ตอนที่ 494 รังแตน
สมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงเป็นสมาคมที่มีจำนวนสมาชิกมากเป็นอันดับหนึ่งในบรรดาสมาคมของฮ่องกงทั้งหมด ดังนั้นนอกจากสองบอสใหญ่อย่างประธานสมาคมและประธานเจ้าหน้าที่บริหารสมาคมแล้ว ข้างล่างยังมีรองประธานสมาคมกับผู้อำนวยการรวมกันแล้วมากถึงยี่สิบสามสิบคนเลยทีเดียว
จึงทำให้ผู้คนคิดว่างานที่มีคนเยอะไม่ค่อยคุ้มค่าเงิน ทว่าคนที่สามารถเข้าไปเป็นบอร์ดบริหารของสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงได้ โดยพื้นฐานแล้วเป็นคนที่มีชื่อเสียงในสังคมและคนที่มาจากครอบครัวข้าราชการระดับสูง ฐานะของเฝิงเจินอวิ๋นยิ่งไม่ต้องพูดถึง สามารถสยบทั้งงานได้หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์เต็ม
พวกนักข่าวที่อยู่ในงานวางตัวเก่งมาก ไม่กล้าถามซ้ำหรือถามคำถามที่อ่อนไหวอีก จากนั้นจึงถามเฝิงเจินอวิ๋นกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย กลับไปจะได้มีข้อมูลเขียนข่าว
หลังจากเฝิงเจินอวิ๋นด่าจนสะใจแล้ว จึงคืนไมค์ให้ลู่เฉิน
ลู่เฉินเอ่ยว่า “ขอบคุณคุณเฝิงเจินอวิ๋นเป็นอย่างมากครับ ผมคิดว่าการปกป้องสัตว์เล็กและสัตว์เลี้ยงเป็นหน้าที่ของสังคม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเศร้าที่คล้ายคลึงกันหรือเรื่องที่น่าเวทนาก็ไม่ควรเกิดขึ้นอีก ดังนั้นผมขอเป็นตัวแทนกองถ่าย ‘โปเยโปโลเย’ ตัดสินใจว่า…”
พูดถึงตรงนี้ น้ำเสียของลู่เฉินพลันหยุดชะงัก
พวกนักข่าวรีบตั้งสติ ความรู้สึกไวของมืออาชีพทำให้พวกเขาตระหนักได้ว่าจะต้องมีข้อมูลใหม่ออกมา
และได้ยินลู่เฉินพูดเพียงว่า “จะนำสุนัขที่ตายแล้วทั้งสองตัวให้สมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงดำเนินการฝังศพ ส่วนผมขอบริจาคเงินห้าล้านให้แก่สมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงในนามสตูดิโอลู่เฉิน เพื่อสนับสนุนงานพิทักษ์สัตว์ครับ!”
ห้าล้าน!
หลายคนตกใจมาก!
ฮ่องกงมีความเติบโตทางเศรษฐกิจ เป็นสถานที่อยู่อาศัยของเศรษฐีมีเงินที่มีชื่อเสียงของโลก คนมีชื่อเสียงของสังคมที่เอะอะก็บริจาคเงินช่วยการกุศลหลายสิบล้านหรือหลายร้อยล้านนั้นมีมานานแล้ว จนไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไป
เมื่อเปรียบเทียบกับจำนวนเงินบริจาคของมหาเศรษฐี ห้าล้านไม่ได้มากมายนัก
แต่เมื่อพิจารณาถึงเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า และฝ่ายที่เขาบริจาคเงินให้คือสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง เงินก้อนนี้ของลู่เฉินถือว่าใหญ่มาก!
ชัดเจนแล้วว่าลู่เฉินใช้เงินก้อนนี้ เพื่อประกาศว่าเขาตัดสินใจและมั่นใจที่จะต่อสู้กับหงหวาจนถึงที่สุด
ในฮ่องกง ไม่ต่อสู้กับคนมีเงินเป็นความรู้พื้นฐานที่ยอมรับกันโดยทั่วไป เงินห้าล้านที่ลู่เฉินทุ่มออกไปก้อนนี้ อย่างน้อยก็ทุ่มให้กับพันธมิตรใหญ่อย่างสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง เช่นนั้นเรื่องที่เสียเปรียบในตอนนี้ย่อมไม่ถูกเอาเปรียบอีกต่อไปแล้ว
ศัตรูของเขาลำบากแล้ว!
นักข่าวจำนวนไม่น้อยรู้สึกสะใจในโชคร้ายของหงหวา และเห็นใจฝ่ายหลังที่เลือกเป้าหมายผิด จับปลาดันเจอปลาฉลามเสียได้
คนที่ทุ่มเงินห้าล้านได้ง่ายๆ แบบนี้ คิดว่าว่าจะรับมือได้ง่ายไหม
พวกเขารีบจดบันทึก เพราะข้อมูลเหล่านี้สามารถทำข่าวซุบซิบนินทาได้
นักข่าวอีกหลายคนต่างแย่งกันลุกขึ้นถามคำถาม
“คุณลู่เฉิน…”
นักข่าวเหล่านี้ต่างแสดงออกผิดแปลกไปจากก่อนหน้านี้ ลู่เฉินเห็นอยู่ในสายตาทั้งหมด รู้ว่าตัวเองเดินหมากนี้ถูกต้องแล้ว
บริจาคเงินห้าล้านแม้ว่าจะดูแปลกๆ แต่ก็ได้ผลลัพธ์ที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย อย่างแรกชนะใจและได้รับการสนับสนุนจากสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง ทำให้เขาสามารถรบชนะหงหวาที่มีตระกูลเจี่ยงอยู่เบื้องหลัง
ถัดมาคือเงินก้อนนี้สามารถใช้เป็นเงินโปรโมตทำการตลาดให้กองถ่าย ‘โปเยโปโลเย’ ได้ เงินทุนภาพยนตร์สามสิบล้าน หากจะโปรโมตอีกสิบล้านยี่สิบล้านเป็นเรื่องที่ปกติมาก ห้าล้านถือว่าไม่เยอะเลย
และอยากให้สื่อสร้างกระแสข่าวขึ้นมา อยากให้ประชาชนทั่วไปได้รู้เรื่องนี้ เงินก้อนนี้ใช้ได้คุ้มค่ามาก!
เวลาเก้าโมงครึ่งเริ่มงานแถลงข่าว และสิ้นสุดลงในเวลาสิบโมงสี่สิบห้านาที
ตอนที่เลิกงาน นักข่าวที่มาร่วมงานทุกคนล้วนได้รับอั่งเปา…นี่คือกฎที่ยอมรับกันโดยปริยาย
ทว่าพวกนักข่าวไม่สนใจความหนาของอั่งเปาแล้ว พวกเขาต่างรีบกลับไปยังสถานที่ของตนเอง เตรียมตีพิมพ์ข่าวใหม่ออกมาเป็นรายแรก
แน่นอนว่า สื่อทั้งหมดได้รับไฟล์ก็อปปี้หนึ่งชุด ในนั้นประกอบด้วยคลิปกล้องวงจรปิดและภาพความละเอียดสูงที่อยู่บนหน้าจอโปรเจกเตอร์ก่อนหน้านั้น
ลู่เฉินกับโจวอี้สองคนเดินไปส่งคุณเฝิงเจินอวิ๋นด้วยกัน
มองตามหลังรถของอีกฝ่ายแล่นออกไปพร้อมกับรอยฝุ่น อารมณ์ของโจวอี้ซับซ้อนมาก
เขาคิดไม่ถึงว่า ลู่เฉินจะตอบโต้กลับไปได้สวยงามมากขนาดนี้ ทำให้วิธีข่มขู่ของหงหวากลายเป็นการส่งตัวเองมาขึ้นเขียงถึงที่ คาดว่าตายไปก็คงนอนตายตาไม่หลับ
สุดท้ายเงินบริจาคห้าล้านยิ่งทำให้โจวอี้รู้สึกทึ่งมาก
เขาตระหนักขึ้นมาทันใด เกรงว่าตัวเองจะดูถูกลู่เฉินเกินไปแล้ว การทำตัวโลเลก่อนหน้าคือความผิดพลาดอย่างไม่ต้องสงสัย
โชคดีที่ตอนเช้าเขามาด้วยตัวเอง
เมื่อคิดได้ปุ๊บ โจวอี้จึงพูดอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “ทางด้านสื่อ ผมจะหาคนคอยติดตามครับ เรื่องค่าใช้จ่ายคุณไม่ต้องสนใจ รับรองว่าได้ขึ้นพาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์สองสามที่แน่นอน!”
ขึ้นพาดหัวข่าว นั่นหมายความว่าต้องใช้เงินเยอะมาก!
ลู่เฉินรู้ว่าโจวอี้กำลังแสดงท่าทีของตนเอง จึงยิ้มเอ่ยว่า “อย่างนั้นก็รบกวนเถ้าแก่โจวด้วยนะครับ”
ถึงแม้การแสดงออกก่อนหน้านั้นของโจวอี้ไม่ค่อยดีเท่าไร จนลู่เฉินโมโหมาก แต่ท้ายที่สุดอีกฝ่ายก็เลือกที่จะยืนข้างตัวเอง ดังนั้นการร่วมงานกันของทั้งสองฝ่ายจึงดำเนินต่อไป
สตูดิโอลู่เฉินถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้ อย่างไรเสียก็หนีจากการสนับสนุนของบริษัทภาพยนตร์ในฮ่องกงไม่พ้น
ห้าล้านหยวนบวกกับสมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยง และอานุภาพของรูปภาพสองสามรูป ถูกแสดงออกผ่านสื่ออย่างรวดเร็ว
ตอนแรกข่าวออกมาจากสื่อออนไลน์สองสามแห่งก่อน จากนั้นในฟอรัมเกาะฮ่องกงและบล็อกก็มีรูปภาพกับวิดีโอปรากฏออกมา ดึงดูดความสนใจของชาวเน็ตมากมาย
โดยเฉพาะรูปภาพสุนัขตายที่เรียกได้ว่านองเลือดน่ากลัว ยิ่งกระตุ้นความโกรธของใครหลายคน พวกเขาต่างเข้ามาแสดงความคิดเห็น ประณามการกระทำที่โหดร้ายไร้ความเป็นมนุษย์
นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น
ตอนเย็นวันเดียวกัน ช่องข่าวของสถานีโทรทัศน์เอทีวีได้รายงานข่าวนี้ในโทรทัศน์ก่อน
วันที่สอง หนังสือพิมพ์ที่สำคัญอย่าง ‘หนังสือพิมพ์เฟมัส’ ‘หนังสือพิมพ์รายวันฮ่องกง ’ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’เป็นต้น ต่างตีพิมพ์ข่าวทารุณสุนัขซึ่งเป็นประเด็นสำคัญที่คล้ายกัน แม้แต่หนังสือพิมพ์ขนาดกลางและขนาดเล็กหลายแห่งก็ยังได้ขึ้นพาดหัวข่าว
ประชาชนออกมาแสดงความคิดเห็นมากมาย!
คนรวยของฮ่องกงมีสัดส่วนการเลี้ยงสัตว์ที่สูงมาก โดยเฉพาะสังคนชั้นสูง คุณผู้หญิงบ้านรวยที่มีชื่อเสียงมักจะเลี้ยงสุนัขและแมว และเข้าร่วมแข่งขันประกวดสัตว์เลี้ยงสวยงามได้เงินรางวัลสูงทุกปี ดังนั้นอุตสาหกรรมสัตว์เลี้ยงในฮ่องกงจึงเป็นตลาดใหญ่ที่ได้กำไรสูงมาก
สมาคมคุ้มครองสัตว์เลี้ยงมีอิทธิพลใหญ่มาก มีพื้นฐานมาจากประชาชนในวงกว้าง ดังนั้นเมื่อมีข่าวทารุณฆ่าแมวฆ่าสุนัขออกมาอีกครั้ง บวกกับการประโคมข่าวของสื่อ จึงดึงดูดคลื่นความคิดเห็นของมวลชนขึ้นมา
กระทั่งสามารถพูดได้ว่าเป็นลมพายุ!
หนังสือพิม์รายใหญ่ถือว่ายังมีศีลธรรมอยู่บ้าง เบลอรูปภาพนองเลือดสองสามรูปนั้น แต่หนังสือพิมพ์ขนาดเล็กสองสามแห่งกลับไม่มีคุณธรรมเลย โชว์รูปดั้งเดิม และยังเพิ่มหัวข้อตัวดำหนาเพื่อกุเรื่องให้ใหญ่โตสะเทือนขวัญ ซึ่งได้ผลลัพธ์ดีมาก
ร้านอาหารหงหวาตัวก่อเรื่องถือได้ว่าแหย่รังแตนใหญ่ ตอนบ่ายวันเดียวกัน หน้าประตูใหญ่ของบริษัทถูกขวางทางจากผู้ประท้วงที่เต็มไปด้วยความแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม
นักเลงในบริษัทสองสามคนทนรับคำดูถูกต่อว่าไม่ได้ ถือไม้เบสบอลเตรียมจะไล่คนออกไป ผลปรากฏว่ายังไม่ทันได้ออกจากประตูใหญ่ ก็โดนโจมตีจากมะเขือเทศเน่าและไข่เน่าที่เหมือนดั่งสายฝน จนต้องล่าถอยกลับไปอย่างน่าอนาถ
ด้วยความจนใจ ผู้รับผิดชอบของบริษัทจึงได้แต่แจ้งความขอความช่วยเหลือจากตำรวจ
ผลปรากฏว่าสิ่งที่ได้มากลับเป็นคำบอกกล่าวจากสถานีตำรวจ แจ้งให้พวกเขาไปอธิบายเหตุการณ์ที่โรงพัก!
กรณีทารุณสุนัขกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
…………………………………………………………………………
