ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1279
เมื่อคาร์สันยื่นมือออกมาเพื่อคว้าแองเจลีนไว้ เธอก็ใช้กระบวนท่าสุดยอดของเธอ เธอคว้าแขนคาร์สันไว้จากนั้นก็ขึ้นไปเกาะรัดหลังเขาเหมือนงูแล้วรัดคอเขาไว้แน่น
สุดท้ายคาร์สันก็อยู่ในสภาพไม่ต่างจากสเปนเซอร์
พวกเขาประมาทศัตรูเกินไป
“สาวตาบอดนี่รู้ศิลปะป้องกันตัวด้วยเหรอ?” มีบางคนหลุดร้องออกมาเสียงดัง
โคลตะลึงไป
ที่จริงเขานั้นให้ความสนใจกับแองเจลีนตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในประตูป้อมแล้ว
เธอนั้นมีเสน่ห์แบบเดียวกับที่แองเจลีนมี แต่ว่าพวกเธอทั้งสองหน้าตาไม่เหมือนกัน แถมรวมกับความจริงที่ว่าเธอนั้นเป็นเพียงแค่ผู้หญิงตาบอดอ่อนแอ โคลเลยไม่คิดว่าเธอคือแองเจลีน
แต่ว่าเธอรู้จักศิลปะป้องกันตัวและมีความคล่องตัวแบบเดียวกับแองเจลีน
คำถามผุดขึ้นมาให้หัวโคลอีกครั้ง เธอคือแองเจลีนหรือเปล่า?
เพราะว่าแองเจลีนยังอ่อนแออยู่ เธอเลยไม่มีแรงที่จะจับคาร์สันไว้นาน คาร์สันฉวยโอกาสคว้าข้อมือเธอและยกตัวเธอขึ้นก่อนที่จะทุ่มเธอลงกับพื้น
จากนั้นเขาก็กระทืบท้องเธอ แองเจลีนยื่นมือมาคว้าเท้าเขาไว้ บางทีอาจจะเพราะความโมโห แองเจลีนจึงคำรามด้วยโทสะ “คาร์สันปล่อยฉัน”
ทันใดนั้นเจย์ก็ดึงกระดุมออกจากเสื้อกันลมและดีดเข้าตาคาร์สัน คาร์สันยกมือขึ้นกุมดวงตาด้วยความเจ็บปวดและปล่อยแองเจลีน
แองเจลีนตะเกียกตะกายยืนขึ้น เซย์นรีบพุ่งเข้ามาช่วยประคองเธอจากนั้นก็รัวเตะต่อยคาร์สันไม่ยั้งเหมือนหมาบ้าพร้อมด่าไปด้วย “แกกล้าดียังไงมาตีน้องฉันคาร์สัน? ฉันขอสู้กับแก”
ทั้งพี่เชอร์ลีย์และโจเซฟินก็รีบเข้าไปช่วยเซย์น
เซย์นนั้นไม่ใช่คู่มือของคาร์สันเลยสักนิด เพียงเสี้ยววินาทีคาร์สันก็อัดเขาลงไปกองกับพื้นและเริ่มรัวหมัดใส่ใบหน้าเซย์น
เซย์นคำรามอย่างเกรี้ยวกราด “เลิกชกหน้าฉันสักทีได้ไหม? หน้าฉันคือทุกอย่างนะไอ้คนชั่ว อ๊าก อ๊าก”
โจเซฟินร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก “ที่รัก”
แองเจลีนฟังเสียงความวุ่นวายเพราะว่าเธอมองอะไรไม่เห็น เธอทำได้เพียงยืนกังวลเป็นห่วงเซย์น ตอนนั้นเธอก็ทุ่มสุดตัวและตะโกนว่า “ถ้าทำร้ายพี่ชายฉัน ฉันจะต้องให้นายจ่ายชดใช้คืนสาหัสแน่ โคล ยอร์ก”
เสียงร้องอย่างปวดร้าวใจของเธอทำลายตัวตนปลอมของเธอจนหมดสิ้น
เมื่อโคลได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เขาก็ตื่นตระหนกทันที
“เป็นคุณจริง ๆ ด้วยแองเจลีน” ดวงตาโคลก็เอ่อคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความยินดี
“ปล่อยพวกเขา” โคลเอ่ยเสียงแผ่วออกมาจากลำคอที่ถูกบีบไว้แน่น
เกรย์สันไม่คิดจะปล่อยสเปนเซอร์ แต่สเปนเซอร์ยกมือขึ้นมากดจุดตรงข้อมือของเกรย์สันทำให้เกรย์สันอ่อนแรง ก่อนที่เขาจะทันเหนี่ยวไก สเปนเซอร์ก็แย่งปืนไปได้
สเปนเซอร์นั้นเคลื่อนไหวอย่างเร็วจนเกรย์สันก็จับเขาไม่ทัน ตอนนั้นด้านหลังศีรษะของเขาโชกไปด้วยเหงื่อ กลายเป็นว่าตอนที่เขาจับตัวสเปนเซอร์ไว้นั้นไม่ได้ข่มขู่อะไรได้เลย
สเปนเซอร์ปรบมือและเริ่มหัวเราะ “งั้นสาวตาบอดนี่ก็คือคนที่ลูกชายฉันชอบสินะ?”
สเปนเซอร์นั้นค่อนข้างพอใจกับแองเจลีน “อืม เธอทั้งหน้าตาดีและมีความกล้าหาญ ฉันจะดีใจมากหากว่าได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้”
เจย์โมโหมาก เขารู้สึกเหมือนตุ๊กตาเป่าลมที่กำลังจะระเบิดเพราะความโมโห แต่ว่าเมื่อตอนนี้แองเจลีนเปิดเผยตัวตนออกไปแล้ว เขาก็บุ่มบ่ามแสดงความเป็นเจ้าของเธอไม่ได้
ไม่อย่างนั้นเขาก็จะเปิดเผยตัวตนของตัวเองไปด้วย
หมัดของคาร์สันยังค้างอยู่กลางอากาศ เขาดูอึ้งงันไปเหมือนกันตอนนี้
นี่เขาไม่ได้เพิ่งลงมือกับว่าที่นายหญิงยอร์กไปหรอกใช่ไหม? จากนี้เขาจะยังมีชีวิตรอดได้อยู่ไหมเนี่ย?
เซย์นผลักคาร์สันให้พ้นตัว เขาเริ่มรัวหมัดใส่หมอนั่นอีกรอบพร้อมด่าไปด้วย “แกกล้าดียังไงมาตีน้องสาวแล้วก็อัดหน้าฉัน คาร์สัน? ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ”
