ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 549
เขาลุกขึ้นและเดินเข้ามาหาเซร่าอย่างช้า ๆ
“คุณท่านแจ็ค? เกิดอะไรขึ้นคะ?” เซร่ารู้สึกว่าการจ้องมองของเขาดูค่อนข้างน่ากลัว ดังนั้นเธอจึงรีบถอยหลังไปสองสามก้าว
“เซร่า เซเวียร์ เธอกล้าดียังไงมาวางยาฉัน!” แจ็คเต็มไปด้วยความโกรธ แต่ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในตัวเขาทำให้ความโกรธค่อย ๆ ลดลง อารมณ์ถูกแทนที่ด้วยความต้องการบางอย่าง
ในตอนนี้ผิวของเซร่าเปลี่ยนเป็นสีขาวซีดราวกับกระดาษ เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเช่นกัน เธอวางยาให้เจย์ แต่ทำไมเขาถึงปกติดีในขณะที่แจ็คกำลังประสบกับผลดังกล่าว
เธอหันหลังวิ่งออกจากห้องนั้นไปทันที ตอนนี้ เธอมีเป้าหมายเพียงข้อเดียว นั่นคือการปกป้องความบริสุทธิ์ของเธอเอง เพราะเธอต้องการรักษาไว้เพื่อให้เจย์คนที่สุดแสนจะสะอาดคนนี้เท่านั้น
โชคร้ายนักที่เธอวิ่งเข้าห้องทำงานแล้วล็อคประตูทันที เธอกังวลว่าจะมีใครรู้ว่าเธอสมรู้ร่วมคิดกับแจ็ค เธอจึงล็อคประตูไว้อย่างแน่นหนาเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้ามา ตอนนี้เธออยู่ภายใต้ความกดดันและความกังวลใจ แต่จู่ ๆ ประตูมันก็ถูกปลดล็อค
จากนั้นแจ็คก็เข้ามาแล้วกระโดดพุ่งเข้าหาและกอดรัดเธอแน่นในที่สุด
เซร่ารู้สึกราวกับว่าโลกของเธอกำลังพังทลายลงในขณะนั้น
ในที่สุดเมื่อเธอหลุดพ้นออกจากห้องไปได้ ความหวังอันไร้เดียงสาของเธอสำหรับอนาคตก็หายไปจากการจ้องมองของเธอตลอดไป มันถูกแทนที่ด้วยความโกรธและความสิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง
‘มันคงเป็นแผนของเจย์แน่ ๆ เขาให้คนวางกับดักฉันและทำลายฉัน
‘เขาคิดว่าสิ่งนี้จะลบล้างความต้องการของฉันที่จะเป็นเจ้าของเขาได้งั้นเหรอ? เขาประเมินการความบ้าของฉันที่มีต่อเขาต่ำไป ฉันใช้ชีวิตนี้เพื่อเขา ในเมื่อฉันไม่สามารถได้เขา ฉันจะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อทำให้เขายุ่งเหยิง!’
แจ็คค่อย ๆ ฟื้นคืนสติ เมื่อเขานึกถึงความผิดพลาดที่เขาทำ เขานั่งบนเก้าอี้อย่างสำนึกผิดและถอนหายใจอย่างเสียใจ
อาจเป็นเพราะเขาที่ได้สัมผัสลึกซึ้งถึงรสนิยมของเธอ ดังนั้นเขาจึงเริ่มวางแผนอนาคตสำหรับความเป็นไปได้กับเซร่า เซเวียร์ ทันที
‘เซร่าไม่มีภูมิหลังทางครอบครัวที่ดีนัก แต่เธอยังเป็นเด็กและเธอก็สวย นอกจากนี้ เธอยังฉลาดและมีความสามารถอีกด้วย เธอเป็นคนที่ฉันไม่รังเกียจที่จะมีเธอข้างกาย ถ้าเซร่าเต็มใจที่จะเชื่อฟังและสนับสนุนฉันในฐานะผู้หญิงของฉัน ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ
‘ถ้าเธอกล้าใช้ปัญหาเรื่องนี้เพื่อมาหักหลังฉันล่ะก็ ฉันจะไม่ทนให้เธออยู่ในโลกนี้อย่างแน่นอน’
สิ่งที่ทำให้แจ็ครู้สึกหนาวสั่นคือคนที่อยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับเซร่าเบ่งบาน
นอกเสียจากเจย์แล้ว เขายังคิดถึงคนอื่นไม่ออก
แจ็คพึมพำ “เจย์ เราต้องไปถึงจุดที่กลายเป็นศัตรูกันเลยไหม?”
ณ หอท่าเรือหอมหวน
เจย์กำลังเดินตามเส้นทางแถวบลูสโตนขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า ในไม่ช้า เขาก็เห็นพุ่มไม้หนามอยู่ท่ามกลางวัชพืช เขาเหล่ตานกอินทรีของเขาไปมองบริเวณนั่น
เขารีบเดินไปข้างหน้าและมองหาประตูเห็ด น่าเสียดายที่เวลาผ่านไปจนน่าตกใจ เพราะประตูเห็ดเดิมถูกทำลายไปแล้ว ไม่พบร่องรอยของประตูเห็ดท่ามกลางพุ่มไม้เลย
ขณะที่เจย์กำลังจะเลิกตามหาบริเวณตรงพุ่มไม้หนาม ทันใดนั้น เขาก็พบต่างหูข้างหนึ่งอยู่ในกองดิน
เขาหยิบมันขึ้นมาเพื่อดูต่างหูที่เป็นอัญมณีสีเขียวหยกที่ส่องแสงระยิบระยับ หัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อรู้ว่าผู้หญิงในรูปนั้นสวมต่างหูคู่นี้ เจย์เริ่มขุดคุ้ยบริเวณรอบ ๆ และในที่สุดก็พบกองดินที่ไม่แข็งเหมือนดินอื่น ๆ
เขานั่งยอง ๆ และใช้มือเพื่อเขี่ยดินตรงนั้น ในไม่ช้าเขาก็ได้ขุดหลุมขนาดใหญ่เท่านิ้วหัวแม่มือของเขา
เขารีบขุดต่อไปและในที่สุดก็พบร่องรอยของสิ่งที่เคยเป็นประตูเห็ด
เจย์ขยายรูโหว่ของดินออกและกำลังจะสำรวจเข้าไปในนั้นเมื่อเขาได้ยินเสียงที่เย็นยะเยือก
“ในที่สุดนายก็มาที่นี่”
เจย์เงยหน้าขึ้นมามอง เมื่อเขาเห็นชายที่ถือจอบเหล็กยืนอยู่ข้างหน้าเขาอย่างชัดเจน เขาก็ต้องตกใจเพราะเห็นว่าชายคนนั้นมีใบหน้าคล้ายกับเขาเป็นอย่างมาก
