ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 189

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 189

ภายใต้การเล้าโลมการหลอกล่อและเล่ห์เหลี่ยมอย่างต่อเนื่องของโจเซฟิน โรสไม่ยืนกรานและไม่ได้ไปโรงพยาบาลอีกต่อไป

โชคดีที่ตัวชี้วัดของการตรวจเลือดที่หมอทำกับเจย์นั้นเป็นโชคที่ดีที่เขาไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง ดังนั้นเขาจึงถูกย้ายไปที่ห้องพักฟื้นทั่วไป แต่เมื่อโรสเข้ามาในห้องพักฟื้น เธอได้รับการต้อนรับด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งของเจย์และออร่าที่ไม่พึงประสงค์ที่เล็ดลอดออกมาจากเขา

บนเตียงโรงพยาบาลข้าง ๆ เขาคือคนไข้หญิงสาวที่จ้องมองไปที่เจย์เหมือนคนโง่ที่หลงรัก

ทันทีที่โรสเข้ามา เจย์ก็โกรธมากเมื่อเขาถามเธอ “ทำไมเธอถึงจองห้องพักฟื้นทั่วไปให้ฉัน?”

เมื่อเห็นว่าเขาเป็นคนที่มีความอดทน ประกอบกับคำพูดของโจเซฟินในช่วงก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการที่บริษัทของเขาประสบปัญหา ซึ่งเป็นสิ่งที่บังคับให้เขาต้องเข้าสังคมแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ดื่มไม่เก่งก็ตาม… โรสเห็นอกเห็นใจเจย์จากก้นบึ้งของหัวใจและปลอบใจเขาในทางที่ดีว่า “ฉันไม่ได้เป็นคนจองห้องพักฟื้นทั่วไปให้นาย หมอเป็นคนตัดสินใจโดยพิจารณาจากความรุนแรงของอาการป่วยของนาย”

“ฉันต้องการออกจากโรงพยาบาลเดี่ยวนี้” เจย์สั่งอย่างโมโห

โรสเหลือบมองไปที่ผื่นขึ้นที่หลังมือของเขาและปลอบใจเขาอย่างใจดี “อดทนอีกสักพัก ท่านอาเรส ทันทีที่หมอบอกว่านายสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ ฉันจะทำตามขั้นตอนเพื่อพานายออกจากที่นี่ตามที่นายต้องการทันที”

เจย์อยู่ในความโกรธที่พุ่งสูงมากและจ้องมองที่โรสด้วยความโกรธเกรี้ยว “เธอมีสิทธิ์อะไรในตัวฉันงั้นเหรอ? ใครให้เธอบอกฉันว่าต้องทำอย่างไร?”

โรสพึมพำราวกับว่าเธอทำผิด “ฉันไม่ได้อยากมาที่นี่และสัมผัสกับความโกรธเกรี้ยวของนายเช่นกัน แต่น้องสาวของนายค่อนข้างอยากจะดูแลปีศาจน้อย ๆ ของเราที่บ้านมากกว่าที่จะมาโรงพยาบาลเพื่อดูแลนาย ฉันคิดว่าเธอเป็นคนเลือดเย็นในตอนแรก แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอพูดถูกแล้ว นายเป็นแค่นักดื่มตัวร้ายที่เริ่มตะคอกทุกคนทันทีที่นายสร่างเมา… นายน่ากลัวมากจนเธอกลัวที่จะมาเยี่ยมนาย!”

เจย์ดูตะลึง “โจเซฟินพูดอย่างนั้นจริงเหรอ?”

โรสพยักหน้า

เจย์คว้าเครื่องพ่นยาจากโต๊ะข้างเตียงแต่ก็ปล่อยมันออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อเขานึกถึงคำพูดของโจเซฟินที่บอกว่าเขาเป็นคนดื่มเหล้าแย่มาก เขาตะโกนใส่โรส “ไปบอกหมอว่าฉันอยากอยู่ห้องเดี่ยว”

โรสพูดไม่ออก “ท่านอาเรส นี่คือโรงพยาบาล ไม่ใช่โรงแรมที่นายมีสิทธิ์เลือกระหว่างห้องวีไอพีห้องเดี่ยว หรือห้องรวม นี่คือสถานที่ช่วยชีวิต ไม่ใช่สถานที่สำหรับสนุก…”

เจย์มองไปที่โรสขณะที่เธอพูดไม่หยุด “ทำไมเธอถึงส่งฉันมาที่โรงพยาบาลนี้? ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลแกรนด์เอเชีย?”

โรสตอบว่า “การช่วยชีวิตก็เหมือนกับการดับไฟ ทำไมนายถึงอยากไปอยู่ไกล ๆ ?”

“แล้วเธอก็รู้ว่าเธอกำลังช่วยชีวิตฉันอยู่ใช่ไหม หื้อ โรส? เธอรู้ไหมว่าความเชี่ยวชาญของแพทย์และมาตรฐานของโรงพยาบาลมีความสำคัญเพียงใด?”

