ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1065
”ทำไมแกเห็นชีวิตคนไม่มีค่าแบบนี้?” เคนว่า “ฉันไม่รู้ว่ามาริลินเป็นใคร”
“แกไม่รู้ว่ามาริลินเป็นใครเหรอ? งั้นไทเกอร์คงเกิดมาจากก้อนหินสินะ?” แองเจลีนจับผมหยิกหยอยของเคนไว้แล้วกระชากอย่างแรงจนผมหลุดติดมือมาเป็นกระจุก
เธอส่งผมพวกนั้นให้เกรย์สัน “เอาไปแล้วส่งไปตรวจ DNA หาความเป็นพ่อระหว่างเขากับไทเกรอ์ นี่น่าจะเป็นหลักฐานได้ว่าเขาสมคบคิดกับมาริลิน”
ข้อแก้ตัวต่าง ๆ นา ๆ ที่เคนคิดไว้พังไม่เป็นท่า เขาไม่รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้มีอำนาจมากขนาดนั้น
แองเจลีนให้โอกาสเขาเป็นครั้งสุดท้าย “ถ้าแกโดนข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวประธานคนก่อนของแกรนด์ เอเซีย ถึงกฎหมายจะเอาผิดแกถึงตายไม่ได้ แต่ฉันกลัวว่าคนที่จงรักภักดีกับเขาคงไม่ปล่อยแกไว้แน่ ตอนนี้แกมีสองทางเลือกว่าจะติดคุกตลอดชีวิตหรือตาย”
“แกเป็นใครกันแน่?” เคนมองแองเจลีนอย่างตื่นกลัว
แองเจลีนตอบ “ประธานของแกรนด์เอเซีย”
เคนทรุดลงไปกอง
“ก็ได้ ฉันจะบอก”
เคนยอมจำนน “มาริลินกับฉันเคยเป็นผัวเมียกัน เมื่อสี่ปีก่อนมาริลินโดนชายคนหนึ่งในหมู่บ้านข่มขืน ทำให้ฉันเลือดขึ้นหน้าแล้วฆ่าไอ้หมอนั่น สุดท้ายก็ต้องไปติดคุกข้อหาป้องกันตัวเกินกว่าเหตุ”
“และเพราะว่าฉันทำตัวดีตอนอยู่ในคุกก็เลยได้ลดโทษ พอฉันได้ออกมาก็สาบานว่าจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ แต่พอกลับไปที่บ้านก็ได้รู้ว่ามาริลินไปเก็บชายคนหนึ่งมาแล้วก็แต่งงานกับหมอนั่นไปแล้ว ฉันโมโหเดือดเลยรีบเข้าเมืองอิมพีเรียลไปหา แผนเดิมของฉันคือพาตัวเธอกับลูกชายของฉันมาจากเมืองอิมพีเรียล แต่มาริลินดันหลงเสน่ห์หน้าตาของเจ้าเบ็นนั่น ทำยังไงก็ไม่ยอมมากับฉัน แต่เธอสัญญว่าจะช่วยฉันโดยการให้เงินจำนสนมากเพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่”
“ฉันมึนไปเลย ตอนแรกก็โมโหมากเพราะเมียฉันนอกใจ แต่มาริลินบอกว่าเบ็นเป็นโรคกลัวเชื้อโรคดังนั้นพวกเขาเลยไม่ได้อยู่กันแบบคู่ผัวเมียปกติ เธอแค่อยู่กับเขาเพราะเงินเท่านั้น ฉันก็เลยยอมเชื่อเรื่องไร้สาระที่เธอบอก”
แองเจลีนโมโหพลุ่งพล่านเมื่อได้ยินสิ่งเคนบอก
เธอรู้สึกราวกับมีไฟโทสะสุมอยู่ในอกเมื่อได้ยินว่ามาริลินปั่นหัวและหลอกใช้เจย์บี้
“เธอยังให้เงินฉันอยู่ทุกเดือน ความรักที่ฉันมีให้เธอก็เริ่มที่จะจางหายไปแล้วด้วย สุดท้ายฉันก็คิดตกแล้วก็ยอมรับข้อเสนอของมาริลิน แต่ดันโชคร้ายที่ไทเกอร์ดันมาป่วย เขาเป็นลูกชายแท้ ๆ ของฉันแล้วฉันก็ห่วงเด็กนี่มาก ฉันเลยโทรหามาริลินแล้วบอกเธอไปว่า ไม่ว่ายังไง ฉันจะไปหาลูกให้ได้”
