ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 954
แองเจลีนกล่าวว่า “ไม่ใช่เพราะฉันไม่อยากจะทุบนายหรอกนะ แต่เป็นเพราะมีหลายสิ่งหลายอย่างรอให้ฉันทำอยู่จนฉันไม่มีแรงเหลือที่จะจัดการกับนายแล้ว”
เซย์นตกตะลึง
แม้ว่าจะเจอกับพฤติกรรมที่แข็งกระด้างของเจย์มา แต่แองเจลีนก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่
“ไปตามหาเขาเถอะ พี่เซย์น จัดหางานที่ง่ายกว่าให้เขา” แองเจลีนพูดพร้อมกับนวดบริเวณหว่างคิ้วของเธอ
“เขาความจำเสื่อม แล้วก็ไม่ต่างอะไรเลยกับคนที่ไม่มีความรู้และโง่เขลาอย่างนาย”
ด้วยเหตุนี้ ปมด้อยของเซย์นจากการที่ถูกเจย์กำหราบมานานหลายปีก็เจอความสมดุลในที่สุด “งั้นก็ดีเลย ฉันกำลังมองหาบอดี้การ์ดอยู่”
แองเจลีนจ้องมองเขา “นายรู้แค่วิธีล่อลวงคนอื่นไปทั่วทั้งวัน เพื่อนของนายเป็นคนขี้เกียจหรือไม่ก็ไม่ทำธุรกิจหรืออาชีพที่ถูกต้องตามกฎหมายเลย และคนที่นาสไปมีปัญหาด้วยก็คือพวกโจรใต้ดินหรือไม่ก็พวกอันธพาลทั้งนั้น มันอันตรายเกินไปสำหรับเขาที่จะเป็นบอดี้การ์ดของนาย”
เซย์นกระตุกปากของเขา “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันควรเอาเขาไปไว้ในพิพิธภัณฑ์และเอาเขาขึ้นแสดงเป็นหุ่นขี้ผึ้งไหม?” เขาพูดเสริมว่า “ถ้าฉันขังเขาไว้ในตู้ ฉันรับรองได้เลยว่าแม้แต้เส้นผมเส้นเดียวของเขาก้จะไม่หายไป”
แองเจลีนจ้องมองเขา
เซย์นพูดอย่างจริงจัง “โอเค ฉันรู้ว่าเขาเป็นสุดที่รักของเธอ ฉันจะปกป้องเขาเอง”
แองเจลีนรีบเร่งเขา “รีบไปเถอะ”
เซย์นออกไปด้วยความเร็วดั่งแสง
หลังจากที่เจย์ออกจากโรงพยาบาลแกรนด์เอเซีย เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน
เขาไม่อยากกลับไปที่สถานที่ก่อสร้าง ผู้จัดการฮาเนสคนเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้เขาเอือมระอาได้ แล้วตอนนี้ก็มีนางปีศาจอีก ทั้งสองคนนี้ต่างมองเขาด้วยความละโมบ
เขาแทบทนไม่ไหวที่จะวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาของเขาจะวิ่งได้เพื่อหนีห่างจากพวกเขา
เมื่อเซย์นพบเจย์ เขานั่งอยู่ใต้หน้าจอขนาดใหญ่ตรงจัตุรัส เงยหน้าขึ้นเพื่อดูข่าว
จัตุรัสที่ดูเยือกเย็นกลายเป็นทิวทัศน์ที่งดงามก็เพราะเขา
นักข่าวที่ชื่อว่า เคเล็บ หรือที่รู้จักในนามว่า ‘ลิ้นอสรพิษทอันเฉียบคม’ ของสถานีวิทยุอิมพีเรียล รูปแบบการสัมภาษณ์ของเขาคือการถามคำถามส่วนตัวอย่างก๋ากั่นและเฉียบคม และนี่คือเหตุผลที่ผู้ถูกสัมภาษณ์หลายคนหวาดหวั่นเป็นพิเศษเกี่ยวกับเขา
แต่ถึงกระนั้น ผู้ชมก็สนุกกับคำถามที่ร้ายกาจและมีเล่ห์เหลี่ยมที่เขาถาม และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมรายการของเขาถึงได้รับความนิยมในเมืองอิมพีเรียลมาโดยตลอด
ผู้ถูกสัมภาษณ์ในวันนี้คือ แองเจลีน เซเวียร์ ประธานของแกรนด์เอเซีย
คำถามแรกของคาเล็บเองก็เสียดแทงเป็นพิเศษ “ผมได้ยินมาว่าคุณยังโสดอยู่คุณเซเวียร์ ทำไมไม่ลองหาผู้ชายแล้วแต่งงานล่ะครับ”
แองเจลีนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวทางการและกระโปรงสีดำรัดรูป ดูราวกับราชินีผู้เยือกเย็นและสง่างามที่ใช้ชีวิตอย่างตระหนี่ถี่ถ้วน
ดวงตาของแองเจลีนส่องประกายแวววาวตอนที่ได้ตอบคำถาม “ความรักรอได้ค่ะ อยู่โดยไม่มีใครคนนั้นยังจะดีกว่าการเลือกคนที่ต่ำทรามมา”
นักข่าวถามต่อ “ผมสงสัยว่าผู้ชายแบบไหนที่จะสามารถเข้าถึงหัวใจของผู้หญิงที่มีคุณค่าหลายร้อยล้านอย่างคุณได้ครับคุณเซเวียร์?”
รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้นในดวงตาของแองเจลีน “ผู้ชายที่ฉันชอบจะเชิดหน้าขึ้น แล้วก็จะไม่ดูถูกเหยียดหยามและไม่ประจบสอพลอ ไม่ว่าเขาจะอยู่สูงเท่าก้อนเมฆหรืออยู่ต่ำในถังขยะก็ตามค่ะ”
“คุณเซเวียร์ครับ คุณชอบแบบไหนมากกว่ากันระหว่างรักแรกพบหรือรักตามกาลเวลาครับ?” นักข่าวถามอีกครั้ง
แองเจลีนหัวเราะ “รักแรกพบค่ะ”
“คุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับการแต่งงานครับคุณเซเวียร์?”
ดวงตาของแองเจลีนปกคลุมไปด้วยเมฆดำเป็นชั้น ๆ ในขณะที่เธอพูดว่า “การแต่งงานเป็นแค่เรื่องทางหลักการนะคะ ความรักที่ลึกซึ้งเป็นการยากที่จะรักษามันไว้ เพราะฉะนั้นเราควรจะรักในปริมาณที่พอเหมาะพอควรจะดีกว่าค่ะ”
