ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 737
เมื่อแองเจลีนและเซย์นเดินก้าวไปในสวนคฤหาสน์ พวกเขาเห็นว่ามีบอร์ดี้การ์ดอยู่ในสวนทุก ๆ สิบก้าว ดวงตาของแองเจลีนเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวอย่างชัดเจน
เธอรู้จักเจย์มานาน แต่เธอก็ไม่เคยเห็นเขากังวลเรื่องความปลอดภัยขนาดนี้มาก่อน
เจนสันเข็นเจย์ออกไป เมื่อเห็นแม่ ก็ไม่แปลกใจกับใบหน้าที่เย็นชาของเขา เขากลับถูกปกคลุมไปด้วยความเย็นชา
เดิมทีเซย์นต้องการเข้าไปกอดเจนสัน เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเด็ก ๆ ในฐานะลุงของเขา
ทว่า เซย์นลังเลเมื่อเขาเห็นความเย็นชาของเจนสันที่ไม่อาจเข้าใกล้ได้
“เจนส์ ทักทายคุณแม่หน่อยสิ” เจย์เตือนเขาอย่างเย็นชา
เจนสันมีสีหน้าที่มืดมนและเรียกออกมาด้วยเสียงต่ำว่า “คุณแม่”
แองเจลีนลูบหัวของเจนสันด้วยความรักใคร่และถามอย่างอ่อนโยน “น้อง ๆ อยู่ที่ไหน?”
“ยังหลับอยู่ครับ” เจนสันบอก
แองเจลีนเหลือบมองไปที่ชั้นสองพร้อมรอยยิ้มในดวงตาของเธอ เธอเดินขึ้นไปชั้นบน “แม่จะไปปลุกพวกเขา”
แองเจลีนละทิ้งเจย์ไปโดยสิ้นเชิง ทำให้สีหน้าของเขาดูมืดมนกว่าของสควิดเวิร์ดตัวปลาหมึกในการ์ตูนเสียอีก
เซย์นมองไปที่เจย์และใบหน้าเย็นชาของเจนสันที่ไม่สามารถเข้าถึงได้เหมือนกัน เขารู้สึกไม่สบายใจ
“พ่อกับลูกทั้งสองคนนี้ อย่ามามองผมด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉยแบบนั้นได้ไหม? อย่างกับว่าผมมาขอยืมข้าวของคุณเพียงเพื่อชดใช้แทนแกลบอย่างนั้นแหละ!” เซย์นบ่น
เจย์ถาม “ทำไมนายถึงมาที่นี่ด้วย?”
เนื่องจากปากที่กว้างของเซย์นได้พูดข้อมูลรั่วไหลมากมายสำหรับเขาไปเมื่อวานนี้ เจย์ไม่ได้ถึงกับไม่ชอบเซย์นที่เปิดปากของเขามากขนาดนั้น
“หลังจากที่น้องสาวของผมกลัวที่จะเจอคุณแล้ว” ทันใดนั้น เมื่อนึกถึงคำแนะนำที่ยืนกรานของแองเจลีนก่อนหน้านี้ เซย์นก็เงียบลงระหว่างพูดทันที
เขาปิดปากของเขาเพราะกลัวว่าคำพูดของเขาจะเล็ดลอดออกมา
เจย์ทดสอบอย่างชั่วร้ายและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอเห็นฉัน?”
เซย์นได้เรียนรู้จากบทเรียนเมื่อวานและคิดเพียงแต่จะเก็บเอาศักดิ์ศรีของน้องสาวที่เขาทำให้เธอสูญเสียไปเมื่อวานนี้กลับคืนมาเท่านั้น
“แองเจิลมีแฟนแล้ว ตามปกติแล้วผมจะปล่อยให้คุณสองคนพบกันตามลำพังไม่ได้ เธอต้องหลีกเลี่ยงปัญหา ไม่อย่างนั้น น้องเขยในอนาคตของผมจะไม่มีความสุขถ้าเขารู้เรื่องนี้”
ใบหน้าของเจย์ดูน่าเกลียดยิ่งขึ้น
เจนสันโกรธมาก “คุณแม่มีแฟนใหม่แล้วเหรอ?”
เซย์นพยักหน้า “ใช่ ๆ เขาหล่อกว่าพ่อนายและรวยกว่าด้วย ที่สำคัญไปกว่านั้น เขาปฏิบัติต่อแม่ของนายดีกว่าด้วย ไม่เหมือนพ่อของนายที่แต่งงานกับแม่ของนายถึงสองครั้ง แต่ไม่ได้จัดงานแต่งงานที่ดีให้ด้วยซ้ำ”
เจนสันจ้องไปที่เซย์นอย่างดุเดือดและเซย์นก็ตกตะลึง
ตาของเจนสัน ทำไมมันน่ากลัวจัง?
เด็กคนนี้สืบทอดข้อบกพร่องร้ายแรงของพ่อมาได้ยังไง? ทำไมเขาถึงไม่สืบทอดลักษณะที่ทนทานของแองเจิลไว้บ้างล่ะ?
น่าสงสารจัง
“คุณตาบอดแล้ว ไม่มีใครในโลกนี้ปฏิบัติต่อคุณแม่ดีไปกว่าคุณพ่อของผมหรอก” เจนสันตอบอย่างเย็นชา
“เจนส์” เจย์มองเขาอย่างเฉียบขาด
เจนสันเงียบไป
เซย์นอึดอัดเป็นเวลานานและไม่สามารถพูดอะไรได้
แองเจลีนเดินขึ้นมาถึงชั้นสองและไปที่ห้องของเซ็ตตี้น้อยก่อน
จริง ๆ แล้วเธอไม่ค่อยมั่นใจมากนัก เพราะตั้งแต่เธอกลับไปใช้ตัวตนของแองเจลีน ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยถือว่าเธอเป็นคู่ต่อสู้ของแม่และปฏิบัติต่อเธออย่างมุ่งร้าย