พอเล่าถึงตรงนี้เคนก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “นังมาริลินนั่นกลัวว่าฉันจะทำลายชีวิตสวยหรูของมัน นังนั่นพยายามทุกอย่างที่จะไม่ให้ฉันไปเจอไทเกอร์ สุดท้ายฉันก็ขู่ว่าถ้ายังไม่ยอมให้ฉันได้เจอลูกฉันจะแฉความลับมันทั้งหมด ตอนนั้นเองที่นังนั่นถึงยอมทำตาม”
“ตอนที่เราเจอกันที่โรงพยาบาล ทุกอย่างดูเร่งร้อนไปหมด ไทเกอร์อาการดูแย่มาก ฉันเลยไปนั่งรออยู่หน้าบ้านพวกเขาช่วงสองสามวันก่อนหวังว่าจะได้เห็นลูกอีก เมื่อวานนี้เองที่ฉันเจอมาริลินหอบถุงอาหารของสดกลับมาคนเดียว ฉันก็อยากจะมีสัมพันธ์กับเธอแต่ไม่คิดว่าจู่ ๆ เจ้าเบ็นนั่นจะโผล่มา พอฉันหนีไปได้คนของพวกแกก็มาจับฉันไว้แล้วพามาที่นี่”
เคนอธิบายความสันพันธ์แบบทั้งรักทั้งเกลียดระหว่างเขา มาริลินและเบ็นอย่างชัดเจนและเกินคาดคิด หลังจากนั้นเขาก็มองแองเจลีนด้วยแววตาน่าเวทนา “ฉันก็เป็นเหยื่อเหมือนกันท่านประธาน ฉันแม่งไปแต่งงานกับนังจิ้งจอกแถมต้องติดคุกเพราะฆ่าคนเพื่อเธอ ตอนนี้เธอยังมาลากฉันลงเหว… ฉัน…”
เคนโมโหจนพูดไม่ออก
แองเจลีนไม่พูดอะไรสักคำเป็นเวลานาน
ทั้งห้องเงียบสงัด
หลังจากเวลานานผ่านไป เธอก็พึมพำเสียงเบา “ผู้ชายที่รักศักดิ์ศรีอย่างเขา โดนพวกเศษขยะชั้นต่ำแบบพวกแกเห็นเป็นของเล่น ปั่นหัวเขาอยู่ในกำมือ…”
เจย์เป็นคนซื่อสัตย์ที่ทุ่มเทให้ครอบครัวและความสัมพันธ์ เมื่อเขาจับได้ว่าภรรยาแอบไปนอนกับชายอื่น หัวใจที่ยึดมั่นในศักดิ์ศรีของเขาก็คงต้องแตกสลายเป็นเสี่ยงเลยถูกไหม?
เสียงของแองเจลีนทันใดนั้นก็เข้มและดูเหี้ยมโหด “เกรย์สัน ใครก็ตามในโลกนี้ที่ทำลายศักดิ์ศรีความภาคภูมิของเขา ไม่ควรอภัยให้ ฉันว่าคุณคงรู้ว่าต้องทำยังไงใช่ไหม?”
เกรย์สันชำเลืองมองเคนนิ่ง ๆ ก่อนตอบ “ไม่ต้องห่วงครับ ท่านประธานเซเวียร์ ผมจะไม่ให้เขาอยู่ระคายตาคุณอีก”
แองเจลีนเดินออกไปข้างนอก “ทำให้เขาพิการซะ เอาให้เมื่อไรที่ได้ยินชื่อเบ็นให้หมอนี่รู้สึกเหมือนเจอฝันร้าย”
เคนหน้าซีดเผือดด้วยความกลัวเมื่อได้ยินที่เธอพูด
“แกทำฉันพิการไม่ได้นะ ประธาน ฉันเป็นผัวมาริลินนะ แกจะทำเป็นไม่สนใจว่ามาริลินช่วยชีวิตเบ็นไว้ยังไงไม่ได้ เบ็นอาจจะไม่เห็นด้วยที่แกจะทำแบบนี้”
แองเจลีนหยุดก่อนหันกลับมาบอก “แกหวังให้เขามอบสิทธิพิเศษแล้วขอบคุณแกเหรอ? ฟังไว้นะ ถ้าเขารู้ความจริงเมื่อไร แกก็เหลือแค่ทางเดียวคือตายเท่านั้น”
เมื่อพูดจบเธอก็หันหลังเดินจากไป
