จอมนางข้ามพิภพ บทที่ 644 ต่อไปให้ข้าปกป้องท่านแทน
เสียงหญิงชราสะอึกสะอื้น น้ำตาไหลลงเป็นสาย เสียใจยิ่งนัก เพราะความฮึกเหิมจึงทำให้สั่นเทาไปทั้งตัว
ทั้งตัวหยุนถิงแข็งทื่อแล้ว คาดไม่ถึงนางไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของบิดา ตอนนั้นมารดาของนางก็ไม่ใช่เสียชีวิตเนื่องจากคลอดลูกลำบาก แต่ว่าถูกคนใช้หนอนกู่ทำร้าย เป็นผู้ใดกันแน่ที่ทำร้ายมารดา
รับรู้เรื่องราวพวกนี้กะทันหัน ทันใดนั้นหยุนถิงงงงวยแล้ว
“ท่านเฒ่า ท่านรู้หรือไม่ว่าท่านพ่อข้าเป็นผู้ใด?” เสียงหยุนถิงเย็นชาระดับหนึ่ง
มารดานางตั้งครรภ์ท้องโตแล้วบิดาไปอยู่ที่ใดกัน เหตุใดไม่สนใจไยดี และไม่ตามหา เป็นผู้ใดที่โหดร้ายไร้เยื่อใยปานนี้กันแน่
หญิงชราถอนหายใจแล้ว “ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ข้าเคยถามคุณหนูหลายหน แต่นางไม่ยอมบอก”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นข้าจะค้นหาให้กระจ่างเอง ทั้งคนที่ทำไม่ดีกับท่านแม่ในตอนนั้นและคนที่แอบฆ่าท่านแม่ด้วย ข้าจะไม่ปล่อยไปสักคนเดียว!” เสียงของหยุนถิงน่าสะพรึงกลัว เผยความดุร้ายส่วนหนึ่งออกมา ทำให้คนตัวสั่นเทากัน
“ช่างดีเหลือเกิน เวลานี้คุณหนูที่อยู่อีกโลกรู้เข้าคงต้องตายตาหลับแล้วเป็นแน่” หญิงชราร้องไห้รำพึงรำพัน
หยุนถิงรู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก “ท่านเฒ่า ท่านไปด้วยกันกับข้าเถิด หลายปีนี้ท่านเฝ้าอยู่ที่นี่ และเฝ้าข้าเพื่อท่านแม่ข้า ข้าซาบซึ้งใจมาก ต่อไปให้ข้าจะมาปกป้องท่านแทน”
เสียงที่เคร่งขรึม จริงจังที่สุด
หญิงชราดูประทับใจมาก “ตอนนั้นคุณหนูมีพระคุณช่วยชีวิตข้าไว้ น่าเสียดายแค่ว่าตอนนั้นข้าไร้ความสามารถ——”
“ท่านเฒ่าไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง หลายปีนี้ท่านศึกษาพิษหนอนกู่ และเฝ้าคุ้มครองที่นี่เพื่อท่านแม่ของข้า เป็นที่น่าประทับใจจริงๆ ถ้าท่านแม่ยังมีชีวิตอยู่ ต้องหวังว่าท่านจะมีชีวิตบั้นปลายอันสงบเป็นแน่
ต่อไปมาติดตามข้าเถิด หนำซ้ำข้าต้องการท่านด้วย ท่านก็อยากแก้แค้นแทนท่านแม่ข้ากระมัง!” หยุนถิงพูดอย่างจริงจังและลึกซึ้งอย่างยิ่ง
น้ำตาของหญิงชราร่วงหล่นเปาะแปะ มองหยุนถิงที่หน้าตาเหมือนกับคุณหนูตรงหน้าคนนี้อยู่ ประทับใจและซาบซึ้งใจมาก “ได้ คนแก่อย่างข้าถ้าหากก่อนตายได้แก้แค้นแทนคุณหนู ข้าก็ตายอย่างไม่เสียใจแล้ว”
หญิงชราพูดอะไรมากมายกับหยุนถิงต่ออีก ตอนที่หยุนถิงออกมา ก็ผ่านไปครึ่งชั่วยามแล้ว
“ถิงเอ๋อร์ เจ้าเป็นเยี่ยงไรบ้าง?” จวินหย่วนโยวมองเข้ามาอย่างเป็นห่วง
“ท่านพี่ ข้าสบายดี ท่านเฒ่าเป็นคนของท่านแม่ข้าทางนั้น ต่อไปก็เป็นคนของข้าหยุนถิง และเป็นคนกันเองแล้ว” หยุนถิงประกาศอย่างจริงจัง
“ถิงเอ๋อร์ว่าเช่นไร ก็ว่าตามนั้น!” จวินหย่วนโยวพูดประโยคนี้ออกมา ยืนยันสถานะของท่านเฒ่าเหมือนกัน
หญิงชรานึกไม่ถึงว่าจวินหย่วนโยวจะเห็นด้วยกับหยุนถิงปานนี้ นึกถึงก่อนหน้านี้นางได้ยินว่าจวินซื่อจื่อเอ็นดูคุณหนูหยุนเพียงผู้เดียว และหลังจากนางหายตัวไป ในสองปีนี้เหมือนตายทั้งเป็น เดินเหินไม่ได้ วินาทีนี้กลับทำให้หญิงชรามองด้วยสายตาอึ้งทึ่ง
“ท่านเฒ่า ขอให้ท่านช่วยตรวจรักษาสามีข้าด้วย เขาเป็นคนที่ข้ารักมากที่สุดในชีวิตนี้ และเป็นคนที่ข้าเชื่อใจมากที่สุด ฉะนั้นท่านเฒ่ากรุณาช่วยข้าด้วย!” หยุนถิงพูดอย่างเคร่งขรึมยิ่งนัก
“คุณหนูหยุนไม่ต้องเกรงใจเจ้าค่ะ ในเมื่อท่านเป็นลูกของคุณหนู และเป็นห่วงเขาเช่นนี้ ข้าจักต้องช่วยรักษาเขาสุดกำลังแน่” หญิงชราเอ่ยปาก
“ขอบคุณมากหญิงชรา”
จวินหย่วนโยวยื่นมือออกมา หญิงชราช่วยจับชีพจรให้เขา
จับชีพจรคราวนี้ หญิงชราตื่นตกใจอย่างยิ่ง นางเบิกดวงตาโตฉับพลันมองทางจวินหย่วนโยวอย่างไม่อยากเชื่อ “เป็นไปได้เช่นไร จะต้องเป็นข้าจับชีพจรผิดแล้ว——”
“ท่านเฒ่า เกิดอะไรขึ้น ท่านพบอะไรเข้าแล้วใช่หรือไม่?” ทั้งหัวใจหยุนถิงบีบรัดหมดแล้ว
หญิงชราช่วยจวินหย่วนโยวจับชีพจรต่อไป จากนั้นสีหน้าเคร่งเครียดไร้ที่เปรียบ “ในร่างกายเขามีหนอนพิษกู่จริงๆ หนำซ้ำยังเป็นราชาหนอนกู่ผีเสื้อโลหิต ชีพจรนี้เหมือนกับฮูหยินในตอนนั้นนักเชียว”
พูดแบบนี้ ทุกคนตื่นตกใจ
หยุนถิงรู้สึกตกใจกลัว ทั้งตัวแข็งเป็นหินแล้ว ตั้งนานยังไม่ตอบสนองกลับมา
จวินหย่วนโยวยิ่งสีหน้าดูตึงเครียด “ท่านเฒ่า ท่านแน่ใจจริงหรือ?”
“แน่ใจ ตอนนั้นคุณหนูก็โดนหนอนพิษกู่อันนี้ ข้าเกลียดที่ตัวเองไร้ความสามารถ ฉะนั้นข้าจึงศึกษาหนอนพิษกู่มาสิบกว่าปี ย่อมเข้าใจหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตอย่างมากเป็นธรรมดา
หนอนกู่ผีเสื้อโลหิตที่พูดถึงก็คือใช้เลือดคนเลี้ยง หนำซ้ำยังหลบซ่อนในร่างกายของคนหลายสิบปีก็ไม่ถูกพบเห็น นอกจากถูกคนที่ปล่อยหนอนพิษกู่ใส่มาควบคุม มิเช่นนั้นจะไม่ถูกพบเข้าง่ายๆ
คนที่โดนหนอนพิษกู่เข้าไปทั้งหมด ร่างกายจะอ่อนแอลงเรื่อยๆ สุดท้ายพลังและเลือดทั้งตัวจะถูกหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตดูดกินไปหมดจนตาย สิ่งสำคัญสุดคือหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตนี้มีชีวิตอยู่ในเลือดของคน ไม่มีทางสลายและกำจัดทิ้ง
ส่วนหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตในร่างกายท่านอย่างน้อยที่สุดอยู่มานานสิบกว่าปี ว่าตามอายุของท่านน่าจะได้รับมาจากในครรภ์มารดากระมัง ผู้ใดปล่อยหนอนพิษกู่ใส่ท่าน รีบบอกข้ามา!” หญิงชราพูดอย่างฮึกเหิมอยู่บ้าง
ขอเพียงรู้ตัวคนที่ปล่อยหนอนพิษกู่ใส่จวินซื่อจื่อ จะต้องสามารถหาตัวคนที่ทำร้ายคุณหนูในตอนนั้นได้แน่
“ฉะนั้นคนที่ทำร้ายท่านแม่ข้าในตอนนั้น เป็นคนเดียวกันกับคนที่ปล่อยหนอนพิษกู่ใส่ท่านพี่!” เสียงของหยุนถิงเย็นเฉียบและโหดร้าย ชั่วพริบตาเดียวพลังชั่วร้ายรอบตัวแผ่กระจายไปทั่ว
ไม่ใช่ถาม แต่ว่ายืนยัน หนอนกู่ผีเสื้อโลหิตนี้หายากเพียงใด ร้านยาของหยุนถิงเปิดไปทั่วสี่แคว้นก็ไม่เคยได้ยินหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตมาก่อน เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปควบคุมได้
จวินหย่วนโยวนึกไม่ถึงว่าจะเป็นเช่นนี้เหมือนกัน คนที่ทำร้ายมารดาของถิงเอ๋อร์ เป็นคนเดียวกับที่ทำร้ายมารดาของตนเอง
“ท่านเฒ่า คนของพวกเราค้นเจอผิงหนานอ๋องแห่งแคว้นเทียนจิ่ว ลูกน้องของเขามีคนที่สามารถควบคุมข้าได้ แต่ไม่แน่ใจ คราวนี้พวกเราไปแคว้นเทียนจิ่วจะตรวจสอบเรื่องนี้” จวินหย่วนโยวบอกไปตามความจริง
หญิงชราสีหน้าจริงจังที่สุด “ผิงหนานอ๋อง เหตุใดถึงเป็นเขา?”
“พวกเราก็นึกไม่ถึงเหมือนกัน เพียงแค่ค้นหามาว่าลูกน้องเขามีคนที่เป่าปี่เป็น ก่อนหน้านี้ซื่อจื่อถูกควบคุม ก็เป็นเพราะได้ยินเสียงปี่แล้ว” หยุนถิงเอ่ยปากตาม
“ควรเร่งมือให้ไว พวกเรารีบเคลื่อนตัวไปที่แคว้นเทียนจิ่ว ถ้าเป็นเขาจริงข้าจะต้องแก้แค้นเพื่อคุณหนูแน่นอน!” หญิงชราพูดอย่างเคียดแค้น
“ท่านเฒ่า มีวิธีช่วยท่านพี่ของข้ากำจัดหนอนพิษกู่หรือไม่?” หยุนถิงถามเรื่องสำคัญออกมา
“เฮ้อ หนอนพิษกู่นี้อยู่ในเลือด ดีที่หนอนพิษกู่นี้เพิ่งถูกปลุกขึ้นเมื่อไม่กี่ปีนี้ ยังพอช่วยได้ ตอนนี้ข้าทำได้เพียงยับยั้งหนอนพิษกู่ในร่างกายท่านไว้ชั่วคราว ถ้าอยากกำจัดหนอนพิษกู่ให้สิ้นซากได้เพียงใช้เลือดแลกกับเลือด!” หญิงชราตอบไป
“ใช้เลือดแลกกับเลือด?” หยุนถิงขมวดคิ้ว
นางในฐานะหมอ ย่อมรู้ว่านี่หมายถึงอะไร “ใช้ของข้า!”
“ไม่ได้ ข้าคัดค้าน!” จวินหย่วนโยวรีบห้ามปราม
“ข้าทนเห็นท่านเป็นอะไรไปไม่ได้” หยุนถิงบอก
“ถ้าใช้เลือดของเจ้ามากำจัดหนอนพิษกู่ของข้า ข้ายอมไม่กำจัดเสียดีกว่า ในใจข้าเจ้าสำคัญยิ่งกว่าชีวิตของข้าเสียอีก จักมีความผิดพลาดใดๆ ไม่ได้เด็ดขาด!” จวินหย่วนโยวไม่เคยเข้มงวดเพียงนี้มาก่อน
เห็นพวกเขาสองคนโต้แย้ง หญิงชราทำหน้าพึงพอใจ มองออกว่าจวินซื่อจื่อรักคุณหนูหยุนอย่างจริงใจ พวกเขาเป็นเช่นนี้กัน คุณหนูที่อยู่บนสวรรค์คงปลื้มใจเหมือนกันแล้ว
“พวกท่านทั้งสองไม่ต้องเถียงกันแล้ว ใช้เลือดแลกกับเลือดนี้ไม่ใช่ว่าเลือดของผู้ใดก็ใช้ได้ แต่ว่าต้องใช้เลือดของคนที่โดนหนอนพิษกู่แล้วมาเปลี่ยนให้เขา ล่อให้หนอนกู่ผีเสื้อโลหิตออกมาแล้วจากนั้นค่อยใช้พิษร้ายแรงฆ่าหนอนกู่ผีเสื้อโลหิตให้ตายถึงจะได้ ได้เพียงใช้พิษโจมตีพิษ
ฉะนั้นพวกท่านทั้งสองต่อให้เถียงกันไปก็ไม่มีประโยชน์ ถือโอกาสในช่วงเวลานี้รีบไปหาคนที่โดนหนอนพิษกู่แล้วจักดีกว่า อย่างน้อยต้องสิบปีขึ้นไปถึงจะได้” หญิงชราอธิบาย
เวลานี้จวินหย่วนโยวถึงโล่งอกไป “ได้ ข้าจักรีบส่งคนไปตามหาคนที่เหมาะสม”
“พวกเจ้าออกไปให้หมด ข้าจะยับยั้งหนอนพิษกู่ให้เจ้าหนูนี่ จะเจ็บปวดมาก พวกเจ้าได้ยินเสียงใดๆ ก็ห้ามเข้ามา โอกาสมีหนเดียว มิเช่นนั้นความพยายามที่ทำมาก่อนหน้าจะพังลงหมด” หญิงชราพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ลำบากท่านเฒ่าแล้วนะเจ้าคะ” หยุนถิงรีบพาทุกคนถอยไปรอคอยอยู่นอกกระท่อม
