ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 526
ใบหน้าของเซร่าเป็นสีแดงก่ำ
เจย์ขว้างแก้วด้วยความโกรธลงบนพื้น “พวกคุณออกไปให้หมด”
เขาดูอารมณ์เสียเสมือนดั่งสิงโตที่ตื่นจากการหลับใหลเป็นเวลา 1,000 ปี ด้วยความหิวกระหายเลือดในขณะที่ต้องการกินสิ่งมีชีวิตทุกชนิดให้ราบคาบ
เซร่าตัวสั่นด้วยความกลัว แต่แล้วเธอนึกขึ้นได้ว่านี่คือช่วงที่อารมณ์ของเจย์เปราะบางที่สุดในตอนนี้ มันเป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับเธอที่จะใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานี้เช่นกัน
เธอรวบรวมความกล้าแล้วพูดว่า “พี่เจย์คะ ฉันเข้าใจว่าคุณป้าอาจจะมีเจตนาที่ไม่ดีนัก แต่ไม่ต้องกังวลไปหรอก จุดประสงค์ของการมาที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนของฉันไม่ใช่เพื่อเข้าใกล้คุณ แต่เพียงเพื่อ… เพื่อพี่แองเจลีน”
ทว่าเซร่าได้เดินถอยออกห่างจากเขาไปและยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้วิธีหลีกเลี่ยงเรื่องน่ารำคาญใจที่ทำให้หัวเสียของเขามาช่วยกลบความดุร้าย ด้วยเหตุนี้ความกังวลของเจย์เกี่ยวกับเธอจึงหายไป
“เธอมาที่นี่เพื่อแองเจลีนเหรอ?” แสงแห่งความกระหายเลือดและเย็นยะเยือกไหลออกมาจากดวงตาของเจย์
เซร่ารู้อยู่แล้วว่าเธอได้ทำถูกต้องแล้ว
สายตาที่มีน้ำตาคลอเบ้า เธอพูดอย่างเศร้า ๆ “ถึงแม้พี่แองเจลีนกับฉันจะเป็นพี่น้องกัน แต่ความสัมพันธ์ของเราก็ดีมากและเราพูดคุยกันทุกเรื่อง ก่อนที่เธอจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องอุบัติเหตุในตอนนั้น ฉันได้รับข้อความเสียงจากเธอด้วย ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุ เพราะฉะนั้น…”
เซร่าดูเหมือนเธอลังเลที่จะพูด
นี่เป็นเพราะการคาดเดาของเธอที่ได้กระทบถึงสิ่งสำคัญที่สุดของตระกูลอาเรส เธอเลยไม่กล้าแม้แต่จะพูดต่อ
อย่างไรก็ตาม การโกหกที่เธอที่สร้างขึ้นมาได้ทำสำเร็จจนกระตุ้นความสนใจของเจย์ได้เลย
“หล่อนบอกอะไรเธอบ้าง?” เขายืนขึ้นอย่างกระวนกระวายใจ
เซร่ามองไปที่ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเจย์ ในความทรงจำของเธอ ใบหน้าอันสง่างามและไม่แยแสนี้ได้แสดงรอยยิ้มอันอ่อนโยนของเขาต่อหน้าแองเจลีนเท่านั้น
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ทำให้เซร่ารู้สึกโกรธเคือง
เธอคลั่งไคล้ในตัวเจย์อย่างบ้าคลั่งหลังจากที่เจอเขาเป็นครั้งแรก แต่สายตาของเขากลับมองไปที่แองเจลีนคนเดียวเท่านั้น เขาไม่เต็มใจที่จะให้ความสนใจกับเธอเลย
ดังนั้นเธอจึงสาบานไว้กับตัวเองว่าตราบใดที่เธอทำให้เขาตกหลุมรักเธอได้ เธอก็ยินดีจะเทหมดหน้าตักไม่ว่ายังไงก็ตาม
เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก เธอรู้ดีว่าหลังจากบอกความลับกับเจย์ออกไปแล้ว เขาจะเมินเธอหลังจากได้ความลับตามที่ต้องการและขับไล่เธอออกจากหอท่าเรือหอมหวนอย่างแน่นอน
เธอแสร้งทำเป็นตื่นตระหนกและพูดว่า “โอ้ พี่อาเรส คุณป้ารอให้ฉันชงชาอยู่ ฉันลืมมันไปได้ยังไง! ไว้ค่อยคุยกันทีหลังนะ”
จากนั้นเธอก็ออกจากสถานการณ์ตรงนั้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากออกมาจากหอท่าเรือหอมหวน เซร่าก็เอามือมาตบหัวใจที่เต้นแรงของเธอ เจย์ช่างดูน่ากลัวมากตอนที่เขาโมโห!
เธอเริ่มชื่นชมแองเจลีนด้วยซ้ำ ในตอนที่แองเจลีนยังเป็นเด็ก เธอคอยตามติดเจย์ แล้วเธอยังสามารถจัดการอารมณ์ของเขาให้สงบได้อย่างไรกัน?
จากนั้น เธอก็เริ่มสงสัยในใจกับการทำสิ่งนี้ เพราะในครั้งต่อไป เจย์จะต้องมาหาเธอด้วยตัวของเขาเองแน่นอนและเมื่อถึงตอนนั้น เธอคงไม่สามารถหาข้อแก้ตัวใด ๆ หนีเขาได้อีก เขาเป็นคนฉลาด หากเธอใช้ข้อแก้ตัวมากเกินไป เธอก็จะถูกเขาโจมตีได้อย่างแน่นอน
ดังนั้น เธอจึงต้องใช้โอกาสครั้งต่อไปเพื่อทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาใกล้ชิดกันยิ่งขึ้นในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง
เมื่อเจย์กลับมานั่งบนเก้าอี้อีกครั้ง เขาถอนหายใจด้วยความรำคาญ
ท่านปู่อาเรสรู้ดีว่าการกลับมาที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนของเขา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อกลับมารักษาบาดแผลในใจของเขา
นอกเหนือความคาดหมายของทุกคน เหตุผลที่เขากลับมายังหอท่าเรือหอมหวนก็เพื่อสืบสวนกับชายสองคนที่ใกล้ชิดกับเขาที่สุดให้มากขึ้น นั่นก็คือท่านปู่อาเรสและพ่อของเขา
เขาต้องการรู้ว่าความลับที่พูดไม่ได้ของตระกูลอาเรสที่โรสซ่อนไว้ว่ามันคืออะไร
เขาอยากรู้ว่าภูเขาอะไรที่กั้นอยู่ระหว่างเขากับแองเจลีน
ทั้งที่มันชัดเจนอยู่แล้วว่าพวกเขาทั้งคู่รักกันมาก แล้วทำไมพวกเขาต้องแยกจากกันครั้งแล้วครั้งเล่า?
