ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก – บทที่ 498 เขาอยู่ในใจเธอ

ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 498 เขาอยู่ในใจเธอ

โจเอลใช้กล้องวงจรปิดในวิลล่าเป็นพิเศษ เพื่อยืนยันความคิดของเขา

อันที่จริงวิดีโอของกล้องวงจรกิดแสดงให้เห็นว่า ลูซี่ออกจากห้องและวิลล่าเวลาประมาณแปดโมง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ลูซี่อยู่ในห้องนี้ทั้งคืน และโจเอลจำได้อย่างชัดเจนว่าเขาอยู่กับผู้หญิงเมื่อคืนนี้…

ดังนั้นเรื่องนี้จึงได้รับการพิสูจน์โดยปราศจากข้อสงสัยในใจของเขา

มันคงเป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าเขาไม่มีความสุข

โจเอลทำทุกอย่างลงไปมากแล้ว เขาต้องการลูซี่มาโดยตลอดแต่ไม่เคยมีเธอ เขาทำได้แค่มองเธอจากระยะไกล เพราะเขารู้สึกว่าลูซี่ไม่รักเขา

หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านมา เขาจะยังเชื่อได้อย่างไรว่าลูซี่ไม่มีความรู้สึกกับเขา

เขาตื่นเต้นมากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ และรู้สึกขอบคุณมากกับคนที่วางยาเขาเมื่อคืนก่อน ถ้าไม่ใช่สำหรับเขา เขาจะเรียนรู้เกี่ยวกับหัวใจของลูซี่ได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม การสอบสวนยังคงดำเนินอยู่

ดวงตาของโจเอลเบิกกว้าง เขากดหมายเลขและสั่ง “ไปตามหามาที เมื่อคืนนี้ใครตามผมมา ผมจะให้เวลาคุณสามวัน ผมต้องการข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับบุคคลนั้นบนโต๊ะของผม”

เขาวางสายหลังจากพูด

โจเอลควรจะโกรธหลังจากการรับสาย แต่เขาไม่ได้แสดงท่าทีไม่พอใจใด ๆ เลย แต่เขากลับรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งและหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เขาไม่รู้ว่าลูซี่จะตกลงที่จะยุติการแต่งงานตามสัญญากับเมซหรือไม่ หากเขาได้พบเธอในครั้งนี้

เธอจะยอมใช่มั้ย? โจเอลแอบให้กำลังใจตัวเอง ลูซี่เต็มใจที่จะข้ามเส้นมาเพื่อเขา เธอจะปฏิเสธเขาทำไม?

เมื่อเขาคิดถึงมัน เขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นในใจได้ เขาหวังว่าเขาจะปรากฏตัวต่อหน้าลูซี่และขังเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นหนา

สิ่งที่เขาไม่รู้คือลูซี่กลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของเธอ ในสภาพที่น่าสมเพช

เธอดูซีดเซียวมาตลอดทาง เหมือนวิญญาณที่หลงทาง

คนขับแท็กซี่เห็นเธอและถามด้วยความเป็นห่วงว่า “คุณหนู สบายดีไหม?”

ลูซี่แทบจะไม่ยิ้มและส่ายหัว เธอจับเสื้อผ้าของเธอและห่อตัวเองให้แน่นมากขึ้น

เธอไปอาบน้ำก่อนจะจากไป

เมื่อคืนนี้โจเอลบ้ามาก

เธอต้องยอมรับว่าโจเอลมีคุณสมบัติพอที่จะหยิ่งยโส แต่สำหรับเธอแล้ว มันไม่มีความสุขเลย มันคือหายนะ

ลูซี่จำไม่ได้ว่าเธอผ่านมันมาได้อย่างไร เธอไม่กล้าคิดเกี่ยวกับรายละเอียด

ตอนที่เธอนั่งแท็กซี่ไป เธอดีใจมากที่คนขับไม่สนใจเรื่องในวงการบันเทิงมากนัก

ไม่เช่นนั้น เมื่อเธอคงถูกจำได้ ก็จะเกิดความโกลาหลครั้งใหญ่

ลูซี่ปิดประตูอย่างแน่นหนา หลังจากเดินโซเซกลับบ้าน

เธอเอนหลังพิงประตู เลื่อนลงไปนั่งที่พื้น กอดเข่าของเธอ และร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง

เธอจะทำอะไรได้บ้าง? เธอควรเผชิญหน้ากับโจเอลอย่างไรในอนาคต? เธอจะแต่งงานกับเมซได้อย่างไร?

เธอรู้สึกผิดมากเมื่อนึกถึงเมซ และไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เขาฟังได้อย่างไร

ไม่ มันไม่ถูกต้อง

ลูซี่ปฏิเสธข้อเสนอนี้ในใจของเธอ เธอจำเป็นต้องซ่อนมันจากเมซ

มิฉะนั้น เมซจะโกรธและไม่ต้องการเธอ

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ลูซี่ก็ร้องไห้หนักขึ้นเรื่อย ๆ

ที่จริงแล้ว สำหรับลูซี่ไม่สำคัญว่าเมซจะต้องการเธอหรือไม่

ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกไม่ดี และต้องระบายความหงุดหงิดของเธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงเป็นบ้าไปแล้ว

ลูซี่รู้สึกอ่อนแอหลังจากร้องไห้จนหมดเรี่ยวแรง

ในเวลาเดียวกัน เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอสกปรก

เธอเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เธอปล่อยให้น้ำเย็นชำระร่างกายของเธอ

เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะถอดเสื้อผ้าของเธอ

ลูซี่ยังคงขัดร่างกายของเธอต่อไป จากนั้นจึงพยายามดึงเสื้อผ้าออกเมื่อรู้ว่าเสื้อผ้าขวางทาง

ถ้าเธอไม่สามารถถอดมันออกได้ เธอจะฉีกมันออก

ในท้ายที่สุด ลูซี่ยืนอยู่ใต้น้ำที่เย็นยะเยือก แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้สึกถึงมัน

เธอเพียงแค่ขัดร่างกายของเธออย่างไม่ใส่ใจ พยายามทำความสะอาดตัวเองเล็กน้อย…

ลูซี่ไม่รู้ว่าวันนั้นเธอผ่านอะไรมาบ้าง

เธอรู้เพียงว่าโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอไม่เคยรับสายเลยแม้แต่ครั้งเดียว

ลูซี่นอนอยู่บนเตียง จ้องมองไปในอากาศโดยที่ผมของเธอยังไม่แห้งและไม่สวมเสื้อผ้าใด ๆ

ถ้าผ้าห่มไม่ได้อยู่ข้าง ๆ เธอ สัญชาตญาณในการคว้าผ้าห่มของเธอหายไป

ลูซี่ทำตัวงี่เง่าทั้งวันโดยไม่ตอบอะไร

ในวันเดียวกันนั้น ซูซานได้โทรศัพท์หาหลายครั้งด้วยความเป็นห่วง

ลูซี่ไม่ได้รับสายโทรศัพท์นั้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ผิดปกติ

เธอมักจะรับทุกสาย หรือข้อความจากผู้คนรอบตัวเธอในไม่กี่วินาที เว้นแต่เธอจะยุ่งจริง ๆ

ลูซี่หายตัวไปทั้งวันแบบนี้ เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

ลูซี่ที่เพิ่งเดบิวต์คงไม่มีความมั่นใจที่จะทำเช่นนั้น

หลังจากที่เธอมีชื่อเสียงแล้ว เธอก็มีน้ำใจมากขึ้นในการปฏิบัติต่อสิ่งต่าง ๆ และดูถูกเหยียดหยามที่จะใช้ประโยชน์จากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ดังกล่าว

ตอนแรกซูซานคิดว่าเธอยังหลับอยู่

อย่างไรก็ตาม เธอตื่นตระหนกหลังจากไม่ได้ติดต่อกับลูซี่มาทั้งวัน

โชคดีที่งานของเธอยังค่อนข้างง่าย อุตสาหกรรมนี้ให้คะแนนลูซี่ในระดับสูงเสมอมา สำหรับเธอที่จะหยุดงานสองวันเนื่องจากไม่สบายทางร่างกาย แม้ว่าอาจจะดูน่าประหลาดใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังสมเหตุสมผล

ท้ายที่สุดแล้ว แทบไม่มีใครที่ทำงานหนักหรือทุ่มเทเหมือนลูซี่ในวงการบันเทิง

ดังนั้น ฝ่ายบริหารจึงไม่สนใจมากนัก เมื่อซูซานบอกว่าลูซี่ไม่สบายและไม่อยู่ชั่วคราวสักสองสามวัน

หลังจากมั่นใจว่างานของลูซี่จะไม่ผิดพลาด หล่อนก็เริ่มตามหาเธอ

เธอรีบไปที่บ้านของลูซี่ในวันรุ่งขึ้น

ซูซานมีลางสังหรณ์ว่าลูซี่จะอยู่บ้าน

นั่นเป็นความจริง

เธอพบรองเท้าและกระเป๋าของลูซี่ เมื่อเธอเปิดประตูพร้อมกับกุญแจสำรอง

เมื่อซูซานต้องการจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอก็ตระหนักถึงปัญหาอย่างเฉียบขาด

ลูซี่เป็นคนที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบอยู่เสมอ ทุกอย่างในบ้านของเธอถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ แต่ทำไมรองเท้าของเธอถึงกระจัดกระจายอยู่บนพื้น? ทำไมกระเป๋าของเธอถึงถูกโยนลงบนพื้น?

ซูซานค้นพบอย่างลึกซึ้งว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับลูซี่ เธอรีบถอดรองเท้า เข้าไปในห้องแล้วตะโกน “ลูซี่ เธออยู่ที่นั่นหรือเปล่า?”

ลูซี่อยู่ในสภาพเลวร้ายเมื่อวันก่อน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

เธอนอนเปลือยกายอยู่ในผ้าห่ม ร้องไห้ และผล็อยหลับไปครั้งแล้วครั้งเล่า ลูซี่ยังคงนอนอยู่ในผ้าห่ม เมื่อซูซานมาถึงบ้านของเธอ