ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 789
เขารู้สึกว่าโลกของเขาแหลกสลายในขณะที่แองเจลีนล้มลงบนพื้น ราวกับว่าโลกกำลังแตกและเขาใช้ชีวิตที่ตกอยู่ในช่วงเวลาที่อันตราย นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาสัมผัสได้ถึงความกลัว
ในวินาทีสั้น ๆ นั้น สมองของเขาก็พลุ่งพล่าน หายวับไปจากความคิดหนึ่งไปสู่อีกความคิดหนึ่ง เขายังสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าและเต็มใจที่จะผจญภัยขุมนรกทั้งเก้าขุม ถ้ามันหมายความว่าเธอจะรอดชีวิตจากสิ่งนี้ได้
เขาไม่เคยคาดหวังว่าการกระทำความผิดอย่างกล้าหาญเช่นนี้จะกลายเป็นกลัวบางสิ่งบางอย่างในที่สุด
คาร์สันเดินโซเซเข้าไปในบ้านหลังจากที่ผลของยาชาหมดฤทธิ์ เขาพบว่าตัวเองตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นนายน้อยนั่งอยู่อย่างสิ้นหวัง
“เจย์ อาเรสและฟินน์ กัลลาเกอร์ค่อนข้างแข็งแกร่ง นายน้อย พวกเขาเป็นคนที่ไม่ควรประมาท”
“ฉันรู้” หลังจากต่อสู้กับฟินน์ โคลสรุปได้เลยว่าคงเป็นเรื่องยากที่จะครองตำแหน่งผู้ชนะภายในหนึ่งร้อยกระบวนท่า หากทั้งสองต่อสู้ด้วยหมัดเปล่า ๆ
คาร์สันปลอบใจว่า “ไม่เป็นไร ๆ นายน้อย แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะสู้กับคนมือเปล่าในสายธุรกิจของเรา ด้วยอาวุธร้ายแรงของเรา แม้แต่ เจย์ อาเรส 100 คนก็ยังไม่คู่ควรกับเราแน่นอน”
โคลเงยหน้าขึ้นและตอบอย่างแผ่วเบาว่า “มันจบแล้วสำหรับฉัน คาร์สัน ฉันมันแย่”
คาร์สันเริ่มกังวล “เราได้ส่งคนออกไปตามหาป้าโคลอี้ของคุณทุกหนแห่งแล้ว นายน้อย คนที่เหลือไว้เพียงให้อยู่เฝ้าบ้านคือคนถูกลอยแพและคนที่เป็นรองกว่า เราไม่ต้องละอายที่จะแพ้ เจย์ อาเรส เลย”
โคลก็พูดขึ้นมาว่า “นายท่านบอกว่าสิ่งที่อันตรายที่สุดในสายงานของเราคือการตกหลุมรัก สิ่งที่ฉันรู้สึกสำหรับ แองเจลีน เซเวียร์ ฉันไม่สามารถควบคุมได้เลย”
คาร์สันรู้สึกเหมือนถูกปะทะอย่างจัง นี่เป็นเหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่สามารถเชื่อได้เช่นกัน นายน้อยได้ผ่านการฝึกฝนตามปกติไม่ต่างจากสิงโตในกรงตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการได้ว่านายน้อยที่ทุกคนรังเกียจในวันหนึ่งจะทำตัวเหมือนคนทั่วไปที่เต็มใจสละชีวิตเพื่อถนอมผู้หญิงที่เขารัก
คาร์สันตอบว่า “นายน้อย ผมเชื่อว่าคำพูดของอาจารย์ คือเราได้รับอนุญาตให้หาผู้หญิงเพื่อตอบสนองความต้องการทางร่างกายของเรา แต่เราต้องสามารถเลือกตัวตนได้โดยไม่ลังเลเมื่อต้องเผชิญกับการตัดสินใจในชีวิตของพวกเธอหรือของเรา เมื่อนั้นเราเท่านั้นจึงจะเป็นผู้กระทำความชั่วที่เป็นอิสระได้”
โคลพยักหน้า ด้วยความสิ้นหวังที่เวียนว่ายอยู่ในดวงตาของเขา
“ฉันทำข้อตกลงกับพระเจ้าไว้ เมื่อแองเจลีนได้รับบาดเจ็บ ฉันจะผ่านเข้าสู่ขุ่มนรกเก้าขุมถ้ามันหมายความว่าทำให้เธอรอดชีวิต”
คาร์สันอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
ความหลงใหลของนายน้อยที่มีต่อแองเจลีน เซเวียร์ นั้นผิดเพี้ยนไปจากแนวทางกระบวนการของพวกเขา
เจย์อุ้มแองเจลีนที่กำลังหมดสติกลับมาที่สวนคฤหาสน์ ในช่วงเวลาไม่นาน หมอคนหนึ่งได้เข้ามาตรวจร่างกายให้แองเจลีน และสรุปได้ว่าแองเจลีนได้รับความเสียหายต่อซี่โครงและปอดของเธอ
เพื่อรักษาแองเจลีน เจย์ได้เปลี่ยนคฤหาสน์ชั้นหนึ่งของสวนคฤหาสน์เป็นโรงพยาบาล
เขารับหน้าที่เป็นผู้ดูแลตลอด 24 ชั่วโมง
ความคิดของเขาพลุ่งพล่านยิ่งกว่า โคล ยอร์ก
เขาโทษตัวเองอย่างมากเมื่อเห็นแองเจลีนทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดมากมายในเรื่องของความรัก เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่ากักเธอไว้ให้อยู่ข้าง ๆ เพื่อที่เขาจะได้ปกป้องเธอโดยไม่เว้นระยะห่างระหว่างทั้งสอง
แม้ว่าจะมีความคิดแบบนี้แต่เรื่องความลับอันน่าสยดสยองของตระกูลอาเรส จะเข้ามาขับไล่ความคิดดังกล่าวออกไปอย่างรวดเร็ว เขานึกถึงแม่ของเขา… ในตอนที่โคลอี้ ยอร์ก ใช้ชีวิตของเธอที่ถูกขังอยู่ในวังใต้ดิน กล้ามเนื้อของเธอลีบอย่างทุกข์ทรมานจากการใช้ชีวิตในความมืดทุกวัน
เขานึกถึงบอร์ดี้การ์ดชั้นยอดของปู่ที่อยู่บริเวณกำแพงของชาโตว์ เดอ เซลีน
เขานึกถึงอุบัติเหตุรถชนของแองเจลีน เธอตกลงมาจากตึก…
ความกลัวที่เขารู้สึกนั้นหาตัวจับได้ยาก
การลูบไล้ใบหน้าของแองเจลีน ดวงตาที่มีเสน่ห์ของเขาเป็นประกายเต็มไปด้วยน้ำตา
หัวใจที่เย็นชาของเขาได้ละลายไปหมดแล้ว
“ฉันควรทำยังไงดี แองเจลีน? ฉันต้องทำอะไรอีกเพื่อให้เธอปลอดภัย?
“ได้โปรด… หยุดโวยวายกับฉัน ตกลงไหม? แค่ให้เวลาฉันบ้าง ให้ฉันจัดการเส้นทางของอุปสรรคในแกรนด์ เอเซียและเมืองอิมพีเรียล มันจะได้เป็นของเธอ ฉันจะให้โลกทั้งโลกกับเธอ ถ้าฉันโชคดีพอที่จะรอดชีวิต
ฉันสัญญา แต่เป็นไปได้น้อยมาก… ที่คำพูดของปู่ของเธอกลายเป็นความจริงที่น่าเศร้า… ฉันต้องการให้เธอเข้มแข็งและฉันต้องการให้เธอมีชีวิตที่ดี นั่นคือความปรารถนาเดียวของฉันที่กำลังจะเตรียมไว้ก่อนตาย”
สามวันต่อมา แองเจลีนฟื้นคืนสติขึ้นในที่สุดและเธอก็ตื่นขึ้น
เจย์นั่งอยู่ตรงหน้าเธอและมองดูเธออย่างเงียบ ๆ
