สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – บทที่ 320 เขาเป็นห่วงคุณมาก

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

ชายผมทองได้ฟังคำพูดที่เด็ดขาดของมู่เฉาเกอ ความสนใจในแววตาก็แข็งแกร่งขึ้น

“อืม อะไรทำให้คุณมั่นใจในความคิดเช่นนี้?”

มู่เฉาเกอเม้มปากพูดว่า : “ธรรมดาเป็นวงศ์ตระกูของฉัน!”

เธอพูดจบ ก็สะบัดหน้าออกจากในมือของชายคนนั้น ราวกับหงส์ผู้สูงส่งชูคอขาวบริสุทธิ์ของตนเอง

“ดูๆแล้วคุณผู้ชายคงยังไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันเกิดในตระกูลมู่ที่สืบเชื้อสายยาวนานในเมืองหลวง อยู่ในประเทศจีน ตระกูลมู่ของพวกเรายังคงมีอิทธิพลอยู่บ้าง และฉันเป็นทายาทคนเดียวของตระกูล ถ้าเกิดเรื่องกับฉัน ครอบครัวของฉันต้องไม่หยุดพักแน่ๆจนกว่าคุณจะตาย อย่างฉับพลัน คุณผู้ชายก็หนีไม่รอดอย่างแน่นอน!”

พูดจบ เธอมองไปที่ชายผมทองอย่างไม่เกรงกลัว

ชายคนนั้นมองเธอ เห็นใบหน้าที่งดงามของเธอ ก็มีแสงประกายในแววตา กหัวเราะเบาๆ : “จริงหรอ?”

คำพูดง่ายๆสองคำ ทำให้มู่เฉาเกอขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย

เธอไม่รู้ว่าท้ายที่สุดแล้วชายคนนี้เชื่อคำพูดของเธอไหม เพียงแต่เพื่อความปลอดภัยของเธอเอง เธอได้แค่กดความสงสัยไว้ในใจ พูดต่ออีกว่า : “ถ้าคุณผู้ชายไม่เชื่อ เราก็รอดูกันได้……จะว่าไป ฉันรู้สึกว่าฉันไม่น่าจะไม่มีประโยชน์กับคุณผู้ชายนะ”

“หื๊ม?”

ชายผมทองได้ฟังคำนี้ ในใจก็เต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ

มู่เฉาเกอเห็นเช่นนี้ เม้มปากหัวเราะเบาๆพูดว่า : “ไม่ต้องพูดถึงว่าเอาฉันไปข่มขู่เฟิงจิ่งเหยาหรอก เขาจะสามารถยอมเอาของมาแลกฉันกับคุณไหม ก็คือเขาไม่ยอมแน่ๆ ดูเหมือนว่าคุณไม่มีทางอื่นๆกับเขาเลย แต่ว่าไม่เหมือนกันกับฉัน”

เธอพูดจบ ก็มีแสงมืดครึ้มประกายในแววตา : “ถ้าคุณปล่อยฉันไป ฉันช่วยคุณจับกู้ฉางซินได้ ถึงเวลานั้นคุณยังจะกลัวว่าเฟิงจิ่งเหยาจะไม่เอาของสำคัญออกมาให้คุณอีกไหม?”

ชายผมทองได้ฟังคำพูดนี้ ก็หรี่ตามองมู่เฉาเกอ

มู่เฉาเกอถูกดวงตาที่เขามองทำให้ตกใจกลัว ดูเหมือนว่าตนเองจะถูกเขามองความคิดทั้งหมดออก

เมื่อเธอคิดอยากจะพูดอะไรอีก ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นออกไป

……

และในเวลาเดียวกัน ทางด้านตระกูลเฟิงนี้ ด้วยความช่วยเหลือของหลายๆฝ่าย ในที่สุดก็ติดตามเบาะแสของมู่เฉาเกอเจอ

“ท่านประธาน หาเจอแล้ว คนพวกนั้นน่าจะพาคุณมู่ไปที่โรงงานร้างในตงเฉิง”

ชวี่ยี่ได้รับข่าว ก็มารายงานเฟิงจิ่งเหยาทันที

เฟิงจิ่งเหยาได้ยิน สีหน้าก็เข้มงวด สั่งน้ำเสียงเคร่งขรึม : “เรียกรวมกำลังคนทันที ให้ไปค้นหากับฉัน”

ชวี่ยี่รับคำสั่ง แล้วออกไปจัดการทันที

และเมื่อเฟิงจิ่งเหยาตามมาใกล้ถึงโรงงาน ทางด้านชายผมทองนี้ก็ได้รับข่าว

“พี่ใหญ่ เฟิงจิ่งเหยาพาคนมาตามหาแล้ว”

“มาเร็วมาก!”

ชายผมทองหันหน้า หัวเราะเยาะแล้วพูด

มู่เฉาเกอได้ฟังข่าวนี้ ใจก็เต้นรัวขึ้นมา

จิ่งเหยาพาคนมาด้วยตนเอง นี่ไม่ใช่บอกได้ว่าเขายังคงเป็นห่วงตนเองอยู่หรือเปล่า?

เธออดไม่ได้ที่จะคิดเหลวไหล ในใจก็มีความหวังขึ้นมาทันที

เวลานี้ชายผมทองก็สังเกตเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ตาก็เป็นประกาย

“พาผู้หญิงคนนี้มา เราจะไปหาเฟิงจิ่งเหยาคนนี้”

เขาออกคำสั่งเฉียบขาด ลูกน้องก็รับคำสั่ง

เช่นนี้ มู่เฉาเกอถูกพวกเขาจับตัวไปยังสถานที่ที่เฟิงจิ่งเหยาอยู่

อีกด้านหนึ่ง เดิมทีทุกๆคนที่กำลังค้นหาอยู่ก็พบการปรากฏตัวของชายผมทอง ทุกคนต่างมารวมตัวที่เฟิงจิ่งเหยา คุ้มกันโดยรอบ ปกป้องเฟิงจิงเหยาที่อยู่ตรงกลาง

“จิ่งเหยา!”

มู่เฉาเกอเห็นเฟิงจิ่งเหยา อดไม่ได้ที่จะร้องเรียก

เฟิงจิ่งเหยาชำเลืองมองเธอ เห็นเธอไม่เป็นอะไร ไม่มีร่องรอยได้รับบาดเจ็บ จึงวางใจแล้วมองไปที่ชายผมทอง

ชายผมทองเห็นสายตาที่สังเกตของเฟิงจิ่งเหยา ก็ไม่ได้สนใจอะไร

“อยากจะพบคุณเฟิงไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ”

เขายิ้มเบาๆมองไปที่เฟิงจิ่งเหยา เหมือนเป็นการพบปะเพื่อนเก่า

เฟิงจิ่งเหยาคิ้วขมวด ไม่มีความอดทนมากที่จะต้อนรับขับสู้เขาขนาดนั้น

“ปล่อยคนมา”

เขาเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่ใช้ไม่ได้กับผู้ชายคนนั้น

“ไม่ต้องร้อนใจ พอคุณเฟิงนำแฟลชไดร์ฟออกมา ฉันค่อยปล่อยคนก็ไม่รีบร้อน”

เฟิงจิ่งเหยาได้ยิน ในสายตาก็โมโห

อย่าว่าแต่เขาไม่มีแฟลชไดร์ฟอะไรนั่นที่พวกเขาต้องการเลย ถึงแม้จะมี เขาก็ไม่ชอบที่จะถูกคนคุกคาม

ในขณะนี้เขาอดทนอดกลั้นส่งสายตาไปยังลูกน้องที่อยู่ข้างๆโดยตรง “ลงมือ”

