ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม? – ตอนที่ 327 มารดาผู้ใจดำ

ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม?

ตอนที่ 327 มารดาผู้ใจดำ

ตอนที่ 327 มารดาผู้ใจดำ

เว่ยอวิ๋นซูได้ยินเช่นนี้ ก็ตอบตกลงโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

หากวันหน้าเอาแต่อยู่บ้านดูแลลูกทุกวัน คงเป็นเรื่องน่าเบื่อมาก ควรหาอะไรให้ตัวเองทำดีกว่า

……

ปีใหม่ผ่านไป อากาศเริ่มอุ่นขึ้นทุกวัน ช่วงนี้เฉียวเยี่ยนได้ค้นหาช่างฝีมือที่โดดเด่นจากทุกสาขาอาชีพ อยากจะดึงพวกเขาเข้ามาในโรงเรียนตัวเอง

ทว่าหามาหลายเดือนแล้วก็ยังหาคนที่เหมาะสมไม่เจอ กระนั้นก็โชคดีที่โรงเรียนอาจจะสร้างเสร็จภายในสิ้นปีนี้ นางยังมีเวลาอีกมาก

กลางเดือนสามทุกสรรพสิ่งฟื้นตัว อากาศแปรผันเป็นอุ่นขึ้น เฉียวเยี่ยนที่หมกตัวอยู่ในบ้านตลอดฤดูหนาว รู้สึกเบื่อเซ็ง จึงเตรียมจะพาทั้งครอบครัวไปเที่ยวในฤดูใบไม้ผลิ

ประจวบเหมาะที่เจ้าก้อนแป้งมีอายุสี่เดือนกว่าพอดี สามารถพาออกไปตากแดดได้

เฉียวเยี่ยนวาดแผนภาพโครงสร้างรถเข็นเด็กตามโครงสร้างของรถเข็นสมัยใหม่ และหาช่างไม้มาทำให้หนึ่งคัน วางเจ้าก้อนแป้งไว้ในรถ จะออกไปไหนก็สะดวกมาก

นางยังคงวางแผนจะไปที่ทะเลสาบจื่อจู อย่างไรเสียสถานที่เที่ยวในฤดูใบไม้ผลิที่เมืองหลวงก็มีไม่มากนัก

ก่อนออกเดินทาง ยังนำเตาปิ้งย่าง ถ่านกับวัตถุดิบต่างๆ ใส่ในรถม้า เพื่อเตรียมไปปิ้งย่างข้างนอก

เด็กทั้งสี่ที่ไม่ได้ออกไปเที่ยวนานแล้ว ครั้นรู้ว่าออกไปทำปิ้งย่างข้างนอกได้ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก จึงหยิบสัมภาระใบน้อยมา เก็บของตัวเองให้เรียบร้อย จากนั้นก็ออกเดินทางอย่างมีความสุข

มีหลายคนที่มีความคิดเหมือนกับครอบครัวของเฉียวเยี่ยน ดังนั้นจึงมีผู้คนมากมายที่ริมทะเลสาบจื่อจูแล้ว

เมื่อหาที่ร่มใต้ต้นไม้ริมทะเลสาบได้ เฉียวเยี่ยนจึงสั่งให้พวกองครักษ์ย้ายของออกมา

ใส่ถ่านเข้าไปในเตาปิ้งย่างที่ทำจากเหล็กแล้วจุดไฟ ปิดด้วยตะแกรงเหล็ก รอไฟร้อนก็เริ่มย่างได้เลย

อาหารสำหรับย่างได้ถูกเตรียมไว้ล่วงหน้ามาจากที่บ้านแล้ว สามารถนำมาย่างบนเตาได้เลย

นำเนื้อเสียบไม้ที่หมักแล้วทาน้ำมันหนึ่งชั้น วางลงบนตะแกรง ย่างจนเกิดเสียงฉู่ฉ่าขึ้นมา ไม่นานกลิ่นหอมก็โชยไปทั่ว เมื่อเนื้อสุกแล้วก็ทาซอสสูตรลับของเฉียวเยี่ยนลงไปอีกครั้ง จากนั้นโรยด้วยผงปิ้งย่าง หอมจนชวนน้ำลายสอ

เด็กทั้งสี่ไม่ไปไหนทั้งนั้น ล้อมกันอยู่ข้างเตาย่าง จ้องเนื้อที่ย่างบนเตาตาปริบๆ จวบจนได้กินเข้าปาก ถึงได้พบว่าเสื้อผ้าแทบจะเปียกไปด้วยน้ำลายแล้ว

เฉียวเยี่ยนกับมู่ฉินเจินต้องดูแลลูก หน้าที่ปิ้งย่างจึงถูกส่งมอบให้ฮุ่ยเซียงกับพวกองครักษ์ งานพวกนี้พวกเขาเคยทำบ่อยๆ แต่ละคนมีท่าทางคล่องแคล่วมาก และล้วนมีฝีมือเชี่ยวชาญ

เฉียวเยี่ยนกับมู่ฉินเจินตั้งโต๊ะอยู่ริมทะเลสาบ สองคนนั่งเก้าอี้คนละตัว กินปิ้งย่างไปด้วยตกปลาไปด้วย บางครั้งก็ชนแก้วกัน จิบน้ำบ๊วยเล็กน้อย เป็นวันที่สุขสบายมาก

หากปลาติดเบ็ด ก็โยนไปให้พวกองครักษ์จัดการ แถมยังเพิ่มวัตถุดิบอื่นๆ ด้วย

ทุกคนกำลังกินดื่มสำราญ มีเพียงเด็กน้อยคนที่ห้าผู้น่าสงสารเท่านั้นที่นอนเล่นน้ำลายอยู่ในรถเข็น ขาก็ดีดถีบแรงขึ้นมาเป็นพิเศษ

เฉียวเยี่ยนชำเลืองมองลูกชายที่แทะมือตัวเอง และจงใจเขย่าอาหารปิ้งย่างตรงหน้าเขา “ลูกรักน่าสงสารจริงๆ ตอนนี้ยังกินไม่ได้ รอเจ้าโตขึ้นอีกหน่อย แม่ค่อยย่างให้เจ้านะ”

เมื่อเห็นเนื้อปิ้งย่างส่ายไปมาอยู่ตรงหน้า เจ้าก้อนแป้งก็เอื้อมมือไปคว้า ทว่ามารดาผู้ใจดำของเขาได้เก็บไม้ปิ้งย่างไปนานแล้ว แถมยังกินอย่างเอร็ดอร่อยต่อหน้าเขาด้วย

เจ้าก้อนแป้งขยับปากมุบมิบน้ำลายไหลและดิ้นไปมาครู่หนึ่ง เมื่อไม่ได้ลิ้มรสใดๆ เลย ปากน้อยก็เบะออก ร้องไห้แงออกมา

ท่านแม่ใจร้ายเกินไปแล้ว! จงใจยั่วลูก และยังไม่ให้ลูกกินอีก!

เมื่อยั่วยุลูกชายจนร้องไห้แล้ว เฉียวเยี่ยนก็ยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ พลางมองไปยังมู่ฉินเจิน “สามี ลูกชายท่านร้องไห้แล้ว โอ๋หน่อยสิ”

มู่ฉินเจินจนปัญญากับเด็กคนโตคนนี้จริงๆ และทำได้เพียงลูบหัวนาง ก่อนไปอุ้มลูกขึ้นมากล่อมอย่างยอมรับชะตากรรม

ผู้เป็นพ่อยัดขวดนมให้เจ้าก้อนแป้ง เด็กน้อยดูดจ๊วบๆ ทันทีจนดื่มหมด จากนั้นก็ถูกพ่ออุ้มไปตกปลาด้วยกัน

แม้เด็กน้อยจะไม่รู้อะไรเลย แต่ก็ไม่ขัดการมีความสุขของเขา หลังจากกินอิ่มดื่มพอแล้วก็เล่นน้ำลาย หรือไม่ก็เล่นกับมือตัวเอง พลางพูดอ้อแอ้อย่างมีความสุข

ครอบครัวเฉียวเยี่ยนมีความสุขกลมเกลียวกันมาก ทว่าในฝั่งตรงข้ามมีคนจ้องพวกเขาอยู่ด้วยสายตามุ่งร้าย

เป็นอี้จื่อจิ้นอีกแล้ว จะว่าไปพวกเขาก็มีวาสนาต่อกัน มาทะเลสาบจื่อจูสองครั้งก็ยังเจอกัน ที่ต่างก็คือเฉียวเยี่ยนพาครอบครัวมาด้วย และเที่ยวเล่นกันอย่างสนุกสนาน ส่วนนางพาสาวใช้กับองครักษ์มาพักผ่อนคนเดียวเท่านั้น

ให้ท่านอ๋องรุ่ยมาเที่ยวเล่นกับนาง? ลืมไปได้เลย แม้แต่นางเขายังไม่อยากเล่นด้วย เที่ยวเล่นกับผีสิ!

นางมองมู่ฉินเจินจากที่ไกลๆ เห็นเขาอุ้มเด็กอยู่ในอ้อมแขน แม้จะมองการแสดงออกได้ไม่ชัดเจน แต่นางรู้ว่าเขาในตอนนี้ต้องใจดีและอ่อนโยนเป็นแน่

หากคนที่แต่งงานกับเขาเป็นนางคงจะดีไม่น้อย แบบนั้น เด็กที่เขาอุ้มอยู่ตอนนี้คงจะเป็นลูกของพวกเขา

เมื่อนึกถึงมู่เจ๋อจิ่น ดวงตานางพลันฉายแววดุร้ายมากขึ้น ในเมื่อเขาไม่สามารถทำให้นางตั้งครรภ์ได้ เช่นนั้นนางทำได้เพียงคิดหาวิธีอื่นแล้ว

สรุปคือ นางต้องตั้งครรภ์ให้เร็วที่สุด!

หลังจากเล่นในทะเลสาบจื่อจูมาหนึ่งวัน เฉียวเยี่ยนรู้สึกสดชื่นมาก จากนั้นก็เริ่มเตรียมงานเพาะปลูกในฤดูใบไม้ผลิของนาง

ปีที่แล้วนางตั้งครรภ์ จึงพลาดการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงไป ซึ่งทำให้มือไม้นางคันคะเยอไปหมด ปีนี้จะต้องชดเชย

เช้าตรู หลังจากกล่อมลูกชายเสร็จแล้ว ก็ทิ้งไว้ให้แม่นมดูแล นางเปลี่ยนเสื้อผ้า ถือจอบเดินตรงเข้าไปในแปลง พลางกวัดแกว่งจอบลงกับพื้น มองดูดินที่ค่อยๆ ถูกนางขุดขึ้นมา ความรู้สึกพอใจก็ผุดขึ้นในใจ

ตลอดทั้งเช้าตรู่ นางขุดได้สองแปลงเต็ม พวกข้ารับใช้ที่เหลือมองแปลงดินที่ตัวเองยังขุดไม่เสร็จแม้แต่แปลงเดียว ก็อดจมสู่ความสงสัยไม่ได้

พวกเขาทั้งหมดเติบโตมากับผืนดิน เหตุใดกำลังกายของไท่จื่อเฟยจึงได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้?

หลังจากขุดดินแล้ว ก็นำต้นกล้าที่เพาะเลี้ยงไว้ล่วงหน้าปลูกลงในดิน จากนั้นกลบดินรดน้ำ รอให้ต้นกล้าเหล่านี้รอดขึ้นมา ช่วงปีใหม่ก็จะได้กินผักอีกครั้ง

กลุ่มคนงานก่อสร้างในพื้นที่รกร้างทางตะวันตกของเมืองได้เริ่มทำงานอีกครั้งแล้ว รากฐานได้ขุดเสร็จเรียบร้อย คาดว่าไม่นานสามารถเริ่มสร้างตัวโรงเรียนได้แล้ว

นางวางแผนจะไปเยี่ยมชมสถานที่ก่อสร้างในอีกสองสามวันข้างหน้า นอกจากตรวจความคืบหน้าในการก่อสร้างแล้ว ยังต้องไปดูเนินเขาแห้งแล้งสองลูกที่อยู่ด้านหลังพื้นที่รกร้างนั้นว่าจะสามารถนำมาใช้ทำอะไรได้บ้าง

ตอนนี้พวกเด็กๆ ไปเรียนแล้ว ส่วนลูกคนเล็กมีแม่นมดูแลอยู่ และให้อาหารเสริมได้ จึงไม่ได้ติดนางมาก ดังนั้นนางอยากจะออกไปข้างนอก จึงสะดวกมาก

วันที่ยี่สิบสามเดือนสาม อากาศปลอดโปร่งแจ่มใส

เฉียวเยี่ยนพาหลันหนิงกับองครักษ์สองคนนั่งรถม้าออกเดินทางไปยังพื้นที่รกร้างทางตะวันตกของเมือง

พื้นที่รกร้างทางตะวันตกของเมืองอยู่ห่างจากตัวเมืองในไปช่วงหนึ่ง นั่งรถม้าต้องใช้เวลาเกือบสองชั่วยาม เริ่มออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ ตอนเที่ยงถึงจะถึงที่หมาย

เพิ่งถึงชานเมืองรกร้างได้ไม่ทันไร ก็เห็นดินที่ขุดออกมาเป็นกองๆ มาแต่ไกล พวกคนงานกำลังทำงานในมือตัวเองกันจนเหงื่อท่วมตัว

เนื่องจากโรงเรียนครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ทีมงานก่อสร้างจึงมีค่อนข้างมาก คาดว่ามีมากกว่าสองร้อยคน และผู้รับผิดชอบยังคงเป็นเฟิงเฉียนอัน รองเจ้ากรมโยธาธิการเหมือนเคย

เมื่อเฉียวเยี่ยนไปถึงสถานที่ก่อสร้าง เขายืนมองคนงานทำงานอยู่ด้านข้าง ฐานได้ขุดเรียบร้อยแล้ว และพวกคนงานใช้ที่งัดกลิ้งหินก้อนใหญ่มาสร้างเป็นมุมกำแพง

เมื่อเฟิงเฉียนอันได้ยินว่าไท่จื่อเฟยจะมา ก็รีบเข้าไปทักทายนางทันที และยุ่งจนเหงื่อท้วมตัว เขาพาเฉียวเยี่ยนไปดูรอบๆ และ เฉียวเยี่ยนก็พอใจมาก

จากความคืบหน้านี้ คาดว่าการก่อสร้างโรงเรียนจะแล้วเสร็จก่อนสิ้นปีนี้

…………………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

เฉียวเยี่ยนใจร้าย แกล้งลูกแล้วให้สามีปลอบ

คุณหนูอี้วางแผนจะทำอะไรคะ จะเล่นชู้นอกบ้านให้ตัวเองท้องเหรอ

ไหหม่า(海馬)

ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม?

ชายาผู้นี้ชอบทำสวน พวกเจ้าจะยุ่งทำไม?

Status: Ongoing
หลังตกภูเขาตายก็ได้มาเกิดใหม่ในร่างชายาอ๋องผู้ถูกเนรเทศที่กำลังคลอดบุตร​ แถมได้อยู่ในบ้านอันรกร้างมีแค่ที่ดินเปล่าๆ​ ผืนหนึ่งและระบบตัวช่วยชาวสวนที่จ้องแต่จะหักแต้มหากขี้เกียจ ต่อจากนี้ฉันจะทำยังไงดี?เรื่องย่อ: หลังพลัดตกภูเขาลงมาตาย​ วิญญาณของเฉียวเยี่ยนก็ได้มาเข้าร่างของหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังท้องแก่ใกล้คลอดบุตร​อย่างไม่ทันตั้งตัว​ พอตั้งตัวได้ก็ต้องปวดหัวกับเรื่องที่พบเจอ​ ได้แก่…​ 1.ตนเป็นชายาอ๋องที่มีความผิดฐานบังคับจิตใจสามีจนถูกเนรเทศ​มาอยู่ในบ้านโกโรโกโสแห่งนี้​ 2.ตนมีลูกกับเขาผู้นั้นแล้ว​ และยังเป็นลูกแฝด​ชายหญิง 3.ตนมีระบบปลาเค็มคอยเป็นผู้ช่วยในภารกิจต่างๆ​ ติดตัวมาด้วย​ แต่ดูเหมือนจะเป็นเจ้าหนี้นอกระบบมากกว่า​ ถ้าไม่ทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวก็จะโดนหักแต้มเฉียวเยี่ยนจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องงัดวิชาความรู้ทั้งหมดมาใช้ในการทำสวน​ หาเลี้ยงลูก​ สร้างฐานะให้ตัวเอง… ลำพังตัวข้าคนเดียวก็ทำได้โดยไม่ต้องพึ่งสามีอ๋องโบ้ผู้นั้นกระมัง?

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท