ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 875
แองเจลีนจ้องเจย์อย่างเกรี้ยวกราด “นายมาทำอะไรที่นี่?”
สายตาที่สดใสของเจย์จ้องไปที่ท้องของเธอ มันเป็นเพราะว่าเขาห่วงว่าเธออาจจะมีอาการแพ้ท้องอย่างรุนแรง มันเนื่องมาจากความเป็นไปได้ที่ว่าเซย์นอาจจะไม่สามารถช่วยเธอรับมือกับมันได้จนเขารีบเข้ามาด้วยความเป็นห่วงเธอ
อย่างไรก็ตาม เขาซ่อนความรู้สึกไว้เป็นอย่างดี
แองเจลีนปฏิบัติกับความใจกว้างของเขาเหมือนเป็นขยะและจับท้องของเธออย่างปกป้อง “เด็กในท้องของฉันไม่ต้องการการดูแลของคุณ”
เธอรู้สึกว่าเจย์เจย์กำลังมีความคิดที่ชั่วร้ายขณะที่เขาจ้องที่ท้องของเธอ
“อย่าเข้าใจฉันผิดสิ ฉันมาที่นี่ก็เพื่อเข้าห้องน้ำ” เจย์มักจะสามารถหาทางออกที่น่าขันในตอนที่แองเจลีนตอบกลับเขาอย่างเกรี้ยวกราด
ท่าทีของแองเจลีนเริ่มกระอักกระอ่วนในทันที ‘โธ่เว๊ย ฉันเดาผิด’
จากนั้นเธอก็รีบดึงเซย์นออกและออกไปด้วยความอับอาย
ฟินน์เข็นเจย์เข้าไปยังห้องน้ำชาย แต่ก็จอดรถเข็นที่หัวมุมทางเข้า
นี่ก็เพราะว่าเขารู่ว่าคนอย่างท่านอาเรสที่มีจิตสำนึกสูงเรื่องสุขอนามัยจะไม่แก้ปัญหาของเขาในห้องน้ำสาธารณะ
หลังจากที่แองเจลีนเดินออกไปไกลแล้ว ฟินน์ก็ออกจากที่นั่นในทันที
จู่ ๆ เจย์ก็คิดบางอย่างออกเช่นกัน และแสงเล็ก ๆ ที่คาดเดาไม่ได้ก็ปรากฎในดวงตาที่เหมือนกับนกอินทรีย์ของเขา เขาออกคำสั่งที่หน้ากลัวด้วยความเศร้าว่า “ไล่ตามพวกเขาไป”
จากนั้นฟินน์จึงเข็นรถเข็นของเจย์และเร่งความเร็วเพื่อไล่ตามแองเจลีนและคนอื่น ๆ
ขณะที่เจย์ผ่านข้าง ๆ ของแองเจลีน เขาจึงพูดด้วยคำพูดบางคำที่ไร้คุณธรรมว่า “แองเจลีน ถึงฉันจะทิ้งเธอ ฉันก็พูดจริง ๆ ว่าตราบใดที่เด็กคนนี้เป็นของฉัน ฉันจะรับผิดชอบ ถ้าเธอมีเรื่องจำเป็นในอนาคต ก็แค่คุยกับฉันนะ”
หลังจากที่เจย์พูดคำพูดของเขา สายตาเจ้าเล่ห์ของเขาก็หันไปมองที่เซย์นที่แข็งทื่อก่อนที่จะออกไปอย่างเอื่อยเฉื่อย
คำพูดที่เลือดเย็นและโหดร้ายดูเหมือนจะเป็นเสียงหึ่ง ๆ ในหัวของเซย์นเหมือนกับแมลงวันที่นับไม่ถ้วน
“แองเจลีน สิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงใช่ไหม? เขาทิ้งเธอจริง ๆ ใช่ไหม?” เซย์นเริ่มโกรธด้วยความอับอายและตะคอกใส่แองเจลีน
ในตอนแรก เขาคิดว่าสงครามเย็นระหว่างเจย์และน้องสาวของเขาเป็นแค่การทะเลาะกันของคู่รักเพียงเล็กน้อยและมันไม่มีพิษมีภัย
อย่างไรก็ตาม ท่าทีของเจย์ที่มีต่อแองเจลีนเมื่อกี้ทำให้เซย์นรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาแย่กว่าที่เขาคิด
แองเจลีนเจ็บปวดมากเพราะเจย์จนมันเหมือนกับว่าเธอได้เสียสติไป เธอจึงทำได้แค่พยักหน้าอย่างเหม่อลอย
เซย์นเดือดดาลขณะที่เขาพูดว่า “เจ้าสารเลวเจย์คนนี้สมควรเจอกับดาบพันเล่ม มันไล่ตามเธอมากว่าสิบปี และหลังจากที่ได้มีความสัมพันธ์กับเธอ มันก็ทิ้งเธอเหมือนกับรองเท้า พี่ พี่…พี่ จะไม่ให้อภัยมันแน่”
เมื่อเซย์นพูดจบ เขาก็ออกไปอย่างเกรี้ยวกราดและตามหาเจย์เพื่อที่จะจัดการเขา
ในทุ่งดอกไม้ งานแต่งงานก็ดำเนินต่อไป
เซธยืนกับยูมิ เจ้าบ่าวดูยังหนุ่มยังแน่น แต่เจ้าสาวดูเป็นผู้ใหญ่และช่ำชองมาก
ที่โต๊ะของแขก ผู้คนกำลังพูดคุยเรื่องของเจ้าสาวและเจ้าบ่าว
“เจ้าสาวอายุ 36 ปี ในขณะที่เจ้าบ่าวอายุแค่ 24 ปี อายุของพวกเขาต่างกันเป็นสิบกว่าปี มันค่อนข้างเป็นช่องว่างที่ใหญ่ไม่ใช่เหรอ?”
“มันก็ค่อนข้างดี” เสียงที่ไพเราะและเป็นกลางก็ดังขึ้น
“เพราะงั้น ท่านประธานอาเรส” โคลยิ้ม “ในเมื่อท่านประธานอาเรสคิดว่ามันดี ทำไมคุณถึงไม่เลือกจัดการเหล่าหญิงแก่พวกนั้นแทนล่ะ? ทำไมคุณถึงเลือกที่จะทำร้ายผู้หญิงดี ๆ จากตระกูลเซเวียร์?”
เจย์จ้องอย่างเฉียบขาดที่โคลด้วยสายตาที่มืดมัว
ผู้หญิงดี ๆ ที่เขาเลี้ยงดูด้วยเลือดและหยาดเหงื่อมากมาย แน่นอนว่าคงจะถูกจองไว้สำหรับความบรรเทิงของเขาเอง
