จอมนางข้ามพิภพ บทที่613 ขอบคุณซื่อจื่อเฟยที่ให้ข้าได้เกิดใหม่
ไฟลุกแรงมาก จนทำให้ฝ่าบาทตกใจ ฝ่าบาทได้ยินว่าลานขององค์หญิงซินฉิงเกิดไฟไหม้ ก็รีบสั่งให้องครักษ์ทั้งหมดไปช่วยอย่างสุดกำลังทันที ตัวเองก็ตรงไปที่ลานของซินฉิง
แต่เมื่อฝ่าบาทมาถึง บ้านทั้งหลังก็ลุกเป็นไฟไปหมดแล้ว ไฟมหึมาก็ทำเอาท้องฟ้าแดงไปครึ่งหนึ่ง
“ฝ่าบาท องค์หญิงยังอยู่ข้างใน โปรดช่วยองค์หญิงด้วย!” สาวรับใช้คนสนิทขององค์หญิงซินฉิงวิ่งเข้ามาคุกเข่าขอความช่วยเหลือ
สีหน้าของฝ่าบาทเคร่งขรึม”ทหาร ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ก็ต้องช่วยองค์หญิงซินฉิงออกมาให้ได้!”
“พ่ะย่ะค่ะ!” องครักษ์ที่อยู่ข้างๆ รับคำสั่ง ต่างก็ถือถังไปตักน้ำดับไฟทันที
เมื่อไฟดับลง ก็เป็นเวลาหนึ่งก้านธูปแล้ว เหล่าองครักษ์วิ่งเข้าไปก็เห็นเพียงศพหญิงที่ไหม้เกรียมจนหน้าเละไปหมด แต่กำลังที่ใส่ไว้ในข้อมือนั้นกลับเป็นขององค์หญิงสาม
“องค์หญิง ทำไมท่านถึงเกิดเรื่องได้ องค์หญิง โปรดอย่าทิ้งบ่าวไว้ องค์หญิง——” สาวรับใช้รีบวิ่งไป และร้องไห้เสียงดังกับศพบนพื้นนั้น
เหมยเฟยที่รีบวิ่งมาเห็นภาพเช่นนี้ ก็รีบพยุงฝ่าบาทไว้ทันที”ฝ่าบาท ท่านโปรดระงับความเสียใจ!”
“โปรดระงับความเสียใจ ข้าจะโปรดระงับความเสียใจไว้ได้อย่างไร โฉมหน้าขององค์หญิงซินฉิงกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อย่างยาก ทำไมจู่ๆ ถึงเกิดไฟไหม้ได้？เจ้าเป็นสาวรับใช้คนสนิทขององค์หญิงซินฉิง ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่？” ฝ่าบาทจ้องมองด้วยความโกรธ
“ทูลฝ่าบาท ใบหน้าขององค์หญิงหายดี ช่วงนี้มีคนมาเยี่ยมมากมาย คืนนี้องค์หญิงวางพอดี บอกว่าอยากกินบัวลอยหมักสุรา บ่าวจึงไปต้มด้วยตนเองที่ห้องพระเครื่องต้น แต่เมื่อกลับมาก็เห็นลานขององค์หญิงไฟไหม้แล้ว คงต้องมีคนอิจฉาที่องค์หญิงฟื้นคืนโฉมหน้าและวางยาพิษให้องค์หญิง โปรดฝ่าบาททรงตรวจสอบอย่างละเอียด!” สาวรับใช้พูดแล้วก็คำนับอย่างแรง
สีหน้าของฝ่าบาทเคร่งขรึม”จ๋ายขุย ข้าสั่งให้เจ้าไปตรวจสอบเรื่องนี้ ต้องหาสาเหตุของเกิดไฟไหม้ให้ได้!”
“พ่ะย่ะค่ะ!” จ๋ายขุยพาคนไปตรวจสอบทันที
“ฝ่าบาท องค์หญิงสามเกิดเรื่องเช่นนี้ทำให้คนน่าสะเทือนใจยิ่งนัก องค์หญิงสามมีภัยเยอะ บางทีนี่อาจเป็นการหลุดพ้นที่ดีที่สุดสำหรับนาง” ฉินเฟยเดินเข้ามาปลอบโยน
สีหน้าของฝ่าบาทเคร่งขรึม และถอนหายใจเฮือกใหญ่”เป็นความประมาทเลินเล่อของข้าเอง”
“ฝ่าบาท ดึกแล้วหม่อมฉันพยุงท่านกลับไปพักผ่อนเถอะ ทีนี้มีหัวหน้าจ๋ายคงสืบหาความจริงได้โดยเร็วอย่างแน่นอน” ฉินเฟยพูดห่วงใย
“ฝ่าบาท ท่านไปพักเถอะ หม่อมฉันจะดูแลศพขององค์หญิงสามด้วยตนเองเลย ฝ่าบาทโปรดวางใจ!” เหมยเฟยกล่าว
มีเจ้าอยู่ ข้าไว้ใจ!” ฝ่าบาทหันหลังและจากไป
ฉินเฟยตามไปทันที เหมยเฟยก็สั่งให้คนหามศพขององค์หญิงสามไปที่ศาลเจ้าบรรพบุรุษ ตัวเองก็ไปเฝ้าด้วย
“เหนียงเหนียง บ่าวขอพูดคำที่ไม่น่าฟังหน่อย ในเวลานี้ฝ่าบาททรงต้องการการปลอบโยน ทำไมท่านไม่ไปอยู่เคียงข้างฝ่าบาทเจ้าค่ะ？” สาวรับใช้ถามด้วยความงุนงง
เหมยเฟยส่ายหัว”การอยู่เคียงข้างฝ่าบาทในเวลานี้ ไม่ใช่เรื่องดี อยู่ในศาลเจ้าบรรพบุรุษดีกว่า เช่นนี้ฝ่าบาทก็ยังจะสงสารเจ้า”
“เหนียงเหนียงทรงฉลาดยิ่งนัก!” สาวใช้กล่าวอย่างนับถือ
“แต่น่าเสียดายที่องค์หญิงสามจากไปเช่นนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย!” เหมยเฟยถอนหายใจ
พระราชวังเกิดไฟไหม้องค์หญิงสามเกิดเรื่องนั้นถูกแพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวงเพียงในชั่วข้ามคืน เช้าวันรุ่งขึ้น หลีอ๋อง ซวนอ๋องและคนอื่นๆต่างก็มากันหมด
“ซวนอ๋อง ข้าสั่งให้เจ้าสอบสวนเรื่องขององค์หญิงสามอย่างสุดกำลัง ให้จ๋ายขุยร่วมมือกับเจ้า ต้องหาสาเหตุของการเกิดไฟไหม้ให้ได้ ห้ามปล่อยให้องค์หญิงสามตายไปเช่นนี้!” ฝ่าบาทสั่ง
“พ่ะย่ะค่ะ!” ซวนอ๋องรับคำสั่ง
“หลีอ๋อง เจ้าดูแลเรื่องงานศพขององค์หญิงสาม จะจัดอย่างอลังการ ข้าก็ถือว่าได้มีคำอธิบายแก่เสด็จแม่ที่เสียไปของนางแล้ว!” ฝ่าบาทตรัส
“เสด็จน้องจะไม่ทำให้ภารกิจนี้ล้มเหลวแน่นอน!” หลีอ๋องรีบไปทำทันที
บรรยากาศในวังทั้งหมดบีบคั้นยิ่งนัก เพราะองค์หญิงสามเกิดเรื่องอย่างกะทันหัน ทุกคนต่างก็ระมัดระวัง หวาดผวา วิพากษ์วิจารณ์กันว่าใครเป็นคนคิดร้ายองค์หญิงสาม
จวนซื่อจื่อ
ในขณะนี้ ซินฉิงถูกรั่วจิ่งรับกลับมา เมื่อเห็นหยุนถิง หยุนถิงก็คุกเข่าลงทันที”ขอบคุณซื่อจื่อเฟยที่ให้ข้าเกิดใหม่ ต่อไปข้าไม่ใช่องค์หญิงสามอีกต่อไป บุญคุณยิ่งใหญ่ของซื่อจื่อเฟยอยากที่จะลืมเลือน”
หยุนถิงยื่นมือออกไปพยุงนางลุกขึ้น”ไม่ต้องเกรงใจ นี่เป็นทางเลือกของเจ้าเอง ยินดีด้วย” จากนั้นก็ยื่นกล่องสองกล่องให้
ซินฉิงเปิดออก กล่องหนึ่งมีป้ายสีดำไว้หนึ่งอัน ส่วนอีกกล่องหนึ่งก็มีหน้ากากไว้หนึ่งใบ เพียงแต่ว่าหน้ากากนั้นดูพิเศษเล็กน้อย
“ซื่อจื่อเฟย ของพวกนี้คือ？”
“นี่คือป้ายร้านยาสมุนไพรในเมืองหลวงของข้า ร้านยาสมุนไพรทั้งหมดภายใต้ชื่อของข้าในเมืองหลวงแห่งแคว้นต้าเยียนนั้น ล้วนฟังคำสั่งของเจ้า นี่คือหน้ากากหนังมนุษย์เพื่ออำนวยความสะดวกต่อเจ้า จากนี้ไปเจ้าสามารถเดินบนถนนได้อย่างสง่าผ่าเผย!” หยุนถิงตอบ
ขอบตาของซินฉิงแดง และมือที่ถือของก็สั่น”ขอบคุณสำหรับการให้ความสำคัญของซื่อจื่อเฟย แต่ของที่มีค่าเช่นนี้ข้ามิอาจรับไว้ได้？”
“หลังจากการสังเกตของข้าในช่วงเวลานี้ เจ้าศึกษาเกี่ยวกับหลักการรักษาโรครวมทั้งผลกระทบได้ดียิ่งนัก แถมจิตใจสงบ ความรู้ความมุ่งมาดปรารถนาแข็งแกร่งกว่าผู้หญิงทั่วไป ข้าเชื่อว่าข้ามองคนไม่ผิด!” หยุนถิงพูดยืนยัน
น้ำตาที่ซินฉิงกลั้นเอาไว้นั้น ไหลออกมาในทันที”เพียงแค่ความเชื่อมั่นนี้ของซื่อจื่อเฟย ข้าจะบริหารร้านยาสมุนไพรสุดความสามารถอย่างแน่นอน!”
“เอาล่ะ ตั้งชื่อใหม่ให้ตัวเอง ถือเป็นการบอกลากับอดีต!”
ซินฉิงตั้งใจคิด”งั้นต่อจากนี้ไปข้าชื่อว่าหลันซาน”
“ไม่เลว เป็นชื่อที่ดี รั่วจิ่งพรุ่งนี้เจ้าพานางไปที่ร้านยาสมุนไพร กำชับลงไปต่อไปชื่อของนางที่อยู่ในจวนก็คือหลันซาน” หยุนถิงกำชับ
“ขอรับ!” รั่วจิ่งพาหลันซานจากไป
เดินออกจากลาน รั่วจิ่งก็อดไม่ได้ที่จะอิจฉา”ซื่อจื่อเฟยดีกับท่านยิ่งนัก มอบสิทธิ์การจัดการของร้านสมุนไพรให้ท่าน ท่านรู้หรือไม่ว่าป้ายนี้ไม่เพียงสามารถสั่งการเมืองหลวงเท่านั้น แต่ยังสามารถสั่งการทั่วทั้งสี่แคว้นได้”
หลันซานรู้สึกเพียงว่าป้ายในมือหนักยิ่งนัก”เจ้าหมายความว่า ซื่อจื่อเฟยมอบหมายธุรกิจของร้านยาทั่วทั้งสี่แคว้นให้ข้าบริหารงั้นหรือ？”
“แน่นอนอยู่แล้ว พวกข้ายังไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อนเลย แต่จะว่ามาแล้วก็มีแต่ท่านเท่านั้นที่เชี่ยวชาญหลักการรักษาโรครวมทั้งผลกระทบ ต่อให้ให้พวกข้า พวกข้าก็ไม่รู้เรื่อง” รั่วจิ่งอธิบาย
หลันซานรู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก และประทับใจมาก นางกับหยุนถิงพึ่งรู้จักกันไม่นาน และไม่ถือว่าความสนิทสนมกัน แต่คิดไม่ถึงว่าหยุนถิงจะไว้ใจตัวเองมากขนาดนี้ หากตัวเองเกิดคิดไม่ดีหรือทรยศ เช่นนั้นกับหยุนถิงแล้วก็ถือเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ยิ่งนัก
แต่นางกลับไม่สนใจเลยสักนิด ซึ่งทำให้หลันซานนับถือยิ่งนัก
ไม่แปลกใจเลยที่นางสามารถทำให้จวินซื่อจื่อชอบได้ ทำให้เขาโปรดปรานเอาใจใส่นางเพียงผู้เดียว เพียงแค่ความกล้าหาญและจิตใจเช่นนนี้หลันซานเองก็รู้สึกเทียบไม่ได้แล้ว
“เหม่อลอยอะไร ไปกันเถอะ นี่ไม่ใช่งานง่ายอะไรนัก เดียวท่านคงได้เหนื่อยมาก!” รั่วจิ่งเร่ง
“ข้าไม่กลัวเหนื่อย” หลันซานรู้สึกดีใจและตั้งตารอยิ่งนัก
เช้าวันรุ่งขึ้น รั่วจิ่งพาหลันซานไปที่ร้านขายยา แม้ว่าหลันซานจะเชี่ยวชาญการรักษาโรครวมทั้งผลกระทบ แต่ไม่เคยจัดการบริหารมาก่อน ในตอนแรกก็มีสิ่งที่ต้องเรียนรู้มากมาย รั่วจิ่งก็ไปเป็นเพื่อนนาง วันนี้ยุ่งและเติมเต็ม
สามวันผ่านไปในพริบตา เช้าวันนี้ ซวนอ๋องไปรายงานกับฝ่าบาท”ฝ่าบาท กระหม่อมพบเศษซากบางอย่างในลานที่ถูกเผาขององค์หญิงสาม คงมีคนทำอะไรมิดีมิร้ายกับของขวัญที่มอบให้องค์หญิงสาม!”
