ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 721
การแสดงออกบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเจย์กลายเป็นความโกรธขึ้นมาทันที
เธอกล้าดียังไงมาแอบคลั่งไคล้ดาราลับหลังเขา?
เจย์มองดูลูกชายแต่งตัวและไม่คิดว่าพวกเขาจะดูน่ารักมากเกินไปแล้ว ทว่า ดูเหมือนว่าเขาอยากจะขัดขวาง เขาไม่แสดงความเมตตากับลูกชายสองคนของเขา ในขณะที่เขาพูดว่า “น่าเกลียด”
เจนสันกลอกตาด้วยความหงุดหงิดไปที่ร็อบบี้น้อย เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่กล่าวหาว่า “ไม่มีใครขอให้คุณพ่อมาพูดมากสักหน่อย”
ร็อบบี้น้อยรู้สึกแย่เช่นกัน เขารู้สึกว่าทำไมพ่อถึงได้ต่อต้านไอดอลของแม่มากขนาดนี้?
จากนั้น ด้วยความโกรธ ร็อบบี้น้อยเลยแกล้งพูดกับพ่อของเขาว่า “ไม่มีมารยาทเลย”
เจย์พร้อมที่จะตบลูกชายของเขา ด้วยสีหน้าดุร้าย เขาสั่งว่า “พวกหนูทุกคนอยู่บ้านไปเลยนะ คุณพ่อจะพาคุณแม่กลับมาบ้านเอง”
“ผมพนันได้เลยว่าคุณแม่จะไม่กลับบ้าน ถ้าคุณพ่อไม่พาพวกเราไปด้วย” ร็อบบี้น้อยกล่าว
“อย่าให้เป็นความโชคร้ายไปซะล่ะ” เจนสันพูดก่อนจะเดินจากไปอย่างสุขุม
ร็อบบี้น้อยยังคงให้คำแนะนำต่อไป “คุณพ่อครับ มีทางเดียวเท่านั้นที่จะให้คุณแม่ยอมอภัยให้ได้ คุณพ่อต้องแสร้งทำเป็นว่าคุณพ่อดูมีความทุกข์ยาก”
เซ็ตตี้น้อยพยักหน้าเห็นด้วย “เมื่อหัวใจของแม่ยอมอ่อนลง คุณแม่จะให้อภัยคุณพ่ออย่างแน่นอน”
เจย์พูดไม่ออกกับความคิดของลูก ๆ เพราะเขาเป็นคนแสนดื้อรั้นมาโดยตลอดอยู่แล้ว และไม่มีทางที่เขาจะแสร้งทำเป็นคนดูทุกข์ยากเพื่อทำให้ผู้หญิงมีความสุขได้หรอก เขารู้สึกอับอายกับการกระทำแม้จะแอบคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
“กลับไปทบทวนบทเรียนเลย คุณครูของพวกหนูกำลังจะมาถึงแล้ว จำไว้ว่าต้องขยันตั้งใจเรียน”
“ก็ได้” เด็ก ๆ ตอบอย่างไม่ใส่ใจ
สตอร์มเข็นเจย์ออกไป
เจย์เขาไปนั่งในรถโรลส์-รอยซ์และหันหน้าไปด้านข้างของรถ เพื่อมองออกไปนอกหน้าต่าง คุณสมบัติอันสูงส่งและรูปลักษณ์ของเขาไม่ได้เคลือบด้วยความเยือกเย็นเหมือนปกติ
เขาดูมีความสุขเบ่งบานอยู่ในใจเมื่อคิดถึงการกลับมาอย่างปลอดภัยของแองเจลีนและคิดว่าอีกไม่นานเขาจะได้พบเธอ
จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น มันเป็นสายจากเกรย์สัน เจย์รับสายอย่างตื่นเต้น
อีกด้านหนึ่งของสาย เกรย์สันพูดอย่างกังวลว่า “ท่านอาเรส ฌอน เบล ต้องการฝ่าฝืนสัญญาของเรา ตามสัญญา พวกเขายินดีจ่ายค่าธรรมเนียมสูงที่จำเป็นสำหรับการละเมิดสัญญา
ผมได้ตรวจสอบแล้ว นี่คือผลงานของแจ็ค อาเรส พวกเขากำลังร่วมมือกันปิดล้อมเราเพื่อให้แกรนด์เอเซียไม่มีส่วนใดที่จะทำงานได้ ท่านอาเรส เราควรทำยังไงกันดี?”
คิ้วของเจย์ขมวดชนกันแน่น “สิ่งที่เขาทำไม่เป็นประโยชน์กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้เลยสินะ”
เกรย์สันกล่าวในเชิงวิเคราะห์ว่า “ใช่ครับ บริษัท เบล จะอยู่ในภาวะวิกฤตทางการเงิน หากพวกเขาจ่ายเงินจำนวนมากให้กับเรา ถึงอย่างนั้น พวกเขายอมกลายเป็นพันธมิตรกับบริษัท อาเรส และบริษัท ไททัส ไม่ต้องสงสัยเลยว่าครอบครัวอาเรสจะช่วยให้พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากเหล่านี้ไปได้ยังไง ตอนนี้ เราโดดเดี่ยวแล้ว!”
จู่ ๆ เจย์ก็เปลี่ยนใจ “สตอร์ม พาฉันไปที่บริษัท เบล เดี๋ยวนี้”
เมื่อสตอร์มเข็นเจย์ขึ้นไปที่หน้าสำนักงานกลางของบริษัท เบล ฌอน เบล ปฏิเสธที่จะเจอกับเจย์
เลขาของฌอนกล่าวขอโทษเจย์ว่า “ท่านอาเรส ดิฉันขอโทษด้วย ท่านประธานออกไปทำธุระ ดิฉันจะฝากข้อความของคุณไปให้เขาอย่างแน่นอนเมื่อเขากลับมา”
สตอร์มได้รับข้อความจากเกรย์สันและกระซิบกับเจย์ว่า “ท่านอาเรสครับ ฌอน เบลให้ความบันเทิงกับแขกอยู่ข้างในครับ เขาไม่ได้ออกไปไหน”
ดวงตาของเจย์กลายเป็นน้ำแข็งทันที “สตอร์ม เราเข้าไปกันเถอะ”
สตอร์มเดินตรงไปยังห้องทำงานของประธานโดยเข็นเจย์ที่นั่งอยู่บนรถเข็นเข้าไป
เลขาสาวรีบวิ่งเข้ามาพร้อมเหงื่อ เพื่อขวางทางเข้า “ท่านอาเรสคะ คุณเข้าไปไม่ได้”
สตอร์มพูดเสียงต่ำว่า “ถ้าคุณกลัวว่า ฌอน เบล จะไล่คุณออก แล้วคุณไม่กลัวว่าท่านอาเรสจะขจัดร่องรอยของครอบครัวคุณทั้งหมดจากเมืองอิมพีเรียลเหรอ?”
ขาของเลขาสั่นด้วยความกลัว ในขณะที่เธอล้มลงพิงกับกำแพง
สตอร์มเคาะประตูห้องทำงานของประธาน แองเจลีนและฌอนซึ่งกำลังคุยกันอยู่ ทั้งคู่ก็จ้องมองไปที่ประตูพร้อมกัน
เมื่อเขาเห็นแองเจลีน เจย์ตัวแข็งค้างอยู่บนรถเข็นทันที
หลังจากอยู่ในท่าทีสับสนไปครู่หนึ่ง แองเจลีนก็ละสายตาจากเจย์และยิ้มให้ฌอน ขณะที่เธอพูดเบา ๆ ว่า “ฌอน ในเมื่อคุณมีแขก ฉันจะขอตัวลาไปก่อนนะ”
เจย์มองเธออย่างตกตะลึง สายตาของเธอปฏิเสธที่จะจ้องมองเขาและเธอก็รีบออกไปเมื่อเห็นเขา ทัศนคติของเธอที่มีต่อเขาไม่ใช่เรื่องที่ดูร่าเริงและเป็นมิตรอย่างที่เคยเป็นมาอีกต่อไป
แววตาของเจย์หรี่ลงไปทันที