คำพูดนี้ออกมา ลูกน้องที่มีฝีมือโดยรอบของเขาก็มุ่งเข้าไปจู่โจมชายผมทองอย่างรวดเร็ว

ชายผมทองสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย คาดไม่ถึงว่าเฟิงจิ่งเหยาบอกว่าลงมือก็ลงมือ ทันทีก็ให้ลูกน้องยกกำลังออกรับมือ

ทั้งสองฝ่ายสู้กัน เพราะเกรงกลัวต่อกฎหมาย ใครก็ไม่กล้าใช้ปืน ต่างก็ใช้ตัวเข้าต่อสู้

ชั่วขณะหนึ่งโรงงานร้างทั้งหมดก็ตกอยู่ในความโกลาหล

มู่เฉาเกอก็ตกใจ

ในใจของเธอมีช่องว่าง แต่ภาพตรงหน้าเกินขอบเขตที่เธอจะทนได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเกือบได้รับบาดเจ็บหลายครั้ง กรีดร้องอย่างต่อเนื่อง

เฟิงจิ่งเหยาเห็นเช่นนี้ ก็ส่งลูกน้องบุกเข้าไปด้านข้างอีก วางแผนช่วยมู่เฉาเกอออกมา

แต่ทว่าการกระทำนี้ถูกชายผมทองเห็น

เมื่อคนของเฟิงจิ่งเหยาเข้ามาใกล้มู่เฉาเกอ ทันใดเขาก็นำมู่เฉาเกอมาจากลูกน้อง เวลาเดียวกันก็หยิบปืนเล็งไปที่หัวของมู่เฉาเกอ

“คุณเฟิงวิธีการลอบโจมตีนี้ไม่ค่อยซื้อสัตย์เท่าไรเลยนะ?”

มู่เฉาเกอรับรู้ได้ถึงสัมผัสอันเยือกเย็นที่หน้าผาก คนก็หวาดกลัว

แน่นอนว่าเธอรู้ว่านั่นคืออะไร ขอให้เฟิงจิ่งเหยาช่วยชีวิตอย่างหวาดกลัว

“จิ่งเหยา ช่วยฉันด้วย!”

เฟิงจิ่งเหยาเห็นภาพนี้ ก็อดสีหน้าเป็นทุกข์ไม่ได้

“หยุด!”

คำพูดนี้ของเขาออกไป ทุกคนที่ต่อยตีกันอย่างคึกคักก็ค่อยๆหยุดลง

“คุณต้องการอะไร?”

เฟิงจิ่งเหยาจ้องมองชายผมทองอย่างเคร่งขรึม กล่าวถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ชายผมทองไม่ได้ตอบกลับเขาทันที แต่ก้มหน้ามองผู้หญิงที่อยู่ในมือ

“คุณบอกว่าเขาไม่สนใจคุณไม่ใช่หรอ? ทำไมดูแล้วไม่ใช่แบบนั้นล่ะ?”

มู่เฉาเกอฟังคำพูดของเขา เดิมทีความหวาดกลัวที่อยู่ในใจก็ค่อยๆถูกความใจเข้าแทนที่

แน่นอนว่าชายผมทองสังเกตได้ถึงการแสดงออกที่เปลี่ยนแปลงของเธอ ก็หรี่ดวงตาเล็กน้อย แล้วจึงมองไปยังเฟิงจิ่งเหยา ยิ้มแล้วกล่าวว่า: “เงื่อนไขฉันพูดไปแล้วเมื่อกี้ ต้องการเพียงคุณเฟิงนำแฟลชไดร์ฟคืนมา ฉันก็จะนำคนคืนไปโดยไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย”

เฟิงจิ่งเหยาขมวดคิ้ว

“แฟลชไดร์ฟที่คุณพูด ฉันไม่มี”

เพราะคุณสมบัติพิเศษของมู่เฉาเกอ ไม่สามารถมีเรื่องราวโดยเด็ดขาด เขาไม่เลือกที่จะไม่สารภาพความจริงกับชายผมทองไม่ได้

แต่ชายผมทองไม่เชื่อแม้แต่น้อย

“พูดแบบนี้ คุณเฟิงคือไม่อยากช่วยชีวิตผู้หญิงท่านนี้ใช่ไหม?”

เขาพูดจบ ก็เอาปืนออกจากตัวประกันอย่างเลือดเย็น

เฟิงจิ่งเหยาอดไม่ได้ที่จะเตือนสติด้วยใบหน้าที่เย็นชา

“คุณต้องคิดให้ดีนะ ถ้าคุณลงมือที่นี่ คุณจะไม่สามารถออกไปได้อย่างปลอดภัย!”

ชายผมทองยิ้มมุมปากอย่างจองหอง

“คุณเฟิง คุณพลาดแล้ว ฉันเย่าซืออยากจะไป ก็ไม่มีใครมาขัดขวางได้ทั้งนั้น”

เฟิงจิ่งเหยาฟังถึงคำพูดนี้ ในสายตาก็แปลกใจ

เพราะเคยได้ยินเย่าซือชื่อนี้ มีชื่อเสียงอย่างมากที่ต่างประเทศ

แน่นอนว่าสิ่งที่ทำให้เขามีชื่อเสียงก็คือ เขาเหมือนกับปลาไหลที่มีความสามารถทำให้คนจับไม่ได้ รวมทั้งกลอุบายที่โหดเหี้ยมอำมหิต

“ดูท่าคุณเฟิงจะเคยได้ยินชื่อเย่าซือของฉันแล้ว งั้นฉันจะให้เวลาคุณเฟิงครุ่นคิดสักหนึ่งนาที ว่าต้องการคนหรือต้องการแฟลชไดร์ฟ”

เฟิงจิ่งเหยานิ่งเงียบ

แต่ความเงียบของเขาทำให้มู่เฉาเกอที่เดิมทีดีใจกลับต้องหัวใจเย็นชา

ดูแล้วทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นเหมือนที่เธอคิดไว้ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้เต็มใจโดยสิ้นเชิง

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

Status: Ongoing
ก่อนแต่งงานแทนน้องสาวเข้าไปในตระกูลเฟิง กู้ฉางชิงได้ยินว่าเฟิงจิ่งเหยาเป็นคนที่เฉยเมย ต่อมาถึงได้รู้ว่าข่าวลือล้วนเป็นเรื่องโกหก คุณเฟิงไม่เพียงแต่ไม่เย็นชา กลับเป็นคนที่อบอุ่น แต่กระตือรือร้นเป็นพิเศษในการมีทายาท มีคนพูดเป่าหูต่อหน้าเขา “คุณเฟิง ก่อนคุณจะกลับประเทศ ในทุกๆคืนภรรยาของคุณจะไม่กลับบ้าน เพราะออกไปเมาข้างนอก” เฟิงจิ่งเหยา “หลังจากฉันกลับประเทศ ตอนค่ำภรรยาของฉันจะมาอยู่ที่ห้องฉัน ปรนนิบัติฉันไม่นอนทั้งคืน” มีคนพูดอีกว่า “ก่อนคุณจะกลับมา ภรรยาของคุณช้อปปิ้งทั้งวัน เปลี่ยนรถยี่ห้อหรูไม่หยุด แถมยังมีหนุ่มคอยอยู่เธอตลอดเวลา” เฟิงจิ่งเหยา พูดต่อว่า “หลังจากฉันกลับประเทศ บัตรเครดิตทุกใบของฉัน ฉันก็อยากให้ภรรยาฉันใช้ แต่เธอไม่ต้องการ ไปกลับจากที่ทำงานก็ให้ฉันไปรับแค่คนเดียว” สำหรับคนที่เย็นชา เมื่อมีภรรยาจะคลั่งรักเป็นพิเศษ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท