องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 734 ลงแข่งให้กับตระกูลจูเก่อ

บทที่ 734 ลงแข่งให้กับตระกูลจูเก่อ

​เมื่อ​เห็น​ว่า​ข้า​รับใช้​ดูร​้อ​นรน​เพียงใด​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นก​็​เดา​ว่า​หนี​หู่​คง​ส่ง​คน​มา​แก้แค้น​พวกเขา​ด้วย​ความโกรธ​ ​ ​เขา​หยิบ​กระบี่​สำหรับ​ใช้​ขับไล่​วิญญาณ​ร้าย​ของ​ตัวเอง​ขึ้น​โดย​ไม่สน​ใจ​อาการ​บาดเจ็บ​ ​แล้ว​บอก​กับฮู​หยิน​จู​เก​่​อว​่า​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ขอให้​ท่าน​ช่วย​เตรียม​หนทาง​ออกจาก​เมือง​ให้​กับ​พี่​เว​่​ยด​้วย​ ​ข้า​จำต้อง​ออก​ไป​ต้าน​หนี​หู่​ไว้​ก่อน​ขอรับ​!​”

​“​เข้าใจ​แล้ว​”​ ฮู​หยิน​จู​เก​่อ​ตอบ​อย่างใจ​เย็น​ ​แต่​ในขณะที่​นาง​กำลังจะ​สั่ง​ให้​คน​พา​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กับ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอ​อก​ไป​นั่นเอง​…

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กลับ​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​พร้อมกับ​ห้าม​นาง​ไว้​ ​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​สุภาพ​ว่า​ ​“ฮู​หยิน​ ​ข้า​รับใช้​ยัง​ไม่ได้​พูด​อะไร​เลย​ ​คนที​่​มา​อาจ​ไม่ใช่​หนี​หู่​ก็ได้​”

​สิ่ง​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เตือน​ใช่​ว่า​จะ​ไร้เหตุผล​ ​อย่างไร​ก็​คง​ไม่มีใคร​สามารถ​ต้านทาน​การ​โจมตี​จาก​องค์​ชาย​สาม​ได้​ ​ต่อให้​หนี​หู่​จะ​ต้องการ​แก้แค้น​เพียงใด​ ​แต่​เขา​ก็​ต้อง​รักษา​อาการ​บาดเจ็บ​ของ​ตัวเอง​ให้หา​ยดี​ก่อน

​แต่​นาง​ก็​เข้าใจ​ที่​คน​อย่าง​หนี​หู่​จะ​ขอความช่วยเหลือ​จาก​ตระกูล​ของ​ตัวเอง​เป็นอัน​ดับ​แรก​เวลา​ที่​มีปัญหา

​หนี​หู่​เป็น​เด็ก​ที่​ถูกตาม​ใจ​จน​เคยตัว​ ​และ​ชิน​กับ​การ​ทำ​ทุกอย่าง​ตามอำเภอใจ​โดย​ไม่มี​การ​คิดทบทวน

​แต่​ตระกูล​หนี​นั้น​ต่าง​จาก​ตระกูล​อื่น​ ​พวกเขา​จำเป็นต้อง​รักษา​ภาพลักษณ์​ซื่อสัตย์สุจริต​ของ​ตัวเอง​เอาไว้​ ​ดังนั้น​พวกเขา​ย่อม​ไม่มีทาง​ส่ง​คน​มาซุ​่ม​โจมตี​ตระกูล​จู​เก​่​อก​่อ​นการ​แข่งขัน​อย่างแน่นอน

​ถ้า​พวกเขา​คิด​จะ​กำจัด​ใคร​สัก​คนจริง​ ​พวกเขา​ก็​ลงมือ​ได้​แค่​ใน​ระหว่าง​การแข่งขัน​ ​มี​เพียง​วิธี​นี้​เท่านั้น​ที่จะ​ทำให้​พวกเขา​สามารถ​รักษา​ภาพลักษณ์​อัน​ทรงธรรม​ของ​ตัวเอง​ได้

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​วิเคราะห์​ได้​อย่างถูกต้อง​ ​ในที่สุด​ข้า​รับใช้​ที่​กำลัง​หอบ​จน​ตัว​โยน​ก็​สบโอกาส​พูด​ขึ้น​มา​ได้​ ​เขา​ก้าว​เท้า​ออก​ไป​ขวางทาง​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นพร​้​อม​กับ​พูด​ทั้งๆ​ ​ที่​ยัง​เอาแต่​หอบ​อยู่​ว่า​ ​“​นาย​น้อย​ขอรับ​ ​ไม่ใช่​…​ ​ไม่ใช่​คน​จาก​ตระกูล​หนี​ขอรับ​”

​“​ไม่ใช่​หรือ​ ​เช่นนั้น​ทำไม​เจ้า​ถึง​ต้อง​รีบร้อน​ถึง​เพียงนี้​ด้วย​”​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ชะงัก​ฝีเท้า​ขณะ​มุ่น​หัว​คิ้ว​เข้าหา​กัน

​ในที่สุด​ ​ข้า​รับใช้​ก็​ควบคุม​ลมหายใจ​ของ​ตัวเอง​ได้​ ​เขา​ค่อยๆ​ ​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​กติกา​การแข่งขัน​ออกมา​แล้ว​ขอรับ​ ​กติกา​มา​แล้ว​ ​แต่​เรา​มีปัญหา​ขอรับ​!​”

​“​มีปัญหา​อะไร​”​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ใจหายวาบ​ ​เขา​รีบ​คว้า​แขน​ของ​ข้า​รับใช้​เข้ามา​ทันที​ ​คนที​่​มีสาย​ตา​เฉียบแหลม​ย่อม​มองออก​ว่า​ตระกูล​จู​เก​่อ​ไม่​สามารถ​รับมือ​กับ​ปัญหา​ใหญ่​อัน​ใด​ได้​อีก​ ​ถ้า​กติกา​การแข่งขัน​ไม่​เอื้อ​ต่อ​พวกเขา​ ​มัน​ก็​มี​แต่​จะ​ทำให้​สถานการณ์​ย่ำแย่​ลง​เท่านั้น

​ข้า​รับใช้​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​ ​แล้ว​พูด​ต่อ​ ​“​อันที่จริง​จะ​ว่า​เป็นปัญหา​ก็​ไม่เชิง​ขอรับ​ ​แต่​การ​เข้า​สุสาน​หลวง​ไม่ใช่​เรื่องเล็ก​ ​ดังนั้น​เพื่อ​รับประกัน​ความปลอดภัย​ให้​กับ​ทุกคน​ ​หลาย​ๆ​ ​ตระกูล​จึง​ปรึกษาหารือ​กัน​และ​ตัดสินใจ​ว่าแต่​ละ​ตระกูล​จะ​ต้อง​ส่ง​ผู้เข้าแข่งขัน​ลง​แข่ง​อย่างน้อย​สาม​คน​และ​ข้า​รับใช้​อีก​หนึ่ง​คน​ถึง​จะ​เพียงพอ​ต่อ​การ​เดินทาง​ขอรับ​”

​“​มี​หลาย​ตระกูล​หารือ​กัน​เรื่อง​นี้​หรือ​”​ ​ใบหน้า​คมคาย​แต่​ยัง​ดู​เยาว์วัย​ของ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ดำคล้ำ​ขณะ​เอ่ย​ว่า​ ​“​ตระกูล​ไหน​เป็น​คน​ตัดสินใจ​เรื่อง​นี้​ ​ข้า​ไม่ได้​รับ​ข่าว​ใดๆ​ ​เลย​ด้วยซ้ำ​!​”

​ข้า​รับใช้​เงียบ​ไป​ ​เขา​ก้มหน้า​ลง​อย่าง​ประหม่า​ ​เขา​รู้​ว่านา​ยน​้อย​โมโห​เพราะ​ปัญหา​นี้​ควร​ได้รับ​การหารือ​กัน​ระหว่าง​ตระกูล​ ​แต่​การตัดสินใจ​นี้​กลับ​เกิดขึ้น​โดย​ไม่ได้​ถาม​ความคิดเห็น​ของ​นาย​น้อย​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​เพราะ​เหตุการณ์​ครั้ง​ล่าสุด​ที่เกิด​ขึ้น​ ​ตระกูล​หนี​จึง​ร่วมมือ​กับ​อีก​สอง​ตระกูล​เพื่อ​บีบ​ตระกูล​จู​เก​่อ

​“​ข้า​เข้าใจ​แล้ว​”​ ​สีหน้า​ของ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นขม​ขื่น​แต่​ก็​เด็ดเดี่ยว​แน่วแน่

​ข้า​รับใช้​ไม่กล้า​มองหน้า​เขา​ ​เขา​เอ่ย​เรียก​อีก​ฝ่าย​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​นาย​น้อย​”

​“​ไม่เป็นไร​”​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ยิ้ม​ ​ดวงตา​ของ​เขา​ดำ​สนิท​ราวกับ​น้ำหมึก​ขณะ​เอ่ย​ว่า​ ​“​ข้า​คาดการณ์​เอาไว้​แล้ว​ตั้งแต่แรก​ว่า​มัน​จะ​ต้อง​มีเรื่อง​เช่นนี้​เกิดขึ้น​ ​ตระกูล​หนี​มัก​ใช้อุบาย​เช่นนี้​อยู่​เสมอ​ ​ข้า​เพียงแต่​คาดไม่ถึง​ว่า​มัน​จะ​เกิดขึ้น​เร็ว​ขนาด​นี้​ ​และ​ยัง​คาดไม่ถึง​อีกด้วย​ว่า​พวกเขา​จะ​เล่นแง่​กับ​กติกา​การแข่งขัน​เช่นนี้​”

​มาถึง​ตรงนี้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จึง​เข้าใจ​สถานการณ์​แทบ​ทั้งหมด​ได้​ ​ดูเหมือนว่า​ตระกูล​หนี​จะ​เริ่ม​งัด​อุบาย​ออกมา​ใช้แล้ว

​การเคลื่อนไหว​ของ​เขา​จัด​ว่า​ชาญฉลาด​อย่างมาก​ ​ทั้ง​ยัง​ไม่​เป็น​ที่​สะดุดตา​อีกด้วย

​นอกจาก​ประมุข​ของ​สี่​ตระกูล​ใหญ่​แล้ว​ ​ก็​ไม่มีใคร​รู้​ว่า​กฎ​กติกา​การแข่งขัน​นี้​ถูก​แก้ไข​อย่างไร

​ทุกคน​ใน​เมือง​แห่ง​ผู้ขับ​ไล่​วิญญาณ​ร้าย​ต่าง​คิด​ว่านี​่​เป็นการ​แข่งขัน​อัน​ยุติธรรม

​แต่​อำนาจ​บารมี​ของ​ตระกูล​จู​เก​่อ​เริ่ม​ตกต่ำ​ลง​ตั้งแต่​รุ่น​ก่อน​แล้ว​ ​นอกจาก​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ ​เวลานี้​ก็​ไม่มีใคร​ใน​ตระกูล​ที่​มีฝีมือ​ใน​การขับไล่​วิญญาณ​ร้าย​อีก

​ดังนั้น​การ​ขอให้​ส่ง​ผู้เข้าแข่งขัน​สาม​คน​ลง​แข่ง​เช่นนี้​จึง​ไม่​ต่าง​จาก​การ​ท้าทาย​ตระกูล​จู​เก​่อ​ซึ่ง​ๆ​ ​หน้า

​ต่อให้​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นลง​แข่ง​คนเดียว​ ​สุดท้าย​เขา​ก็​ต้อง​พ่ายแพ้​อยู่ดี

​แต่​เห็นได้ชัด​ว่า​ตระกูล​หนี​คง​ไม่​อยากได้​แค่​ชัยชนะ​นั้น​มา​ไว้​ใน​มือ​เท่านั้น​ ​เพราะ​พวกเขา​ต้องการ​บดขยี้​ตระกูล​จู​เก​่อ​ให้​ราบคาบ​ด้วย​การบีบ​ให้​พวกเขา​สละสิทธิ์​ ​มี​แค่​เพียง​วิธี​นี้​เท่านั้น​ที่​พวกเขา​จะ​สามารถ​แสดง​ความยิ่งใหญ่​ให้​ทุกคน​เห็น​ ​และ​ล้าง​ชื่อเสียง​ตัวเอง​จาก​การ​เป็น​กลุ่มคน​ที่​น่าสงสัย​ได้