“ท่านอาเรส สิ่งที่นายเป็นเพียงอาการแพ้แอลกอฮอล์เล็กน้อย การไปแกรนด์ เอเชีย จะเป็นการเสียเวลาและค่าใช้จ่ายนะ” ในความเป็นจริง เมื่อเธอเรียกรถพยาบาลไม่มีเวลาให้เธอวิเคราะห์อย่างใจเย็นว่าที่ไหนดีกว่าและที่ไหนไม่ใช่ เธอรู้สึกร้อนรนด้วยความวิตกกังวลเมื่อเรียกรถพยาบาล …

ตอนที่เจย์กำลังบรรยายเธอ เธอก็รู้แล้วว่าการเลือกของเธอนั้นไม่ฉลาดแค่ไหน จริง ๆ แล้วเธอควรจะเรียกรถไปโรงพยาบาล แกรนด์ เอเชีย แทน… อย่างไรก็ตาม โรงพยาบาล แกรนด์ เอเชีย เป็นโรงพยาบาลชั้นนำที่ให้บริการด้านการรักษาพยาบาลระดับสากลและที่สำคัญที่สุด นั่นคืออาณาเขตของเขา

แม้ว่าหลังจากได้เห็นเจย์อาการดีขึ้นมากแค่ไหน แต่โรสก็คิดว่าไม่จำเป็นที่เขาจะต้องไปที่แกรนด์เอเชียแล้วก็ได้

เจย์จ้องมองโรสอย่างโกรธเกรี้ยว เธอปฏิเสธที่จะให้เขาออกจากโรงพยาบาลและไม่ยอมให้เขาย้ายไปอยู่ห้องพักฟื้นห้องเดี่ยว เขาไม่มีแรงที่จะต่อสู้กลับเพราะตอนนี้เขาเป็นผู้ป่วย ไม่เช่นนั้น เขาคงโยนเธอลงทะเลเพื่อให้ฉลามกินไปแล้ว

“โอ้ นายท่าน ฉันเห็นความสามารถในการฟาดฟันและอดทนของคุณทั้งเท่และน่ารักแถมยังหล่อและน่ารักไปพร้อม ๆ กันด้วย!” หญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ เขาพูดออกมาและสารภาพกับเจย์

วิธีที่เจย์มองโรสตอนนี้เย็นชาและไร้ความปรานีมาก

“งั้นฉันจะย้ายนายไปที่ห้องพักฟื้นเดี่ยวทันทีเลยแล้วกัน” คราวนี้โรสหลุดออกไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

การได้เห็นผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ชื่นชมเจย์อยู่ตลอดเวลาเป็นสิ่งที่เธออยากจะจัดการออกไปในที่สุด

หลังจากนั้นไม่นาน หมอก็เตรียมย้ายเจย์ไปที่ห้องเดี่ยวธรรมดา

เมื่อเจย์ดูกำแพงสีขาวทั้งสี่ที่ล้อมรอบตัวเขาและห้องที่ดูเรียบง่ายเหมือนห้องธรรมดาที่แคบเกินไป ความทุกข์ก็เริ่มขึ้นในใจเขา

“ทำไมเธอไม่เลือกห้องวีไอพี?” เขาถามโรสด้วยสีหน้าเข้ม

เนื่องจากเขากำลังจะถูกย้ายห้อง ทำไมเธอไม่ย้ายเขาไปเป็นห้องที่ดีกว่านี้ล่ะ? เจย์อยากจะตัดหัวของโรสออกเพื่อดูว่าเธอกำลังเกิดไฟฟ้าลัดวงจรในสมองหรือไม่

โรสพูดด้วยหัวใจที่ปวดร้าว “ฉันไม่มีเงินค่ะ ท่านอาเรส!” เธอใช้เงินออมทั้งหมดไปกับค่าห้องเดี่ยวธรรมดานี้แล้วและค่ารักษาพยาบาลอีกด้วย

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!

Status: Ongoing
แม้จะผ่านไปสองชั่วอายุ โรสยังคงไม่สามารถละลายหัวใจอันเย็นชาของเจย์ อาเรสได้ ด้วยความเศร้าโศก เธอตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตภายใต้หน้ากากของคนโง่ ลวงเขาและหนีไปพร้อมกับลูกทั้งสอง สร้างความโกรธเกรี้ยวที่ไม่รู้จบแก่เซอร์อาเรส ทุกๆคนรอบตัวพวกเขามั่นใจว่านี่จะนำพาความตายอันร้ายแรงมาสู่โรส ทว่า ในวันต่อมา เซอร์อาเรสผู้ยิ่งใหญ่กลับคุกเข่าข้างหนึ่งลงกลางถนน พยายามเกลี้ยกล่อมเด็กเหลือขอคนหนึ่ง “ได้โปรดทำตัวดีๆแล้วมากับฉัน!”“ฉันจะไป แต่นายต้องยอมรับเงื่อนไขของฉันซะก่อน!”“ว่ามา!”“นายไม่สามารถรังแกฉัน โกหกฉัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้ามทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน นายต้องคิดเสมอว่าฉันคือคนที่สวยที่สุด และนายต้องยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงฉัน…”“ก็ได้!”เหล่าไทยมุงถึงกับตกตะลึง! นี่มันเทพนิยายที่สวนทุกตำราหรือไง? เซอร์อาเรสดูเหมือนจะจนปัญญา จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เขาสร้างขึ้นมาเล่นเขาซะอยู่หมัด ในเมื่อเขาไม่สามารถปฏิเสธเธอ เขาก็จะทำให้เธอเสื่อมเสียชื่อเสียงจนหมดสิ้นแทน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท