทั้งสี่จึงหลบออกไปไกลหน่อย หลบมาจนถึงชายขอบของแดนแมงมุมสวรรค์

แต่พวกเขาก็ไม่กล้าวิ่งออกไปนอกแดนแมงมุมสวรรค์เช่นเดียวกัน เพราะทันทีที่ออกไปจากแดนแมงมุมสวรรค์ ทันทีที่ออกไปจากพื้นที่ที่ทำการประมูล นั่นจะกลายเป็นการทิ้งสิทธิ์การประมูลไปโดยปริยาย

ท่ามกลางการไล่ล่าสังหารที่ดุเดือด เศษซากชิ้นส่วนของแมงมุมสวรรค์ปลิวว่อน

แม้นเทพมหาวิญญาณทั้งสี่ตนนี้จะไม่อาจจัดการกับเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินได้ แต่พวกเขายังถือเป็นสิ่งที่น่ากลัวเป็นอย่างมากสำหรับแมงมุมสวรรค์อยู่ มาตรว่าจะถูกหอการค้าตระกูลฉินเล่นงานจนความสามารถบางอย่างได้รับผลกระทบ แต่ทันทีที่ได้ปลดปล่อยความสามารถอย่างเต็มที่ การจะสังหารแมงมุมสวรรค์ก็ไม่นับเป็นปัญหาอะไร

ความปรารถนาที่จะล่าเหยื่อถูกทำลาย ความหวาดกลัวต่อความตายสามารถส่งผลกระทบต่อทุกสรรพชีวิตได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งแมงมุมสวรรค์ มีแมงมุมสวรรค์บางส่วนได้หลบหนีออกไปนอกแดนแมงมุมสวรรค์แล้ว

ภายในดินแดนที่เต็มไปด้วยไอหมอกหนาทึบ เนินเขาสีน้ำตาลขนาดเล็กใหญ่ตั้งเรียงราย เมื่อถูกแมงมุมสวรรค์รบกวน เนินเขาบางลูกขยับเขยื้อนขึ้นมา จู่ๆ พลันมีบางสิ่งบางอย่างพุ่งออกมา ตวัดม้วนเอาแมงมุมสวรรค์ที่วิ่งมาตรงหน้าหายเข้าไปในเนินเขาในพริบตา

เนินเขาบางส่วนที่ขยับเขยื้อนได้เผยให้เห็นรูปร่างที่แท้จริง ขาทั้งสี่เคลื่อนไหว ภายในร่องระหว่างเปลือกตาที่แยกออกเผยให้เห็นแสงสีเหลืองที่น่ากลัว นั่นคือคากคกหินขนาดใหญ่จำนวนมาก ใหญ่โตเหมือนเนินเขา ผิวภายนอกของมันดูเหมือนหินสีน้ำตาลจริงๆ

พวกมันที่นั่งยองๆ อยู่กับที่คล้ายจะเคลื่อนไหวน้อยมาก ส่วนที่มีความคล่องแคล่วที่สุดก็คือลิ้นของพวกมัน ยืดหดได้รวดเร็วปานสายฟ้า

แมงมุมสวรรค์ที่วิ่งพล่านไปทั่ววิ่งเข้าไปในดินแดนของสิ่งมีชีวิตอื่น กลายเป็นอาหารอันโอชะของสิ่งมีชีวิตอื่นทันที

การไล่สังหารแมงมุมสวรรค์ของเทพมหาวิญญาณทั้งสี่ตนแทบจะหยุดลงในเวลาเดียวกัน ทั้งสี่ต่างได้รับข้อความจากทางหอการค้าของตัวเอง บอกให้พวกเขาหยุดการสังหาร หลบหลีกอันตรายก่อน

อะไรนะ? เทพมหาวิญญาณของหอการค้าทั้งแปดที่มีหอการค้าตระกูลสือและหอการค้าตระกูลจิ้นเป็นผู้นำถูกหอการค้าตระกูลฉินสังหารโดยไม่มีเหตุผลไปหมดแล้ว?

ใบหน้าของขุยชิวที่ควบคุมเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉวี่เต็มไปด้วยความรู้สึกตกใจ ส่วนรายละเอียดเป็นอย่างไร ทางหอการค้าตระกูลฉวี่ไม่ได้บอกเล่าละเอียดนัก แล้วก็ไม่มีเวลาให้บอกเล่าอย่างละเอียดด้วย

เขารู้สึกไม่อยากจะเชื่อ พวกหอการค้าตระกูลสือทั้งแปดไม่ได้ล้อมโจมตีเสียหน่อย ถ้าเจออันตรายก็แยกย้ายกันหนีไปก็ได้นี่นา ทำไมถึงได้ถูกจัดการเร็วขนาดนี้?

ขุยชิวคือคนที่รู้สึกหวาดกลัวมากที่สุดในบรรดาหอการค้าทั้งสี่ที่เหลืออยู่ รอยบาดแผลน่ากลัวที่อยู่บนร่างเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินล้วนแต่เป็นฝีมือของเขา อีกทั้งเขายังเป็นคนตัดแขนข้างหนึ่งของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินไปด้วย

เทพมหาวิญญาณทั้งสี่ไม่กล้าลังเล ต่างรู้สึกหวาดกลัว รีบเข้ามารวมตัวอยู่ด้วยกัน

หลังทำการสื่อสารกันเล็กน้อย หอการค้าทั้งสี่ก็ทิ้งแมงมุมสวรรค์ที่อยู่ที่นี่ รีบหลบหนีออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว หนีไปหลบยังสถานที่ที่รกร้างห่างไกล

……

แดนแมงมุมสวรรค์กว้างใหญ่ หากไม่มีเสียงการต่อสู้ การคิดจะตามหาเทพมหาวิญญาณสามสี่ตัวอย่างไร้จุดหมายนั้นเป็นเรื่องที่ยากลำบากเป็นอย่างมาก เรียกได้ว่าเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรก็ว่าได้

แต่สำหรับคนที่รู้วิธีติดตามร่องรอยอยู่ก่อนแล้ว สุดท้ายยังไงก็ตามหาจนพบ

เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินที่มุดออกมาจากในหุบเขาพุ่งตัวออกมา มุ่งตรงไปยังพื้นที่เป้าหมายตามทิศทางที่ไป๋หลิงหลงคอยแจ้งมา กระโดดลงมายังริมเชิงผาแห่งหนึ่ง

สำหรับคนทั่วไปแล้ว การจะระบุตำแหน่งของเป้าหมายที่ชัดเจนจากการมองดูรูปภาพที่โดรนวิเศษตามถ่ายมานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะว่าภายในแดนแมงมุมสวรรค์รกร้างผู้คน คนที่ชำนาญพื้นที่ในแดนแมงมุมสวรรค์มีอยู่ไม่มาก

แต่หอการค้าตระกูลฉินยังคงมีความสามารถอย่างมาก ไป๋หลิงหลงได้รวบรวมคนกลุ่มหนึ่งขึ้นมาทำการวิเคราะห์โดยมีไป๋หลิงหลงรับหน้าที่บัญชาการ นี่จึงไม่ใช่ปัญหาอะไร

เมื่อเห็นโดรนวิเศษที่ลอยอยู่ในหุบเขา หลัวคังอันที่นั่งอยู่ในที่นั่งผู้ช่วยก็หัวเราะ ‘หึหึ’ ออกมา หัวเราะจนรู้สึกเจ็บกระดูก จึงใช้มือไปกุมเอาไว้อีกครั้ง

เทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉินไม่มีซึ่งความลังเลใดๆ กระโจนลงไปในหลุมลึกทันที

ไม่นานนัก ภายในหลุมลึกก็มีเสียงการต่อสู้ที่ดุเดือดดังขึ้นมา

มาหลบอยู่ที่นี่ก็แล้ว สุดท้ายก็ยังถูกหาเจอ! พวกโจวหม่านเชาที่อยู่ด้านนอกตำหนักคุนกว่างต่างมีสีหน้าดูแย่ ต่างถูกความสามารถในการตามรอยอันน่ากลัวของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินทำให้ตกใจ

สภาพแวดล้อมภายในหลุมลึกมีความซับซ้อน ทัศนวิสัยย่ำแย่ ภายในฉากแสงก็มองเห็นแค่เพียงภาพรางๆ

ในตอนที่การต่อสู้กำลังจะหยุดลง เทพมหาวิญญาณสองตนได้พุ่งออกมาจากในหลุมลึก บินหนีออกไป

โจวหม่านเชาโล่งออก หนึ่งในเทพมหาวิญญาณที่หลบหนีออกมามีเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลโจวอยู่ด้วย ส่วนอีกตัวหนึ่งคือเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉวี่

หลังเสียงการต่อสู้เงียบลง ภายในหลุมลึกก็เหมือนจะมีเทพมหาวิญญาณตนหนึ่งหลบเข้าไปในรอยแยกภายในหลุมลึกอย่างรวดเร็ว มองไม่ชัดว่าเป็นใคร แต่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีเทพมหาวิญญาณล้มลงไปนอนกับพื้นตนหนึ่ง ไม่ไกลกันนักก็มีเทพมหาวิญญาณที่ล้มลงไปก่อนแล้วตนหนึ่ง

ถึงแม้จะมองไม่ชัดว่าเทพมหาวิญญาณที่ล้มลงไปนั้นใช่เทพมหาวิญญาณของตนหรือเปล่า แต่ประธานหอการค้าตระกูลเผยกับประธานหอการค้าตระกูลอูต่างก็มีสีหน้าย่ำแย่อย่างมากแล้ว

เสียงตู้มดังขึ้น ท่ามกลางฝุ่นควันที่ระเบิดขึ้นมา ร่างของเทพมหาวิญญาณที่หลบเข้าไปในรอยแตกของหลุมลึกได้หายไปจากทัศนวิสัยของโดรนวิเศษอีกครั้ง

…..

ในตอนที่มีการต่อสู้ขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของเผิงซีพลันกวาดมองไปยังฉากแสงแต่ละแถบที่อยู่ด้านนอกตำหนักคุนกว่าง จากนั้นเหลียวหน้ากลับไปมองทางฉินอี๋อย่างรวดเร็ว เขาไม่เห็นไป๋หลิงหลงที่อยู่ด้านหลังฉินอี๋ จึงตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง รีบกล่าวว่า “คุณน้าครับ เป็นโดรนวิเศษที่ตามถ่ายครับ หอการค้าตระกูลฉินใช้โดรนวิเศษในการระบุตำแหน่งไล่สังหาร ขอเพียงโดรนวิเศษยังไล่ตามถ่ายอยู่แบบนี้ คนของพวกเราก็ยากจะหลบได้ครับ”

โจวหม่านเชากระเด้งตัวขึ้นมาทันที ก้าวอาดๆ ไปทางฉวี่ซานจวี หลังจากรีบตะโกนอะไรไปสองสามประโยค ทั้งสองคนก็รีบไปแสดงการคัดค้านตรงหน้าที่นั่งกรรมการ ขอให้โดรนวิเศษรีบหยุดการตามถ่ายทันที

แต่การขอร้องของพวกเขาก็ไร้ประโยชน์ ไม่ใช่ว่ากรรมการไม่อยากรับปาก ความจริงแล้วกรรมการหลายๆ คนก็แอบยืนอยู่ข้างพวกเขา คิดอยากจะรีบดำเนินการให้เช่นกัน

แต่เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินได้แอบวางยาเอาไว้ก่อนแล้ว เขาได้สร้างความเสียหายที่ค่อยๆ แสดงผลออกมาแก่เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉวี่และเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลโจว

ทันทีที่ถูกเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินหาตัวพบ ก็จะต้องมีคนจ่ายค่าตอบแทน

และตอนนี้เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลโจวก็ได้ลงไปนอนกองอยู่ใต้ทวนของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินแล้ว ภายใต้สายตาของทุกคนที่กำลังมองดูอยู่ โจวหม่านเชาจ้องมองฉากแสงอย่างตกตะลึง มองดูร่างอันใหญ่โตมหึมาที่นอนแน่นิ่งอยู่ในฉากแสงอย่างตกตะลึง

เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉวี่หมุนตัววิ่งหนีไป หลังจากเห็นเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลโจวถูกพัวพันเอาไว้ เขาก็รีบหนีไปทันที เรียกได้ว่าหนีไปอย่างร้อนรน

เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินที่สังหารศัตรูในทวนเดียวดึงทวนออกแล้วไล่ตามศัตรูไป ครั้งนี้เทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินไม่ได้หลบๆ ซ่อนๆ อีก หากแต่ไล่ตามหอการค้าตระกูลฉวี่ไปไม่ยอมปล่อย

ความเสียหายที่สร้างเอาไว้ให้ศัตรูก่อนหน้านี้ได้แสดงผลของมันออกมาอย่างสมบูรณ์ในช่วงเวลาสุดท้าย

หากเทพมหาวิญญาณสี่ตนแยกย้ายกันหนีไป บางทีเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินอาจจะไม่สามารถไล่ตามทั้งหมดได้ แต่ในตอนที่เหลือเทพมหาวิญญาณอยู่เพียงตัวเดียว ความเสียหายที่ค่อยๆ แสดงผลออกมาได้ทำให้ความเร็วของเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลเหนือกว่า

ยังจะหนีไปไหนได้อีก?

ตกอยู่ในสภาพนี้แล้ว กรรมการยังมีความจำเป็นต้องไปยกเลิกการตามถ่ายของโดรนวิเศษอีกหรือ

เมื่อเห็นเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉินคืบใกล้เข้ามา เมื่อเห็นเทพมหาวิญญาณของหอการค้าตระกูลฉวี่ของตนไม่มีความกล้าที่จะสู้กับหอการค้าตระกูลฉินอีก ฉวี่ซานจวีจำต้องยอมรับความจริง ทำการตัดสินใจเพียงหนึ่งเดียวที่ยังสามารถทำได้ในตอนนี้ กล่าวตะโกนต่อหน้ากรรมการทุกคนว่า “ขอถอนตัว! หอการค้าตระกูลฉวี่ขอถอนตัวจากการประมูล….”

กรรมการจำนวนไม่น้อยที่อยู่บนที่นั่งกรรมการมีความลำเอียง รีบทำการตอบสนองออกมาอย่างรวดเร็ว

กรรมการจำนวนหลายคนต่างเห็นด้วย เลขาธิการตะวันออกฮั่นซารีบใช้พลังตะโกนไปทางหอการค้าตระกูลฉินทันที “ฉินอี๋ หอการค้าตระกูลฉวี่ถอนตัวจากการประมูลแล้ว รีบบอกให้เทพมหาวิญญาณของเธอหยุดมือซะ ไม่อย่างนั้นจะถูกลงโทษสถานหนัก!”

ฉินอี๋ไม่กล้าขัดขืน จึงลุกขึ้น ประสานมือพลางกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “รับทราบค่ะ!”

แต่เกมเล่นมาจนถึงขนาดนี้แล้ว คุณบอกจะลงโทษก็จะลงโทษได้อย่างนั้นเหรอ?

ฉินอี๋จงใจถ่วงเวลาในระหว่างที่ทำการติดต่อไปยังเทพมหาวิญญาณหอการค้าตระกูลฉิน!

…………………………………………………………………………