ฮู​หยิน​จู​เก​่​อก​็​คิด​เช่นนี้​เหมือนกัน​ ​ใบหน้า​ของ​นาง​ซีดเผือด​ขณะ​เอ่ย​ขึ้น​มา​ในทันที​ว่า​ ​“​ตระกูล​หนี​ ​พวกเขา​ทำเกินไป​แล้ว​!​”

​“​ท่าน​แม่​!​”​ ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ใช้​มือขวา​ข้าง​ที่​ไม่ได้​รับ​บาดเจ็บ​ประคอง​ผู้​เป็นมา​รดา​ ​ใบหน้า​สะอาด​เกลี้ยงเกลา​ของ​เขา​เผย​ความเด็ดเดี่ยว​และ​เดือดดาล​อย่างมาก​ ​พร้อมกับ​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​ไม่ต้อง​ห่วง​ขอรับ​ ​ไม่ว่า​คน​พวก​นั้น​จะ​ทำ​เช่นใด​ ​ข้า​ก็​จะ​สู้​เพื่อ​ตระกูล​จู​เก​่อ​ของ​พวกเรา​ขอรับ​!​”

ฮู​หยิน​จู​เก​่​อลูบ​แก้ม​ของ​บุตรชาย​สุดที่รัก​ ​แล้ว​บอกว่า​ ​“​อวิ​๋น​เอ๋อร​์​ ​เจ้า​ต้อง​แบกรับ​ความกดดัน​ของ​ตระกูล​จู​เก​่​อมา​ตลอด​หลาย​ปี​ ​ข้า​รู้​ว่า​เจ้า​เป็นผู้ใหญ่​เพียงใด​ ​แต่​คราวนี้​มัน​แตกต่าง​ออก​ไป​ ​ต่อให้​เจ้า​ทุ่มเท​เพียงใด​เจ้า​ก็​ไม่​สามารถ​เอาชนะ​พวกเขา​ได้​ ​ข้า​เชื่อ​ว่า​ถ้า​เจ้า​มี​เวลา​อีก​สัก​ห้า​ปี​ ​เจ้า​ก็​คงจะ​สามารถ​รับมือ​กับ​ทุกอย่าง​ได้​ ​แต่​ตอนนี้​..​ ​ตระกูล​จู​เก​่​อมา​ถึง​จุด​นี้​แล้ว​ ​จุด​ที่​คนรุ่นหลัง​ยัง​เด็ก​เกินไป​ ​ขณะที่​คนรุ่นก่อน​ก็​แก่​เกินไป​ ​กติกา​ระบุ​ว่า​ต้อง​มี​ผู้เข้าแข่งขัน​อย่างน้อย​สาม​คน​ ​เจ้า​เป็น​ประมุข​ของ​ตระกูล​จู​เก​่อ​ ​ดังนั้น​เจ้า​จึง​จำเป็นต้อง​ลง​แข่ง​ ​แต่​ใคร​ล่ะ​จะ​ลง​แข่ง​พร้อมกับ​เจ้า​ ​ใคร​ล่ะ​ที่จะ​ยอม​เสียสละ​ลูก​ของ​ตัวเอง​”​ ฮู​หยิน​จู​เก​่​อกลั​้​นน​้ำ​ตา​แห่ง​ความ​โศกเศร้า​ ​แต่​นาง​กลับ​เอ่ย​ออกมา​อย่าง​มี​เมตตา​ว่า​ ​“​หัวใจ​มนุษย์​สร้าง​ขึ้น​มาจาก​ก้อน​เนื้อ​ ​ทุกคน​รู้​ว่าการ​เข้าไป​ใน​สุสาน​หลวง​เป็นเรื่อง​ยากลำบาก​อย่างมาก​ ​ลำพัง​เพียงแค่​การนำ​พระ​สรีระ​กลับมา​ก็​นับว่า​ไม่​ง่าย​แล้ว​ ​แต่​ข้า​กลัว​ว่า​คงมี​หลาย​คน​ต้อง​จบชีวิต​ลง​ ​นอกจาก​เจ้า​ ​ทุกคน​ใน​ตระกูล​จู​เก​่​อก​็​ทำได้​เพียงแค่​อัญเชิญ​ยมทูต​ออกมา​เท่านั้น​ ​ความสามารถ​นี้​อาจจะ​เพียงพอ​ต่อ​การ​ทำพิธี​ขับไล่​วิญญาณ​ร้าย​ทั่วไป​ ​แต่​มัน​ไม่​อาจ​ทำให้​พวกเขา​เอาชีวิต​รอด​ใน​สุสาน​หลวง​ได้​”

​“​ท่าน​แม่​…​”​ ​แน่นอน​ว่า​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ย่อม​รู้​ว่า​ทุก​คำ​ที่​ผู้​เป็นมา​รดา​พูด​ออกมา​คือ​ความจริง​ที่​เขา​กำลัง​เผชิญ​อยู่​ใน​ตอนนี้​ ​แต่​เขา​ควรจะ​ยอมแพ้​ไป​ทั้งอย่างนั้น​น่ะ​หรือ​ ​เขา​ควร​ทำ​เพียงแค่​เฝ้ามอง​ดู​แผนการ​ชั่วร้าย​ของ​ตระกูล​หนี​ประสบความสำเร็จ​หรือ​ ​ไม่ใช่​แค่​พวกเขา​จะ​ไม่​เปิดโอกาส​ให้​เขา​ได้​ทำตาม​ความปรารถนา​ก่อน​ตาย​ของ​ท่าน​พ่อ​ ​แต่​เขา​เอง​ก็​ควร​ที่จะ​สละสิทธิ์​ใน​การ​เข้าร่วม​การแข่งขัน​นี้​ไป​ด้วย​หรือ

​ยิ่ง​คิด​ ​ดวงตา​ของ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋​นก​็​ยิ่ง​แดงก่ำ​ ​แม้​เขา​จะ​วางตัว​ได้​อย่างเหมาะสม​ ​แต่​เขา​ก็​อายุ​ได้​เพียงแค่​สิบห้า​ปี​เท่านั้น​ ​น้ำตา​เริ่ม​ไหล​ออกมา​จาก​ดวงตา​ของ​เขา​ด้วย​ความคับแค้นใจ

​เขา​ต่อย​โต๊ะ​ไม้​อย่างแรง​จน​ข้อนิ​้ว​ถลอก​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ยัง​ขุ่นมัว​เล็กน้อย​ตอนที่​เอ่ย​ว่า​ ​“​เป็นความ​ผิด​ของ​ข้า​เอง​ขอรับ​ ​ถ้า​ท่าน​พ่อ​ยังอยู่​ ​พวก​มัน​คง​ไม่กล้า​ทำ​เช่นนี้​กับ​พวกเรา​!​ ​พวกเรา​…​”​ ​น้ำเสียง​ของ​จู​เก​่​ออ​วิ​๋น​ฟัง​ดู​เจ็บปวด​ขณะที่​เขา​พูด​ประโยค​นี้​ออกมา​ ​“​พวกเรา​ยอมแพ้​กัน​เถอะ​ขอรับ​”

ฮู​หยิน​จู​เก​่อ​หัวใจ​สลาย​เมื่อ​เห็น​บุตรชาย​ของ​ตัวเอง​ใน​สภาพ​นี้​ ​นาง​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ ​และ​กำลังจะ​อ้า​ปาก​ขึ้น​…

​แต่​ทันใดนั้น​ ​เสียงใส​ๆ​ ​ก็​ดัง​ขึ้น​จาก​ด้าน​ข้าง​ของ​นาง​ ​เสียง​นั้น​ทั้ง​ผ่อนคลาย​และ​มีชีวิตชีวา​ ​แต่กลับ​สามารถ​ปลอบประโลม​จิตใจ​ผู้คน​ให้​สงบ​ได้​อย่าง​น่าประหลาด​ ​“​ถ้า​นาย​น้อย​อวิ​๋​นมี​คน​ไม่พอ​ ​เช่นนั้น​ท่าน​จะ​ช่วย​พิจารณา​ให้​พวกเรา​ลง​แข่ง​ด้วย​ได้​หรือไม่​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท