ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] – ตอนที่ 299 ปีนี้มีรายได้มากเท่าไร

ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]

ตอนที่​ 299 ปี​นี้​มีรายได้​มาก​เท่าไร​?

ลุง​จี้มีชีวิต​ที่​สุข​สบายดี​

ไม่ต่าง​กับ​พ่อ​ของ​ห​ลี่​ไหล​ตี้​ พ่อตา​ของ​ซูอัน​ปัง​เลย​สักนิด​?

พ่อ​ของ​ห​ลี่​ไหล​ตี้​และ​ซูจิ้น​จวิน​ส่งอาหาร​ไป​ให้​เขา​เสมอ​ เขา​จึงมีอาหาร​กิน​เหลือเฟือ​ทุก​มื้อ​ ซูอัน​ปัง​แวะ​มาหา​พ่อตา​ และ​คุย​กับ​ภรรยา​ในขณะที่​เดินทาง​กลับ​

“คุณ​ไม่ต้อง​กังวล​เรื่อง​พ่อ​หรอก​ ผม​ไม่ได้​เจอ​พ่อ​มานาน​ แต่​เขา​ดู​มีน้ำมีนวล​ขึ้น​มาก​” ซูอัน​ปัง​บอก​

เขา​เคย​เป็น​ชาย​ชรา​ร่าง​ผอม​ ตอนนี้​กลับ​มีรูปร่าง​ท้วม​ขึ้น​มาก​ แม้จะทำงาน​หัวหมุน​ทั้งวัน​ แต่​ไม่รู้​ว่าด้วย​เหตุใด​ถึงได้​ผิวขาว​ขึ้น​

แน่นอน​ว่า​ถึงยัง​คล้ำ​อยู่​ แต่​ก็​นับว่า​ดู​ดีกว่า​แต่ก่อน​มาก​

มัน​ผ่าน​มานาน​เท่าไร​แล้ว​ล่ะ​ เขา​ไม่ได้​เจอ​ชาย​สูงวัย​เพียง​ครึ่ง​เดือน​ เนื่องจาก​ช่วงนี้​งาน​ยุ่ง​ แต่​ตอนนี้​ชำแหละ​หมู​เสร็จ​เรียบร้อย​แล้ว​ จึงพอ​มีเวลาว่าง​บ้าง​

เมื่อก่อน​นอกจาก​จะต้อง​จับ​ปลา​ ยัง​ต้อง​ให้อาหาร​หมู​ งาน​ยุ่ง​ตั้ง​แต่เช้า​จรด​ค่ำ​ ไม่มีเวลาว่าง​แต่อย่างใด​

แต่​พวกเขา​ก็​ไม่คิด​โวยวาย​ เพราะ​ตลอด​ทั้งปี​จะมีเพียง​ช่วงนี้​ที่​งานหนัก​ที่สุด​ และ​ปี​นี้​ยัง​ได้​เงินเดือน​ถึง 50 หยวน​อีกด้วย​

เงินเดือน​ 50 หยวน​ นับว่า​เป็น​เงินเดือน​ที่สูง​มาก​ ดังนั้น​ต่อให้​ปี​นี้​งาน​จะหนัก​ พวกเขา​ก็​ไม่คิด​บ่น​แม้แต่น้อย​

เมื่อ​คนงาน​มีความสุข​ พวกเขา​ย่อม​ตั้งใจ​ทำงาน​ จี้เจี้ยนอวิ๋น​ผู้​เป็น​เถ้าแก่​ย่อม​สามารถ​สร้าง​รายได้​เป็น​จำนวนมาก​

อันที่จริง​เขา​มีหน้าที่​เพียง​ดูแล​แนว​ทางใน​ภาพรวม​เท่านั้น​ ส่วน​เรื่อง​การ​หารายได้​ คนงาน​ในสังกัด​ของ​เขา​เป็น​ผู้ช่วย​เขา​หาเงิน​

ดังนั้น​ใน​วัน​ปีใหม่​ที่จะ​ถึงนี้​ จี้เจี้ยนอวิ๋น​จึงทุ่ม​หมด​หน้าตัก​

นอกจาก​ของขวัญ​ปีใหม่​เหมือน​อย่างเคย​ ได้แก่​ เนื้อหมู​ ไข่ไก่​ พุทรา​แห้ง​ และ​น้ำตาลทรายแดง​ ที่​มอบให้​พวกเขา​ไป​ตะกร้า​ใหญ่​ ใน​ส่วน​ของ​ลุง​จี้ พ่อ​ของ​ห​ลี่​ไหล​ตี้​ ลุง​สวี่​ที่​อ่างเก็บน้ำ​ และ​พ่อแม่​ของ​ซุน​ต้า​ซาน​ รวมถึง​คนอื่น​ ๆ ที่​พวกเขา​ต่าง​ทำงาน​ให้​จี้เจี้ยนอวิ๋น​ จน​พวกเขา​เปรียบเสมือน​ญาติผู้ใหญ่​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ได้​ซื้อ​เสื้อ​โค้ท​กัน​หนาว​ใหม่​ให้​พวกเขา​คนละ​ตัว​

เสื้อ​โค้ท​กัน​หนาว​เป็น​แบบ​ทันสมัย​ซึ่งซื้อ​มาจาก​เมือง​มหาวิทยาลัย​ ไม่ต้อง​พูดถึง​การ​ทำให้​ร่างกาย​อบอุ่น​ ยัง​ดู​สวย​แปลกตา​อีกด้วย​

ทุกคน​ต่าง​มีความสุข​ ลุง​สวี่​ผู้​ทำหน้าที่​เฝ้ายาม​ที่​อ่างเก็บน้ำ​ถึงกับ​มีสีหน้า​ยินดี​เมื่อ​ได้รับ​มัน​ เขา​ยิ้ม​และ​เอ่ย​ “มัน​ราคาแพง​ขนาด​ไหน​กัน​ล่ะ​เนี่ย​?”

“เห็น​ว่า​ลุง​นึก​เสียดาย​เงิน​จะซื้อ​ ผม​เลย​ซื้อ​ให้​แทน​ครับ​ ใน​เมื่อ​ซื้อ​มาแล้วก็​ต้อง​ใส่ด้วย​นะ​ครับ​ ไม่ต้อง​เกรงใจ​” จี้เจี้ยนอวิ๋น​บอก​

“เธอ​เป็น​คนซื้อ​มา จะให้​ฉัน​มาเกรงใจ​อะไร​เล่า​?” ลุง​สวี่​บอก​ด้วย​สีหน้า​ยิ้มแย้ม​

เมื่อ​ครั้ง​ที่​เขา​เริ่ม​มาทำงาน​นี้​ เขา​ยัง​ไม่รู้​จักจี้​เจี้ยนอวิ๋น​ดี​นัก​ แต่​เมื่อ​เห็น​อีก​ฝ่าย​เป็น​คน​เช่นนี้​ เขา​เอง​ก็​อด​รู้สึก​ดี​ด้วย​ไม่ได้​

เขา​รู้​ว่า​จี้เจี้ยนอวิ๋น​เป็น​คน​เช่นไร​ ชายหนุ่มไม่เคย​ขี้เหนียว​กับ​ลูกน้อง​ใน​ความดูแล​ของ​ตัวเอง​เลย​

ปี​นี้​เขา​ได้​เงินเดือน​รวม​เกือบ​ 600 หยวน​ ยัง​ไม่นับ​รวม​กับ​ของขวัญ​วัน​ปีใหม่​

เขา​ส่งเงิน​ให้​ครอบครัว​เป็น​จำนวนมาก​ ฐานะ​ของ​ครอบครัว​จึงสุขสบาย​ขึ้น​

ปี​นี้​เขา​มีเงิน​อยู่​บ้าง​ จึงวางแผน​จะให้​ลูกชาย​สอง​พี่น้อง​ไป​ตั้งตัว​หลัง​วัน​ปีใหม่​ โดย​ให้​คนละ​ 200 หยวน​เพื่อ​ไป​ตั้งรกราก​ ก่อน​ปล่อย​ให้​พวกเขา​กับ​ภรรยา​พึ่งพา​ตัวเอง​ต่อ​

เขา​คิด​จะเรียก​ภรรยา​มา ทั้งสอง​จะได้​ย้าย​มาอยู่​ที่​อ่างเก็บน้ำ​ ที่นี่​มีทั้ง​อาหาร​และ​ที่พัก​ เมื่อ​ถึงคราว​ที่​ต้อง​กลับ​ไป​ช่วง​ปีใหม่​ มัน​คง​ช่วย​ให้​เขา​ไม่ต้อง​เดินทาง​ไป​กลับ​?

พูดถึง​เรื่อง​นี้​ เขา​ก็​กล่าว​ขึ้น​

“ถ้าคุณ​น้า​เต็มใจ​จะมาอยู่​ที่นี่​ คงจะ​ดีมาก​เลย​ครับ​ ลุง​บอก​คุณ​น้า​ว่า​ไม่ต้อง​เอา​อะไร​มา ถึงเวลา​นั้น​ผม​จะเป็น​คน​เอา​มาให้​เอง​ และ​ก็​จะให้​เงินเดือน​คุณ​น้า​ด้วย​” จี้เจี้ยนอวิ๋น​บอก​

เขา​เอง​ก็​ต้องการ​ผู้ช่วย​เพิ่ม​เช่นกัน​ ที่​อ่างเก็บน้ำ​มีเพียง​ซูอัน​ปัง​และ​ลุง​สวี่​ ทั้งสอง​คอย​ดูแล​แพะ​ หมู​ และ​เป็ด​ ซึ่งมีเรื่อง​ต้อง​ทำ​มากมาย​ทีเดียว​ เนื่องจาก​ปีหน้า​เขา​วางแผน​จะเลี้ยง​หมู​ 5 ตัว​เช่น​เดิม​

ปี​นี้​ผลผลิต​ที่​สวน​มีไม่ค่อย​มาก​นัก​ แต่​ตาม​การคาดการณ์​ของ​จี้เจี้ยนอวิ๋น​แล้ว​ ปีหน้า​ต้อง​ผลิดอกออกผล​งอกงาม​อย่าง​แน่นอน​ ถึงตอนนั้น​คง​งาน​ยุ่ง​ จึงต้องหา​คนงาน​มาช่วย​เพิ่ม​

ใน​เมื่อ​ลุง​สวี่​ต้องการ​ให้​ภรรยา​มาอยู่​ด้วย​ แบบ​นั้น​ก็​ดีแล้ว​ เขา​จะได้​มีกำลังคน​เพิ่มมากขึ้น​

ตอนนี้​โรงงาน​หลาย​แห่ง​ถึงช่วง​วันหยุด​ และ​จะเปิด​ทำการ​ใน​ปีหน้า​ ตอนนี้​พวกเขา​จึงงาน​ไม่ยุ่ง​นัก​

เหลือ​เพียง​แกะ​ที่​ต้อง​จัดการ​ เขา​ชำแหละ​แกะ​ด้วย​ตนเอง​ เหลือ​เพียง​ตัวเล็ก​ไว้​ ส่วนตัว​ใหญ่​นั้น​ถูก​นำ​ไป​ชำแหละ​

เมื่อ​แกะ​ถูก​ชำแหละ​ พวก​มัน​จะถูก​นำ​ไป​แช่แข็ง​ ก่อน​จะส่งไป​ที่​ร้านค้า​ใน​เมือง​มหาวิทยาลัย​โดยเร็ว​ที่สุด​ พวก​มัน​จึงยัง​สด​ใหม่​ และ​ลูกค้าประจำ​อย่าง​ลุง​เกา​ก็​หมายตา​พวก​มัน​ไว้​ เมื่อ​ของ​มาถึงก็​ถูก​สับ​เป็น​หลาย​ชิ้น​!

ทว่า​ลูกค้า​บางคน​คิด​ว่า​ยัง​ไม่เพียงพอ​ เนื้อ​แกะ​แค่​ชิ้น​เดียว​ไม่เพียงพอ​สำหรับ​พวกเขา​หรอก​ พวก​ต้องการ​ถึงครึ่งตัว​ ถึงจะรู้สึก​พึงพอใจ​ได้​

หาก​ได้​กิน​แล้ว​ ต่อให้​เป็น​คน​เฒ่าคนแก่​ที่​ได้​เงินบำนาญ​ใน​เมือง​ใหญ่​ก็​ยัง​เทียบ​ไม่ได้​

จี้ต้า​หย่ง​รับหน้าที่​หั่น​เนื้อ​ นอกจาก​เขา​แล้ว​ ซูจูเหมา​ สวี่​เห​อ​ซาน​ และ​จี้เจี้ยนเยี่ย​ยัง​ต้อง​มาช่วย​หลัง​ส่งของ​เสร็จ​เรียบร้อย​

ลูกค้า​ต่าง​แวะเวียน​กัน​มา ชวน​ให้​บรรยากาศ​ครึกครื้น​

อย่างไรก็ตาม​ ซุน​ต้า​ซาน​กับ​เห​อเจี่ย​ได้​ลง​รายการสินค้า​ไว้​อย่าง​ละเอียด​ เพราะ​พวกเขา​ต้อง​เทียบ​บัญชี​ สอง​สามีภรรยา​จำเป็นต้อง​เทียบ​บัญชี​ให้​ตรง​ อย่า​ให้​ขาด​หรือ​เกิน​ เพราะ​คงจะ​ขายหน้า​ต่อ​จี้เจี้ยนอวิ๋น​ไม่น้อย​

พวกเขา​จึงมีหน้าที่​ดูแล​ด้าน​การเงิน​ และ​คน​ที่มา​ช่วย​งาน​ก็​ไม่ได้​เข้ามา​แทรกแซง​ใน​ส่วน​นี้​ แม้แต่​พี่ชาย​ของ​จี้เจี้ยนอวิ๋น​อย่าง​จี้เจี้ยนเยี่ย​ยัง​ต้อง​ระวัง​ให้​ดี​

เนื้อหมู​ขาย​ได้​ 20 เปอร์เซ็นต์​ ในขณะที่​เนื้อ​แกะ​ขาย​ไป​ 25 เปอร์เซ็นต์​ ทั้ง​เนื้อหมู​และ​เนื้อ​แกะ​ถูก​ขาย​พร้อมกัน​ ต่อให้​เป็น​เนื้อ​เหมือนกัน​ แต่​ไม่ได้​นำมา​ปะปนกัน​

พวกเขา​งาน​ยุ่ง​กัน​ตั้งแต่​ช่วง​ก่อน​ปีใหม่​ และ​ดู​ท่าจะ​เป็น​เช่นนั้น​จนกว่า​จะถึงวันหยุด​ยาว​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​จ่ายเงินเดือน​ให้​จี้ต้า​หย่ง​ 50 หยวน​ จี้ต้า​หย่ง​พึงพอใจ​ไม่น้อย​ ถึงอย่างไร​เขา​ก็ได้​รับเงิน​เต็ม​เดือน​ ทั้ง​ที่ทำงาน​น้อยกว่า​ 27 วัน​

เมื่อ​จี้เจี้ยนอวิ๋น​กลับ​มาถึงบ้าน​ เขา​ก็​เริ่ม​สรุป​บัญชี​ประจำปี​

ซูตาน​หง​พา​เห​ริน​เห​ริน​ ฉีฉี และ​เสียง​เสียง​กลับ​ลง​มาจาก​สวน​ จึงได้​เห็น​เขา​อยู่​คนเดียว​ใน​บ้าน​

“ไป​สิลูก​ คลาน​ไปหา​พ่อ​เขา​” ซูตาน​หง​ปล่อย​เสียง​เสียง​ลง​บน​พรม​ ตอนนี้​ทั้ง​บ้าน​ถูก​ปูพรม​ไว้​ทั่ว​ เสียง​เสียง​จึงคลาน​ไป​กอด​ขา​พ่อ​ได้​

ส่วน​ซูตาน​หง​นั้น​ไป​เตรียม​มื้อ​เย็น​ใน​ครัว​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ก้มลง​มอง​ เขา​เห็น​ลูกชาย​กอด​ขา​อยู่​จึงหัวเราะ​ออกมา​ ก่อน​อุ้ม​ลูกชาย​ตัว​น้อย​ขึ้น​มานั่ง​บน​ตัก​

“แอ้​” เสียง​เสียง​ยื่นมือ​ออก​ไป​ หมาย​จะคว้า​สมุด​

“เห​ริน​เห​ริน​ เท​น้ำ​ใส่ขวด​มาให้​น้อง​หน่อย​” จี้เจี้ยนอวิ๋น​สั่ง

เห​ริน​เห​ริน​ไป​เท​น้ำอุ่น​ลง​ใน​ขวด​ และ​ลอง​ดื่ม​เอง​ก่อน​ เพื่อ​ทดสอบ​ว่า​น้ำ​ไม่ร้อน​หรือ​เย็น​เกินไป​ เมื่อ​รู้สึก​ว่า​อุณหภูมิ​อุ่น​พอดี​ จึงส่งให้​น้องชาย​ถือ​และ​ดื่ม​เอง​

“พา​น้อง​ไป​เล่น​สิ” จี้เจี้ยนอวิ๋น​ส่งเสียง​เสียง​ให้​เขา​

หาก​แต่​เสียง​เสียง​ไม่ยอม​ จี้เจี้ยนอวิ๋น​จึงไม่มีทางเลือก​นอกจาก​ปล่อย​ให้​เขา​นั่ง​ต่อไป​ โชคดี​ที่​เด็กน้อย​ไม่งอแง​อีก​ และ​ดื่ม​น้ำ​ใน​ขวด​ไป​เงียบ ๆ​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​ทำ​บัญชี​ต่อ​ เขา​เกิด​ความพึงพอใจ​หลัง​คิด​คำนวณ​เสร็จสิ้น​ ทุกอย่าง​ถูก​ลงรายการ​ไว้​ใน​สมุดบัญชี​

แต่​ก่อนที่จะ​ดีใจ​เกินไป​นัก​ เขา​ก็​รับรู้​ได้​ถึงความ​อุ่น​ชื้น​บน​หน้าขา​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​นิ่ง​ไป​ครู่หนึ่ง​ มองหน้า​เด็กน้อย​ที่นั่ง​บน​ตัก​อย่าง​ช่วยไม่ได้​

เสียง​เสียง​จ้องหน้า​พ่อ​กลับ​ เห็นได้ชัด​ว่า​ตน​ปัสสาวะ​รด​กางเกง​ของ​พ่อ​ แต่กลับ​ไม่สนใจ​ ยังคง​ถือ​ขวดนม​ดูด​น้ำ​ต่อไป​

จี้เจี้ยนอวิ๋น​วาง​น้ำ​ไว้​ข้าง​ตัว​ แล้ว​พา​เขา​ไป​ปัสสาวะ​ ครั้น​ทำ​ธุระ​จน​เสร็จ​แล้วจึง​เปลี่ยน​ผ้าอ้อม​ให้​ และ​ปล่อย​ให้​เขา​ไป​ก่อกวน​พี่ชาย​ทั้งสอง​ ก่อน​จะไป​เปลี่ยน​กางเกง​ตัวใหม่​

เขา​โยน​กางเกงขายาว​ลง​ใน​เครื่องซักผ้า​ ก่อน​จะมาหา​ภรรยา​

“หลัง​หัก​ต้นทุน​กับ​ค่าแรง​แล้ว​ ปี​นี้​ได้​กำไร​ทั้งหมด​เท่าไหร่​เหรอ​คะ​?” เห็น​เขา​เป็น​แบบนี้​ ซูตาน​หง​เอง​ก็​ไม่รู้​ว่า​เขา​ต้องการ​บอก​อะไร​เช่นกัน​ แต่​เธอ​มัก​คอย​สนับสนุน​เขา​มาตลอด​ จึงถามขึ้น​พร้อม​รอยยิ้ม​

ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]

ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]

Status: Ongoing
คุณหนูซูผู้มีชีวิตอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ยึดหลักสามเชื่อฟังสี่คุณธรรมมาตั้งแต่ยังเล็ก ยังไม่ทันจะได้ออกเรือนนำเกียรติมาให้วงศ์ตระกูลกลับจับไข้สิ้นลมกลางสายฝนยามสารทฤดู และมาเกิดใหม่ในปี 1980 นางไม่คิดเลยว่าวิถีกุลสตรีในชาติที่แล้วของตนจะกลายเป็นคุณสมบัติอันยอดเยี่ยมในยุคนี้ เนื่องจากเจ้าของร่างเดิม ซูตานหง ผู้กระทำอัตวินิบาตกรรมด้วยการกินยาฆ่าแมลงตายคนนี้ นอกจากนามสกุลเดียวกันแล้วก็ไม่มีอะไรดีเหมือนนางเลยสักด้าน ถึงอย่างนั้นคุณหนูซูก็ไม่สนใจ นางคิดเพียงว่าจะใช้ทักษะที่มีอยู่มาสร้างเงินทอง ปลูกต้นไม้ดอกไม้มีค่า เย็บปักถักร้อยวาดภาพภูเขาสายน้ำอันงดงาม ใช้ชีวิตในชาตินี้ให้เรียบง่ายสุขสบายตามอัตภาพเท่านั้นและนี่ก็คือเรื่องราวของคุณหนูสูงศักดิ์จากยุคโบราณผู้มาเกิดใหม่ในร่างหญิงสาวยุค 80 เพื่อทำสวนทำไร่และให้กำเนิดบุตร นางจะเอาชีวิตรอดในยุคที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่อย่างไรบ้าง เอาใจช่วยคุณหนูซูไปพร้อมๆ กันได้ในเรื่องนี้เลย

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท